استفاده زندان زنان هبی از زندانیان به‌منظور اجرای غذا دهی اجباری خشونت‌بار بر روی تمرین‌کنندگان فالون گونگ

"جانگ جیان‌رو"، یکی از زندانیان زندان بند ۸ در زندان زنان هبی، در آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ شرکت می‌کرد.

جانگ جیان‌رو در سال ۲۰۰۷ از نگهبانان زندان دستور گرفت که بر روی خانم "کو جینگه"‌ غذادهی اجباری را انجام دهد. او با زور گلوی خانم "کو" را فشار داد، و جلوی تنفس طبیعی او را گرفت. همچنین از تکه‌های کاغذ برای پوشاندن و محکم بستن دهان او استفاده کرد. پس از اینکه غذادهی اجباری را انجام داد، با شدت لوله‌ی غذا را بیرون کشید، که باعث استفراغ خانم "کو" شد. جانگ با یک ظرف سه بار آن استفراغ را جمع کرد و تلاش کرد که دوباره آن را به او بخوراند. تنها هنگامی خاتمه داد که نگهبان زندان دیگر حاضر به دیدن آن صحنه نبود.

 

بازآفرینی شکنجه: غذادهی اجباری خشونت‌بار

جانگ جیان‌رو همچنین در مدت اعتصاب غذای خانم "دو یونگ‌جی" در اعتراض به آزار و شکنجه در سال ۲۰۰۸، غذادهی اجباری را بر روی او انجام داد. سرپرست زندان از فرستادن خانم "دو" به بیمارستان امتناع کرد و دستور داد که غذادهی اجباری در زندان ادامه پیدا کند. اما جانگ جیان‌رو از این کار خودداری کرد، و اظهار کرد که در زندان امکان این وجود ندارد که غذادهی اجباری را به طور موثر انجام داد، بنابراین اجازه داده شد که به منظور ادامه این عمل، خانم "دو" را به بیمارستان ببرد.

پس از اینکه جانگ غذادهی اجباری به خانم "دو" را تمام کرد، ناگهان بر روی یک از زانوهایش افتاد. او درد تحمل‌ناپذیری داشت و نمی‌توانست راه برود. پس از آن، زانویش ورم کرد. او تزریقات دریافت کرد، اما ورم و درد بدتر از قبل شد. تنها گزینه، بیرون کشیدن آب از زانوی او بود، و روزانه پنج سرنگ آب از زانوی او بیرون کشیده می‌شد. تا زمانی که از زندان آزاد می‌شد بهبود پیدا نکرده بود. علاوه بر این، قادر به خوردن غذای جامد نبود. به هنگام آزادی‌اش، وزنش به حدود ۵۰ کیلوگرم تنزل کرده بود – همگی نشانه‌هایی از عقوبت کارمایی که برای اعمال بد خود دریافت می‌کرد، و همچنین اخطارهایی برای او که نباید افراد خوب را مورد آزار و شکنجه قرار دهد. ( یادداشت زیر را مشاهده کنید)

چندین پزشک بیمارستان به زندانیان دستور می‌دادند که بر روی تمرین‌کنندگان فالون گونگ، غذادهی اجباری را اعمال کنند. یک بار، زندان از اعمال غذادهی اجباری توسط یک پزشک بر روی یک تمرین‌کننده فیلم گرفت. اغلب اوقات به زندانیان دستور داده می‌شد که غذادهی اجباری را انجام دهند، زیرا مأموران می‌خواستند که مسئولیت هر گونه جراحت ضمنی یا مرگ تمرین‌کنندگان را به زندانیان ناواردی که غذادهی اجباری را اجرا می‌کردند منتقل کنند، و به دنیای بیرون اظهار کنند که هیچ مسئولیتی ندارند.

یادداشت ویراستار: در هر دوی فرهنگ‌‌های غرب و شرق، اصل عقوبت کارمایی، یعنی نهایتاً برای اعمال خود مسئول در نظر گرفته شدن، به طور وسیعی مورد پذیرش است. آموزش بنیادی فالون گونگ مشخصه‌‌ی جهان است، "راستی- شفقت- بردباری". جهان به اعمالی که با این اصل در هماهنگی هستند پاداش خواهد داد، حال آنکه اعمالی چون ضرب و شتم، شکنجه و به قتل رساندن مردم موجب عقوبت کارمایی خواهد شد. طور دیگری بیان شود، کار خوب با خوبی پاداش داشته می‌‌شود، در صورتی که پلیدکاری با عقوبت مواجه می‌‌شود. مقاله‌‌های نظیر این مقاله به منظور یادآوری شفقت‌‌آمیز این اصل برای آن افرادی است که دست به اعمال خطا می‌‌زنند. در حالی که بسیاری از افرادی که فالون گونگ را مورد آزار و شکنجه قرار می‌‌دهند فقط در حال "پیروی از دستورات" هستند، قانون جهانی لازم می‌‌داند که آنها نیز برای اعمال خود مسئول در نظر گرفته شوند، و اینکه فقط با برگشت از مسیر خطاکاری‌‌شان ممکن است از عقوبت رهایی یابند.