(Minghui.org) در جریان محکمه‌های نورمبرگ در سال‌های ۱۹۴۵ و ۱۹۴۶ که طی آن بسیاری از مقامات عالی‌رتبه نازی به‌جرم آزار و شکنجه میلیون‌ها یهودی بی‌گناه مجازات شدند، لحظات بسیار هولناکی وجود داشت. پاکسازی نژادی یهودیان سیاست نازی بود، اما مقامات عالی‌رتبه نازی ادعا کردند که هیچ آگاهی از نسل‌کشی نداشتند. بسیار مشکل بود ثابت کرد که آنها مدارک تأیید کشتار یهودیان را امضا کرده بودند.
اما توماس جِی داد، وکیل اجرایی محاکمه، جمجمه یک مرد لهستانی را که دار زده شده بود ارائه کرد. این جمجمه روی میز کارل‌اوتو کُخ، رئیس اردوگاه حبس، پیدا شده بود. او از آن به‌عنوان وزنه‌ای که روی کاغذ می‌گذارند تا باد کاغذها را نبرد استفاده کرده بود.
قاضی، گزارشگران و بسیاری از دیگر حاضرین دادگاه وحشت‌زده شدند. چطور نازی‌ها می‌توانستند آنقدر سنگدل باشند؟ این یک مدرک، جریان دفاعیات را کاملاً تحت‌الشعاع قرار داد. خوش‌بیان‌ترین مأموران نازی نیز نتوانستند پاسخ‌گو باشند.
اعمال جنایت‌کارانه‌ای که اصل مفهوم انسان بودن را به چالش می‌کشند، هرگز نباید تحمل شوند. این چیزی است که مرز بین انسان‌ها و شیطان‌ها را مشخص می‌کند.
محکمه‌های نورمبرگ با یک حکم ۲۵۰ صفحه‌ای به‌پایان رسید. مردم سراسر جهان اعمال شیطانی‌ای را که نازی‌ها در اردوگاه‌های حبس‌شان انجام دادند، محکوم کرده‌اند.
امروزه آزار و شکنجه فالون گونگ در زندان‌های چین، بازداشتگاه‌ها و مراکز شستشوی مغزی حتی از نسل‌کشی نازی‌ها نیز وحشیانه‌تر است. حزب کمونیست چین حتی آنقدر پیش رفته است که برای کسب منفعت مالی، تمرین‌کنندگان را برای فروش اعضای بدن‌شان به‌قتل می‌رساند.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه نظرات و دیدگاه‌ها
