نگاهی دقیق به صنعت شستشوی مغزی در چین: سیاست‌ها، تأمین بودجه و وسعت آن

خانه > آزار و شکنجه > شکنجه > شستشوی مغزی

26 ژوئیه 2014

(Minghui.org) درحالی‌‏که جهان بر صنعت رسانه، نفت، بانکداری و حمل و نقل چین تمرکز دارد، توجه به این نکته مهم است که موارد نقض حقوق بشر عملاً صنعتی جانبی را در بخش دولتی شکل می‌دهد.

بر طبق مستندات سازمان عفو بین‌‏الملل در دسامبر ۲۰۱۳، رژیم چین پس از اینکه اردوگاه‌های کار اجباری‌‏اش را در اواخر سال گذشته تعطیل کرد، آنها را با «زندان‌های سیاه» یا مراکز بازداشت غیر‌قانونی جایگزین کرد. به عبارت دیگر، همان موارد نقض حقوق بشر همچنان ادامه دارد، اما صرفاً در مراکز و تشکیلات سری‌تری پنهان شده‌‏اند.

در جریان بیش از ۱۵ سال شکنجه و آزار فالون گونگ، تمرین‌کنندگان این روش، اطلاعات گسترده و دست‌‏اولی درباره مراکز شستشوی مغزی جمع‌آوری کرده‌اند؛ مراکزی که نوع رایجی از زندان سیاه و صنعت عجیبی در نوع خودش است. این مراکز شستشوی مغزی به‌منظور «تبدیل» تمرین‌کنندگان فالون گونگ تأسیس می‌شوند؛ برای نمونه ازطریق اعمال زور و شکنجه روحی و جسمی آنها را وادار می‌‏کنند تا باورهایشان را انکار کنند.

«صنعت شستشوی مغزی» در چین صنعتی سیاست‌‏‌‏محور است و زیر نظر دولت اداره می‌‏شود. مقامات و مسئولین در هر تشکیلات و سازمان دولتی، تا پایین‌ترین سطح در بخش‌ها و روستاها، در اجرای سیاست‌‏ها و عملیات دولت برای اداره این صنعت‌ نقش دارند. درحالی‌‏که شستشوی مغزی تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بازداشتگاه‌ها، زندان‌ها و اردوگاه‌های کار اجباری نیز انجام شده است، اما این گزارش تنها بر مراکز اختصاصی شستشوی مغزی تمرکز دارد.

«مشتریان» این صنعت (که واژه «اهداف» بهتر آنها را توصیف می‌‏کند) زندانیان عقیدتی و تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند. اما منابع درآمد و ساز و کارهایش، به‌‏موازات و هماهنگ با سایر صنایع بخش دولتی اداره می‌شود.

منابع اصلی پولی که در صنعت شستشوی مغزی در گردش است شامل موارد زیر می‌شود: تخصیص بودجه دولتی (به‌طور عمده در قالب سرمایه‌گذاری در ساخت‌‏وساز)، پاداش‌هایی که دولت براساس تعداد تمرین‌کنندگان «تبدیل‌ شده» پرداخت می‌‏کند، «شهریه‌های آموزش» که کارفرمایانِ تمرین‌کنندگان پرداخت می‌‏کنند و فدیه‌هایی که تمرین‌کنندگان و خانواده‌های‌شان برای آزادی آنان مجبور به پرداخت آن می‌‏شوند. بخشی از درآمد و عواید به‌طور مستقیم به حساب‌ شخصی کارکنان این مراکز واریز می‌شود و در بودجه مرکز شستشوی مغزی ظاهر نمی‌شود.

تخمین زده می‌شود که در طول ۱۵ سال گذشته، دولت چین ۱.۱۸ میلیارد یوآن روی پروژه‌های ساخت‌‏وساز مراکز شستشوی مغزی سرمایه‌‏گذاری کرده است و به آن دسته از کارکنان این مراکز که تمرین‌کنندگان فالون گونگ را وادار به انکار باورهایشان کرده‌‏اند، ۲۲۶ میلیون یوآن پاداش داده است. (توجه داشته باشید: در سال‌های اخیر ۱ دلار آمریکا تقریباً معادل با ۶ یوان و ده سال پیش، تقریباً معادل با ۸ یوان بوده است.)

