(Minghui.org) مرگ ۶۹ تمرینکننده فالون گونگ براثر آزار و شکنجه بهدلیل ایمانشان در نیمه اول سال ۲۰۲۴ گزارش شد.
مرگهای تأیید شده جدید شامل یک مورد در سالهای ۲۰۰۳، ۲۰۱۲، ۲۰۱۴، ۲۰۱۵، ۲۰۱۶، ۲۰۱۷، ۲۰۱۹ و ۲۰۲۰ بود. سه مورد در سال ۲۰۲۱؛ دو مورد در سال ۲۰۲۲؛ بیست و سه مورد در سال ۲۰۲۳؛ و سی و سه مورد در سال ۲۰۲۴. بهدلیل سانسور شدید اطلاعات تحت حاکمیت رژیم کمونیستی، آزار و شکنجه همیشه نمیتواند به موقع گزارش شود و تعداد واقعی کشتهشدگان احتمالاً بسیار بیشتر است.
از میان ۶۹ تمرینکننده فوت شده، ۴۹ نفر از آنها زن و از ۲۱ استان و شهر مهم بودند. استان لیائونینگ یازده مورد مرگ را ثبت کرد، پس از آن ده مورد در هبی، هفت مورد در هیلونگجیانگ و شش مورد در شاندونگ و جیلین گزارش شدند. شانزده منطقه باقیمانده بین یک تا سه مورد داشتند.
از میان ۴۵ تمرینکنندهای که سن آنها در زمان مرگ مشخص بود، بین ۵۰ تا ۹۱ سال داشتند، ۱۲ تمرینکننده در ۸۰ سالگی و یک تمرینکننده در ۹۰ سالگی. تمرینکنندگان از هر قشری از جامعه بودند، از جمله مدیر سابق املاک، معمار، پزشک ارشد، صاحب فروشگاه سرامیک و معلم.
پنجاه تن از تمرینکنندگان متوفی به خاطر ایمانشان در زندانها و اردوگاههای کار اجباری محبوس شدند. آنها تحت انواع مختلف شکنجه از جمله شوک الکتریکی، ضرب و شتم، تجویز اجباری دارو، محرومیت از خواب و تحمل سرمای شدید قرار گرفتند.
شش تن از تمرینکنندگان در بازداشت جان باختند، از جمله مردی ۸۶ساله که دوره حبس ۱۱.۵ساله خود را سپری میکرد و زنی ۵۶ساله که چند روز پس از پذیرش در زندان درگذشت.
اما بسیاری از افراد دیگر ماهها یا سالها پس از آزادی از زندان بهدلیل سلامتی آسیب دیده جان خود را از دست دادند. زمانی که بانویی اهل گانسو در ۲۷فوریه۲۰۲۳ برای گذراندن یک سال و هشت ماه حبس در زندان زنان استان گانسو پذیرش شد، قبلاً به سرطان مبتلا شده بود. سرطان او در زندان متاستاز داد و چند هفته پس از آزادی در دسامبر۲۰۲۳ درگذشت.
مردی در استان هیلونگجیانگ لاغر شده بود، نمیتوانست بهطور منسجم صحبت کند و پس از گذراندن ۱۴ سال زندان از ناحیه هر دو پا فلج شده بود. او همچنین حافظه ضعیفی داشت و به بیماری پروستات دچار بود. در سالهای آخر زندگی، او به لوله تغذیه از بینی نیاز داشت. این مرد ۶۶ساله در ۲۷ژانویه۲۰۲۴، دو هفته قبل از سال نو چینی، در یک مرکز سالمندان درگذشت. مرگ او شش سال پس از درگذشت همسرش رخ داد که او نیز در نتیجه آزار و شکنجه دچار مکشلات شدید پزشکی شد.
همچنین مواردی وجود داشت که سلامتی تمرینکنندگان بهدلیل آزار و اذیت اخیر پلیس بهطور ناگهانی رو به نزول رفت و مدت کوتاهی پس از آن فوت کردند. یک مادر مسن در تیانجین در ۱۰آوریل۲۰۲۴ درگذشت، اندکی پس از آن که پلیس محلی او را در خانه مورد آزار و اذیت قرار داد و از او خواست که بگوید هنوز فالون گونگ را تمرین میکند یا خیر و آیا قصد دارد بهدنبال اجرای عدالت برای پسر مرحومش باشد که در سال ۲۰۱۸ درگذشت.پسر وی در طول دوره پنجساله حبسش بهدلیل تمرین فالون گونگ به بیماری روانی سوق داده شد.
در زیر موارد منتخب مرگ در نیمه اول سال ۲۰۲۴ آمده است. فهرست کامل ۶۹ تمرینکننده فوت شده را میتوانید از اینجا (PDF) دانلود کنید.
مرگ پیرمرد ۸۶ساله در حین گذراندن ۱۱.۵ سال دوره محکومیت به حبس بهخاطر ایمانش به فالون گونگ
آقای لیو دیانیوان، ساکن شهر چائویانگ، استان لیائونینگ، در سال ۲۰۱۶ در ۷۸سالگی بهدلیل تمرین فالون گونگ به ۱۱٫۵ سال زندان محکوم شد. بهرغم وضعیت جسمانی بسیار وخیم آقای لیو دیانیوان، زندان همچنان او را پذیرش کرد. وضعیت سلامتی او در طول سالها رو به نزول بود. او در ۱۰فوریه ۲۰۲۴ در روز سال نو چینی در ۸۷ سالگی درگذشت.
آقای لیو در ۹نوامبر۲۰۱۵ در خانه خواهرش دستگیر و به بازداشتگاه شهرستان جیانپینگ منتقل شد. جیانگ جیه، رئیس اداره امنیت داخلی شهرستان جیانپینگ، با ارائه شواهدی ساختگی مدعی شد خانهای که آقای لیو در آن دستگیر شد پر از کتابها و مطالب فالون گونگ بود.
