(Minghui.org)

تصویر شکنجه ۱: پرواز (هواپیما)

 

در این شکنجه، سر تا آخرین حد ممکن به پایین خم می‌شود، همزمان دست‌ها را به بالا می‌کشند و در بالاترین نقطه در مقابل دیوار نگه می‌دارند. تمرین‌کننده مجبور است بدون تغییر وضعیت برای مدت طولانی (بیش از ۱۰ ساعت) در این موقعیت باقی بماند. اگر تمرین‌کننده‌ای از اطاعت خودداری کند، با باتوم برقی به او شوک وارد می‌شود و یا مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد تا جایی که از هوش می‌رود. سپس پلیس تمرین‌کننده را با اعمال خشونت به هوش می‌آورد و شکنجه را ادامه می‌هد.

تصویر شکنجه ۲: سوزن و نخ

 

تمرین‌کننده در غل و زنجیر سنگینی قرار داده می‌شود که به زمین قفل شده است (و حرکت را غیرممکن می‌کند). سپس هر دو دست را با "دستبند مرگ" (دستبند خاصی که بسیار تنگ است) از بین ران‌ها دستبند می‌زنند.

در این شکنجه تمرین‌کننده مجبور می‌شود برای مدتی طولانی بنشیند بدون اینکه بتواند به نیازهای روزانه‌اش مانند راه رفتن، ایستادن، استفاده از توالت و یا غذا خوردن بپردازد. این شکنجه به طور معمول منجر به آسیب عضلانی، تورم دست‌ها و پاها، بی‌خوابی، ناآرامی و پریشانی و حتی فروپاشی روانی می‌شود. تحمل این شکنجه بسیار دشوار است. تمام افرادی که متحمل این شکنجه شده‌اند آن را به قدری دردناک می‌یابند که به سختی می‌توانند درباره آن صحبت کنند.

این شکنجه پیش از این عمدتاً توسط پلیس چین بر روی زندانیان اعدامی استفاده می‌شد.

تصویر شکنجه ۳: پرواز پرستو

 

قسمت پایین بدن تمرین‌کننده به کناره‌های تخت بسته می‌شود و دستان وی عمداً در کناره‌های فوقانی و تحتانی تخت، در نهایت کشیدگی، با دستبند بسته می‌شود، به‌طوری‌که به‌هیچ‌وجه امکان حرکت وجود ندارد. برخی از تمرین‌کنندگان فالون دافا برای مدت یک یا چند هفته و برخی حتی به‌مدت چهار ماه بدین شکل شکنجه شده‌اند.

در این شکنجه، تمرین‌کننده نمی‌تواند حتی ذره‌ای وضعیت خود را تغییر دهد، چه رسد به اینکه بدنش را بچرخاند. پس از گذشت یک دوره‌ی طولانی، عضلات دچار آسیب می‌شوند، ذهن بی‌قرار می‌شود، بیماری‌های  پوستی شروع به رشد می‌کنند و تمرین‌کننده از درد شدیدی رنج می‌برد.

تصویر شکنجه ۴: خوراندن اجباری خشونت‌بار

 

خوراندن اجباری خشونت‌بار مانند روش‌های معمولی تغذیه‌ی پزشکی نیست که برای نجات جان انسان‌ها به کار می‌رود. شکنجه‌گران در چین از آن به عنوان شکنجه‌‌ای بی‌رحمانه استفاده می‌کنند تا تمرین‌کنندگان را مجبور به رها کردن باورهایشان کنند. این غذادهی اجباری به‌شکلی بی‌رحمانه انجام می‌شود.

به برخی از تمرین‌کنندگان به‌زور محلول نمک بسیار غلیظ، سوپ فلفل قرمز، مشروبات الکلی تند، مواد شوینده، و حتی ادرار و مدفوع خورانده می‌شود. برخی از پلیس‌ها به زندانیان دستور می‌دهند که تمرین‌کنندگانی که با این روش به بدن آنها غذا وارد می‌شود را مورد شکنجه قرار دهند، از جمله به این صورت که هوا را با فشار به داخل لوله فرستاده، سپس با پا بر روی معده‌ی تمرین‌کننده فشار آورند، که در نتیجه‌ی آن، محلول نمک غلیظ از معده بیرون می‌پاشد، و چشم و بینی تمرین‌کننده را می‌سوزاند. برخی از شکنجه‌گران به تمرین‌کننده اجازه‌ی استفاده از توالت را نمی‌دهند و در عوض وی را برعکس آویزان کرده و او را مجبور می‌کنند که ادرار و مدفوع را بر روی خودش دفع کند.

