از کندن پوست افراد زنده تا پلاستینه کردن بدن‌های انسانی

(Minghui.org) همراه با فرار وانگ لیجون به سفارت آمریکا، سقوط بو شیلای، و محاکمه‌ی علنی گو کایلای، به‌تدریج جنایت برداشت عضو از بدن تمرین‌کنندگان زنده‌ی فالون گونگ و فراوری نمونه‌های انسانی برملا شده است.

زمانی که کمپانی پلاستینه‌سازی فون هاگنز در ماه اوت ۱۹۹۹ در دالیان تأسیس شد، این تاجر آلمانی تأییدیه‌ی ویژه‌ای از سوی شهردار دالیان، بو شیلای، دریافت کرد. همچنین در ماه سپتامبر همان سال، بو شیلای شخصاً گواهینامه و مدال "جایزه‌ی دوستی شینگ‌های" را به فون هاگنز اعطا کرد. بو شیلای همچنین شخصاً عنوان "شهروند افتخاری دالیان" را به فون هاگنز اعطا کرد. سوئی هونگ‌جین، از شاگردان فون هاگنز، استادی در دانشگاه پزشکی دالیان است که در سال ۲۰۰۰ کمپانی پلاستینه‌سازی دانشگاه پزشکی دالیان را تأسیس کرد.

گفته می‌شود گو کایلای شریک جرم اصلی در داد و ستد نمونه‌های انسانی دالیان و فروش اندام‌های بدن انسان است. گو کایلای مسئول طرح‌ریزی و هماهنگی مدیریت مالی، تبلیغات آنلاین در چین و خارج، واردات و صادرات بدن‌های انسانی، و مدیریت پرداخت‌های دریافت‌کنندگان خارجی پیوند عضو است.

عمل به‌اصطلاح پلاستینه‌سازی در واقع تولید نمونه‌هایی از تن انسان است. در این فرایند، مایعات درون بدن، از طریق یک فرایند ویژه‌ی اشباع در خلأ، با پلیمرهایی نظیر سیلیکون رابر و رزین اپوکسی جایگزین می‌شود. این فرایند می‌تواند وضعیت کلی بدن شامل سلول‌ها را بدون تغییر حفظ کند. نمونه‌های انسانی فون هاگنز برای نمایشگاه‌های تجاری آماده می‌شوند.

وسوسه‌ی سودهای کلان باعث شده تا مشارکت‌کنندگان در این امر، ابتدایی‌ترین اصول اخلاقی را زیر پا گذارند. "اخبار پکن نو" گزارش کرد که در نوامبر ۲۰۱۰ فروشگاه آنلاین فون هاگنز راه‌اندازی شد. در آنجا، یک نمونه‌ی کامل تن انسان به قیمت ۶۹۶۱۵ یورو به فروش می‌رود.

گذشته از فروش نمونه‌های تن انسانی و اعضای بدن، فون هاگنز و سوئی هونگ‌جین همچنین به منظور کسب مبالغ هنگفت، به تولید نمونه‌های انسانی در وضعیت‌های گوناگون و نمایش نمونه‌های انسانی در سراسر جهان مبادرت کرده‌اند. گزارش شده است که نمایشگاه‌های بدن انسانِ هاگنز در سراسر جهان بالغ بر بیست میلیون بازدیدکننده داشته است. بر اساس ارزیابی‌های مستقل، او بیش از یک میلیارد دلار آمریکا درآمد حاصل کرده است.

فون هاگنز در گفتگو با خبرنگاران گفت که دلیل اینکه چرا دالیان به عنوان مکان این کارخانه انتخاب شد بسیار ساده است: حمایت دولت، سیاست‌های مطلوب، کارگران فراوان، دستمزدهای پایین، و همچنین منبع کلانی از بدن‌های انسانی. چرا چنین تعداد زیادی از بدن‌های انسانی در دالیان وجود دارد؟ در چین این سنت وجود دارد که برای آرامش متوفی، تمام بدن باید نگه داشته شود. آن بدن‌ها از کجا می‌آیند؟ مردم پرسیده‌اند که آیا کارخانه‌ی فراوری انسان در کشتار گروه‌های خاصی از افراد درگیر بوده است.

