(Minghui.org) از زمانی که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) آزار و شکنجه‌ی فالون گونگ را شروع کرد، تمرین‌کنندگانی که برای دادخواهی به پکن رفتند غالباً بازداشت شدند. بسیاری از آنها از افشای نام و محل سکونتشان خودداری کردند تا ح.ک.چ برای خانواده و بستگانشان ایجاد مزاحمت نکند. برای سالیان زیادی، اطلاعی از محل نگهداری این ده‌ها هزار تمرین‌کننده در دست نبود.
در سال ۲۰۰۰، تجارت پیوند عضو در چین ناگهان به‌شکلی انفجاری شروع به توسعه کرد. این صنعت به حدی گسترده شد که حتی توریست‌ها را از سراسر جهان برای پیوند عضو به چین می‌کشاند. در گذشته، همیشه انتظار می‌رفت که بیمار منتظر بماند تا عضو مورد نیازش فراهم شود، اما در چین، اعضای حیاتی بدن در انتظار بیماران بودند، و این موضوع سوالی را پیش می‌کشید: این منبع عظیم اعضای بدن از کجا آمده است؟
در مارس ۲۰۰۶، دو تن از منابع آگاه در چین از داستان وحشتناک برداشتن اعضای بدن تمرین‌کنندگان زنده‌ی فالون گونگ توسط ح.ک.چ پرده برداشتند.
در نتیجه، دو جریان ظاهراً جداگانه، یعنی تعداد بسیار زیاد تمرین‌کنندگان مفقودشده‌ی فالون گونگ و رشد سریع عمل‌های پیوند عضو در چین، به یکدیگر مرتبط بودند. برای مدتی طولانی مردم در تعجب بودند که چرا در گذشته، یک شخص باید سال‌ها برای یک پیوند انتظار می‌کشید اما در چین در بسیاری از بیمارستان‌ها این بازه‌ی انتظار فقط به یک یا دو هفته تقلیل یافته است. و چگونه است که اگر عمل پیوند عضو ناموفق باشد، بلافاصله یک عضو جدید دیگر آماده می‌شود؟ سرنخ ماجرا سرانجام از پشت تمام پنهان‌کاری‌ها شروع به آشکار شدن کرد.
شاید به این دلیل که جنایات درآوردن اعضا از بدن افراد زنده برای حصول سودهای هنگفت واقعاً خارج از تصور بود، باقی دنیا در ابتدا از باور آن امتناع کردند. در دوران امپراتوری روم در ۲۰۰۰ سال پیش، مسیحیانی که در اعتقاد خود ثابت قدم بودند، اغلب غذای شیرها می‌شدند. با این وجود، در آن زمان انداختن افراد در قفس شیر یکی از روش‌های معمول اعدام زندانیان محکوم به مرگ بود و این اقدام منحصراً برای مسیحیان طراحی نشده بود. وقتی که مردم امروز از چنین وحشیگری‌هایی یاد می‌کنند، تصور می‌کنند که این اعمال صرفاً چیزی بوده که در گذشته اتفاق می‌افتاد. چه کسی باور می‌کرد که "برداشت زنده‌ی اعضای بدن" در چنین سطح گسترده‌ای می‌تواند هم‌اکنون در حال اتفاق افتادن باشد؟
ح.ک.چ از دادن ویزا به تمامی گروه‌های مستقل تحقیق از جامعه بین‌المللی، خودداری کرد. اما تمرین‌کنندگان فالون گونگ و دیگران از طریق کانال‌های مختلف به تحقیقات خود ادامه دادند و جامعه‌ی بین‌المللی را واداشتند تا به برداشت اعضای بدن توسط ح.ک.چ توجه کند. سرانجام افراد، بعد از شوک اولیه و ناباوری، این "شرارت بی‌سابقه در این کره‌ی خاکی" را جدی گرفتند.
