(Minghui.org) زندان زنان جیلین یکی از نهادهایی در چین است که تمرین‌کنندگان فالون گونگ در آن به شدیدترین نحو آزار و شکنجه می‌شوند.
این زندان که در شهر چانگ‌چون قرار دارد، در سال ۲۰۰۲ یک بند ویژه برای نگهداری تمرین‌کنندگان فالون گونگ تأسیس کرد. این بند که در ابتدا با نام «بند آموزش» شناخته می‌شد، پس از اینکه زندان در نوامبر ۲۰۱۲ به مکان دیگری در همان شهر منتقل شد، به «بند شمارۀ ۸» تغییر نام یافت.
بند شمارۀ ۸ یک بند مستقل در یک ساختمان چهار طبقه است. «بخش کنترل شدید» در طبقه همکف که سرد و مرطوب است قرار دارد و در این بخش تمرین‌کنندگانی حبس شده‌اند که باورشان را رها نکرده‌اند. آنها به‌طور روزانه شکنجۀ بدنی می‌شوند و اجازه ملاقات به خانواده‌ها داده نمی‌شود.
در بین ۶۰۰ زندانی، ده‌ها نفر بر اثر شکنجه کشته شدند
از سال ۲۰۰۲، این بند بیش از ۶۰۰ تمرین‌کننده فالون گونگ را از سراسر استان جیلین زندانی کرده است که بیشترین مدت حبس ۱۹ سال بوده است، برخی از تمرین‌کنندگان بیش از ۷۰ سال و برخی بیش از ۸۰ سال سن دارند و سلامتی بعضی از آنها در شرایط بدی قرار دارد.
اینجا نگهبانان از انواع روش‌های وحشیانه برای مجبور کردن تمرین‌کنندگان به انکار باورشان استفاده می‌کنند. آنها زندانیان شرور محکوم به اعدام را تحریک می‌کنند تا تمرین‌کنندگان را شکنجه کنند. این زندانیان تبهکار که با انگیزه کاهش مدت محکومیت تحریک می‌شوند، تمرین‌کنندگان را آزار و اذیت می‌کنند، تحت شستشوی مغزی قرار می‌دهند و شکنجه می‌کنند.
در زمان تصدی وو زیون به ریاست زندان، ده‌ها تمرین‌کننده ازجمله خانم سان شیوشیا، خانم یو لی‌شین و خانم دِنگ شی‌یینگ بر اثر شکنجه کشته شدند.
خانم سان شیوشیا
خانم یو لی‌شین
خانم دِنگ شی‌یینگ
بسیاری از سایر تمرین‌کنندگان بر اثر شستشوی مغزی و شکنجه شدید فلج شدند یا دچار معلولیت ذهنی شدند. در این مدت وو زیون به‌خاطر عملکرد «فوق‌العاده‌اش» به ریاست زندان ارتقاء یافت.
انگیزش و کاهش دوره محکومیت زندانی‌ها
مسئولین زندان شرورترین و تهاجمی‌ترین زندانی‌ها را انتخاب می‌کردند تا تمرین‌کنندگان فالون گونگ در بند شماره ۸ را کنترل کنند و بر اساس اینکه چقدر خوب تمرین‌کنندگان فالون گونگ را شستشوی مغزی و شکنجه می‌کردند به آنها امتیاز می‌دادند. سپس زمانی‌که دوره محکومیت آنها ارزیابی مجدد می‌شد، این امتیازها به‌حساب می‌آمدند.
روش‌های شکنجه رایج استفاده شده در بند شماره ۸ زندان زنان جیلین
این بند از یک سیستم مجازات بدنی طبقه‌بندی‌شده استفاده می‌کند، از آزار و اذیت کلامی گرفته تا ضرب و شتم و روش‌های شکنجه شدیدتر.
«پرواز با هواپیما»
بازآفرینی صحنه شکنجه: «پرواز با هواپیما»
دستان قربانی را محکم در پشتش و به میله بالایی یک تخت دوطبقه می‌بستند. پاهایش را از هم باز می‌کردند و به میله پایینی تخت دوطبقه می‌بستند. بدن قربانی مانند یک هواپیما می‌شد. این شکنجه بسیار دردناک است. طی زمان کوتاهی، قربانی به‌شدت عرق می‌ریزد و در حالتی بین زندگی و مرگ قرار می‌گیرد.