وقتی آقای لیو پنج ماه بعد در دادگاه شهرستان جیانپینگ در ۷آوریل۲۰۱۶ حاضر شد، مردی که زمانی سالم و ذهنی تیز و روشن داشت، لاغر و تکیده شده بود و با حافظه ضعیف دست و پنجه نرم میکرد. رئیس دادگاه، قاضی لی یان او را به یک دوره سنگین ۱۱.۵ساله حبس محکوم کرد. آقای لیو تا پایان دورۀ حبسش ۹۰ساله میشد.
اگرچه آقای لیو با توجه به وضعیت بد سلامتیاش صلاحیت پذیرش در زندان را نداشت، زندان اول شهر شنیانگ همچنان او را پذیرش کرد و ضابط دادگاه او را در ۱۴ژوئن۲۰۱۶ به آنجا برد.
مشخص نیست که آیا خانواده آقای لیو پس از پذیرشش در زندان اجازه ملاقات با او را داشتهاند یا خیر. در سپتامبر۲۰۲۲، نگهبانان با خانواده او تماس گرفتند و به آنها گفتند که برای او پوشک بخرند. خانواده او بعداً متوجه شدند که آقای لیو، که در آن زمان ۸۶ سال داشت، قبلاً ناتوان شده بود. اما زندان از آزادی او برای مداوا خودداری کرد.
در ۱۱فوریه۲۰۲۴، در دومین روز از سال نو چینی ۲۰۲۴، از زندان با خانواده آقای لیو تماس گرفتند و گفتند که او روز قبل درگذشته و جسدش اکنون در مرکز کفن و دفن شنیانگ است.
مرگ بانویی ۵۶ساله اهل شاندونگ فقط چند روز پس از انتقال به زندان بهمنظور گذراندن محکومیت برای ایمانش به فالون گونگخانم شو هایهونگ، ساکن شهر چینگدائو، استان شاندونگ، در ۹دسامبر۲۰۲۳، حدود سه روز پس از انتقال به زندان زنان استان شاندونگ (واقع در مرکز شهر جینان) درگذشت. او برای گذراندن دورۀ محکومیت یک سالوچهارماه حبسش به آن زندان منتقل شد و ۵۶ساله بود.
خانم شو در سال ۲۰۲۲ پس از گزارششدن بهدلیل صحبت با مردم درباره آزار و شکنجه فالون گونگ دستگیر شد. او در اعتراض به بازداشت خودسرانه دست به اعتصاب غذا زد و ۱۵ روز بعد در شرایط وخیم با قرار وثیقه آزاد شد. خانواده او مجبور به پرداخت ۱۳۰۰۰ یوان جریمه شدند و به آنها هشدار داده شد که پرونده او مختومه نیست.
مأموران اداره پلیس راه لیائویان در حدود ۱۰سپتامبر۲۰۲۳ درِ منزل خانم شو را کوبیدند. وقتی او اجازه ورود به آنها نداد، در و قفل را شکستند. او را به بازداشتگاه پودونگ در شهر چینگدائو بردند و خانوادهاش را از ملاقات با او منع کردند.
نه پلیس و نه بازداشتگاه، به خانواده خانم شو درمورد وضعیت او هیچ خبر جدیدی ندادند. آنها در اکتبر۲۰۲۳ متوجه شدند که او به یک سالوچهار ماه حبس محکوم شده است. آنها هرگز از کیفرخواست، محاکمه یا محکومیت او مطلع نشدند.
حدود ۶دسامبر۲۰۲۳، اداره قضایی شهر چینگدائو ترتیبی داد که خانم شو به زندان زنان استان شاندونگ منتقل شود. از آنجایی که او بهدلیل اعتصاب غذای طولانی مدت بهشدت ضعیف شده بود، با رسیدن به زندان در بیمارستان داخلی بستری شد. او در ۹دسامبر۲۰۲۳ در بیمارستان زندان درگذشت.
خانواده خانم شو فیلمهای دوربین نظارتی گرفته شده در بیمارستان زندان را مشاهده کردند و هیچ فیلمی از شکنجه زندانبانان ندیدند، در حالی که این زندان بهدلیل آزار و اذیت تمرینکنندگان زندانی فالون گونگ معروف است. اعضای خانواده خانم شو معتقدند که مقامات چینگدائو «مسئولیت»را برعهدۀ مقامات جینان گذاشتند، احتمالاً برای اینکه مسئولیت مرگ او را منتقل کنند و همچنین دسترسی خانواده را سختتر کنند چون باید در جینان (حدود ۳۳۰ کیلومتر دورتر) به دنبال اجرای عدالت برای او باشند.
شکنجه بانویی ۶۳ساله اهل هیلونگجیانگ در حین گذراندن دورۀ محکومیت ۷.۵ساله
زندان زنان استان هیلونگجیانگ در ۶نوامبر۲۰۲۳، به خانواده خانم گوان هونگیان اطلاع داد که او در آن روز براثر «بیماری» درگذشته است. اما بهگفته خودیها، او پس از شکنجههای مکرر توسط نگهبانان و زندانیان، تسلیم جراحات وارده شد.
شکنجه تا سرحد مرگ خانم گوان، ساکن ۶۳ساله شهر چیتایهه در استان هیلونگجیانگ، حدود ۱۶ ماه پس از شروع حبس ۷.۵ سال زندان او بهدلیل تمرین فالون گونگ (یک روش تزکیه ذهن و جسم که از سال ۱۹۹، توسط حزب کمونیست چین مورد آزار و شکنجه قرار گرفته است) رخ داد.