کارفرمایان به‌ازای هر یک از کارکنان خود که فالون گونگ را تمرین می‌‏کنند و در مراکز شستشوی مغزی حبسند، مجبورند ماهانه به‌طور متوسط، حدود ۲۰ هزار یوان تحت ‌عنوان «شهریه آموزش» به این مراکز پرداخت کنند. درآمد حاصل از این طریق طی ۱۵ سال گذشته، درمجموع حدود ۳.۳۷ میلیارد یوآن برآورد می‌شود.

بعلاوه، این مراکز معمولاً از آزاد کردن تمرین‌کنندگان امتناع می‌کنند مگر اینکه خانواده‌شان به‌طور متوسط ۷۰۰۰ یوان به این مراکز پرداخت کنند. درحالی‌که تعداد تمرین‌‏کنندگان بازداشتی ۱۳۱هزار نفر تخمین زده شده، این مراکز حدود ۹۵ میلیون یوان از تمرین‌کنندگان فالون گونگ و خانواده‌های‌شان اخاذی کرده‌اند.

از زمانی که آزار و شکنجه آغاز شد، مراکز شستشوی مغزی منبع درآمدی عمده‌ برای مقامات و مسئولین این کشور در بخش پلیس، سیستم امنیت داخلی و همچنین اداره ۶۱۰ بوده‌اند. اداره ۶۱۰ سازمانی مانند گشتاپو است که به‌طور ویژه‌ برای نظارت بر آزار و شکنجه فالون گونگ تأسیس شده است.

درحالی‌‏که این مقامات به‌‏وسیله سیاست‌های دولت تشویق می‌شوند، به‌دنبال کسب دارایی و ثروت از مراکز شستشوی مغزی هستند. رئیس یک مرکز به‌طور معمول می‌تواند ده‌ها میلیون یوان درآمد «جانبی» داشته باشد.[۱]

اگر بخواهیم محافظه‌‏کارانه نتیجه‌گیری ‌کنیم، می‌گوییم که از زمان آغاز آزار و شکنجه مقدار کل پولی که در این صنعت عجیب درگردش بوده، دست کم ۴.۸۷ میلیارد یوآن بوده است.

تمامی داده‌های مورد استفاده در برآورد‌ها و تخمین‌های این مقاله از مقالات منتشر شده در وب‌‏سایت مینگهویی هستند. به‌واسطه سانسور شدید اطلاعات در چین، این برآورد تقریبی است و احتمال دارد فقط بخشی از تصویر کلی را منعکس ‌کند.

صنعتی سیاست‌‏محور

هنگامی که آزار و شکنجه آغاز شد، دولت چین اعلام کرد که وظیفه اصلی در «جنگ علیه فالون گونگ» «تبدیل تمرین‌کنندگان فالون گونگ» است؛ به این معنی که از طریق شستشوی مغزی و شکنجه، آنها را به رها کردن این تمرین وادار کنند.

در تاریخ ۲۴ اوت سال ۱۹۹۹، یعنی یک ماه پس از آغاز آزار و شکنجه، اداره کل کمیته مرکزی حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) و اداره کل شورای کشور چین، بخشنامه‌‏‌‏ای را ازطریق خبرگزاری شین‌‏هوا منتشر کرد که در آن بیان شده بود: «کلید ارزیابی نتایج در جنگ علیه فالون گونگ، تبدیل تمرین‌کنندگان فالون گونگ است.»

مراکز شستشوی مغزی به‌طور ویژه، به‌منظور «تبدیل» تمرین‌کنندگان، تأسیس و برنامه‌‏ریزی شده‌اند.

این سیاست، توسط چندین بخش دولتی به‌طور فعال و جدی اجرا ‌شد. به‌عنوان مثال، در یک کنفرانس ملی مربوط به رؤسای دادگستری‌‏های استان که در ۱۶ تا ۱۸ ژانویه سال ۲۰۰۱ برگزار شد، وزیر وقت دادگستری ژانگ فوسن از دادگستری‌‏های مناطق خواست "تبدیل تمرین‌کنندگان فالون گونگ" را به‌عنوان وظیفه‌ای الزامی تلقی کنند.

