سازمان جهانی بررسی آزار و اذیت فالون گونگ گزارشی موردی از گفتگو با یک شاهد برداشت اعضای بدن را منتشر کرد

13 اکتبر 2012

این مقاله اولین بار در دسامبر ۲۰۰۹ منتشر شد.

(Minghui.org) سازمان جهانی بررسی آزار و اذیت فالون گونگ (WOIPFG) سازمانی است که به افشای آزار و اذیت فالون گونگ در چین و کشاندن افراد مسئول به پای میز عدالت اختصاص یافته است. اخیراً یکی از مأموران تحقیق این سازمان، گفتگویی ۳۰ دقیقه‌ای با یک شاهد برداشتن عضو از بدن تمرین‌کنندگان زنده‌ی فالون گونگ داشت. صدای ضبط ‌شده‌ و متن این گفتگو در ذیل قابل دستیابی است.

گزارش موردی WOIPFG: شاهد یک قتل در جریان برداشتِ زنده‌ی عضو از بدن تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ

دوازدهم دسامبر ۲۰۰۹

خلاصه‌ی مورد: یکی از مأموران تحقیق سازمان جهانی بررسی آزار و اذیت فالون گونگ (WOIPFG) گفتگو‌‏یی حدوداً ۳۰ دقیقه‌‏ای با یک فرد ("شاهد") انجام داد. به علت رعایت ایمنی، از آوردن نام وی خودداری کرده‌ایم. با موافقت وی، کل گفتگو ضبط شد. این شاهد، موردی از برداشت اعضای بدن یک تمرین‌‏کننده‌ی زنده‌ی فالون گونگ را افشا کرد که چند سال پیش شاهد آن بوده است.

لطفاً برای شنیدن گفتگو اینجا را کلیک کنید.

شرحی از رویداد: شاهد در سال ۲۰۰۲ برای سیستم امنیت عمومی استان لیائونینگ کار می‌کرده و در بازداشت غیرقانونی و شکنجه‌ی تمرین‌‏کنندگان فالون گونگ مشارکت داشته است. از میان آنها، یک خانم تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ با ۳۰ سال سن، پس از یک هفته شکنجه‌ی شدید و خوراندن اجباری غذا، تمام بدنش پوشیده از جراحت و زخم شده بود. در نهم آوریل ۲۰۰۲، بخش خاصی در اداره‌ی امنیت عمومی استان لیائونینگ دو جراح نظامی را به آنجا فرستاد، که یکی از آنها یک جراح نظامی از بیمارستان عمومی منطقه‌ی نظامی شن‌یانگ وابسته به ارتش آزادی‌بخش خلق بوده و دیگری یک جراح نظامی فارغ‌التحصیل از دومین دانشگاه علوم پزشکی ارتش بود. آنها این تمرین‌کننده را به مکان دیگری منتقل کردند (یادداشت ۱). در شرایطی که این خانم تمرین‌کننده کاملاً هشیار بود، و بدون استفاده از هیچ‌گونه داروی بیهوشی، قلب، کلیه‌ها و دیگر اندام‌های بدن او را درآوردند. این شاهد در آن زمان گارد مسلح پلیس بود و شاهد تمامی این روند برداشت زنده‌ی اعضا بود.

این شاهد همچنین فاش کرد که در طول این مدت که وی برای اداره‌ی امنیت عمومی جین‌ژو کار می‌کرد، وانگ لیجون، رئیس وقت اداره‌ی امنیت عمومی جین‌ژو، درخصوص نحوه برخورد با تمرین‌کنندگان فالون گونگ دستوری صادر کرد مبنی بر اینکه "باید همه‌ی آنها را از بین ببرید". این شاهد در بازداشت‌های غیرقانونی تمرین‌کنندگان فالون گونگ مشارکت داشته و بارها در مراحل بازجویی برای گرفتن اطلاعات، تمرین‌کنندگان را به‌شدت شکنجه کرده بود. استان لیائونینگ منطقه‌ای است که در آن آزار و اذیت تمرین‌کنندگان فالون گونگ بسیار شدید است. در این منطقه، تنها تعداد مرگ‌های تمرین‌کنندگان فالون گونگ که توسط وب‌سایت مینگهویی تأیید و منتشر شده‌اند به ۴۰۶ نفر رسیده است. وانگ لیجون در حال حاضر رئیس اداره‌ی امنیت عمومی شهر چونگ‌چینگ است، و تحت لوای "نابود کردن اجتماعات زیرزمینی شبه‌مافیایی"، با همکاری بو شیلای، دبیرکل کمیته‌ی حزب کمونیست در چونگ‌چینگ، آزار و شکنجه‌ی شدیدی بر تمرین‌کنندگان فالون گونگ وارد می‌آورد. (یادداشت ۲)