شش سال گذشته است. در ۲۴ می ۲۰۱۲، وزارت امور خارجه ایالات متحده گزارش‌های کشوری سال ۲۰۱۱ درباره‌ی وضعیت حقوق بشر را منتشر کرد. برای اولین بار در این گزارش‌ها اشاره شده بود که رسانه‌ها و گروه‌های مدافع حقوق بشر، به طور مداوم مواردی از برداشت زنده‌ی عضو از بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ را گزارش داده‌اند. این گزارش همچنین نخستین باری بود که ایالات متحده این موضوع را در یک گزارش رسمی دولتی ذکر می‌کرد. در عین حال، زمانی که وزارت امور خارجه‌ی ایالات متحده فرم DS-160 درخواست روادید غیرمهاجرتی را بازنگری کرد، شش سوال به بخش "امنیت و سوابق" اضافه کرد. یکی از این سوالات جدید این بود: "آیا تا به حال به طور مستقیم در پیوند اجباری اعضای بدن انسان یا بافت‌های بدن درگیر بوده‌اید؟"
در پی گزارش محصول خونین: برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین که در سال ۲۰۰۹ منتشر شد، گزارش دیگری با عنوان، اندام‌های دولتی: اعمال مجرمانه‌ی پیوند عضو در چین، در سال ۲۰۱۲ منتشر شد. اندام‌های دولتی گردآوری نظرات بسیاری از پژوهشگران و متخصصان از چهار قاره‌ی جهان است. بر اساس این دو گزارش منتشرشده، به نظر می‌رسد که هزاران تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ کشته شده‌اند تا نیازهای مقامات چین به اعضای زنده‌ی بدن را برطرف کنند.
در سیزدهمین سالگرد آزار و اذیت فالون گونگ توسط ح.ک.چ، در ژوئیه سال ۲۰۱۲ هزاران نفر از تمرین‌کنندگان در مقابل ساختمان کنگره در واشنگتن دی‌سی گرد هم آمدند. بسیاری از سیاستمداران، شجاعانه و بی‌پرده جنایات برداشت زنده‌ی اعضا توسط ح.ک.چ را محکوم کردند.
در ۳ اوت ۲۰۱۲، هافینگتون پست مقاله‌ای به قلم پیتر ورتینگتون تحت عنوان "محصولات انسانی مخوف چین" به چاپ رساند. این مقاله، داستان سیاه برداشتن اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ توسط ح.ک.چ را شرح می‌دهد.
در ۷ اوت ۲۰۱۲، مجله‌ی ورلد افرز، مقاله‌ای تحت عنوان "برداشت تلخ: کابوس ' اهدای عضو ' چین" به قلم اتان گاتمن، پژوهشگری در بنیاد دفاع از دموکراسی، به چاپ رساند. این مقاله به شرح ماجرای درون برداشت زنده‌ی عضو توسط ح.ک.چ می‌پردازد، که موضوع محوری در رسوایی‌های مربوط به وانگ لیجون، بو شیلای و گو کایلای است.
در ۱۲ سپتامبر ۲۰۱۲، کنگره‌ی ایالات متحده یک جلسه‌ی دادرسی برای بررسی برداشت اعضای بدن مخالفین مذهبی و سیاسی توسط حزب کمونیست چین برگزار کرد. استخراج عضو از بدن تمرین‌کنندگان زنده‌ی فالون گونگ یکی از موضوعات مرکزی بود. از آن زمان به بعد، کمیته‌ی امور خارجه شهادت سخنگویان در این جلسه را بر روی وب‌سایت خود منتشر کرده است.
در ۱۷ سپتامبر ۲۰۱۲، شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد، بیست و یکمین اجلاس خود را در ژنو برگزار کرد. در مجمع بین‌المللی "آزادی اجتماعات صلح‌آمیز"، برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین موضوع اصلی جلسه بود. در ۱۸ سپتامبر، مدیرمسئول اپک تایمز، خانم گوجون، در کنفرانس صحبت کرده و خواستار تحقیق و بررسی در رابطه با جنایات برداشت زنده‌ی اعضا توسط ح.ک.چ شد. حدود ۱۰۰ نماینده از کشورهای مختلف و سازمان‌های غیردولتی بین‌المللی، به این پیام مهم گوش داده و نگرانی عمیق خود را ابراز کردند. سازمان آموزش بین‌المللی پیشنهاد کرد که سازمان ملل متحد، با برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ به عنوان یک موضوع فوری برای رسیدگی برخورد نماید. نمایندگان بسیاری از کشورها اظهار کردند که انتظار دارند سازمان ملل متحد و جامعه بین‌المللی برای رسیدگی به موضوع وارد چین شوند.
در ۱۸ سپتامبر ۲۰۱۲، نماینده‌ی کنگره کریس اسمیت مقاله‌ای با عنوان "برداشت غیرقانونی اعضا در چین" نوشت و آن را در واشنگتن تایمز منتشر کرد. مقاله بیان می‌کند که ارتش ح.ک.چ در برداشت غیرقانونی اعضای بدن از زندانیان غیرداوطلب، به ویژه زندانیان سیاسی و عقیدتی، در زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری برای حصول سودهای هنگفت دست داشته است.
