(Minghui.org) روز پنج‌شنبه در یک کنفرانس مطبوعاتی در پارلمان هیل کانادا، گزارش 45‌صفحه‌ای براساس تحقیق و بررسی مستقل وزیر امور خارجۀ سابق کانادا (در امور آسیا و اقیانوسیه)، دیوید کیلگور، و وکیل بین‌الملل حقوق بشر، دیوید ماتاس، درخصوص ادعاهای برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان زندۀ فالون گونگ در چین ارائه شد. این گزارش این ادعاها را معتبر می‌داند.

اعلامیۀ مطبوعاتی

6ژوئیه2006

اوتاوا: امروز دیوید ماتاس، وکیل حقوق بشر بین‌الملل، و دیوید کیلگور، وزیر امور خارجۀ سابق کانادا (در امور آسیا و اقیانوسیه) پس از دو ماه پژوهش درخصوص ادعاها مبنی بر برداشت اعضای حیاتی بدن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سراسر چین، گزارش مستقلی ارائه دادند.

این گزارش چنین نتیجه‌گیری می‌کند:

«...از سال1999، دولت چین و سازمان‌هایش در مناطق متعدد این کشور، به‌ویژه بیمارستان‌ها و همچنین بازداشتگاه‌ها و دادگاه‌های خلق تعداد زیاد اما نامعلومی از زندانیان عقیدتی فالون گونگ را به قتل رسانده‌اند. اعضای حیاتی آنها مانند قلب، کلیه و قرنیه کمابیش به‌طور همزمان برای فروش به قیمت‌های بالا، گاهی به خارجیانی که معمولاً با انتظار‌های طولانی برای اهدای داوطلبانۀ چنین اعضایی در کشورهای محل اقامتشان مواجه هستند، برداشته شدند.»

این گزارش به این پرسش پاسخ نمی‌دهد که چند نفر از این قربانیان ابتدا متهم به جرمی در دادگاه قضایی شده بودند، زیرا چنین اطلاعاتی در دسترس نیست. اما یک تمرین‌کنندۀ فالون گونگ پکنی که اکنون در اروپا زندگی می‌کند، در پاسخ به این سؤال گفت که او سه بار بازداشت شده و یک سال در یک اردوگاه کار به‌سر برده اما هرگز در هیچ دادگاهی محاکمه نشده است. او همچنین گزارش کرد که وقتی حبس بود، بدون هیچ توضیح یا دلیلی، برای یک آزمایش کامل پزشکی با غل و زنجیر و دستبند برده شد.

با شاهدانی در کانادا، استرالیا، فرانسه و ایالات متحده مصاحبۀ حضوری و گاهی از طریق ایمیل انجام شد. اما دربین مهم‌ترین مدارک متهم‌کننده، ترجمه‌های رسمی از مکالمات ضبط‌شده به زبان ماندرین با پزشکان و سایر مسئولین در بیمارستان‌ها و بازداشتگاه‌های مناطق مختلف چین یافت می‌شود. متن برحی از این مکالمات در این گزارش گنجانده شده است.

سایر مدارک مهم عبارتند از:

- ترجمۀ مطالب اخیر و ادامه‌دار در تعدادی از وب‌سایت‌های مراکز پیوند عضو در چین که در مجاب کردن این رسیدگی مهم بودند: تنها نتیجه‌گیری عادلانه، گسترده و ادامه‌دار بودن برداشت اعضای بدن است.

- شهادت همسر سابق یک جراح در چین که در پاسخ به این رسیدگی گفت که شوهرش به او اقرار کرده که وی قرنیۀ چشمان حدود 2000 زندانی فالون گونگ را در سال‌های 2002 و 2003 برداشته است.

- شهادت خانم یوژی وانگ، که اکنون در منطقۀ ونکوور است، که بیان کرد او به‌خاطر اینکه یک تمرین‌کنندۀ فالون گونگ بوده است، بیشتر زمانش در سال‌های 2000 و 2001 را در اردوگاه‌های کار سپری کرده است. او که براثر ضرب و شتم اعضای داخلی‌اش آسیب دیده بود، معتقد است که این تنها دلیلی بوده است که یک «اهداء‌کنندۀ عضو» نشد و توانست چین را ترک کند.

- شهادت از شیائوهوا وانگ، که اکنون در مونترال ساکن است، و گزارش کرد که در سال2002 پس از سپری کردن دو سال در یک اردوگاه کار اجباری و 16 ساعت کار روزانه با مواد شیمیایی به‌‌خاطر باورش به فالون گونگ، او نیز مورد آزمایش کامل پزشکی اجباری قرار گرفت. بعداً او توانست به کانادا مهاجرت کند.

- شهادت خانم نا گان، که اکنون در تورنتو است، و بیان کرد که وقتی یک بنر فالون گونگ «حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری» را در میدان تیان‌آنمن برافراشت، پلیس او را مورد ضرب و شتم قرار داد. درنتیجه عضویتش در ح‌ک‌چ و حقوقش به‌عنوان کارمند گمرک فرودگاه پکن لغو شد و او را به اردوگاه کار زنان منطقه فرستادند. در اواسط سال2001، او گزارش کرد که تنها کسانی در گروه که تمرین‌کنندۀ فالون گونگ بودند مورد آزمایش خون، ادرار و چشم در بیمارستان نزدیک آنجا قرار گرفتند. او نیز توانست چین را به مقصد کانادا ترک کند.

در ادامه برخی از توصیه‌های کلیدی در این گزارش است:

1. درحالی‌که برداشت اعضای بدن یک جنایت علیه بشریت است، مسئولین در چین باید برای دادخواهی احتمالی یک بررسی جنایی انجام دهند.

2. سازمان‌های نیمه‌دولتی، دولتی و داوطلب باید این اتهام را جدی بگیرند و درخصوص اینکه آیا آن حقیقت دارد تصمیم خودشان را اخذ کنند.

3. درحالی‌که پروتکل سازمان ملل متحد برای جلوگیری از قاچاق اشخاص، برداشت اعضای بدن را منع می‌کند، سازمان ملل متحد باید بررسی کند که آیا چین این پروتکل را نقض کرده است یا خیر.

4. دولت‌های خارجی باید ورود پزشکان چینی را که در جستجوی یادگیری پیوند عضو هستند منع کنند و هر پزشکی در آنجا که احتمالاً در چنین کاری دست داشته است باید تا ابد از ورود به کشورهای خارجی محروم شود.

5. تمام کشورها باید قوانین سختگیرانه‌تری درخصوص قاچاق اعضای بدن وضع کنند و پزشکان باید، برای مثال، ملزم شوند که هر مدرکی را که نشان‌دهندۀ دریافت عضو توسط یک بیمار از یک فرد قاچاق در خارج است به مسئولان مرتبط با این موضوع گزارش کنند.

6. دولت‌ها باید گذرنامه‌های ملیت‌هایی را که برای پیوند عضو به چین سفر می‌کنند، رد یا باطل کنند.

7. هیچ دولتی نباید در هرگونه جلسه یا تحقیق پیوند عضوی که با حمایت مالی چین برگزار شده است، شرکت کند. هیچ شرکت خصوصی نباید کالا یا خدمات به هیچ برنامۀ پیوند عضو چینی عرضه کند.