درس‌هایی که از «صعود به کوه تای» آموختم

(Minghui.org) در میان پنج کوه اصلی و بزرگ در چین، کوه تای مهم‌ترین آنها است. این کوه از دوران باستان معروف بوده و همچنین کوهی مقدس و متبرک به‌شمار می‌رود.

مردم بر این باورند که بالا رفتن از کوه تای، پرستش و عبادت این کوه است. وقتی که به قله‌اش می‌رسید، شخص خودبخود تمام مسائل بی‌اهمیت در زندگی را فراموش می‌کند. چینی‌های باستان می‌گفتند که شخص پس از رسیدن به قله این کوه، احساس می‌کند که جهان هیچ است.

استاد لی هنگجی، بنیانگذار فالون دافا، هنگامی که فا را آموزش و موجودات ذی‌شعور را نجات می‌دادند، زمانی را صرف کرده و به قله این کوه صعود کردند.

ایشان برای آموزش اصول فالون دافا به تمرین‌کنندگان، از تمثیل‌ها و حکایات استفاده کرده و تلاش‌ بسیاری کردند تا آنها بتوانند به سوی سطوح بالاتر پیشرفت کنند.

خواندن شعر «صعود به کوه تای» که در هنگ یین منتشر شده، ماهیت تزکیه را برای تمرین‌کنندگان بهتر و روشن‌تر توضیح می‌دهد. ما واقعاً از نیک‌خواهی وصف‌ناپذیری که معلم نسبت به تمرین‌کنندگان داشته‌اند، قدردانی می‌کنیم.

آموزش تحمل و پایداری

برخی از مردم ادعا می‌کنند که شخص بدون قلبی حقیقی نمی‌تواند از کوه تای بالا برود. به‌طور مشابه، در فالون دافا نیز بدون داشتن قلبی حقیقی نمی‌توانیم تزکیه کنیم. بدون ثبات قدم، شجاعت، عزم و اراده و روحیه نترسیدن از درد، نمی‌توان به کوه تای صعود کرد. به‌طور مشابه، بدون این خصوصیات اخلاقی بسیار پسندیده، نمی‌توانیم در تزکیه‌مان موفق شویم.

متوجه شدم که کوه تای برای هیچ کسی به‌طور خاص، ارتفاعش را کمتر نخواهد کرد تا به شما اجازه دهد با یک قدم به قله آن برسید. تزکیۀ ما در دافا حتی جدی‌تر است. فا هرگز تغییر نخواهد کرد. آن استانداردش را پایین‌تر نخواهد آورد تا متناسب با وابستگی شما شود و به شما اجازه دهد که به کمال برسید.

اگر هنگام بالا رفتن از کوه تای فرزندانمان را همراه ببریم، نوه‌های‌مان را روی دوشمان حمل کنیم یا مقدار زیادی پول و اشیاء باارزش را حمل کنیم، چگونه می‌توانیم با آنهایی رقابت کنیم که با دست خالی به بالا میروند؟ هنگامی که فرصت به پایان برسد، سایر افراد همگی به قله رسیده‌اند، اما شما هنوز ممکن است در آغاز صعودتان باشید.

لازم است تزکیه‌مان را بررسی کنیم تا ببینیم آیا هنوز وابستگی‌هایی داریم یا نه. هرگونه وابستگی مانع ارتقای ما به سطح بالاتر خواهد شد.

برخی از تمرین‌کنندگان نمی‌توانند این و آن وابستگی را رها کنند. آنها نگرانند که آیا فرزندانشان در کسب‌وکار موفق هستند یا نه، نوه‌هایشان باهوش و مؤدب هستند یا نه یا زندگی‌شان راحت است یا نه. اگر ما به طلبِ داشتن یک زندگی خوب دلبسته باشیم، این فرصت برای تزکیه را که در طول عمرمان یک بار به‌دست می‌آید، ازدست خواهیم داد و وقتی که فرصت به پایان می‌رسد، قلب‌مان غرق غصه و اندوه خواهد شد.

فقط درصورتی که تمام وابستگی‌ها به هر چیز دنیوی را رها کنیم و با سخت‌کوشی تزکیه کنیم، می‌توانیم به سطوح بالاتر برسیم.

"مریدان دافا، این دهها میلیون [نفر]-- مکانی حتی بالاتر به‌هنگام کمال منتظر شما است." («صعود به کوه تای» از هنگ یین).

این بزرگترین امید معلم برای تمرین‌کنندگان و انتظار ایشان از ما است. اگر درست همانند صعود به کوه تای عمل نکنیم، در تزکیه موفق نخواهیم شد. معلم را ناامید خواهیم کرد و این فرصت‌ را که یک بار در زندگی‌مان به‌دست می‌آید، ازدست خواهیم داد.

در پایان، بیایید «صعود به کوه تای» را بخوانیم و یکدیگر را تشویق کنیم.

"از پله‌ها در سراشیبی بالا می‌آیم، درحالی‌که در پیش رو کیلومترها گسترده شده است،
درحالی‌که این جاده به بالا و پایین می‌پیچد،
حتی دنبال کردن مسیر شخص دیگر مشکل است؛
با نگاهی به عقب، 'آن درست شبیه تزکیه کردن فای درست است،
مکث کردن در نیمه راه، نجات یافتن را سخت می‌سازد.
بنابراین اراده‌ات را قوی ساز و پای کندت را بلند کن،
درد را تحمل کن، کوشا (باش)، و وابستگی‌ها را رها کن؛
مریدان دافا، این دهها میلیون [نفر]--
مکانی حتی بالاتر به‌هنگام کمال منتظر شما است."

(هنگ یین)