محکم بستن فرد با چهار دست و پا
بازآفرینی صحنه شکنجه: محکم بستن فرد با چهار دست و پا
چهار دست و پای قربانی را به چهار ستون یک تخت دوطبقه می بندند. دست و پا را آنقدر می‌کشند که بدن قربانی بالا می‌آید. تمام وزن او بر روی مچ دست و پایش قرار می‌گیرد که باعث درد و رنج طاقت‌فرسا در قربانی می‌شود. اگر درد و رنج کافی نباشد، شکنجه‌گران ممکن است قربانی را رو به زمین ببندند که باعث درد بیشتری می‌شود.
بی‌حرکت ایستادن برای مدت‌های طولانی
تمرین‌کنندگان را اغلب می‌بستند و مجبور می‌کردند برای زمان‌های طولانی در یک موقعیت بی‌حرکت بایستند.
بازآفرینی صحنه شکنجه: بی‌حرکت ایستادن برای ساعت‌‌های طولانی
ساعت‌ها نشستن بر یک «چهارپایه کوچک»
گاهی تمرین‌کنندگان مجبور بودند که بدون حرکت روی یک چهارپایه کوتاه که سطحی ناصاف داشت برای زمانی طولانی بنشینند. پشت بسیاری از قربانیان خراشیده و خونین می‌شد و درنتیجه عفونت می‌کرد.
«بازکردن پاها»
شکنجه‌گرانی که شکنجه باز کردن پاها را انجام می‌دادند، قربانی را مجبور می‌کردند که روی زمین بنشیند، سپس به‌زور پاهایش را از هم باز می‌کردند. آنها سر قربانی را به پایین فشار می‌دادند تا به زمین برسد. هم‌زمان دستان قربانی را از پشت می‌پیچاندند که باعث درد و رنج غیرقابل‌تحملی می‌شد.
بازآفرینی صحنه شکنجه: «با فشار از هم باز کردن»
خم شدن مقابل یک دیوار
در این شکنجه، قربانی را مجبور می‌کردند تا درحالیکه دستانش را در کنار دیواری رو به بالا نگاه می‌دارد، خم شود. این موقعیتی بسیار دردناک است به‌ویژه زمانی‌که قربانی مجبور باشد برای زمانی طولانی به این شکل خم شود.
بازآفرینی صحنه شکنجه: «خم شدن رو به یک دیوار با دستان رو به بالا»
سرمای شدید
زمستان در نواحی شمال‌شرقی چین بسیار سرد است و میانگین درجه هوا حدود منفی ۲۶ درجه سانتی‌گراد است. سلول‌ها فاقد سیستم گرمایش هستند. شکنجه‌گران پنجره‌ها را باز می‌کنند و آب سرد روی رختخواب تمرین‌کنندگان می‌ریزند. گاهی تمرین‌کنندگان مجبور می‌شوند که با لباس نازک و بدن هیج ملافه و پتویی روی تخته‌های چوبی بخوابند.
خفگی با آب
«خفگی با آب» یکی از دیگر روش‌های شکنجه است. شکنجه‌گران دست قربانی را نگاه می‌داشتند و سرش را داخل ظرف بزرگی از آب سرد فرو می‌بردند تا اینکه قربانی به حالت بی‌هوشی برسد.
بازآفرینی صحنه شکنجه: خفه کردن با آب
درحالیکه جنبش شکایت کیفری علیه جیانگ زمین، رئیس پیشین حزب کمونیست چین که آزار و شکنجه فالون گونگ را در ژوئیه ۱۹۹۹ آغاز کرد، در جریان است، تعداد بسیار بیشتری از این جنایات وحشت‌انگیز برملا می‌شوند. صدای درخواست‌ها در چین برای محاکمه مباشران جرم نیز بلندتر می‌شود.
مجموعه روش‌های شکنجه جسمانی
