(Minghui.org) در ژوئیه 2003، در بازداشتگاه منطقه فنگتای در پکن، با یک زندانی ملاقات کردم که حدود 20 سال داشت. او بسیار زیبا بود، اما علامت سوختگی بزرگی روی بازوی چپش داشت که وحشتناک به‌نظر می‌رسید. از او پرسیدم که این علامت مربوط به چیست. او پاسخ داد که وقتی 1 ساله بود، آن قسمت از بازویش سوخت. همچنین گفت که این زخم در ابتدا خیلی بزرگ نبود.
ناگهان چیزی را به‌خاطر آورد و گفت: «بله! من افراد شما را که دست به خودسوزی زدند، دیدم.»
تعجب‌زده پرسیدم: «چطور آنها را دیدی؟»
«به‌خاطر این زخمم باید در بیمارستان جیشویی‌تان تحت جراحی قرار می‌گرفتم. قبل از عمل جلسه ویژه‌ای داشتیم.»
پرسیدم: «چرا اسمش را جلسه ویژه گذاشته‌اند؟»
پاسخ داد: «آن ناحیه از بیمارستان، ناحیه ممنوعه و به روی رهگذران و بیماران عادی بسته بود. هنگامی که از میان آن اتاق‌ها می‌گذشتم، قربانیان خودسوزی را دیدم، اما آنها شبیه تصاویر در تلویزیون نبودند. خیلی عادی به‌نظر می‌رسیدند و مشغول صحبت با هم بودند. دم درِ اتاق‌های‌شان نیز نگهبانانی ایستاده بودند.»
پرسیدم: «نگهبان‌ها برای چه آنجا بودند؟»
او پاسخ داد: «نگهبان‌ها آنجا بودند تا مانع مصاحبه روزنامه‌نگاران با قربانیان شوند.»
پرسیدم: «باور می‌کنی که آنها تمرین‌کننده فالون گونگ بودند؟»
او در پاسخ گفت: «آنها را تمرین‌کننده فالون گونگ معرفی کرده بودند، اما خیلی عجیب بود که در تلویزیون وحشتناک به‌نظر می‌رسیدند و در واقعیت به آن بدی نسوخته بودند!»
با شنیدن این صحبت‌ها خیلی ناراحت شدم. آنها قرار بود نمایش خودسوزی را صحنه‌سازی کنند، درحالی‌که احتمالاً هرگز تصور نمی‌کردند بعد از اجرا کشته شوند. کمی سکوت کردم، سپس دوباره پرسیدم: «آیا هرگز فکر کرده‌ای که اگر آنها حقیقتاً تمرین‌کننده فالون گونگ بودند، آن می‌توانست فرصت خوبی برای جیانگ باشد؟ آن عالی می‌بود اگر روزنامه‌نگاران همگی از سراسر جهان می‌آمدند و سپس کل جهان می‌فهمیدند که تمرین‌کنندگان فالون گونگ دست به این خودسوزی زده‌اند. دیگر نیاز نبود جیانگ به سایر کشورها برود تا خودش تبلیغات علیه فالون گونگ را پخش کند. چرا او مانع روزنامه‌نگاران شد؟ زیرا آنهایی که اجراگران این خودسوری بودند، تمرین‌کننده فالون گونگ نبودند. این مصاحبه می‌توانست هویت واقعی‌شان را آشکار کند.»
گویا ناگهان بیدار شد: «بله، هرگز در این باره فکر نکرده بودم! این حقیقت دارد!»
به او گفتم: «حتی تو که آنها را دیدی، هرگز درباره چگونگی آن فکر نکردی، بنابراین آنهایی که فقط نمایش آن افراد را با گریم دیدند، با فکر این که آنها تمرین‌کننده‌اند، به‌راحتی می‌توانستند فریب بخوردند.»