خانم گوان در ۱۱ژوئیه۲۰۲۲ دستگیر شد و در اواخر دسامبر۲۰۲۲ توسط دادگاه منطقه چیزیهه به ۷.۵ سال حبس محکوم شد. پس از پذیرش او در زندان زنان استان هیلونگجیانگ، نگهبانان آنجا به او دستور دادند که تمرین فالون گونگ را کنار بگذارد. او به ایمانش پایبند بود و تحت انواع شکنجهها قرار گرفت که درنهایت در نوامبر۲۰۲۳ جان او را گرفت.
درحالیکه جزئیات شکنجه خانم گوان هنوز درحال بررسی است، پس از پذیرش وی در زندان، او احتمالاً ابتدا در تیم مدیریت سختگیرانه حبس شد، تیمی که برای تمرینکنندگان فالون گونگ تازهوارد تعیین شده بود.
طبق گفته تمرینکنندگانی که زمانی در این تیم حبس بودند، هریک از آنها مجبور میشدند از ساعت ۳:۳۰ صبح تا ۱۰ شب هر روز روی چارپایهای کوچک بنشینند، و در تمام مدت مجبور به تماشای پشتسرهمِ ویدئوهای ضد فالون گونگ بودند. آنها اجازه نداشتند با هم صحبت کنند. کسانی که هنوز حاضر به انکار فالون گونگ نبودند مورد آزار و اذیت کلامی و ضربوشتم وحشیانه قرار میگرفتند. آنها همچنین اجازه استفاده از سرویس بهداشتی را نداشتند و درنتیجه برخی شلوار خود را کثیف میکردند. نگهبانان همچنین آنها را در خرید مایحتاج روزانه محدود یا کاملاً از آن منع میکردند، درحالیکه وعدههای غذایی آنها را در تعطیلات آخر هفته، به دو وعده در روز محدود میکردند.
بسیاری از تمرینکنندگان زندانی در اینجا مجروح شدند و حداقل ۳۲ نفر از آنها (ازجمله خانم گوان) دراثر شکنجه در طول سالها جان باختند. چند روز پس از درگذشت خانم گوان، خانم لی یوژن، ساکن هاربین (مرکز استان)، در اوایل ژانویه۲۰۲۴ درحالیکه یک دوره چهارساله حبس را میگذراند درگذشت.
مرگ بانوی ۶۹ساله اهل گانسو چند هفته پس از آزادی در آستانه مرگ از زندان
خانم لی فنگلان، ساکن شهر بایین، ساکن استان گانسو، که بهخاطر ایمانش به فالون گونگ دوران محکومیتش را میگذراند، بهرغم سرطان سینه گسترشیافته، بارها از آزادی مشروط پزشکی محروم شد. زمانی که سرانجام در دسامبر۲۰۲۳ آزاد شد، برای درمان بیماری او خیلی دیر شده بود. او چند هفته بعد، در ۱۰ژانویه۲۰۲۴، در ۶۹ سالگی درگذشت.
خانم لی فنگلان زمانی که در ۲۷فوریه۲۰۲۳ در زندان زنان استان گانسو (واقع در پایتخت شهر لانژو) پذیرش شد تا یک سال و هشت ماه حبسش را بگذراند، از قبل دچار سرطان بود. نگهبانان زندان او را برای شیمیدرمانی به بیمارستان بردند، اما سرطان او همچنان گسترش یافت.
شوهر خانم لی و زندان هر دو درخواست کردند که او با آزادی مشروط پزشکی آزاد شود، اما پلیس مسئول پرونده او تقاضایشان را رد کرد به این دلیل که یک بار در سال ۲۰۱۹ به او آزادی مشروط اعطا شده بود. آنها اصرار داشتند که دیگر آزادی مشروط بیشتری برای او مجاز نیست.
در دسامبر۲۰۲۳، ده ماه پس از پذیرش خانم لی در زندان، خانواده او وکیلی را برای مبارزه با محرومیت آزادی مشروط او استخدام کردند. وکیل موفق شد بخش محلی کمیته ملی کنفرانس مشورتی سیاسی خلق چین (CPPCC) را وادار کند که پلیس را برای تأیید تقاضای آزادی مشروط تحت فشار قرار دهد. نماینده CPPCC خانم لی را از زندان بیرون آورد، اما مجبور شد او را مستقیماً به بیمارستان ببرد، زیرا او در آستانه مرگ بود و دیگر نمیتوانست چیزی بخورد یا بیاشامد. بیمارستان گفت که برای درمان او خیلی دیر شده است و فقط میتواند برای ادامه زندگیاش به او سرم وصل کنند. سپس شوهرش تصمیم گرفت او را به خانه ببرد. او اندکی پس از آن، در صبح روز ۱۰ژانویه۲۰۲۴ درگذشت.
آقای پانگ یو، ساکن پکن، زمانی که در ۲۶نوامبر۲۰۲۳ پس از سپریکردن یک سال و سه ماه دوره محکومیت بهخاطر تمرین فالون گونگ، آزاد شد، قابل شناسایی نبود. بهخاطر از دست دادن پروتئینهای سرم از مسیر گوارشی و تعریق بیش از حد در رنج بود. او بهشدت ضعیف شده بود و بهسختی راه میرفت.
مرحوم آقای پانگ یو با همسر و پسرش
مقامات محلی آقای پانگ، مدیر سابق دفتر برنامهریزی شهری و مدیر شرکت املاک و مستغلات را حتی پس از بازگشت به خانه تحت نظر داشتند. مأموران اداره پلیس پینگشیفو گهگاهی او را مورد آزار و اذیت قرار میدادند و افرادی را تعیین میکردند تا او را در طول یک هفته برگزاری «دو نشست» در مارس۲۰۲۴ تحت نظر بگیرند.