در تاریخ ۲۵ آوریل سال ۲۰۰۱، حوزه سازمان کمیته مرکزی ح.ک.چ، دستورالعمل‌هایی را برای «جنگ علیه فالون گونگ» به شعب خود ابلاغ کرد. این دستورالعمل متشکل از سه سند بود که حاوی خلاصه تجربیات «تبدیل تمرین‌کنندگان فالون گونگ» توسط اردوگاه کار اجباری ماسانجیا در استان لیائونینگ، اداره اردوگاه کار اجباری در پکن و کمیته ح.ک.چ در شهر چیتایهی، واقع در استان هیلونگ‌‏جیانگ، بود.

روش مورد استفاده در مراکز شستشوی مغزی، برای اولین بار توسط کارکنان اجرای قانون در منطقه شیگانگِ شهر دالیان، واقع در استان لیائونینگ ابداع شد و شامل راه‌اندازی "مدارس آموزش حقوقی" (که اصطلاحی برای مراکز شستشوی مغزی است) و انجام «تبدیل و مدیریت منزوی» است.

با الگوبرداری از نمونه راه‌اندازی شده در شیگانگ واقع در دالیان، شهر پکن با کمک دولت مرکزی یک «مرکز آموزش حقوقی» را راه‌‏اندازی کرد که نقش آن آموزش تکنیک‌های شستشوی مغزی به مقامات دولتیِ سراسر کشور است؛ آموزش‌هایی که به‌منظور تبدیل تمرین‌کنندگان فالون گونگ صورت می‌گیرد.

طولی نکشید که دولت مرکزی و کمیته ح.ک.چ در پکن، به‌طور فعال مراکز شستشوی مغزی را به‌عنوان الگویی برای «تبدیل» تمرین‌کنندگان فالون گونگ رواج دادند. به فرمانداری‌ها در هر سطحی دستور داده شد تا این مراکز را راه‌اندازی کنند.

فرمانداری‌ها سیاست‌های ملی را اجرا می‌‏کنند

به‌منظور «تبدیل» تمرین‌کنندگان فالون گونگ، فرمانداری‌ها تحت کنترل حکومت مرکزی، تحت تأثیر انواع و اقسام سیاست‌ها و جزئیات دقیق آن قرار گرفتند.

به‌عنوان مثال، کمیته ح.ک.چ در منطقه خودمختار نینگ‌‏شیا هوی اظهار داشت که در فرمانداری‌ها و مؤسسات دولتی در هر سطحی، رئیس سازمان مسئول تبدیل تمرین‌کنندگان فالون گونگ اصلی و کلیدی در آن سازمان است و اعضای معمولی حزب، مسئول تبدیل سایر تمرین‌کنندگان هستند.

فرمانداری منطقه هشی، واقع در شهر تیانجین از کمیته اماکن، اداره پلیس و کارفرمایانی که تمرین‌کنندگان فالون گونگ برای آنها کار می‌کنند، خواست تا در کار نظارت بر آنها و تبدیل‌شان همکاری کنند. این سه سازمان ملزمند قرارداد و تعهدی را امضا کنند که مسئولیت‌هایشان را تعیین می‌کند.

در منطقه شیاگوان در شهر نانجینگ، به‌منظور اینکه کارفرمایان و کمیته‌های اماکن مربوط به محل زندگی تمرین‌‏کنندگان را به تبدیل آنان متعهد کنند، دولت لازم می‌داند که هر کارفرما و رئیس هر یک از کمیته‌‏‌‏های اماکن، به ترتیب سالانه ۲۰۰ و ۱۰۰ یوان به‌عنوان ودیعه پرداخت کنند.

در پایان سال، اگر تعداد افرادی که تبدیل شده‌اند به حد نصاب سهمیه مورد نظر رسیده باشد، دولت ودیعه را بازمی‌گرداند و به آنها پاداش نیز می‌دهد. اگر تعداد افراد به حد نصاب سهمیه نرسیده باشد، علاوه بر اینکه ودیعه‌ای را که قبلاً گذاشته بودند از دست می‌دهند و پاداش هم نمی‌‏گیرند، مقامات اداری بالاتر آنها را تحت تحریم‌ و مجازات‌های انضباطی قرار می‌دهند.

ادارات محلی ۶۱۰ و کمیته‌‏های امور سیاسی و قانون‌‏گذاری ح.ک.چ (PLAC) به‌عنوان واحد‌های عملیاتی که بر مراکز شستشوی مغزی نظارت دارند، به‌طور فعال و جدی طرح و برنامه‌‌هایی را ترتیب داده و به پلیس دستور می‌‏دهند تا تمرین‌کنندگان فالون گونگ را بازداشت کنند.