مستند "چین آزاد: شجاعت باور داشتن" با همکاری تلویزیون سلسله تانگ جدید و ورلدتوبی پروداکشن و به کارگردانی مایکل پرلمن، هم‌اکنون در اطراف دنیا به روی پرده رفته است. در این فیلم، تمرین‌کنندگان فالون گونگ تجربه‌های شخصی‌شان را روایت کرده و آزار و اذیت وحشیانه‌ای را که توسط ح.ک.چ تجربه کرده‌اند شرح می‌دهند. این فیلم همچنین از جنایات ح.ک.چ در زمینه‌ی برداشت زنده‌ی اعضای بدن پرده برمی‌دارد. این فیلم در جشنواره بین‌المللی فیلم هوستون، جشنواره فیلم لس‌آنجلس، و جشنواره فیلم بیان آزاد فیلادلفیا جوایزی را به خود اختصاص داده است. این مستند همچنین ارزیابی‌های برجسته‌ای را در خلال نمایشش برای پارلمان اروپا و کنگره‌ی ایالات متحده دریافت کرده است.
در ۴ اکتبر ۲۰۱۲، ۱۰۶ نماینده‌ی کنگره مشترکاً نامه‌ای را امضا کردند که از وزارت امور خارجه ایالات متحده می‌خواست تمامی اطلاعاتی را که در خصوص برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ به دست‌آورده است منتشر کند. در این نامه همچنین تأکید شد که ایالات متحده در صورت داشتن چنین مدارکی باید برای توقف این قساوت‌های انجام‌شده توسط ح.ک.چ اقدامی انجام دهد. هنگامی که اوباما برای کارزار انتخاباتی ریاست‌جمهوری آمریکا به دانشگاه جورج میسون رفت، یک تمرین‌کننده‌ی محلی فالون گونگ شخصاً نامه‌ای را به او داد که به‌طور خلاصه آخرین تحولات مربوط به برداشت اعضای تمرین‌کنندگان فالون گونگ توسط ح.ک.چ را شرح می‌داد، و از اوباما خواست که صریحاً به نامه‌ی ۱۰۶ نماینده‌ی کنگره پاسخ دهد.
در ۲ اکتبر ۲۰۱۲، کرک آلیسون، مدیر بخش حقوق بشر و سلامت در دانشکده‌ی بهداشت همگانی دانشگاه مینه‌سوتا، ضمن صدور بیانیه‌ای اظهار کرد که اقدام این دانشگاه در اعطای درجه دکترا افتخاری به وزیر بهداشت ح.ک.چ، چن ژو، توهینی به قربانیان برداشت اعضا بوده است. این بیانیه به امضای ۲۱ شخص عالی‌رتبه در زمینه‌ی اخلاق زیستی، علوم پزشکی و حقوق بشر رسید.
یکی از انفجاری‌ترین اخبار در سال ۲۰۱۲، گریختن وانگ لیجون به کنسولگری آمریکا در چین در ماه فوریه بود. به گزارش اپک تایمز و همچنین رسانه‌های دیگر، فرار وانگ نه تنها به تأخیر در حکم مجازات اعدام گو کایلای برای قتل تاجر انگلیسی نیل هی‌وود و اخراج بو شیلای از حزب کمونیست منجر شد، بلکه باعث شد که مشارکت کامل هر سه این افراد در جنایت برداشت زنده‌ی اعضا از تمرین‌کنندگان فالون گونگ برملا شود.