«دو نشست» جلسات سالانه کمیته ملی کنفرانس مشورتی سیاسی خلق چین (CPPCC) و کنگره ملی خلق (NPC) است. امسال جلسات سالانه کمیته ملی کنفرانس مشورتی سیاسی خلق چین در ۴ مارس ۲۰۲۴ و کنگره ملی خلق یک روز بعد آغاز شد. آنها هر دو در ۱۱ مارس به پایان رسیدند. رژیم کمونیستی بهخاطر تشدید آزار و اذیت تمرینکنندگان فالون گونگ در تاریخهای حساس، مانند «دو نشست» شناخته شده است.
وضعیت آقای پانگ بهسرعت رو به وخامت گذاشت و او در ۹آوریل۲۰۲۴ درگذشت. او ۶۱ سال داشت. درگذشت او به دههها رنج او در دستان رژیم کمونیستی پایان داد.
آقای پانگ برای اولین بار پس از دستگیری در ۲۷سپتامبر۲۰۰۰ به هشت سال زندان محکوم شد. کمتر از یک سال پس از آزادیاش در سال ۲۰۰۸، دوباره در ۳ اوت همان سال دستگیر و به چهار سال زندان محکوم شد. سومین حکم زندان او ناشی از دستگیریاش در ۲مه۲۰۲۲ بود. درحالیکه روز بعد به قید وثیقه آزاد شد، در ۲۸ژوئیه۲۰۲۲ مجدداً تحت بازداشت قرار گرفت. وضعیت سلامتیاش در حین بازداشت رو به وخامت گذاشت و به بیمارستان پلیس پکن فرستاده شد. دو ماه بعد در ۳ژوئیه۲۰۲۳ در یک جلسه مجازی در اتاقش در بیمارستان شرکت کرد و اندکی بعد به یک سال و سه ماه زندان محکوم شد.
سلامتی آقای پانگ در طول بازداشتش رو به وخامت بود. او دچار نارسایی قلبی و کلیه و همچنین تورم شدید زیر استخوانهای لگن شد. در یک مرحله تمام بدنش در ناحیه زیر سینه متورم شده بود. همچنین از عوارض ناشی از دیابت رنج میبرد و از دو سوراخ روی پایش چرک تراوش میکرد. او در ایستادن مشکل داشت. وقتی وکیلش به ملاقاتش رفت او را بیرون کردند. با وجود شرایط وی، مقامات از آزادی مشروط او خودداری کردند.
بانویی ۷۶ساله در بخش شائرهور، شهر هولینگول، مغولستان داخلی، در ۳دسامبر۲۰۲۳، هشت ماه پس از اتمام محکومیت ۳ سال حبسش بهدلیل ایمانش به فالون گونگ درگذشت.
خانم چای کویرونگ در ۷ آوریل ۲۰۲۰ بهدلیل توزیع مطالب اطلاعرسانی فالون گونگ دستگیر شد. او در بازداشتگاه هوره بنر نگهداری شد و پس از سه سال محکومیت به زندان زنان شهر هوهات منتقل شد. نگهبانان زندان او را شکنجه کردند و تحت شستشوی مغزی شدید قرار دادند تا او را مجبور به انکار فالون گونگ کنند. سلامتی او بهسرعت کاهش یافت و خونریزی مکرر واژینال داشت. او در آوریل۲۰۲۳ آزاد شد، اما در ۳دسامبر همان سال درگذشت.
درگذشت خانم چای، نقطه پایانی بود بر آزار و شکنجه او بهدلیل تمرین فالون گونگ. قبل از آخرین حکم زندان، او حداقل ده بار دیگر دستگیر و دو بار به کار اجباری محکوم شد. پس از دستگیری او در سال ۲۰۰۲، شوهر ۶۱سالهاش بهقدری ویران شد که سکته کرد و اندکی بعد بدون اینکه همسر ۳۷سالهاش را برای آخرین بار ببیند، درگذشت. برادرزاده این زوج که با آنها زندگی میکرد و فالون گونگ را نیز تمرین میکرد، دو بار دستگیر شد و هر بار که خانم چای دستگیر میشد او نیز به اتهام همدستی دستگیر میشد. درگذشت عمویش بیشتر به او آسیب وارد کرد و در سال ۲۰۰۳ درگذشت.
خانم ما لیانفنگ هنگام تلاش برای اجتناب از دستگیری در جریان تعقیب و گریز پلیس در اواخر سپتامبر۲۰۲۳، کنترل سه چرخهاش را از دست داد و به زمین افتاد. او بهشدت از ناحیه پا آسیب دید و دستها و کمرش بهشدت کبود شده بود.
پلیس او را دستگیر و مطالب فالون گونگ در کیفش را ضبط کرد. آنها او را هدف قرار دادند زیرا یک دانشآموز دبستانی گزارش داد که وی با او درباره فالون گونگ صحبت کرده بود. وقتی او حتی نتوانست بهتنهایی بایستد، او را دستگیر نکردند.
جراحات خانم ما از شهر لونگکو، استان شاندونگ، هرگز بهبود نیافت. او در ۲۲ ژانویه۲۰۲۴ در ۶۹سالگی درگذشت.