یادداشت ۱: در طول اولین گفتگو، شاهد به خاطر اینکه هویتش افشا نشود، از ذکر نام محلی که برداشت زنده‌ی اعضای بدن انجام شده بود امتناع کرد. در گفتگوی دوم، وی به وضوح بیان کرد که برداشت زنده‌ی اعضای بدن در یک اتاق جراحی واقع در طبقه‌ی پانزدهم بیمارستان عمومی منطقه‌ی نظامی شن‌یانگ انجام شد. این موضوع تأیید شده است که طبقات پانزدهم تا هفدهم بیمارستان عمومی منطقه‌ی نظامی شن‌یانگ، برای انجام این نوع اعمال جراحی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

یادداشت ۲: وانگ‌ لیجون با وجود اینکه فاقد مدارک و تحصیلات دانشگاهی مربوطه است، در مقام تحلیلگر اداره قوانین جزایی دانشکده‌ی حقوق دانشگاه پکن، و نایب‌رئیس انجمن بین‌المللی پزشکی قانونی سر و صورت نیز فعالیت دارد. اکثر مقالات چاپ‌شده‌ی وی شامل معاینات پزشکی قانونی سر و صورت بودند. با این حال، در رزومه‌ی رسمی وی، بندی وجود دارد که ارتباطی با پزشکی قانونی نداشته بلکه به پیوند اعضا مربوط می‌شود: "وی اولین تحلیل پژوهشی پیوند عضو بعد از تزریق دارو را در چین انجام داد".

متن بخشی از گفتگو:

شاهد: یک اسکالپل، چاقوی جراحی، روی قفسه سینه. وقتی قفسه سینه را ‌شکافت، خون فوران کرد. فوران می‌کرد، نه...

پرسش: فردی را که دیدید، مرد بود یا زن؟

شاهد: زن

پرسش: جوان؟

شاهد: شاید ۳۰ ساله.

پرسش: آیا هنوز فریاد می‌زد "فالون دافا خوب است"؟

شاهد: بله هنوز، هنوز هم فریاد می‌زد.

پرسش: لطفاً توضیح دهید که در آن زمان چه می‌گفت.

شاهد: در آن زمان، حدود یک هفته‌ای او را تحت بازجویی قرار داده و به‌شدت شکنجه کرده بودیم. او جراحات بسیار زیادی در بدنش داشت. همچنین، برای ضرب و شتم او از باتوم‌های الکتریکی استفاده می‌کردیم. وضعیتش طوری بود که دیگر هذیان می‌گفت. طوری ضرب و شتم شده بود که دیگر... از آنجایی که از خوردن امتناع می‌کرد، به‌زور شیر در معده‌اش ریختیم. او نمی‌خواست آن را بخورد، بنابراین به‌زور آن را از گلویش پایین فرستادیم. می‌دانید، وقتی بینی‌اش را محکم می‌فشردیم، از روی غریزه‌ی ابتدایی انسانی، مجبور به نوشیدن شیر می‌شد. در نتیجه، زندگی‌اش به این طریق ادامه می‌یافت، اما درعرض هفت روز، وزنش تقریباً ۱۵ جین (معادل ۷.۵ کیلوگرم) کم شد. با این حال، در این زمان نمی‌دانستیم... دو نفر از طرف احتمالاً بخش خاصی در اداره‌ی امنیت عمومی استان لیائونینگ (آن به هر جهت یک اداره‌ی بسیار سری بود) به آنجا فرستاده شدند. یکی از آنها یک جراح نظامی بود از بیمارستان عمومی منطقه‌ی نظامی شن‌یانگ وابسته به ارتش آزادی‌بخش خلق، و دیگری یک فارغ‌التحصیل از دومین دانشگاه علوم پزشکی ارتش بود. دقیق‌تر اینکه یکی از آنها نسبتاً مسن و دیگری جوان بود. آنها در یکی از اتاق‌های عمل بیمارستان روانی‌ای که او را به آنجا منتقل کرده بودند، مشغول انجام کارهایی بر روی او شدند. از هیچ داروی بیهوشی استفاده نشد. آنها قفسه سینه‌ی او را با یک چاقو شکافتند، بدون اینکه دست‌هایشان بلرزد. اگر من جای آنها بودم می‌لرزیدم. با اینکه من از نیروهای مسلح پلیس هستم، از اسلحه‌ استفاده کرده‌ام، با تجهیزات جنگی واقعی آموزش دیده‌ام و شاهد اجساد بسیاری بوده‌ام، با دیدن این جراحان نظامی واقعاً مبهوت شدم. دستشان اصلاً نلرزید؛ ماسک‌شان را گذاشتند و مستقیماً شروع به شکافتن کردند. در آن زمان، ما (مأموران مسلح) اسلحه به‌دست، برای نگهبانی ایستاده بودیم. آن موقع دیگر بدن او باز شده بود. سپس "آه!" یکبار با صدایی بلند فریاد زد. سپس فریاد زد "فالون دافا خوب است".

