(Minghui.org) یکی از سربازان چنین به‌یاد می‌آورد: «آنها شبیه مرغ، آویزان شده‌ بودند. شبی بسیار سرد در دسامبر سال ۲۰۰۰ بود. حوالی ساعت ۱ بامداد، به ما دستور دادند تا مسلح شویم و به ایستگاه قطار داندونگ برویم... آنجا متوجه شدم قطارِ بدون سقفی که معمولاً دام و طیور حمل می‌کرد، پر شده بود از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در سنین مختلف. واقعاً شوکه شده بودم. آنها از میله فلزی بالای قطار، آویزان شده بودند. شنیدم که آنها را از پکن برمی‌گرداندند، زیرا به‌خاطر حقشان برای تمرین‌کردن فالون گونگ، اعتراض کرده بودند. آنقدر ترسیده بودم که با مسلسل در دستم، آنجا ساکن ایستاده بودم.»

اظهارات بالا، تنها نگاهی اجمالی به شکنجه‌ هولناکی است که در پانزده سال اخیر، تمرین‌کنندگان فالون گونگ متحمل شده‌اند؛ شکنجه‌ به‌دست رژیم کمونیست چین. البته چیزی که در زندان‌ها، اردوگاه‌های کار اجباری، بازداشتگاه‌ها و مراکز شستشوی مغزی، انتظار آنها را می‌کشید، حتی وحشیانه‌تر بود.

یخ زدن از سرما، یکی از روش‌های متعدد شکنجه است که مسئولین دولتی پیشنهاد می‌دهند تا ازاین طریق بتوانند تمرین‌کنندگان را مجبور به انکار باورهایشان کنند. آنها تمرین‌کنندگان را چه در محیط بیرون و چه در فضای داخلی، برای مدت‌های طولانی رها می‌کردند تا از سرما یخ بزنند. این روش، همراه دیگر روش‌های شکنجه اعمال می‌شود تا تمرین‌کنندگان متحمل زجر بیشتری شوند.

تمرین‌کنندگانی که ازطریق یخ زدن شکنجه می‌شدند، غالباً آسیب‌های جدی می‌دیدند. درنتیجه عده‌ای جان خود را ازدست ‌می‌دادند، درحالی‌که درخصوص برخی دیگر، پا یا انگشت پایشان، به دلیل سرمازدگی قطع می‌شد.

خانم چیو لی‌یینگ یکی از این قربانیان بود: وی در اردوگاه کار اجباری، دست به اعتصاب غذا زد. وقتی او را درحال انجام تمرینات فالون گونگ دیدند، وی را به حیاط بردند. دمای هوا منفی ۲۰ درجه سانتی‌گراد بود، درحالی‌که او تنها پیراهنی نازک به تن و سندل به پا داشت. دستانش را از پشت بستند و او را از درختی آویزان کردند. در این حالت، آب بینی‌اش قندیلی یک متری را شکل داده بود که حفره‌های خونینی پشت دستانش ایجاد کرده بود.

خانم چیو لی‌یینگ

موارد مطرح شده در گزارش زیر، آسیب‌های ناشی از شکل‌های گوناگون شکنجه ازطریق یخ زدن را نشان می‌دهند که برای سهولت در خواندن، به‌صورت خلاصه بیان شده‌اند:

مرگ‌ها و جراحات ناشی از یخ زدگی

یخ زدن در هوای سرد زمستان

یخ زدن ناشی از برهنه شدن در سرما
دفن شدن در برف
به اجبار نشستن، ایستادن یا دراز کشیدن روی یخ
ماندن در هوای برفی در فضای بیرون، برای زمانی طولانی
رها شدن در مناطق متروک خارج از شهر و یخ زدن
ایستادن مقابل آینه
یخ زدن ناشی از ایستادن روبروی دریچه هوا
یخ زدن دستانی که با شاخه درختان، تحت ضرب و شتم قرار گرفته‌اند.