تصویر شکنجه ۵: وارونه آویزان کردن

 

در این شکنجه خون در بدن تمرین‌کننده به عقب بر‌می‌گردد و می‌تواند منجر به بی‌هوشی و یا حتی پس از یک دوره‌ی زمانی طولانی باعث مرگ شود. گاهی اوقات پلیس به تمرین‌کنندگان اجازه‌ی استفاده از توالت را نمی‌دهد و تمرین‌کننده را وارونه آویزان می‌کند تا او را مورد تحقیر قرار دهد.

تصویر شکنجه ۶: آویزان شدن با دست‌های دستبند زده از پشت

 

شخص به‌وسیله‌ی دستبند از پایه‌ی میله‌ی بسکتبال و یا یک تیرک ساختمانی آویزان می‌شود در حالیکه هر دو دست از پشت دستبند زده شده و هر دو پا از زمین جداست و یا فقط انگشتان به زمین می‌رسند. به‌علت فقدان گردش خون، دست‌ و پا‌ هر دو بی‌حس می‌شوند و ممکن است دست‌ها دچار معلولیت شوند. هم‌زمان، تمرین‌کنندگان اغلب با چماق و شلاق چرمی مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرند.

تصویر شکنجه ۷: فشرده شدن زیر تخت

 

این شکنجه واقعاً بی‌رحمانه است. پاهای تمرین‌کننده محکم به هم بسته می‌شود و دست‌ها نیز در پشت بدن به‌هم بسته می‌شوند. سپس گردن و پاهای تمرین‌کننده به طور خیلی محکمی به هم بسته می‌شوند که تقریباً باعث خفگی می‌شود. سپس تمام بدن زیر تخت قرار داده می‌شود و چند نفر در بالای تخت نشسته، به کمر تمرین‌کننده فشار وارد می‌کنند تا حدی که ممکن است ستون فقرات بشکند. این شکنجه اغلب منجر به جراحات شدید می‌شود.

تصویر شکنجه ۸: سوزاندن تمرین‌کنندگان با اشیاء داغ

 

پلیس از سیگار روشن برای سوزاندن صورت تمرین‌کنندگان استفاده می‌کند، که اغلب زخم سیاهی را در صورت آنها به جا می‌گذارد. عده‌ای از شرور‌ترین پلیس‌ها عمداً چهره‌ی تمرین‌کنندگان زن جوان و زیبا را سوزانده‌اند و کاری کرده‌اند که برای همیشه صورت آنها از شکل بیفتد.

این شکل از شکنجه شامل استفاده از فندک برای سوزاندن صورت تمرین‌کنندگان (حتی برای سوزاندن ابرو)، چانه‌، دست‌ها، ران‌ها و اندام‌های تناسلی می‌شود.

در مواقع دیگر، میله‌های آهنی که به‌طور ویژه ساخته شده‌اند، تا درجه‌ی التهاب در زغال گداخته می‌شوند، و سپس برای سوزاندن سینه و ران تمرین‌کنندگان مورد استفاده قرار می‌گیرند.

تصویر شکنجه ۹: تغذیه حشرات

 

در فصل تابستان، به خصوص در هنگام طلوع یا غروب آفتاب، پلیس لباس‌های تمرین‌کنندگان را درمی‌آورد و آنها را در جایی که مگس‌ها و دیگر حشرات تجمع دارند با دستبند به یک تیرک می‌بندد. بدن تمرین‌کنندگان بارها و بارها توسط حشرات مختلف گزیده می‌شود و طولی نمی‌کشد که پوست برهنه‌ی آنها پر از نقاط متورمی می‌شود که می‌خارد. گاهی حتی پلک آنان به قدری متورم می‌شود که نمی‌توانند چشمانشان را باز کنند.

(ادامه دارد)