(Minghui.org)

تصویر شکنجه ۱۰: ریختن آب یخ بر روی افراد

 

در هوای بسیار سرد زمستان، پلیس مجرمان را وادار می‌کند تا به‌طور مداوم بر روی تمرین‌کنندگان آب سرد بریزند، که موجب یخ زدن آنها شده و باعث می‌شود که از سرمازدگی و بی‌حسی رنج ببرند. این کار، گاهی منجر به فلج تمام یا قسمتی از بدن می‌شود. حتی برخی قدرت تکلم و حافظه‌ی خود را از دست می‌دهند.

تصویر شکنجه ۱۱: شوک الکتریکی

 

تصویر نشان‌داده شده سوزن الکتریکی نام دارد. پلیس می‌تواند جریان و ولتاژ برق را تنظیم کند. اگر ولتاژ و جریان بالا باشد، قربانی روی تخت از شدت شوک به بالا پرت می‌شود. تمام بدن وی دچار گرفتگی می‌شود و اختیار خود را از دست می‌دهد. اگر قربانی قلب ضعیفی داشته باشد، به راحتی ممکن است بمیرد. بسیاری از تمرین‌کنندگانی که دست به اعتصاب غذا می‌زنند مکرراً در معرض چنین شکنجه‌ای قرار می‌گیرند.

برخی از دیگر روش‌های شکنجه‌ی مشابه عبارتند از: شوک طولانی‌مدت با باتوم‌های الکتریکی ولتاژ بالا، استفاده از هندل تلفن‌های قدیمی به‌منظور تولید برق برای اعمال شوک به تمرین‌کنندگانی که به تلفن بسته شده‌اند، استفاده از دستگاه‌های پزشکی برای اعمال شوک به تمرین‌کنندگان، پوشاندن دیواره‌ها و بالای قفس‌های کوچک با سوزن الکتریکی برای اعمال شوک به تمرین‌کنندگانی که در حالی که در وضعیت خم‌شده به زنجیر کشیده شده‌اند و نمی‌توانند به طور کامل بایستند، چمباته بزنند یا بنشینند، بی‌اختیار به خواب رفته یا استراحت می‌کنند (شکل بی‌رحمانه‌ای از شکنجه‌ی محرومیت از خواب که گاهی برای هفته‌ها ادامه پیدا می‌کند)، و غیره.

گاهی پلیس‌ها به منظور دستیابی به هدفشان، روش‌های مختلفی را به کار می‌برد تا رنج حتی بیشتری برای تمرین‌کنندگان ایجاد کنند. به عنوان مثال، همزمان با باتوم‌های الکتریکی متعدد به تمرین‌کنندگان شوک اعمال می‌کنند، تمرین‌کنندگان را در آب غوطه‌ور می‌کنند و سپس به آنها شوک اعمال می‌کنند؛ یا به قسمت‌های حساس بدن، از جمله پلک‌ها، کف پا، زیر بغل، گردن، و غیره شوک می‌دهند. پس از شوک الکتریکی، پوست به شدت می‌سوزد، تاول می‌زند و حتی چرک‌ می‌کند. چنین شکنجه‌هایی همچنین موجب آسیب به اندام‌های داخلی بدن و سیستم عصبی می‌شود. همچنین، قربانی از آسیب‌های روانی رنج می‌برد.

از جمله اعمال زننده‌‌ی استفاده‌شده این است که پلیس به دهان، شرمگاه، و مقعد تمرین‌کنندگان برای مدت زمان طولانی شوک اعمال می‌کند. آنها حتی سینه و شرمگاه تمرین‌کنندگان زن را شوک می‌دهند، و در حالیکه با باتوم‌های شوک الکتریکی به آنها شوک اعمال می‌کنند، آنها را مورد تعرض جنسی قرار می‌دهند.

تصویر شکنجه ۱۲: زخمی کردن با اجسام نوک‌تیز

 

پلیس از یک پیچ‌گوشتی و یا اشیای تیز دیگر برای زخمی کردن پشت دست‌های تمرین‌کنندگان استفاده می‌کند و می‌کوشد که آنها را به رها کردن باورهایشان وادار کند.

چنین شکنجه‌ای بسیار وحشیانه است. برخی از دیگر روش‌های مشابه عبارتند از: کوبیدن میخ‌های بامبو به درون انگشت تمرین‌کنندگان، ضربه زدن به دست با پاشنه‌ها‌ی محکم کفش، ضربه زدن به دست با چکش، و سوراخ کردن دست با مته برقی.