خانم ما در ۲۵ سال گذشته آزار و شکنجه، بارها بهدلیل اعتقاداتش دستگیر شد. شوهرش از او طلاق گرفت و او هفت سال را در زندان گذراند و متحمل انواع شکنجههای بدنی و تجویز اجباری دارو شد. پس از اینکه او در سال ۲۰۱۰ به سن بازنشستگی رسید، کارفرمای او، تعاونی عرضه و بازاریابی لانگکو، از صدور مزایای بازنشستگی برای او خودداری کرد، زیرا او در دوران زندان «واجد شرایط نبود». آنها برای اینکه وی واجد شرایط دریافت حقوق بازنشستگی ماهانه کمی بیش از ۷۰۰ یوان باشد، خواستار پرداخت یکباره سهم ۵۰ هزار یوانی شدند. او پول نداشت و از تلاش برای دریافت مزایای بازنشستگی دست کشید.بانویی ۵۴ساله اهل شاندونگ ۱۲ روز پس از تلاش پلیس برای دستگیری او جان باخت
خانم چن گوئوهوا، ساکن شهر دونگیینگ، استان شاندونگ، از اکتبر۲۰۲۳ بهسرعت وضعیت سلامتیاش رو به زوال رفت. او قادر به خوردن غذا نبود و تنها میتوانست هر شب یک یا دو ساعت با کمک مسکن بخوابد. پلیس در ۲۹نوامبر۲۰۲۳ تلاش کرد تا او را دستگیر کند، اما پس از تشخیص سرطان کبد منتشرشده در مراحل پایانی، تسلیم شد. شرایط او بهطرز چشمگیری بدتر شد و در ۱۱دسامبر۲۰۲۳ در ۵۴ سالگی درگذشت.
خانم چن کارگر بازنشسته حوزۀ نفتی شنگلی در شهر دونگیینگ در استان شاندونگ بود. او در اواخر سال ۲۰۱۵، به سرطان روده بزرگ مبتلا شد و در سال ۲۰۱۶ شروع به تمرین فالون گونگ کرد. اندکی بعد وزنی را که بهدلیل سرطان از دست داده بود به دست آورد و دوباره چهرهای گلگون داشت. خانوادهاش با توجه به بهبودی معجزهآسای او، دوباره شادی را در زندگی یافتند. او همچنین از هر فرصتی استفاده میکرد تا ماجرای خود را با مردم به اشتراک بگذارد و به آنها یادآوری کند که فالون گونگ به آنچه در تبلیغات انزجارآمیز رژیم کمونیستی به تصویر کشیده میشود هیچ شباهتی ندارد.
خانم چن در طی یک دستگیری گروهی در ۲۳آوریل۲۰۲۱ دستگیر شد، پس از اینکه پلیس او را فریب داد تا با ادعای اینکه از دفتر مدیریت اموال است، در را باز کند. او به مدت ۲۴ ساعت متوالی مورد بازجویی قرار گرفت و به او دستور داده شد که هویت سایر تمرینکنندگان را فاش کند. بهدلیل نداشتن مدارک علیه وی، پس از یک روز بازداشت با قرار وثیقه یکساله آزاد شد. شناسنامه و پاسپورت او توسط پلیس مخفی شد و پلیس او را تهدید کرد که هر زمان که بخواهد کیفرخواست صادر خواهد کرد.
خانم چن بهعنوان یک تمرینکننده نسبتاً جدید فالون گونگ، فشار فوقالعادهای را احساس میکرد و از ترس دستگیری دوباره جرئت نداشت از در خانهاش بیرون برود. حتی وقتی بیرون میرفت، احساس میکرد مردم او را تعقیب میکنند. در اکتبر۲۰۲۳، او ناگهان در بدنش احساس درد و ناراحتی کرد. اما پلیس همچنان در ۲۹نوامبر۲۰۲۳ برای دستگیری او تلاش کرد که ۱۲ روز بعد منجر به مرگ او شد.
بانویی مسن در منطقه جینگهای، تیانجین، در ۱۰آوریل۲۰۲۴، اندکی پس از آن که پلیس محلی او را در خانه مورد آزار و اذیت قرار داد و خواست که بداند آیا او هنوز فالون گونگ را تمرین میکند یا نه و آیا قصد دارد به دنبال اجرای عدالت برای پسر مرحومش باشد، درگذشت. پسر وی در سال ۲۰۱۸ پس از سوق دادنش به بیماری روانی در طول دوره پنجساله حبسش درگذشت.
آقای رن دونگشنگ و همسرش ژانگ لیچین
آقای رن پس از اینکه در بازداشت روانی شد
پسر خانم لیو شیوفن، آقای رن دونگشنگ، در ۸مارس۲۰۰۶ دستگیر و به پنج سال حبس در زندان بینهای محکوم شد. او بهطرز وحشیانهای شکنجه شد و همچنین به او دارو نامعلوم دادند. زندان ملاقاتهای خانوادگی او را در هشت ماه آخر دوره زندان لغو کرد. پس از اعتراض خانم لیو، زندان یک کلیپ ویدیویی از پسرش را به او نشان داد. در فیلم مشخص بود که پسر آشفته بود و رفتار غیرعادی داشت. او قرار بود در ۷مارس۲۰۱۱ آزاد شود اما همان روز مستقیماً به مرکز شستشوی مغزی منتقل شد و یک هفته بیشتر نگه داشته شد. وقتی خانم لیو برای تحویل گرفتن او رفت، از دیدن مردی روانپریش شوکه شد و قلبش شکست.
دنیای خانم لیو فرو ریخت. در آن زمان، عروسش خانم ژانگ بهدلیل تمرین فالون گونگ هنوز یک دوره هفتساله حبس را میگذراند.
آقای رن در سالهای آخر زندگیاش روانپریش شد. او بیشتر اوقات از توهم رنج میبرد. هر وقت رعد و برق میآمد، او در زیر باران میایستاد و جیغ میزد. او همچنین بارها در نیمههای شب فرار کرد و تا چند روز بعد برنگشت. وقتی برگشت، کثیف و آشفته بود.
وقتی شخصی به پلیس اشاره کرد، وحشتزده شد و با خود زمزمه کرد: «باید فرار کنم. وگرنه مرا میگیرند.» سپس از خانهاش فرار کرد و چند روز بیرون ماند. او همچنین اغلب از کابوسهای شبانه بیدار میشد و فریاد میزد: «من از تو نمیترسم!»