یخ زدن در اتاق‌های سرد

یخ زدن در اتاقی سرد، همراه یخ
قرار گرفتن مقابل پنکه
قرار گرفتن در فریزری بزرگ
یخ زدن هنگام خواب
یخ زدن در معرض در و پنجره‌های باز
یخ‌زدگی با کولر

فرو کردن پاها در آب سرد، یخ یا برف

پر کردن کفش‌ها با آب سرد
قرار دادن پاهای برهنه در آب سرد
اجبار به ایستادن در آب سرد یا یخ
فرو کردن پاها در برف

مرگ‌ها و صدمات ناشی از یخ‌زدگی

- در یکی از روزهای دسامبر، آقای هی هوآجیانگ به یک صندلی در حمام بسته شده بود و دهانش را نیز محکم بسته بودند. نگهبانان پنجره را باز کردند تا هوای بسیار سرد که تا عمق استخوان نفوذ می‌کرد، وارد اتاق شود. آنها به ریختن آب سرد روی او ادامه می‌دادند و هم‌زمان و به‌طور مکرر کتکش می‌زدند. وی پس از گذشت دو ساعت فوت کرد، درحالی‌که ۴۲ سال داشت.

- آقای ژنگ ژیچیانگ از شهر داندونگ، واقع در استان لیائونینگ را مجبور کردند با پاهای برهنه در فضای باز، روی برف بایستد. او به‌مدت ۱۷ روز و روزی دو بار، با یک تخته چوبی ۱۵ کیلویی که با سیمی نازک از گردنش آویزان بود، روی برف‌ها می‌ایستاد. این شکنجه و سایر شکنجه‌ها، باعث شد وی چند ماه بعد، در سال ۲۰۰۴ فوت کند.

- دستان آقای شو فایوئی را با دست‌بند به تختی در سلولش بستند. دمای هوا حدود منفی ۱۲ درجه سانتی‌گراد بود، اما نگهبانان به‌مدت پنج روز در را باز گذاشتند. بعدازاینکه دست‌بندها را باز کردند، دست‌هایش به‌شدت ورم کرده و سیاه شده بودند. یک انگشت پایش به‌طور کامل قطع شد و قسمتی از دو انگشت دیگر پایش نیز قطع شدند.

- آقای یانگ بائوچان را وادار کردند با پاهای برهنه در برف بایستد. وقتی به وی اجازه دادند که به داخل بیاید، نگهبانان روی پاهایش آب داغ ریختند که باعث شد پاهایش به‌سرعت چرک کند. نگهبانان او را به بیمارستان نفرستادند تا زمانی‌که دیدند واقعاً زندگی‌اش در خطر است. پزشکان مجبور به قطع پای راست وی شدند.

- خانم سونگ هویی‌لان مجبور بود که هر شب با یک روانداز خیلی نازک، روی زمین بخوابد، درحالی‌که دمای هوا کمتر از منفی ۲۳ درجه سانتی‌گراد بود. این باعث افتادگی رحم و بیرون‌زدگی بخشی از رحم وی از واژن شد.

یخ زدن در هوای سرد زمستان

در بسیاری از موارد، وقتی هوا به‌شدت سرد بود، تمرین‌کنندگان فالون گونگ را مجبور به ماندن در فضای باز می‌کردند.

یخ زدن ناشی از برهنه شدن در سرما

- آقای گونگ جینگ‌وانگ که در شهر تیانجین راننده تاکسی بود، بعداز بازداشت مورد ضرب و شتم قرار گرفت. مأموران تمام لباس‌هایش را درآوردند و دست‌هایش را با دست‌بند به یک دکل در حیاط بستند. دمای هوا منفی ۱۰ درجه سانتی‌گراد بود. مأموران بعد از نیم ساعت بعد، دوباره کتک زدن او را شروع کردند.