ستاد مرکزی "شرکت نمایشگاه‌های پریمیر"، که واسطه‌ی آمریکاییِ کمپانی پلاستینه‌سازی سوئی هونگ‌جی (در دانشگاه پزشکی دالیان) است، در آتلانتای جورجیا مستقر می‌باشد. نیویورک‌تایمز در ۲۹ می ۲۰۰۸ گزارش کرد که "شرکت نمایشگاه‌‌های پریمیر" در طی نمایشگاه‌های تن انسان به بازدیدکنان هشدار می‌دهد که "آنچه قرار است ببینید ممکن است از زندانیان شکنجه‌شده و اعدام‌شده در چین آمده باشد". این شرکت مستقیماً اشاره کرده است که منبع این بدن‌ها پلیس چین بوده است.

هنگامی که مردم از این نمایشگاه‌های بدن انسان بازدید می‌کنند، برایشان سخت است که تصور کنند این بدن‌های انسانی، قبل از مرگ چه شکنجه‌هایی را متحمل شده‌اند. مردم تمایل دارند باور کنند که این بدن‌ها توسط افراد داوطلب اهدا شده است. اما، با تأثیر و نفوذ فرهنگ سنتی چین، عده‌ی بسیار کمی از مردم چین مایل به چنین اهداهایی هستند، ضمن اینکه، هیچ گزارشی درباره‌ی چگونگی دریافت یا چگونگی اهدا کردن بدن‌های انسانی بدین منظور وجود نداشته است. پس منبع این تعداد زیاد از بدن‌های انسانی چیست؟ باید درک شود که هزاران پیوند عضوی که در "مرکز تحقیقات روانشناختی" صورت گرفت (مرکز تحقیقاتی که در زمان ریاست وانگ لیجون در دپارتمان پلیس جین‌ژو تأسیس شد) همگی تمرین‌کنندگان فالون گونگ را هدف قرار داده بود. آیا آن بدن‌ها، پس از خارج شدن اندام‌هایشان، از طریق کانال‌های خاصی توسط پلیس به "کارخانه‌ی فراوری بدن انسان" منتقل شده است؟

البته، تمامی اینها نیاز به تأیید بیشتری دارد. مدت‌هاست که از خشونت‌های حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) آگاه هستیم. هرگونه کشتار مردم چین و هتک حرمت به بدن انسانی توسط ح.ک.چ به‌سادگی می‌تواند یک واقعیت باشد.

مطلب زیر از "دشمن در میان ما" نوشته‌ی پدر ریموند جی دِ جاگر است که در نُه شرح و تفسیر درباره‌ی حزب کمونیست نقل شده است:

"... یکی از اعضای ح.ک.چ در استان شانزی (Shanxi) نوعی شکنجه‌ی بسیار وحشتناک را ابداع کرد. یک روز وقتی که او در حال پرسه‌زدن در شهر بود، در مقابل رستورانی ایستاد و به یک دیگ جوشان خیره شد. بعدها او چند دیگ بزرگ خریداری کرد و بلافاصله چند تن از کسانی را که ضد حزب کمونیست بودند دستگیر کرد. در خلال انجام دادرسی دیگر پر از آب شده و بجوش می‌آمد. ۳ نفر از قربانیان را لخت کرده و پس از دادگاه به درون دیگ انداختند تا زنده زنده در آب جوش پخته شوند و بمیرند. در پینگ‌شان (Pingshan)، دِ جاگر شاهد پوست کندن زنده‌زنده‌ی یک پدر بود. اعضای ح.ک.چ پسر او را مجبور کردند تا در شکنجه‌ی غیرانسانی پدرش شرکت کند و مرگ پدرش را در حالیکه از شدت درد جیغ می‌کشید مشاهده کند. اعضای ح.ک.چ بر روی بدن او سرکه و اسید ریختند که بلافاصله پوست بدنش ور آمد. آنها از پشت او به سمت شانه‌هایش شروع کردند و چیزی نگذشت که تمامی پوست بندش کنده‌شد و تنها پوست سرش دست‌نخورده باقی ماند. پدرش تنها در مدت چند دقیقه درگذشت."