در لحظات نادری که از نظر ذهنی هوشیار بود، آقای رن گفت: «نگهبانان و زندانیان زندان مرا تهدید کردند که اگر از ایمانم دست برندارم، تا حد مرگ کتکم میزنند.»
پس از آزادی خانم ژانگ در ۱۱فوریه۲۰۱۶، او و خانم لیو با کمک هم توانستند هشت نگهبان زندان را که مسئول اصلی شکنجه و خوراندن دارو به آقای رن بودند و منجر به فروپاشی روانی او شد، شناسایی کنند.
آنها علیه عاملان این جنایت به ارگانهای مختلف دولتی شکایت کردند، اما بینتیجه بود. خانم ژانگ بهدلیل تلاشهایش حتی ۳۵ روز بازداشت شد. در سال ۲۰۱۷، خانم لیو شکایات خود را به دادگاه میانی اول تیانجین و دادگاه عالی تیانجین ارسال کرد، اما پرونده او به این دلیل که مدت دو سال از محدودیت گذشته است، رد شد.
آقای رن در ساعت ۲ بامداد ۱۲سپتامبر۲۰۱۸ درگذشت. حتی پس از فوت او، مقامات محلی به آزار و اذیت خانم ژانگ و لیو ادامه دادند.
آزار و اذیت مکرر به سلامت خانم لیو لطمه زد و او در بستر بیماری افتاد. اما پلیس همچنان به او رحم نکرد. آنها یک روز وارد خانه او شدند و خواستند با او صحبت کنند. او اندکی بعد در ۱۰آوریل۲۰۲۴ درگذشت.
مرگ معمار اهل گوانگدونگ در ۶۰ سالگی پس از تحمل آزار و اذیت مکرر پلیس
خانم چن یانپینگ، ۶۰ساله ساکن شهر گوانگژو، استان گوانگدونگ، در ۲۳مه۲۰۲۴، پس از سالها آزار و اذیت پلیس بهدلیل ایمانش به فالون گونگ، درگذشت.
خانم چن یانپینگ، صاحب یک شرکت معماری، بهخاطر اینکه پس از تمرین فالون گونگ، کیست مادرزادی کبدی (کیسههای پر از مایع روی کبدش) بهخوبی تحت کنترل درآمد، خود را مدیون آن میدانست. اما، پس از آزار و اذیت مکرر بهدست پلیس بهخاطر اعتقاداتش دچار عود بیماری شد و علائم دیگری پیدا کرد. او هرگز بهبود نیافت و اخیراً درگذشت.
پس از آغاز آزار و شکنجه فالون گونگ در سال ۱۹۹۹، پلیس خانم چن را از سفر به خارج از کشور منع کرد و حتی به او اجازه رفتن به هنگ کنگ را نداد. آنها نظارت دقیقی بر خانم چن داشتند. چند بار قصد داشت برای سفرهای داخلی سوار هواپیما شود که پلیس با او تماس گرفت و خواست بداند که کجا میرود. زمانی که مجبور به سفر بود، برای اجتناب از آزار و اذیت بیشتر، اغلب مسافتهای طولانی (به جای پرواز) را رانندگی میکرد.
آزار و اذیت خانم چن در سال ۲۰۲۳ تشدید شد، پس از اینکه پلیس محلی متوجه شد که او مقاله ای را که توسط بنیانگذار فالون گونگ در وی چت (یک پلت فرم رسانه های اجتماعی) نوشته شده است، پست کرده است. پلیس در خانه او حاضر شد و تلفن همراه و پست وی چت را برخلاف میل او بررسی کرد. آنها او را در خانه اش بازجویی کردند و تصویری از بنیانگذار فالون گونگ و آثار هنری حاوی پیام های فالون گونگ را مصادره کردند.
در سال ۲۰۲۳، پس از اینکه اداره پلیس محلی ووشان متوجه شد که خانم چن مقالهای را که توسط بنیانگذار فالون گونگ نوشته شده بود در ویچت (یک پلتفرم رسانههای اجتماعی) ارسال کرد، آزار و اذیت او ازسوی پلیس تشدید شد. پلیس در خانهاش حاضر شد و برخلاف میلش تلفن همراه و پست ویچت او را بررسی کرد. آنها او را در خانهاش مورد بازجویی قرار دادند و تصویری از بنیانگذار فالون گونگ و آثار هنری حاوی پیامهای فالون گونگ را مصادره کردند.
یک روز در اواخر نوامبر۲۰۲۳، پلیس درِ خانه خانم چن را زد. وقتی کسی جواب نداد، درِ خانه همسایهاش را زدند و پرسیدند که آیا او خانه است و با چه کسی زندگی میکند. آن شب کمی بعد از ساعت ۸ شب، خانم چن به بیرون ساختمان آپارتمانش رفت تا از اتوموبیلش چیزی بیاورد. در راه رفتن به گاراژ با چهار مأمور پلیس برخورد کرد. آنها ابتدا متوجه نشدند که او خانم چن است، اما خانم چن میدانست که به دنبال او آمده بودند. او به جای بازگشت به آپارتمانش، بلافاصله از آنجا فرار کرد. او نه تلفن همراه داشت و نه پول. او موفق شد مکانی موقت برای سکونت پیدا کند و مدتی دور از خانه زندگی کرد تا دستگیر نشود.
از فوریه۲۰۲۴، خانم چن بهتدریج مشکل در راه رفتن، همراه با تورم در رانهایش را تجربه کرد. ورم به تدریج به پاهایش سرایت کرد. وزنش بالا رفت و دور کمرش بزرگتر شد. افزایش وزن شکم، وریدهای ساق پای او را تحت فشار قرار داد و جریان خون وریدی را مسدود و ورم پای او را بدتر کرد. در این بین شکمش به دیافراگم و سپس به قلبش فشار آورد که باعث تپش قلب شدید میشد. شکمش هم فشرده شده و اشتهایش را از دست داده بود.
