استرالیا: فیلم مستند «غیرقابل باور» الهام بخش مسئولیت اخلاقی جهانی

(Minghui.org) فیلم مستند «غیرقابل باور» که در مجلس ایالتی نیو ساوت ولز در ۲۸ اکتبر ۲۰۱۵ اکران شد، الهام‌بخش بحثی مربوط به مسئولیت اخلاقی در میان مقامات دولتی حال حاضر بود.

این مستند پژوهشی دربارۀ تجارتی سودآور اما رذیلانه در چین است که در آن، سیستم قضایی، زندان‌ها، مراکز کار اجباری، بیمارستان‌های نظامی و پزشکان، تحت نظارت دولت شبکه‌ای را برای برداشت اعضای بدنِ تمرین‌کنندگان زنده فالون گونگ ایجاد کرده‌اند تا اعضای بدن را به بیماران نیازمند پیوندعضو به‌فروش برسانند. این کار دراصل «کشتن براساس تقاضا» است.

سازمان «وکلای حقوق بشر» استرالیا پشتیبانی خود را از اکران این فیلم در مجلس ایالتی ابراز کرد. عضو پارلمان آقای دیوید شوبریج از حزب سبز پس از آن مدیریت این بحث را به‌عهده گرفت.

نویسنده و روزنامه نگار پژوهشگر اتان گاتمن، از طریق ویدئو کنفرانس دراین بحث شرکت کرد.

نمایندۀ مجلس نیوساوت ویلز جنوبی دیوید شوبریج

خانم کاترینا براماستد، استاد دانشگاه بوند و متخصص اخلاق پیوند عضو (سمت چپ) و خانم ماریا فیتارونی سینگ، پزشک، استاد دانشگاه سیدنی و عضو کمیته مشاوره پزشکیِ پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن.

برای ناتان کندی، رئیس وکلای استرالیا در امور حقوق بشر، صرفاً تعادل بین عرضه و تقاضای اعضای بدن در استرالیا، نمی‌تواند این نقض شدید حقوق بشر برای هزاران نفر از زندانیان عقیدتی در چین را حل و فصل ‌کند. او معتقد است که جهان باید در چین مداخله کند، چرا ه «نمی‌توانیم به سادگی آن را نادیده بگیریم.» زیرا (برداشت اجباری اعضای بدن) مسئله‌ای در حال وقوع است که ما باید آن را مورد «رسیدگی» و «بررسی» قرار دهیم و «متوقف» کنیم.

نویسنده و روزنامه نگارِ پژوهشگر آقای اتان گاتمن، زمانی که جیانگ زمین آزار و شکنجه فالون گونگ را در سال ۱۹۹۹راه‌اندازی کرد، در پکن خبرنگار بود. او شاهد هر دوی محبوبیت فالون گونگ قبل از شروع آزار و شکنجه و نیز قساوت آزار و شکنجه بوده است.

او هنگامی که در سال ۲۰۰۶ بحث برداشت اجباری اعضای بدن در چین در اخبار مطرح شد، تحقیقات طولانی ۵ ساله‌ای را آغاز کرد که شامل حوزۀ ملاقات‌ها و مصاحبه‌های متعدد با افرادی بود که دست‌اندرکار این موضوع بودند. او در کتاب خود به‌نام سلاخی، تخمین زده است که حدود ۶۵ هزار تمرین‌کننده فالون گونگ به‌خاطر اعضای بدنشان به قتل رسیده‌اند و تأکید کرد که آن هنوز هم در چین ادامه دارد.

نمایندۀ مجلس نیو ساوت ولز آقای دیوید شوبریج ذکر کرد که کنسولگری چین دو ماه پیش اعضای پارلمان را تهدید کرده بود که در جلسۀ تجارت بین‌المللی اعضای بدن انسان در مجلس، شرکت نکنند.

دستور کار این جلسه این بود که به قانون فعلی اصلاحیه‌ای اضافه شود تا هر گونه پیوند عضو غیراخلاقی را ممنوع شمارد.

رئیس شورای قانونگذاری نیو ساوت ولز آقای دان هاروین یک روز قبل از این رویداد نامه‌ای از کنسول چین دریافت کرد که در آن بیان شده بود، «چنین نشستی به همکاری‌های اقتصادی بین دو کشور آسیب می‌رساند.»

خانم کاترینا برامستد متخصص جهانی اخلاق پیوند عضو و استاد دانشگاه بوند، اختلاف بین پیوند عضو و برداشت اجباری اعضای بدن را توضیح داد. او گفت که پیوند عضو یک معجزه پزشکی بر اساس اهدای عضو است، که «اهدای زندگی» است و نه عضوی که با نارضایتی از یک قربانی محکوم به مرگ جدا شده است.

او اشاره کرد که مقامات دولت چین هرگز تأسف و شرم خود را از برداشت اجباری اعضای بدن بیان نمی‌کنند، چراکه آنها سیستم اخلاقی متفاوتی از بقیه جهان دارند.

استاد برامستد ابراز نگرانی کرد که یک بیمار ناامید ممکن است تصمیمی غیراخلاقی برای نجات زندگی خود بگیرد. او همچنین به پزشکان همکارش هشدار داد: «ما نباید هیچ آسیبی برسانیم.»

دکتر ماریا فیاتارونی سینگ، استاد دانشگاه سیدنی و عضو کمیته مشاورۀ پزشکیِ پزشکان مخالف برداشت اجباری اعضای بدن افزود که استرالیا تا حدی مسئول وضعیت کنونی در چین است، چون صدها نفر از پزشکان چینی که پیوند عضو را آموزش دیده‌اند پس از بازگشت‌شان به خانه، در استرالیا سیستمی را راه‌اندازی کرده‌اند. او از همگان خواست تا «به‌خاطر خانوادۀ این قربانیان جانب عدالت را بگیرند، چرا که آنها همسایگان ما هستند.» و این وظیفه ما است که از آنها حمایت کنیم همانطور که از خودمان محافظت می‌کنیم.