(Minghui.org) یادداشت سردبیر: بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ که از بازداشتگاه‌های چین، زندان‌ها و مراکز پلیس آزاد شده‌اند، شکنجه‌شدن با انواع حیرت‌آوری از شیوه‌های وحشیانه را به خاطر می‌آورند. این گزارش، که سومین سری از مجموعه پنج قسمتی جدیدمان درباره روش‌های شکنجه است، توصیف می‌کند که چگونه مسئولین به‌طور معمول با کفش چرمی سنگین تمرین‌کنندگان را لگدکوب و لگدمال می‌کنند.

در زندان‌های چین و یا ادارات پلیس لگد زدنِ مسئولان به یک تمرین‌کننده فالون گونگ کاری بسیارمعمول است.

آنها هنگام لگد زدن به تمرین‌کنندگان، معمولاً یک جفت کفش چرمی سنگین به‌پا دارند، تا این امکان را فراهم آورد که فشار بیشتری وارد کنند. فرقی ندارد که تمرین‌کنندگان زن یا مرد و پیر یا جوان باشند، شکنجه‌گران مخصوصاً بخش‌های حیاتی و حساس بدن‌شان را هدف قرار می‌دهند.

چنین خشونتی اغلب به آسیب‌ اندام داخلی، شکستگی و در برخی موارد حتی به مرگ منجر می‌شود.

بازآفرینی شکنجه: لگد زدن

بازآفرینی شکنجه: لگد زدن

بازآفرینی شکنجه: لگدمال کردن دست‌ها روی زمین

وقوع مرگ آقای شی هونگجی، بعد از اینکه دنده‌هایش ریه‌اش را سوراخ کرد

آقای شی هونگجی

تمرین‌کنندۀ اهل شاندونگ، آقای شی هونگجی (史洪杰) در بازداشتگاه لایشی به‌طور وحشیانه‌ای شکنجه شد. دلیل آن این بود که به پلیس نگفت مطالب فالون گونگی را که در منزلش یافتند، در کجا تولید شده بود.

در صبح روز ۱۸ اکتبر ۲۰۰۲، آقای شی در حال انجام تمرینات فالون گونگ بود که چندین زندانی او را کشان‌کشان بیرون بردند، روی زمین نگه‌داشتند و روی بدنش ‌پریدند و قفسه سینه‌اش را لگدکوب کردند. دنده‌هایش شکست و ریه‌اش را سوراخ کرد و منجر به مرگش شد.

پزشکی که وی را معاینه کرد اظهار داشت که چهار دنده‌اش و نیز یک انگشت دست و انگشت پایش شکسته است. همچنین دچارخونریزی مغزی هم شده بود. سراسر بدنش پوشیده از جراحات و کبودی بود و شقیقه و انگشتانش تیره و کبود بودند.

بازآفرینی شکنجه: پریدن روی قفسه سینه

پای راست آقای وانگ گانگ پس از پارگی یکی از رگ‌هایش، قطع شد

آقای وانگ گانگ

آقای وانگ گانگ (王刚) در سال ۲۰۰۳ به‌دلیل تمرین فالون گونگ، به ۱۰ سال زندان محکوم شد. در زندان بائودینگ در ۲۷ مه ‌۲۰۰۵، نگهبان فن جیانلی به او دستور داد به داخل اتاق بخزد. به‌محض این که آقای وانگ وارد اتاق شد، فن پاهایش را سه بار پیاپی لگدکوب کرد.

رگ‌های پای راست آقای وانگ پاره و منجر به خونریزی شدیدی در زیر پوستش شد. پس از اینکه در بیمارستان زندان حداقل درمان را برایش انجام دادند، نگهبانان او برگرداندند و دوباره محکم به تخت بستند.

نگهبانان روز بعد او را برای تزریق به بیمارستان بردند. پزشک متوجه شد که جراحات پاهایش بدتر شده است. او به یک بیمارستان بزرگ‌تر منتقل شد که در آنجا متوجه شدند نسوج عضلات و استخوانهای پاهایش مرده بودند. بدون اطلاع خانواده‌اش، نگهبانان پای راستش را در بیمارستان شماره ۱ بائودینگ قطع کردند.

تمرین‌کنندگان لگد کوب شدن‌شان را توصیف می‌کنند

لگد‌زدن و یا لگدکوب کردن یکی از صدها روشی است که برای شکنجه تمرین‌کنندگان استفاده می‌شود. همچنانکه بسیاری از تمرین‌کنندگان گواهی می‌دهند، آسیب‌های جسمی و روحی ناشی از آن مخرب است:

«در اثر لگدی که به سرم زده شد، شنوایی‌ام را از دست دادم. خون تمام صورتم را پوشاند.»

«صورت و چشم‌هایم ورم کردند و به‌سختی می‌توانستم چشم‌هایم را باز کنم.»

«آنها صورتم را لگدکوب کردند که باعث شد دچار سرگیجه و تهوع شوم. سراسر صورتم کبود شد.»

«آنها به سرم لگد زدند و زخمی به طول دو و نیم سانتی‌متر روی سرم ایجاد شد. نقش زمین شدم و از حال رفتم.»

«پس از آنکه سرم را لگدکوب کردند، برای مدت طولانی سردرد داشتم و صدای زنگ درگوشم حس می‌کردم.»

« زمانی که آنها به من لگد زدند، ستون فقراتم آسیب دید و بیهوش شدم.»

« بعد از اینکه به قفسه سینه‌ام لگد زدند، برای مدت طولانی بیهوش شدم. یکی از ریه‌هایم دچار جراحت شد و به‌سختی نفس می‌کشیدم.»

«آنها سینه‌هایم را لگدکوب کردند. در همان موقع دهان و بینی‌ام پر از خون شد و بیهوش شدم. سینه‌هایم ورم کرد و کبود شد.»

«قفسه سینه‌ام را مورد ضرب و شتم قرار دادند و لگدکوب کردند که دنده‌های چپم شکست. مقدار زیادی خون بالا آوردم.»

"آنها انگشتان پا و مچ پایم را لگدکوب کردند و انگشتان پایم را با فشار به زمین ‌فشردند. همه انگشتانم شکستند، کبود و خونی شدند و ناخن‌های انگشتان بزرگ هر دو پایم جدا شدند.»

دنباله مقالۀ: روش‌های شکنجه: چگونه نگهبانان تمرین‌کنندگان را حتی با دستان خالی شکنجه می‌کنند(قسمت اول از مجموعه ۵ قسمتی)و مقالۀ روش‌های شکنجه پلیس و نگهبانان زندان از انواع وسایل معمولی برای شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌کنند (قسمت دوم از مجموعه۵ قسمتی) (تصاویر دلخراش)