خانم چن بهرغم اینکه خیلی کم میخورد، در عرض سه ماه تقریباً ۳۲ کیلوگرم اضافه وزن پیدا کرد. او بدون توجه به موقعیتی که در آن قرار داشت، چه ایستاده، چه نشسته یا دراز کشیده، احساس ناراحتی میکرد.
درحالیکه از عود کیست کبدش رنج میبرد، اداره پلیس ووشان خانم چن را زیر نظر داشت. او در ۴آوریل۲۰۲۴ با فردی تماس ویدئویی برقرار کرد و دو مأمور بلافاصله حاضر شدند. آنها به او دستور دادند استفاده از تماس ویدئویی را متوقف کند و به زور برنامه مذکور را از تلفنش حذف کردند.
خانم چن بعداً در بیمارستان بستری شد. او بارها به خانواده و کارکنان پزشکی گفت که اگر در نوامبر۲۰۲۳ مجبور به زندگی دور از خانه نمیشد، وضعیت سلامتیاش به این سرعت وخیم نمیشد. با وجود رنجی که داشت، آرام و بانشاط باقی ماند. حتی یک سبد گل و یک سبد میوه در ۱۲مه، مصادف با روز پرستار به پرستارانش هدیه داد. مشخص نیست که آیا او در۲۳مه، در بیمارستان درگذشت یا در خانه. شکنجه در بازداشتگاه و مرگ سالها بعد بانوی اهل لیائونینگ که پس از یک سال بازداشت دچار جنون شده بود، هفت سال بعد درگذشت
خانم زینگ آنمِی، اهل شهر شنیانگ، استان لیائونینگ، در حین گذراندن دوران محکومیت بهخاطر ایمانش به فالون گونگ، بهدلیل شکنجه و خوراندن دارو دچار جنون شد. تا هفت سال بعد با مشکلات در وضعیت سلامتیاش دست و پنجه نرم کرد و در ۲۲فوریه۲۰۲۴ درگذشت. او ۶۷ سال داشت.
آخرین دستگیری خانم شینگ در ۱۴آوریل۲۰۱۶ بود، زمانی که او با همسر و دو فرزندش در یک غذاخوری محلی مشغول صرف صبحانه بود. یکی از مأموران فاش کرد که خانوادۀ او بهدلیل به ثبت رساندن شکایت علیه جیانگ زمین، دیکتاتور سابق چین و آغازگر آزار و شکنجۀ فالون گونگ که منجر به بازداشتهای گذشتۀ این خانواده شده است هدف قرار گرفتند.
پسر این زوج یک ماه بعد آزاد شد. دختر به قید ضمانت آزاد شد و در همان روز تحت حبس خانگی قرار گرفت. این خانم جوان گفت که برادرش میلنگید و پس از اینکه آن دو به خانه بازگشتند در شوک روانی و نگاهش خیره مانده بود. او به خواهرش گفت که پلیس او را مورد ضرب و شتم قرار داده است. برای مدتی او حتی جرئت نداشت از خانه خارج شود.
خانم شینگ در ۲۳فوریه۲۰۱۷ در دادگاه منطقه دادونگ به یک سال حبس و ۵ هزار یوان جریمه محکوم شد. چهار روز بعد، دخترش یک سال عفو مشروط گرفت و ۲ هزار یوان جریمه شد. شوهرش به دو سال و نیم حبس محکوم و ۱۰ هزار یوان جریمه شد.
در بازداشتگاه شهر شنیانگ، خانم شینگ در سلول انفرادی نگهداری و شکنجه میشد و داروهای سمی را از طریق تغذیه اجباری به او میخوراندند. دندانهایش بر اثر ضرب و شتم کنده شده بود. در نتیجه، او در بلع مشکل داشت و دچار سرگیجه، خستگی، تپش قلب و حالت تهوع شد. با وجود وضعیت او، نگهبانان همچنان او را با غل و زنجیر میبستند و دست چپ او را به حلقهای روی زمین زنجیر میکردند. آنها زنجیر او را حتی وقتی نیاز به توالت داشت، باز نمیکردند. بار دیگر دو زندانی روی پاهایش نشستند و دو زندانی دیگر دستانش را در پشت بدنش پیچاندند که باعث شد شانه و بازوی چپش شدیداً آسیب ببیند.
زمانی که خانم شینگ در ۱۴آوریل۲۰۱۷ آزاد شد، دیگر خودش نبود. او بهشدت ترسیده بود و نمیتوانست خانوادهاش، حتی فرزندانش را بشناسد. او شبانهروز به این طرف و آن طرف میدوید، فریاد میکشید، مردم را کتک میزد و وسایل را از پنجره بالایی به بیرون پرتاب میکرد. او گاهی اوقات میگفت: «به تمرینکنندگان فالون گونگ هر روز دارو میخوراندند.» او پس از هفت سال دست و پنجه نرم کردن با وضعیت سلامتی ضعیف، در ۲۲فوریه۲۰۲۴ درگذشت.
مردی ۶۶ساله در شهر میشان، استان هیلونگجیانگ، در ۲۷ژانویه۲۰۲۴، دو هفته قبل از سال نو چینی، در یک مرکز سالمندان درگذشت. مرگ آقای جیانگ هونگلو شش سال پس از آن اتفاق افتاد که همسرش، خانم یوان شوژی، در ۴آوریل۲۰۱۸ در ۶۰ سالگی درگذشت.