تصویر شکنجه ۱۳: نیمکت ببر

 

در جریان این شکنجه، پلیس با استفاده از بندهایی پاهای قربانی را محکم به نیمکت ببر می‌بندد و سپس آجر یا اجسام سخت دیگر را زیر پاهای قربانی قرار می‌دهد. به تعداد لایه‌های آجر می‌افزایند تا جایی که بندها پاره می‌شوند. قربانیان متحمل درد غیر قابل تحملی می‌شوند و اغلب در جریان شکنجه از هوش می‌روند.

تصویر شکنجه ۱۴: استفاده از دستبند و غل و زنجیر به‌طوری که بدن در موقعیتی دردناک باقی بماند

 

هنگام استفاده از این روش، پلیس دست‌های تمرین‌کننده را از پشت با دستبند می‌بندد. تمرین‌کننده مجبور است در حالی که هر دو پایش زنجیر شده‌اند زانو بزند. در همین حال، دستبند و پابند را در کوتاهترین فاصله‌ی ممکن به‌هم متصل می‌کنند طوری که تمرین‌کننده قادر نباشد وضعیتش را تغییر دهد. این شکنجه درد بسیار زیادی ایجاد می‌کند. این روش علاوه بر آزار جسمی، توأم با توهین و تحقیر و آزار روانی است.

این روش در گذشته تنها در مورد مجرمان مرد که مرتکب جرائم جدی شده بودند، مورد استفاده قرار می‌گرفت. اما در حال حاضر از آن برای شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان بی گناه فالون گونگ و حتی زنان تمرین‌کننده استفاده می‌شود.

تصویر شکنجه ۱۵: زنده به‌گور کردن

 

این روش آنقدر فجیع است که مجبورند آن را در شب انجام دهند تا کسی شاهد جنایات‌شان نباشد. چندین نفر از افسران پلیس، تمرین‌کننده را به یک منطقه‌ی باز روستایی می‌برند. برای روشنایی آتش روشن می‌کنند، سپس گودالی حفر می‌کنند و تمرین‌کننده‌ی فالون گونگ را به داخل آن هل می‌دهند. آنها نور چراغ قوه را مستقیماً به چشم تمرین‌کننده می‌اندازند، به طوری که او نتواند آنها را ببیند. سپس تمرین‌کننده را تا بالای سینه‌اش در خاک دفن می‌کنند. در همین حال، به طور مداوم با باتوم برقی به سر او شوک اعمال می‌کنند. آنها از این روش برای ارعاب و شکنجه‌ی او و تلاش برای درهم شکستن روحیه‌ی وی و واداشتن او به رها کردن باورهایشان استفاده می‌کنند.

تصویر شکنجه ۱۶: شوک الکترومغناطیسی

 

به منظور شکنجه‌ی تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم، پلیس نوعی دستگاه الکترونیکی بر روی سر یا سینه‌ی تمرین‌کننده قرار می‌دهد، که منجر می‌شود وی فوراً از حال برود. این دستگاه شکنجه می‌تواند به مغز و اندام‌های داخلی به شدت صدمه بزند و منجر به از دست دادن حافظه، گیجی، فقدان انرژی و درد شدید شود، اما هیچ گونه جراحت قابل رویتی در سطح بدن ایجاد نمی‌شود، زیرا آسیب توسط امواج صوتی و ارتعاشات وارد می‌شود.

دستگاه شامل یک سوزن الکتریکی شبیه باتوم برقی است که به سوزن‌های بزرگ و یا کوچکی متصل می‌باشد، و می‌تواند باعث تشنج در تمام عضلات بدن شود. خانم "ژائو رو" در شهر جی‌لین  از استان جی‌لین، با این دستگاه مورد شکنجه قرار گرفت. او فوراً از حال رفت و مجبور شدند او را از آنجا ببرند.

تصویر شکنجه ۱۷: قرار گرفتن در معرض آفتاب سوزان

 

پلیس تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم را در فضای باز زیر آفتاب سوزان با زنجیر می‌بندد، که منجر به کم شدن آب بدن، از حال رفتن، سوختگی پوست و غیره می‌شود.

شکنجه تصویر ۱۸: کشیدن در پشت وسایل نقلیه

 

افسران پلیس و نگهبانان اردوگاه، تمرین‌کنندگان را در پشت وسیله نقلیه‌ای که با سرعت حرکت می‌کند روی زمین می‌کشند، که منجر به زخم‌های بسیار عمیق و خونین در بدن شده که گاهی استخوان‌ها را نمایان می‌کند.