- زمانی‌که آقای لیو وِنجی از بخش پینگ‌چوآن، واقع در استان هبِی در بازداشت بود، او را مجبور کردند که برهنه در فضای باز بایستد و رویش آب می‌ریختند. وقتی آب یخ زد، مأموران او را وادار به نشستن روی یخ کردند.

- به‌طور مشابه، در مدتی که خانم لیو لی‌وِی در زندان زنان لیائونینگ زندانی بود، او را در زمستان برهنه کرده و به حیاط می‌بردند. وی مورد ضرب و شتم نیز قرار می‌گرفت و از خوابیدن محرومش می‌کردند.

- پان ژن‌فانگ و مِنگ جائومین از شهر سان‌هی در استان هبِی را مجبور کردند لباس‌هایشان را درآوردند، به‌طوری که تنها لباس زیر به‌تن داشتند و آنها را مجبور به ایستادن در هوای آزاد کردند. دستان آقای مِنگ به تیر چراغ‌ برق بسته شده بود و دستان آقای پان را به یک تابلوی تبلیغاتی بسته بودند. وقتی سرانجام به آنها اجازه دادند که به داخل ساختمان بیایند، دست و پایشان بی‌حس شده بود و نمی‌توانستند به‌درستی راه بروند.

- لباس‌های خانم هان لیپینگ و چند تمرین‌کننده دیگر را درآوردند، طوری که فقط لباس زیر به تن داشتند و مجبورشان کردند تا با پای برهنه، بیش از ۷ ساعت در برف بایستند. وقتی به آنها اجازه دادند که وارد ساختمان شوند، نگهبانان بیش از دو ساعت روبه‌رویشان پنکه روشن گذاشتند.

- ژانگ جیان یک معلم بود. بعدازاینکه او را واداشتند با لباس زیر در فضای باز بایستد و رویش آب ریختند، به‌مدت ۴۰ روز قادر نبود دستانش را حرکت دهد.

دفن شدن زیر برف

- خانم یی داجون را برهنه و مجبور کردند که به شکم روی زمین دراز بکشد. سپس دو زندانی، وی را به‌مدت دو ساعت در برف مدفون کردند.

- آقای چِن آیژونگ را نیز برهنه کردند و دستانش را به درختی در حیاط بستند. نگهبانان، پاهایش را در برف مدفون کردند که منجر به صدماتی جدی شد. بعداً وی به هنگام خوراندن اجباری درگذشت.

- تمرین‌کننده‌ای به‌خاطر می‌آورد: « نگهبانان مرا بیرون انداختند تا در برف یخ بزنم و ده دقیقه بعد، مرا به داخل آوردند. آنها باد گرم به ‌سمتم می‌زدند، اما قبل از اینکه بتوانم گرم شوم، دوباره مرا بیرون می‌انداختند. این کار را چهار یا پنج بار تکرار کردند و سپس مرا در برف دفن کردند و روی سرم آب داغ ریختند.»

به اجبار نشستن، ایستادن یا دراز کشیدن روی یخ

- خانم کُنگ چِنگ‌فِن و چند تمرین‌کننده دیگر را مجبور کردند تا با پاهای صاف، روی یخ بنشینند. کوچک‌ترین حرکت باعث مشت و لگد زدن از سوی نگهبانان می‌شد. وقتی یخ آب می‌شد، نگهبانان آنها را به محدوده یخی دیگری می‌کشاندند. شلوار بعضی از تمرین‌کنندگان یخ می‌زد و به زمین می‌چسبید. بعد از گذشت چهار یا پنج ساعت، دست و پایشان بی‌حس می‌شد.

- خانم مسنی به ‌نام کویی شیوژن را، برای ساعت‌ها مجبور کردند تا روی برف دراز بکشد و روی یخ بنشیند و مجبور بود این دو کار را، به‌صورت متناوب انجام دهد.