پرسش: وقتی سینه‌اش شکافته می‌شد فریاد زد "فالون دافا خوب است"؟

شاهد: او "آه" بلندی کشید، گفت "فالون دافا خوب است". او گفت "شما من را کشتید، یک نفر را." (فکر می‌کنم) منظورش به‌طور کل این بود که "شما فقط یک نفر مثل من را کشتید. آیا می‌توانید صدها میلیون نفر از ما را بکشید، افرادی که به خاطر اعتقاد‌ راستین خود توسط شما مورد آزار و شکنجه قرار می‌گیرند؟" در آن لحظه، آن پزشک، آن جراح نظامی لحظه‌ای مردد شد. سپس به من و بعد به رئیس (مأموران پلیس) ما نگاهی کرد. سپس رئیس ما به علامت موافقت سر تکان داد، و او ادامه داد که رگ‌ها را... اول قلبش را درآوردند، بعد نوبت به کلیه‌ها رسید. وقتی رگ‌های قلب او با قیچی بریده می‌شد، دچار تکان‌های غیرارادی شد. بی‌اندازه وحشتناک بود. می‌توانم صدایش را برای شما تکرار کنم، هرچند نمی‌توانم آن را خوب تقلید کنم. انگار چیزی را از هم چاک بدهند، و سپس او همین‌‏طور "آه" می‌کشید. از آن به بعد، همواره دهانش به‌طور کامل باز بود، و هر دو چشمش کاملاً باز ماندند. آه... دیگر نمی‌خواهم ادامه دهم.

( بخش‌های خاصی حذف شدند.)

شاهد: در آن زمان، این شخص معلم بود و در دبیرستان تدریس می‌کرد. پسرش الان باید ۱۲ ساله باشد. شوهرش آدم خیلی ناتوانی بود (یعنی دارای نفوذ و قدرتی نبود). شاید کارگر یک کارخانه بود. تحقیرهایی که (آن خانم) قبل از این ماجرا کشیده بود حتی بدتر بود. خیلی از پلیس‌های ما افراد منحرفی بودند. آنها با استفاده از گازانبر و ابزارهای دیگری که نمی‌دانم از کجا آورده بودند او را مورد آزار جنسی قرار می‌دادند. تمام این چیزها را با چشمان خودم دیدم، تأسف می‌خورم از اینکه نتوانستم عکس بگیرم. او خوش‌قیافه بود، نسبتاً زیبا بود، (و پلیس‌ها) به او تجاوز می‌کردند... این خیلی رایج بود.

پرسش: این چیزی است که در مرکز پلیسی که محل کارتان بود، شاهدش بودید...؟

شاهد: من در مرکز پلیس نبودم. در یک مرکز آموزشی مستقر بودم که در حیاط خلوت یک هتل قرار داشت. مأموران پلیس در ساختمان کوچکی، ده اتاق را اجاره کردند. آنها این کار را در مجتمع آپارتمانی کوچکی انجام می‌دادند.

پرسش: یک زندان سیاه؟

شاهد: کم و بیش بله.

پرسش: همین‌قدر که تمرین‌کننده فالون گونگ باشند، آنها را به آنجا می‌فرستادند؟

شاهد: بله.

پرسش: حتی قبل از اینکه آنها را محاکمه کنند به آنجا می‌فرستادند؟

شاهد: به هر حال، ما (یعنی مأموران پلیس) همیشه در مدت کوتاهی تغییر مکان می‌دهیم.

(بخش‌های خاصی حذف شدند.)

پرسش: زمان مشخص این رویداد را به من نگفتید.

شاهد: نهم آوریل سال ۲۰۰۲ بود.

پرسش: نهم آوریل؟

شاهد: بله، عمل جراحی ساعت ۵ عصر نهم آوریل شروع شد و سه ساعت طول کشید. قبل از آن، برای یک ماه ادامه داشت.

پرسش: منظورتان از اینکه "یک ماه ادامه داشت" چیست؟