به‌عنوان مثال، گو سونگهای، معاون رئیس اداره ۶۱۰ استان هیلونگ‌جیانگ، هدایت، راه‌اندازی و نظارت بر مراکز شستشوی مغزی را در بسیاری از شهرها به‌عهده داشت، از جمله شهرهای: ووچانگ، جیانسان‌جیانگ، چیتایهی، هگانگ، ییچون، میشان، جیشی، شوانگ‌‏یاشان، داچینگ، مودانجیانگ، چی‌چی‌هار و هاربین. اگر تعداد افراد بازداشت شده در یک مرکز شستشوی مغزی خاص، کم بود، او اداره ۶۱۰ محلی را ترغیب می‌‏کرد تا به‌طور غیرقانونی تمرین‌کنندگان بیشتری را بازداشت کند تا آن مرکز پر شود.

آن اداره ۶۱۰‌ که مسئول نظارت بر مرکز شستشوی مغزی لاننیگو در شهر گویی‌یانگ واقع در استان گوئیژو است، به کارفرمایانِ تمرین‌کنندگان و کمیته اماکن دستور می‌دهد که در ابتدای هر سال به‌منظور شناسایی افرادی که هنوز فالون گونگ را تمرین می‌کنند بررسی و تحقیقی انجام دهند و بر اساس نتایج حاصل، اداره ۶۱۰ این سازمان‌ها را موظف می‌کند تا تمرین‌کنندگان را به این مرکز بفرستند.

ارزیابی عملکرد سالانۀ این کارفرمایان و کمیته‌های اماکن ارتباطی تنگاتنگ با تبدیل تمرین‌کنندگان فالون گونگ توسط آنان دارد و سایر شاخص‌های عملکرد، از اهمیتی فرعی برخوردارند. این روند برای پاداش سالانۀ کارکنان نیز بکار می‌رود. به ازای هر یک تمرین‌کننده‌ای که تبدیل می‌شود، کارکنان مبلغ معینی به‌عنوان پاداش دریافت می‌کنند. این سیاست، سازمان‌‏ها را تشویق می‌‏کند تاحدممکن تمرین‌کنندگان بیشتری را به مرکز شستشوی مغزی بفرستند.

در مرکز شستشوی مغزی کوهِ لوتای در شهر فوشون، واقع در استان لیائونینگ، هر جلسه اینطور شروع می‌‏شود که اداره ۶۱۰ استانی و کمیته امور سیاسی و حقوقی به ادارات ۶۱۰ محلی در شهرهای مجاور دستور می‌‏دهند تمرین‌‏کنندگان را بازداشت کنند. این ادارات ۶۱۰ به نوبه خود، ادارات پلیس و کارفرمایانِ تمرین‌کنندگان را برای انجام این بازداشت‌ها تحت فشار قرار می‌دهند.

اداره پلیسی در فوشان که نتوانسته بود مطابق سهمیه تعیین شده، تمرین‌کنندگان را بازداشت و به مرکز شستشوی مغزی آن منطقه بفرستد، تعدادی غیرتمرین‌کننده را به ازای روزی ۲۰ یوان استخدام کرد تا در آن مرکز شستشوی مغزی ثبت‌‏نام کنند. این افراد استخدام شده وانمود می‌کردند که تمرین‌کننده فالون گونگ هستند و در این مرکز موافقت می‌کردند که «این تمرین را رها کنند». به این ترتیب، تعداد افراد در این مرکز به حد نصاب سهمیۀ تبدیلی می‌رسید که توسط مقامات بالاتر تعیین شده بود.

بسیاری ازکارفرمایانِ تمرین‌کنندگان فالون گونگ، حاضر به پیروی از این سیاست‌ها نبودند. در مقابل، اداره ۶۱۰ همۀ کارفرمایان را به پراخت جریمه تهدید می‌‏کرد.

وسعت این صنعت: میلیاردها یوان

ما وسعت این صنعت را از دو جنبه تخمین می‌زنیم، مجموع دارایی‌های ثابت و مجموع دارایی‌‏های درگردش این سیستم. به‌واسطه مسدود شدن اطلاعات در چین، غیرممکن است که به‌طور دقیق تعیین کنیم رژیم چه مقدار سرمایه‌گذاری کرده است و مقامات دولتی چه مقدار از مراکز شستشوی مغزی درآمد داشته‌اند. با وجود این، هنوز هم می‌توانیم بر اساس مطالب منتشر شده، به‌‏طور تقریبی آن را تجزیه و تحلیل کنیم.