- خانم شی چون‌فِنگ درحالی‌که تنها لباس زیر به تن داشت، وادار به نشستن روی سطح یخ‌زده‌ی یک استخر شد.

- دمای هوا در هفتمین شب فوریه سال ۲۰۰۰، منفی ۱۲ درجه سانتی‌گراد بود. در بازداشتگاه گِی‌جیائو در شهر کای‌فِنگ، واقع در استان هنان، نگهبانان روی زمین آب می‌ریختند تا یخ بزند. آنها ۱۱ تمرین‌کننده خانم که تنها لباس زیر به تن داشتند را مجبور به نشستن روی یخ کردند. آنها مجبور شدند به‌مدت چهار ساعت، با پاهای صاف روی یخ بنشینند. این تمرین‌کنندگان هم‌زمان مجبور بودند که یخ را در دست‌هایشان نگه دارند. سرانجام یخِ روی زمین، به خون ناشی از قاعد‌گی آغشته شد.

- صدها مایل آنطرف‌تر در بخش خودگردان چینگ‌لانگ، واقع در استان هبِی، بیش از ۱۰ تمرین‌کننده خانم که لباس‌های نازکی به تن داشتند، مجبور شدند به شکم روی یخ دراز بکشند، درحالی‌که دست‌ها و پاهایشان می‌بایست مستقیم و کشیده باشد. کف دست‌ها و روی پاهایشان می‌بایست در تماس با یخ باشد. اگر نمی‌توانستند این وضعیت را حفظ کنند، نگهبانان آنها را با شلاق و لگد می‌زدند. دست‌ها، پاها و صورت‌شان سیاه شده بود. سرانجام وقتی به آنها اجازه ایستادن دادند، شکل بدن‌شان روی برف، نقش بسته بود.

اجبار به ماندن در برف برای زمان‌های طولانی

- زمانی‌که معلم مدرسه راهنمایی، خانم ژو شیان‌فنگ، در اردوگاه کار اجباری چیان‌جین در شهر هاربین، بازداشت شده بود، درحالی‌که دمای هوا ۲۰ درجه زیر صفر بود، مجبور شد به‌مدت یک ساعت در برف بایستد.

- لی مینگ‌یان، سو لی، شیانگ گویی‌یینگ و گائو یومِی از بخش یی‌شویی، در استان شاندونگ را مجبور کردند در برف بنشینند. بعد از آب شدن برف، یکی از نگهبانان آب سرد روی آنها ریخت. آنها برای چهار روز پیاپی، از ۶ بعدازظهر تا ۴ صبح به‌این‌صورت تحت شکنجه قرار گرفتند.

- در ۲۱ ژانویه سال ۲۰۰۰، خانم لیو یون‌شیانگ از شهر وِی‌فانگ، استان شاندونگ را مجبور کردند بدون ژاکت و با پاهای برهنه برف جاروب کند. بعداً به‌دلیل اینکه در زندان تحت ضرب و شتم قرار گرفت، دو بار مجبور به سقط جنین شد.

- ژو فِنگ و چای شیوجی از شهر یوشو در استان جیلین، بعد از اینکه مجبور شدند در دمای کمتر از منفی ۲۰ درجه در برف بایستند، از هوش رفتند.

- آقای لای یونچَنگ را وادار کردند که در فصل زمستان، هر روز از ساعت ۷ صبح الی ۷ شب در بیرون بنشیند.

رها شدن و یخ زدن در نواحی بیابانی خارج از شهر

- در پی سفر آقای شانگ شویی‌چی به پکن به‌منظور دادخواهی از دولت مرکزی برای پایان دادن به آزار و شکنجه فالون گونگ، او را بازداشت و در بازداشتگاهی زندانی و مسموم کردند. سپس لباس‌های زمستانی‌اش را درآوردند و او را با ژاکتی نازک و پاهای برهنه در نواحی بیابانی خارج از شهر پکن رها کردند. وی به‌خاطر یخ‌زدگی و مسمومیت، در فوریه سال ۲۰۰۱ درگذشت.