وانگ در اداره پلیس شهر جین‌ژو (در استان لیائونینگ)، برای انجام آزمایش در زمینه پیوند اعضای بدن، "مرکز مطالعات روانشناسی در محل" را ایجاد کرد. وی ادعا کرد نتایجی که در طی دو سال تحقیق به دست آورده است "چکیده‌ی نتایج جامع هزاران پیوندی است که در محل انجام گرفته است." او از کجا چنین مقادیر زیاد عضو را بدست آورد؟ گو از دست‌اندرکاران سیاه پشت کارخانه‌ی جسد دالیان بود (که این نیز در استان لیائونینگ واقع است). دو مورد از بزرگترین کارخانه‌های جسد، شرکت پلاستینیشن فون هاگنز، و بیوتکنیک هوفن، هر دو در شهر دالیان در استان لیائونینگ واقع شده‌اند. اولین گزارش از استخراج اعضای بدن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سوجیاتون واقع در شهر شن‌یانگ از استان لیائونینگ رخ داد، در زمانی که بو شیلای فرماندار آنجا بود. اگر چه هنگامی که ح.ک.چ محکومیت‌هایی را برای جرائم انجام‌شده توسط وانگ، گو و بو اعلام کرد، از ذکر برداشت اعضای بدن خودداری کرد، اما در واقع برداشت اعضای بدن در هسته‌ی اصلی این موضوع قرار دارد. جیانگ زمین، ژو یونگ‌کانگ، بو شیلای، و تعداد بسیار زیادی از افراد دیگر همگی دستشان به خون تمرین‌کنندگان فالون گونگ آلوده است و اکنون به آنها لقب "گروه معصیت خونین" را می‌دهند. بنابراین در تلاش بودند تا با حمایت از بو شیلای برای در دست‌گرفتن قدرت در ح.ک.چ، خود را از مهلکه نجات دهند.
روزنامه اپل دیلی در هنگ‌کنگ و خبرگزاری فرانسه نیز به طور مستقل این مورد را گزارش کردند و به دخالت مستقیم بو شیلای و همسرش در برداشت و فروش اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ برای سود و منفعت، اشاره کردند. اپل دیلی اظهار کرد که برداشت اعضای بدن که توسط تمرین‌کنندگان فالون گونگ افشا شده است تا حدی درست می‌باشد. اما تعداد کمی از مردم می‌دانستند که همسر بو، گو کایلای، مستقیماً دخالت داشته و مسئول اداره و تأسیس شبکه‌ی جهانی فروش اعضای بدن بوده است.
مجله‌ی چینی اقتصاد در تاریخ ۱۰ سپتامبر ۲۰۱۲ مقاله‌ای با عنوان "پشت پرده‌ی فروش غیرقانونی ۵۱ کلیه" به چاپ رساند. علیرغم اینکه این مقاله مردم فقیری را شرح می‌داد که برای امرار معاش، کلیه‌های خود را می‌فروشند، اما از طریق توصیف اسناد جعلی تحت عنوان "اسناد اهدای اعضای بدن زندانیان محکوم به اعدام" و "اسناد اهدای عضو در میان بستگان" این فرصت را در اختیار خوانندگان قرار داد تا نگاهی اجمالی به عملیات گسترده‌ی برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ داشته باشند.
اهدای عضو در میان چینی‌ها مرسوم نیست. اعضای بدن زندانیان محکوم به اعدام از نظر تعداد محدود می‌باشد، اما حتی هنگامی که تعداد زندانیان محکوم به اعدام در حال کاهش است میزان موجودی اعضای بدن ثابت و بالا است. فروش زیرزمینی کلیه توسط افراد فقیر، تنها می‌تواند بخش بسیار کوچکی از موارد به‌حساب آید و ضمناً افراد نمی‌توانند قلب و یا ریه‌ی خود را بفروشند. برای حمایت از بازار انفجاری پیوند عضو، وجود یک منبع بسیار بزرگ و جدید ضروری بود. جیانگ زمین و ح.ک.چ آزار و شکنجه‌ی فالون گونگ را، که آن را بدنام کرده و به آن افترا زده بودند، آغاز کردند، و تمرین‌کنندگان آن را قربانی این اقدامات قرار دادند.
سیر تعداد پیوندهای اعضای بدن در چین که از اطلاعات ارائه‌شده توسط سازمان‌های پیوند عضو چین به‌دست آمده است
منبع: Minghui.org: "یک ابر قارچی‌شکل در بازار پیوند عضو چین که نمی‌تواند توسط محکومین به اعدام تأمین شده باشد - ۲۰۰۳: یک ابر قارچی‌شکل که در بازار پیوند عضو چین توسعه پیدا کرده است"
امروز، جامعه‌ی بین‌المللی شروع کرده است که موضوع را با دقتی مضاعف پیگیری کرده و درباره‌ی آن آزادانه صحبت کند. درخواست می‌کنیم که افراد مطلع بیشتری در چین قدم پیش بگذارند و برای عدالت صحبت کنند. بر این باوریم که جرایم جیانگ زمین و هم‌دستان تبه‌کارش و همچنین برداشت اعضای بدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ توسط ح.ک.چ، به‌زودی به‌طور گسترده‌ای در دنیا افشا خواهد شد.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه برداشت اعضای بدن