تخصیصات بودجه دولت در زمینه ساخت‌‏وساز: ۱.۱۵ میلیارد یوان

دو سرمایه‌گذاری عمده دولت در مراکز شستشوی مغزی، هزینه‌های پروژه ساخت‌‏وساز و هزینه‌های عملیاتی روزانه هستند. تخمین هزینه‌های عملیاتی روزانه مستلزم تعیین تعداد کل کارکنان و هزینه‌های دیگر، از جمله اجرت خدمات عمومی و هزینه‌های مصرف می‌شود. در خصوص این نوع از هزینه‌ها اطلاعات بسیار محدودی موجود است. بنابراین، فقط هزینه‌های پروژه ساخت‌‏وساز یعنی، دارایی‌‌‌های ثابت این مراکز را مورد بررسی قرار می‌دهیم.

مراکز شستشوی مغزی بخشی از یک سیستم بالا به پایین هستند. هر استان، مرکزی را در محدوده خود راه‌اندازی می‌کند، نظیر مرکز شینجین در استان سیچوان و مرکز آموزش حقوق هوبی در استان هوبی. حوزه اداری در سطح هر شهر و بخش نیز ممکن است مرکز خود را داشته باشند. مراکز در این سطوح دائمی هستند.

توجه: در چین، حوزه‌‏های اداری در سطح شهرها بخشی اداری هستند که پایین‌تر از استان و بالاتر از یک بخش یا حوزه اداری در سطح بخش قرار دارند.

در سطح شهرک، تعداد متعددی از مراکز موقت با کارایی خاص وجود دارند که ممکن است در صورت لزوم راه‌اندازی شوند و بعد از برگزاری یک یا دو جلسه، غیرفعال شوند. در تجزیه و تحلیل‌مان مراکز موقت را منظور نکرده‌ایم و فقط به آنهایی که دائمی هستند پرداخته‌ایم.

جدول شماره ۱ حاوی فهرست چند نمونه از سرمایه‌گذاری دولتی در مراکز شستشوی مغزی در سطوح مختلف است. به‌طور متوسط، هزینه ساخت‌‏وساز یک مرکز در سطح استان، حوزه اداری و بخش به‌ترتیب: ۱۹.۸۲ میلیون، ۱.۷۵ میلیون و ۰.۴ میلیون یوان هست.

جدول ۱. هزینه‌های ساخت‌‏وساز مراکز شستشوی مغزی (۲۰۱۳-۱۹۹۹)

منبع: وب‌‏سایت Minghui.org

مرجع	هزینه (یوان)	سال	نوع پروژه	موقعیت (شهر، استان)	نام مرکز
در سطح استانی
۲	۱.۵میلیون	۲۰۰۱	نوسازی	شیجیاژوانگ، هبی	مرکز آموزش حقوقی هبی
۳	ده‌ها میلیون	۲۰۰۲	ساختمان جدید	چانگشا، هونان	مرکز لائودائوهی(مرکز آموزش حقوقی چانگشا)
۴	۱.۴ میلیون	۲۰۰۳	نوسازی	فوشون، لیائونینگ	مرکز لوتای‌شانژوانگ (مدرسه آموزش حقوقی فوشان)
۵	۷۰ میلیون	۲۰۰۸	ساختمان جدید	ووهان، هوبی	مرکز بانچیائو (مؤسسه آموزش حقوقی استان هوبی)
۶	چندین میلیون		نوسازی	چنگدو، سیچوان	مرکز ششین‌جین (مرکز آموزش و تعلیم حقوقی چنگدو)
۷	۳۵ میلیون		ساختمان جدید	چونگ‌چینگ	مرکز شاپینگبا (بنیاد تبدیل فالون گونگ)
	۱۹.۸۲ میلیون	میانگین
	حوزه اداری در سطح شهر
۸	۰.۴ میلیون	۲۰۰۲	نوسازی	زیبو، شاندونگ	مرکز زیبو (مرکز آموزش حقوقی شهر زیبو)
۹	بالای ۲ میلیون	۲۰۰۲	نوسازی	داچینگ، هیلونگ‌‏جیانگ	مرکز هونگ‌ویشینگ (بنیاد تبدیل کمپانی نفت داچینگ)
۱۰	۱.۸ میلیون	۲۰۰۲	نوسازی	شنیانگ، لیائونینگ	مرکز شانگشی (مدرسه آموزش حقوقی شهر شنیانگ)
۱۱	۲.۸	۲۰۰۵	نوسازی	هوای‌هوا، هونان	مرکزهوای‌هوا (بنیاد آموزش حقوقی شهر هوای‌هوا)
	۱.۷۵ میلیون	میانگین
	در سطح شهرک و منطقه
۱۲	۰.۶ میلیون	۲۰۰۰	ساختمان جدید	منطقه چیائوکو، ووهان، هوبی	مرکز اتووان
۱۳	۰.۲ میلیون	۲۰۰۰	نوسازی	جیانسان‌جیانگ، هیلونگ‌‏جیانگ	مرکز جیانسان‌جیانگ
	۰.۴ میلیون	میانگین