این چیزی بود که پدر ریموند جی دِ جاگر درحین جنگ شاهد آن بود. خشونت ح.ک.چ چیزی نیست که قابل اغراق باشد. چرا اعضای ح.ک.چ پوست پدر را در مقابل پسرش کندند؟ آیا فقط پدر بود که رنج کشید؟ در حالی که ح.ک.چ خوی حیوانی خود را بروز می‌دهد، می‌خواهد که ذات ستمگر خود را عمیقاً در یاد و خاطره‌ی مردم حک کند.

در نمایشگاه بدن پلاستینه‌شده‌ی انسان، چنین نمونه‌ای وجود داشت: بدنی فاقد پوست که دست راست خود را بالا گرفته و با آن یک پوست کامل انسان را نگه داشته بود، پوستی که از بدن خودش کنده شده بود.

این "هنر بدن" منحط، جنایت صورت‌گرفته را به‌زیرکی پنهان کرده است.

ح.ک.چ امروز در مقابل دنیا ظاهری از مدنیت را به خود می‌گیرد. نه تنها خشونت ستمگرانه‌ی آن اصلاً تغییری نکرده است، بلکه به یک سطح بی‌شرمانه رسیده است. ح.ک.چ سابقاً قساوت‌هایش را بی‌مهابا در مقابل مردم چین به نمایش می‌گذاشت تا در میان آنها خوف و وحشت ایجاد کند. امروز ح.ک.چ یاد گرفته است که اعمال خود را پوشیده نگه دارد تا از سرزنش‌های جامعه‌ی بین‌المللی و نارضایتی عموم مردم برحذر باشد. در حالی که دنیا را فریب می‌دهد، دشمنانش را به زندان می‌اندازد و آنها را قتل عام می‌کند.

برداشت اعضای بدن برای عمل پیوند به‌تنهایی سودهای کلانی عاید آنها کرده بود. پس از پیوند عضو، برای بدن چه اتفاقی می‌افتاد؟ فرستادن بدن‌ها به کوره نه تنها نیازمند گواهی فوت است، بلکه این امکان وجود دارد که فردی بخواهد حقایق را افشا کند. چطور است که آنها را به یک کمپانی پلاستینه‌سازی فرستاد؟ این کار نه تنها راه‌حلی برای این رویه ارائه می‌کند، بلکه به آنها کمک می‌کند که مبالغ هنگفت بیشتری را عاید خود کنند.

اگرچه شواهدی در اثبات این موضوع وجود داشته است که مرکز تحقیقات روانشناختیِ اداره‌ی امنیت عمومی جین‌ژو، تمرین‌کنندگان فالون گونگ را برای پیوند اندام‌های انسان مورد هدف قرار داده است، اما مدرکی وجود ندارد که تأیید کند آن بدن‌ها پس از برداشت اندام‌ها به کجا برده شده‌اند. با این حال، صرفنظر از اینکه آیا منبع آن بدن‌ها تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند یا خیر، خود این عملِ این دو کمپانی پلاستینه‌سازی در دالیان که از بدن انسان برای ساخت نمونه‌های انسانی استفاده می‌کنند تا سود به دست آورند، برای اثبات بی‌رحمی مشارکت‌کنندگان کافی است.

از کندن پوست افراد زنده تا کشتار مردم و پلاستینه‌سازی بدن‌ها در وضعیت‌های گوناگون به‌منظور کسب سود، ح.ک.چ وحشیگری و شرارت را به نهایت رسانده است.