سفری دشوار: برگشت به لداخِ هند، برای معرفی فالون دافا

(Minghui.org) لداخ در هیمالیا، در شمال هند واقع شده است. چشم‌انداز طبیعت خارق‌العاده آن آرام و روح‌بخش است. نابسامانی‌های گردشگری آشکار است، اما آنچه دلگرم‌کننده است اینکه مردم محلی ذهنی پاک و خالص دارند و در بسیاری از مناطق، هنوز هم آداب و رسوم و فرهنگ باستانی خود را تمرین می‌کنند.

یک تمرین‌کننده فالون دافا از شمال هند، طی ۲۳ سال گذشته هر تابستان از لداخ دیدن کرده است. در چند سال گذشته همراه خود مطالب اطلاع‌رسانی را به این منطقه برده تا فالون دافا را به مدارس و مردم، معرفی کند.

سفر وی مستلزم هزینه و کاری سخت است که شامل بسته‌بندی و فرستادن بیش از ۱۰۰ کیلوگرم بار، افزایش هزینه‌ها در لداخ و حمل بارهای سنگین به مدارس و جاهای دیگر می‌شود. تنها وسایل نقلیه، تاکسی و اتوبوس‌های محلی‌اند و برخلاف اکثر قسمت‌های دیگر هند، در لداخ موتور سه‌پاچه یا ریکشای رکابی (یکی از گونه‌های سه‌چرخه) وجود ندارد.

این تمرین‌کننده وقتی به این فکر می‌کرد که آیا امسال به لداخ برود یا نه، چیزی را به‌خاطر آورد که تمرین‌کننده‌ای در کنفرانس فای نیویورک گفته بود: « تحمل سختی درحال‌حاضر، بهتر از ندامت و تأسف در آینده است.»

مدارس از فالون دافا استقبال می‌کنند

او از ۱۵ مدرسه در لداخ دیدن کرد. چند مدرسه را برای اولین بار و بقیه را برای دومین، سومین یا چهارمین بار ملاقات می‌کرد. به کودکان تمرین‌های فالون دافا نشان داده شد و آنها به‌سرعت تمام پنج مجموعه تمرین را یاد گرفتند. آنها درباره آزار و شکنجه در چین آگاه شدند، فیلم‌های کوتاه را در آی‌پد تماشا کردند و پوسترها و بنرهای نمایشی را دیدند، درحالی‌که اغلب آهنگ "فالون دافا هاو" (فالون دافا خوب است) را می‌خواندند.

اکثریت این کودکان تمایل به یادگیری تمرین داشتند و خیلی مشتاق و علاقمند بودند. معلمان بسیاری نیز شرکت کردند. کودکان درحالی‌که از این تمرین‌کننده استقبال می‌کردند و می‌خواستند که باز هم به مدرسه‌شان بازگردد، فریاد می‌کشیدند: "فالون دافا" یا شروع می‌کردند آهنگ "فالون دافا هاو" را بخوانند. شخص می‌توانست واقعاً تفاوت را در مدارسی که قبلاً فالون دافا در آنجا معرفی شده بود، ببیند. بسیاری از کودکان جزئیات تمرین‌ها، واقعیت‌های آزار و شکنجه و مخصوصاً آواز "فالون دافا هاو" را به‌ یاد داشتند.

در یک مدرسه که فالون دافا برای بار چهارم معرفی می‌شد، به‌نظر می‌رسید همه کودکان آهنگ "فالون دافا هاو" را بلد بودند و دختری با فلوتش ملودی این آهنگ را نواخت.

کودکان و معلمین درحالی‌که فیلم‌های آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان مانند "چین؛ ۲۰ ژوئیه ۱۹۹۹" را تماشا می‌کردند، چشم‌هایشان مملو از اشک شده بود و نگرانی عمیق و همدردی خود را ابراز می‌کردند. با نگاه به پوسترهای آزار و شکنجه، اغلب می‌پرسیدند: «آیا این واقعاً حقیقت دارد؟» و «آیا این هنوز هم اتفاق می‌افتد؟»

امسال کودکان از دیدن تعداد زیادی پوستر جدید که در هر مدرسه‌ای نصب شده بود، خوشحال بودند. فیلم‌های کوتاه درباره گروه مارش سرزمین الهی، کودکان را شیفته خود کرد و می‌توانستید شادی را در چهره‌‌هایشان ببینید.