۳۱ استان، ۳۲۴ حوزه اداری در سطح شهرها و ۲۸۵۵ بخش در چین وجود دارند. همه بخش‌ها دارای مرکز متعلق به خودشان نیستند، اما درست است که فرض کنیم دست‌کم یک مرکز عادی در هر استان و هر حوزه اداری در سطح شهر وجود دارد. بر اساس این فرض محافظه‌کارانه، کل هزینه ساخت‌وساز مراکز شستشوی مغزی این‌طور تخمین زده می‌شود:

میلیارد یوان ۱.۱۸=۳۱۱۹.۸۲‎+۳۲۴۱.۷۵

رقم این تخمین صرفاً کران پایینیِ این هزینه‌ها را به ما می‌دهد، به‌دلیل اینکه مراکز در سطوح بخش و شهرک در این تجزیه و تحلیل منظور نشده‌اند.

مبلغ مضاعفِ در گردش در صنعت شستشوی مغزی: ۳.۶۹ میلیارد یوان

علاوه بر تخصیص بودجه ساخت‌و‌ساز، مراکز شستشوی مغزی سه منبع درآمد مهم و عمده دیگر نیز دارند: انعام‌های دولتی (پاداش) در ازای تبدیل کردن تمرین‌کنندگان، شهریه‌های آموزش که کارفرمایان تمرین‌کنندگان پرداخت کرده‌اند و فدیه‌هایی که توسط تمرین‌کنندگان و خانواده‌های‌شان برای آزادی آنها از این مراکز پرداخت شده است. بخشی از این درآمد مستقیماً به حساب‌ شخصی کارکنان واریز می‌شود و در بودجه این مراکز ظاهر نمی‌شود.

پاداش‌های مضاعف از سوی دولت می‌تواند این‌گونه محاسبه شود: مبلغ پاداش برای تبدیل یک تمرین‌کننده ضربدر تعداد تمرین‌کنندگانی که وادار می‌شوند این تمرین را رها کنند. این حالت اخیر حاصل تعداد کل تمرین‌کنندگان بازداشت شده در مراکز شستشوی مغزی و «نرخ موفقیت» تبدیل است.

شهریه مضاعف آموزش به تعداد کل تمرین‌کنندگان بازداشت شده در این مراکز، طول مدت بازداشت و هزینه‌های ماهانه‌ای که کارفرمایان آنها پرداخت می‌کنند، بستگی دارد.

درنهایت، فدیه‌های مضاعف، حاصل‌ضرب تعداد کل تمرین‌کنندگان بازداشت شده در مراکز، در مبلغی است که هر تمرین‌کننده (یا خانواده‌اش) مجبور به پرداخت آن است.

بنابراین، اطلاعات کلیدی که برای تخمین هر یک از اقلام لازم است، درواقع تعداد کل تمرین‌کنندگانی است که در طول ۱۵ سال گذشته به این مراکز فرستاده شده‌اند. تعیین آمار دقیق، گرچه دشوار است اما غیرممکن نیست. با این حال، آمار منتشر شده رقمی تقریبی را ارائه می‌دهد.

