تصاویری که بر قساوت آزار و شکنجه گواهی میدهند (قسمت 3) (تصاویر دلخراش)

(Minghui.org) ادامه قسمت اول و قسمت دوم

شکنجه با شوک الکتریکی

شکنجه با شوک الکتریکی، روش شکنجه رایجی است که پلیس ح.ک.چ (حزب کمونیست چین) روی تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌کار می‌برد. ولتاژ یک باتوم الکتریکی می‌تواند به ۱.۵ مگاولت نیز برسد.

مردی از استان لیائونینگ که مکرراً تحت شوک الکتریکی قرار گرفت

 

تصاویری از لو داوی، روزها بعد از اینکه با باتوم الکتریکی به او شوک اعمال کردند.

 

در فوریه سال ۲۰۰۰ که آقای لو داوی سعی کرد چهار مأمور پلیس را از ضرب‌و‌شتم تمرین‌کننده دیگری بازدارد، پلیس به او حمله کرد و با باتوم‌های الکتریکی به او شوک اعمال کرد.

مأموران پلیس فریاد می‌زدند: "ما از بالا دستور داریم. اینکه تمرین‌کنندگان را تا سرحد مرگ تحت ضرب‌وشتم قرار دهیم، اهمیتی ندارد. هیچ مشکلی نیست. این چیزی است که مافوق‌های‌مان به ما ابلاغ کرده‌اند." پلیس زندانیان را نیز به ضرب‌و‌شتم و بدرفتاری با تمرین‌کنندگان فالون گونگ تحریک می‌کرد. پرده گوش چپ آقای لو، براثر ضرب و شتم پاره شد.

پلیس در ۲ سپتامبر ۲۰۰۳، آقای لو را در منزلش، دوباره به‌طور غیرقانونی بازداشت کرد و او را به اردوگاه کار اجباری شیدایینگزی در شهر چائویانگ، واقع در استان لیائونینگ، برد.

جین یوچنگ، معاون اردوگاه کار اجباری، به گروهی از نیروی پلیس آماده‌به‌خدمت گفت: "باتوم‌های الکتریکی را آماده کنید." سپس همراه چهار یا پنج نفر از رؤسای بخش و رؤسای گروه به آقای لو شوک اعمال کردند و هم‌زمان او را با چهار باتوم الکتریکی  مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. این جریان برای مدتی طولانی ادامه داشت.

روز بعد چی یونگشان، رئیس بخش ۴، به گائو ژیگو و سه مأمور دیگر دستور داد که به شکنجه آقای لو ادامه دهند و برای تمام روز با باتوم‌های الکتریکی به او شوک اعمال کردند.

آنان همچنین روی او آب ریختند و با باتوم‌های الکتریکی به قفسه سینه و داخل دهانش شوک وارد کردند. بعد از ۷ روز شکنجه، در تمام نقاط بدنش جراحات سوختگی داشت و دهانش پر از تاول‌های بزرگ شده بود.

زن پکنی که با سوزن‌های الکتریکی تحت شکنجه قرار گرفت

 

علامت‌های روی بدن یک تمرین‌کننده فالون گونگ خانم، بعد از اینکه تحت شوک با سوزن‌های الکتریکی قرار گرفت.

 

یک تمرین‌کننده فالون گونگ، خانم تیان یوان (نام مستعار)، در ژوئن سال ۲۰۰۱ به‌خاطر برافراشتن یک بنر فالون گونگ، به‌طور غیرقانونی بازداشت شد.

او را ابتدا به اداره پلیس تیان‌آن‌من بردند و در آنجا مأموران او را به‌طور وحشیانه‌ای مورد ضرب‌وشتم قرار دادند. سپس وی را به بازداشتگاه دونگچنِ پکن منتقل کردند.

به‌دلیل اینکه وی از گفتن نام و آدرسش به پلیس خودداری کرد (تا اعضای خانواده‌اش درگیر و اذیت نشوند)، دو مأمور پلیس با سوزن‌های الکتریکی به او شوک اعمال کردند.

آنها سوزن‌هایی را در بدنش فرو می‌بردند و سپس بیرون می‌‌کشیدند؛ با هر بار وارد شدن سوزن در بدنش، او متحمل درد شدیدی می‌شد. پلیس دستانش را از پشت دست‌بند زد و او را با مشت و لگد مورد ضرب و شتم قرار داد.

یکی از آنها روی بدن وی می‌ایستاد، درحالی‌که سایرین با سوزن‌های الکتریکی حساس‌ترین نواحی بدنش- پشت گردن، قوزک پا و پشت زانوهایش- را سوراخ‌سوراخ می‌کردند.

این شکنجه بیش از ۱۰۰ علامت بر بدنش باقی گذاشت.

استفاده از شوک‌های الکتریکی برای محروم کردن از خواب

آقای گو شیجون، نجاری از محله هنگچیِ شهر هاربین بود. او را به‌خاطر باورش به فالون گونگ مکرراً شکنجه کردند. وی سرانجام در ۵۲ سالگی درگذشت.

 

آقای گو شیجون

 

در ۱۳ فوریه ۲۰۰۴، او را به‌طور غیرقانونی به سه سال کار اجباری محکوم و به اردوگاه کار اجباری چانگلینزی در هاربین فرستادند. وی دو بار در سلول انفرادی حبس شد. چون وی را مجبور کردند برای زمان‌های طولانی، روی چهارپایه‌ای کوچک بنشیند، زخم‌های چرکینی در نشیمنگاهش ایجاد شد.

وی به‌مدت چهار روز متوالی اجازه نداشت بخوابد و زمانی‌که چشمانش را می‌بست، تحت شوک‌های الکتریکی قرار می‌گرفت. تنها زمانی که تا سرحد مرگ شکنجه شد، "اداره ۶۱۰" موافقت کرد تا وی به قید و ضمانت پزشکی آزاد شود.

در تاریخ ۱ فوریه ۲۰۰۵، او را به خانه فرستادند. بی‌هوش بود، قادر به حرکت و حتی سرفه کردن هم نبود و درد شدیدی داشت. با این حال، پلیس او را تهدید کرد: "به محض اینکه بهبود یابی، تو را برمی‌گردانیم." آقای گو هشت روز بعد، در ۹ فوریه ۲۰۰۵، درگذشت.

احتیاط: تصویر بدن آقای شیجون با جراحات متعدد

نتیجه‌گیری

تصاویر بالا فقط نگاهی اجمالی به وحشیگری آزار و شکنجه‌ای است که وسعتش هنوز به‌طور کامل آشکار نشده است.