دانش‌آموزان و معلمینِ سپاسگزار

بعضی از کودکان به‌طرزی بسیار تأثیرگذار ابراز می‌کردند که چقدر از فالون دافا سپاسگزارند. پسربچه‌ای گفت پس از انجام تمرین پنجم، درد معده‌اش ناپدید شد.

برای اولین بار، پنج مجموعه تمرین فالون دافا در یک موسسۀ آموزش معلمان، آموزش داده شد. معلمان نیز به اندازه کودکان مشتاق بودند و از این تمرین‌کننده دعوت کردند تا دوباره به این مؤسسه بیاید. آنها اظهار کردند که می‌خواهند به انجام تمرین‌ها ادامه دهند.

اکثر معلمان دادخواست DAFOH (پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن) را امضا کردند.

برای اولین بار در لداخ، فیلم "چین آزاد" در مدرسه‌ای برای دانش‌آموزان کلاس ششم و بالاتر به نمایش گذاشته شد.

معلمی گفت که در مدرسه‌اش مسابقه آوازی برگزار شد که بچه‌ها باید سرودهایی را که با حروف الف الی‌ زِد شروع می‌شد، به ترتیب حروف الفبا می‌خواندند. وقتی به حرف ف ‌رسیدند، کودکی آهنگ "فالون دافا هاو" را خواند.

نمایش پوستر و توزیع مطالب

امسال نمایشی در بازار اصلی برگزار شد. باوجودی‌که این خیابان در حال ساخت و تعمیر بود، افراد زیادی آمدند تا این نمایش را تماشا کنند.

دی‌وی‌دی‌های ارکستر شن‌یون برای بار اولین بار در لداخ توزیع شد. مدیر مدرسه‌ای بلافاصله آن را تماشا کرد و خیلی تحت تأثیر قرار گرفت. وی گفت قطعاً آن را به دانش‌آموزانش نشان خواهد داد. (در لداخ ارکسترها کلاً ناشناخته هستند و اکثر مردم هرگز ارکستری ندیده یا نشنیده‌اند.)

در رویدادی، مأمور پلیسی درحال انجام وظیفه، با این تمرین‌کننده دست داد و گفت: «فالون دافا خوب است» و سپس با تأکید افزود: «فالون دافا خیلی خوب است!»

پوسترهای فالون دافا که سال‌ها پیش در لداخ نصب شده بودند، هنوز هم در بسیاری از مکان‌ها دیده می‌شوند. این بار برخی از پوسترهای جدید و تقویم‌های شن‌یون ۲۰۱۴ نیز نصب شدند. مردم گل‌های لوتوس کاغذی، همچنین فلایرهای متنوع و مطالب اطلاع‌رسانی را با خوشحالی می‌پذیرفتند و به آنها ارزش می‌گذاشتند.

این تمرین‌کننده همچنین با ادارات دولتی، بیمارستان‌ها و کلنیک‌ها، کتابخانه‌ها، قضات و وکلای تنها دادگاه موجود نیز ملاقات و مطالب اطلاع‌رسانی را در این مکان‌ها توزیع کرد.

محلی‌ها مطابق معمول در اطلاع‌رسانی به مسئولین، دوستان، اعضای خانواده، مدارس و غیره کمک کرده و مطالب اطلاع‌رسانی را پخش می‌کردند.

این تمرین‌کننده در پایان ملاقاتش از لداخ متوجه شد که باوجود تمام سختی‌ها و حمل بارهای سنگین به همه مدارس و بسیاری از مکان‌های دیگر: «تحمل سختی‌ها درحال‌حاضر بهتر از ندامت و تأسف در آینده است.»