داده‌ها در جدول شماره ۲ از چند منطقه در چین گردآوری شده‌اند که در آنجا تعداد تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده در مراکز شستشوی مغزی، در طول دوره‌ای خاص موجود بود. برای رسیدن به تعداد کل بازداشت‌شدگان باید تعداد بازداشت‌شدگان در مراکز هر سطح را در تعداد مراکز هر سطح ضرب می‌کردیم.

در سطح حوزه اداری، از سال ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۳، میزان بازداشت‌شدگان از ۵۷ نفر به ۱۴۶۴نفر رسید که میانگین‌ آن ۳۸۳ نفر بوده است. این تعداد ممکن است تا حد زیادی کمتر از حد واقعی برآورد شده باشد، زیرا رقم میانگین بازداشت‌شدگان برای مراکز در سطح شهرک/ منطقه و مراکز در سطح بخش/ حوزه‌های اداری مربوط به بخش به ترتیب ۱۷۷ و ۲۶ هستند و هر حوزه اداری در سطح شهر شامل ده‌ها شهرک، منطقه و بخش است. به‌عنوان مثال، استان گوانگدونگ دارای ۲۱ حوزه اداری در سطح شهر و هر شهر به‌طور متوسط ۲.۶ منطقه، ۵۴.۵ شهرک و ۳.۲ بخش/ حوزه اداری در سطح بخش دارد.

جدول شماره ۲. بازداشت تمرین‌کنندگان فالون گونگ در مراکز شستشوی مغزی منبع: وب‌سایت Minghui.org

مرجع	تعداد بازداشت‌ها	دوره زمانی	منطقه
سطح استانی
۱۴	۲۲۱	۲۰۱۳-۱۹۹۹	گوانگشی
حوزه اداری در سطح شهر
۱۵	۲۲۰	۲۰۱۳-۱۹۹۹	لانژو، گانسو
۱۶	۱۴۶۴	۲۰۰۹-۱۹۹۹	بائودینگ، هوبی
۱۷	۹۸	۲۰۱۳- ۱۹۹۹	ژوژو، هبی
۱۸	۵۷	۲۰۱۳- ۱۹۹۹	ییچون، هیلونگ‌جیانگ
۱۹	۷۶	۲۰۱۱-۲۰۰۰	هونگ‌هیژو، یوننان
۳۸۳ میانگین
بخش و حوزه ادری در سطح بخش
۲۰	۲۷	۲۰۱۳-۱۹۹۹	بخش ژائوپینگ، هبی
۲۱	۲۵	۲۰۱۳-۱۹۹۹	شهر شیشو، هوبی
۲۶ میانگین
در سطح شهرک و منطقه
۲۲	۲۰۰	۲۰۱۳- ۱۹۹۹	منطقه فنگرون، تانشان، هبی
۲۳	۳۶	۲۰۱۳-۱۹۹۹	جینشانتون،ییچون، هیلونگ‌جیانگ
۲۴	۱۰۰	۲۰۱۳-۱۹۹۹	منطقه توسعه اقتصادی با تکنولوژی بالا، جیلین، جیلین
۲۵	۳۷۱	۲۰۱۲-۱۹۹۹	منطقه چیائوکو، ووهان، هوبی
۱۷۷ میانگین

تعداد بازداشت‌شدگان در سطح استان فقط در گوانگشی موجود است که از سال ۱۹۹۹ تا سال ۲۰۱۳، ۲۲۱ نفر بود. بدیهی است، اگر از این عدد به عنوان میانگین برای تمام استان‌ها استفاده کنیم، برآوردمان بسیار کمتر از تعداد واقعی خواهد بود. با این حال، تا زمانی که بتوانیم داده‌های بیشتری به‌دست آوریم، از این عدد برای برآوردی محافظه‌کارانه استفاده می‌کنیم.

از آنجا که تعداد مراکز شستشوی مغزی در سطح بخش یا در سطح پایین‌تر از بخش نامعلوم است، بازداشت‌شدگان در آن مراکز را منظور نمی‌کنیم، هرچند که آنها بخش قابل توجهی از کل بازداشت‌شدگان را تشکیل می‌دهند.