آقای جیانگ که قبلاً در اداره بزرگراه شهر میشان کار میکرد، در دسامبر۱۹۹۹ به یک سال و سه ماه کار اجباری محکوم شد. هنگامی که او در سال ۲۰۰۲ با مردم درباره فالون گونگ صحبت کرد، یک مأمور او را تعقیب و به پایش شلیک کرد و با لگد به سرش زد. او بعداً به ۱۴ سال حبس محکوم و در اثر شکنجه در زندان از ناحیه هر دو پا فلج شد. او قادر به صحبت منسجم نبود، حافظه ضعیفی داشت و به بیماری پروستات مبتلا بود. در سالهای آخر زندگی، او به لوله تغذیه از بینی نیاز پیدا کرد.
همسرش خانم یوان نیز بارها دستگیر و شکنجه شد. فشار روانی ناشی از آزار و شکنجه بر سلامت او تأثیر گذاشت. او به دیابت مبتلا شد و ورم شدید در پاهایش داشت که درنهایت منجر به قطع شدن هر دو پایش شد. وضعیت او پس از عمل همچنان رو به وخامت بود و در ۴آوریل۲۰۱۸ اندکی پس از ۶۰ سالگی درگذشت.
پسر این زوج حدوداً ۳۹ساله در طول سالها تحت آزار و اذیت والدینش قرار گرفت. او گوشهگیر شد و از معاشرت امتناع میکرد. بیشتر اوقات در اتاقش میماند.
یک زن ۷۸ساله در شهر تانگشان، استان هبی، در ۱۰ آوریل ۲۰۲۴، کمتر از چهار سال پس از اتمام دومین دوره حبسش بهدلیل ایمانش به فالون گونگ، درگذشت.
خانم ژانگ یوئهچین و همسرش در سالهای جوانی
خانم ژانگ یوئهچین و همسرش آقای هه ییشینگ که او نیز تمرینکننده فالون گونگ است، هر دو در ۱۹آوریل۲۰۱۷ دستگیر و در ۲۱نوامبر همان سال به ۳٫۵ سال زندان محکوم شدند. پس از رد درخواست تجدیدنظرهای آنها، خانم ژانگ در اوایل آوریل ۲۰۱۸ در زندان زنان استان هبی در شهر شیجیاژوانگ، پایتخت، و آقای هه چند روز بعد در زندان جیدونگ در شهر تانگشان پذیرش شد. آقای هه چند روز بعد در جیدونگ زندانی در شهر تانگشان پذیرفته شد. مقامات بیش از ۱۰۰هزار یوان از حقوق بازنشستگی او را در مدت حبس به حالت تعلیق درآوردند.
در حین گذراندن دورۀ محکومیت، خانم ژانگ بهقدری مورد آزار و شکنجه قرار گرفت که دچار اختلال روانی شد و وضعیت سلامتیاش رو به وخامت رفت. او در اکتبر۲۰۲۰ آزاد شد. وقتی آنچه را که تحمل کرده بود برای خانوادهاش بازگو کرد، بیاختیار پاهایش میلرزید و برای سازماندهی صحبتش دچار مشکل میشد. او به خانوادهاش گفت که نگهبانان داروهای نامعلومی را در غذای او ریختهاند. در چند سال بعد، او همچنان با نزول سلامت روانی دست و پنجه نرم کرد. او همچنین در خوردن غذا مشکل داشت و اغلب استفراغ میکرد و همچنین دچار اسهال بود و درنتیجه وزن زیادی کم کرد. او در ۱۰آوریل ۲۰۲۴ درگذشت.
خانم ژانگ، بازنشسته کارخانه گوشت شهر تانگشان، قبل از آخرین حکم زندانش، بارها دستگیر و بازداشت شد. او قبلاً در ژانویه ۲۰۰۹ به پنج سال حبس محکوم شده بود و در زندان بهطرز وحشیانهای شکنجه شده بود.
خانم سون سویون، یک آرایشگر در شهر هایچنگ، استان لیائونینگ، در ۲۶سپتامبر۲۰۲۳، پس از یک دهه بودن در بستر بیماری و ناتوانی درگذشت.
خانم سان در ۴اوت ۲۰۱۰ دستگیر و سپس به سه سال حبس محکوم شد. او در زندان زنان استان لیائونینگ مورد آزار و اذیتهای مختلف قرار گرفت و بهشدت بیمار و ناتوان شد. او پیش از موعد در ۱۱مارس۲۰۱۳ آزاد شد، اما در یک دهه بعد چند بار بعد در شرایط بحرانی قرار گرفت. پزشکان تشخیص دادند که وی به انفارکتوس مغزی، ایسکمی میوکارد، دیابت، بیماری قلبی و نارسایی قلبی مبتلاست. وی چنان درد شدیدی در یک طرف بدنش احساس میکرد که جرئت نداشت ذرهای تکان بخورد.
شوهرش که او نیز آرایشگر بود، از زندانی شدن او آسیب دید و وضعیت سلامتی خودش نیز رو به افول رفت. ازآنجاکه آنها هردو توانایی کار کردن خود را از دست دادند، برای گذراندن زندگی به درآمد ناچیز پسرشان تکیه داشتند. این کشمکش مالی وضعیت سلامتی آنها را بدتر کرد. خانم سون سرانجام در ۶۷سالگی تسلیم بیماری خود شد.
گزارش شد در آوریل و مه۲۰۲۴: مرگ ۲۴ تمرینکننده فالون گونگ در نتیجه آزار و شکنجهگزارششده در مارس۲۰۲۴: محکومیت ۷۳ تمرینکننده فالون گونگ بهدلیل ایمانشانگزارششده در فوریه ۲۰۲۴: محکومیت ۵۶ تمرینکننده فالون گونگ بهدلیل ایمانشانگزارش شده در ژانویه۲۰۲۴: محکومیت ۱۲۲ تمرینکننده فالون گونگ بهدلیل ایمانشان