با ترکیب کردن داده‌های جدول شماره ۱ و ۲، تعداد بازداشت‌شدگان فالون گونگ در مراکز شستشوی مغزی در سطح استانی و حوزه‌های اداری از سال ۱۹۹۹ تا سال ۲۰۱۳ را به این صورت برآورد می‌کنیم: ۱۳۱۰۰۰=۳۸۳*۳۲۴‎+۲۲۱*۳۱

جدول ۳. منابع اصلی درآمد برای مراکز شستشوی مغزی
(۱۹۹۹-۲۰۱۳)
منبع: سایت مینگهویی

مجموع عایدی(یوآن)	میزان تبدیل ادعا شده	میانگین طول مدت حبس (ماه)	میانگین شهریه به ازای هر نفر (یوآن)	شهریه
۲۲۵۵۶۵۶۲۵	۹۵ درصد		۱۸۱۲۵	پاداش‌های دولتی
۳۳۶۸۹۹۲۵۰۰		۱.۲۷	۲۰۲۵۰	شهریه‌های آموزش
۹۵۰۵۳۶۰۰			۷۲۵۶	فدیه‌ها
۳۶۸۹۶۱۱۷۲۵				جمع کل

با استفاده از این عدد، میزان کل مبلغ در گردش در سیستم شستشوی مغزی را در جدول شماره ۳ فهرست کرده‌ایم. محاسبات دقیق شهریه برای هر فرد یا برای هر ماه از بازداشت وی، در جداول ۴ تا ۶ در قسمت‌های بعدی این مقاله موجودند.

بر طبق این تجزیه و تحلیل، عواید حاصل از پاداش‌های دولت، شهریه‌های آموزش و فدیه‌ها برای همه بازداشت‌شدگان را از سال ۱۹۹۹ تا سال ۲۰۱۳، به‌ترتیب ۲۲۶ میلیون، ۳.۳۷ میلیارد و ۹۵ میلیون یوان و مبلغ کل درگردش را ۳۶۹ میلیارد یوان تخمین می‌زنیم. مایلیم دوباره تأکید کنیم به دلایل فوق‌الذکر، این ارقام احتمالاً برآوردی کمتر از ارقام واقعی هستند.

این مقاله، اولین مقاله از مجموعه‌ای چهار قسمتی است و داده‌ها و تجزیه و تحلیل‌های بیشتر، متعاقباً در بخش‌های ۲ تا ۴ ارائه خواهند شد.

(ادامه دارد)

مرجع‌ها:

[۱] 廊坊洗脑班迫害法轮功学员事实（四）
[۲] 河北省会洗脑班的罪恶
[۳] 湖南省长沙市捞刀河洗脑中心犯罪事实
 [۴] افشای شرارتِ مرکز شستشوی مغزی استانی لوتای ویلا در شهر فوشان، استان لیائونینگ (تصاویر)
[۵] 曝光湖北省洗脑班犯罪流程
[۶] 再度关注四川成都新津洗脑班
[۷] گزارش تحقیقی درخصوص مقدار زیادی از ثروت دولت چین که صرف آزار و شکنجه تمرین‌کنندگان فالون گونگ می‌شود(۱)
[۸] آخرین اخبار از چین - ۲۱/۱۲/ ۲۰۰۲
[۹] حقایقی درباره مرکز شستشوی مغزی هونگ‌ویشینگ در شهر داچینگ: صرف دو میلیون یوان برای آزار و شکنجه افراد بی‌گناه
[۱۰] 沉阳张士洗脑班强制洗脑内幕
[۱۱] 遭湖南怀化洗脑班药物迫害三名法轮功学员离世
[۱۲] 武汉洗脑班对老年大法弟子的迫害
[۱۳] آخرین اخبار از چین ۱۷/۱/۲۰۰۵
[۱۴] 红魔0 为祸广西
[۱۵] 甘肃省兰州市十四年迫害综述 (上)
[۱۶] 保定邪党迫害法轮功十年罪行录（2）
[۱۷] 残酷迫害法轮功河北涿州市邪党十四年罪行录
[۱۸] 兴安血泪 (一) 黑龙江伊春北部地区法轮功学员十三年被迫害综述
[۱۹] 云南省红河州法轮功学员被迫害纪实
[۲۰] 中共迫害阜平法轮功学员十四年综述 (上)
[۲۱] 湖北石首市法轮功学员受迫害综述
[۲۲] 唐山市丰润区政法委、610迫害大法弟子事实
[۲۳] 兴安血泪 (四) 伊春市金山屯区法轮功学员十三年被迫害综述
[۲۴] 吉林市经济技术开发区迫害综述
[۲۵] 武汉硚口区法轮功学员被迫害综述