آقای شانگ شویی‌چی درحالی‌که مقابل یک آینه ایستاده است.

- خانم جی شوهوا و خانم وو دفانگ پس از بازداشت در سال ۲۰۰۰، مجبور شدند در حیاط اداره پلیس استان هبی بایستند، درحالی‌که برف سنگینی می‌بارید. آنها را مجبور کردند مقابل آینه بزرگی روی دیوار بایستند، درحالی‌که بازوهایشان را به موازات زمین نگه داشته بودند. پیشانی، بینی و کف دستشان باید در تماس با آینه می‌بود. هر زمان فاصله کوچکی بین آینه و بدن آنها ایجاد می‌شد، تحت ضرب‌وشتم قرار می‌گرفتند.

یخ زدن ناشی از ایستادن مقابل دریچه هوا

- خانم جانگ گوئی‌لان گفت: «در دسامبر سال ۲۰۰۳، بیش از ۲۴ تمرین‌کننده فالون گونگ در زندان زنان هِیلونگ‌جیانگ را مجبور کردند که یک روز تمام، مقابل دریچه تهویه هوا ساکن بایستند. درد ناشی از دست‌بندها وحشتناک بود. غذاهایمان در هوای سرد به سرعت یخ می‌زد. بعضی از تمرین‌کنندگان پس از اینکه روی زمین می‌افتادند، حتی نمی‌توانستند بلند شوند و اغلب وقتی برای برگشتن به سلولشان روی زمین کشانده می‌شدند، آسیب می‌دیدند.»

- در اردوگاه کار اجباری جیاموسی واقع در استان هِیلونگ‌جیانگ، لباس‌های آقای شی مِنگ‌چانگ را درآورده و مجبورش کردند در حالتی که سرش رو به پایین و دو دستش از پشت رو به بالا بود، در مقابل جریان باد یک هواکش، با دمای منفی ۲۰ درجه سانتی‌گراد بایستد. نگهبانان او را کتک نیز می‌زدند و آب یخ روی بدنش می‌ریختند.   

نمایش شکنجه: «پرواز یک هواپیما»

یخ زدن دست‌هایی که با شاخه درختان  تحت ضرب و شتم قرار گرفته بود

- خانم ژانگ یان در زمستان سال ۲۰۰۳ در زندان زنان هِیلونگ‌جیانگ، از طبقه چهارم تا طبقه همکف روی زمین کشانده شد. وی در آن زمان حدود پنجاه سال داشت، سپس زندانیان  پالتوی او را درآورده و مجبورش کردند که در محوطه پشتی زندان بایستد. همچنین، هر وقت حرکت می‌کرد، دو زندانی با شاخه درختان یا باتون برقی به دستانش محکم ضربه می‌زدند.

- در فوریه سال ۲۰۰۰، در بازداشتگاه یوشو در استان جینلینگ، پالتوی خانم لیو جین‌فِنگ ۱۹ ساله را درآورده و او را در برف رها کردند. در همین حین، یکی از نگهبانان با شاخه درختی به دستان متورمش ضربه می‌زد.  

یخ زدن در اتاق‌های سرد

شکنجه یخ زدن با استفاده از یخ، پنکه، کولر و در و پنجره‌های باز در فضای بسته نیز انجام می‌شد.

- در سال ۲۰۱۰، آقای وانگ جیجون در زندان جی‌دونگ واقع در استان هبِی را در یک سلول انفرادی با مساحت ۲ در ۱ متر که هیچ گونه سیستم گرمایی نداشت، قرار دادند. آنها یخ در داخل سلول او می‌گذاشتند. شش زندانی دیگر او را تحت نظر داشتند و بیشتر از سه ساعت به او اجازه خوابیدن نمی‌دادند.

- در سال ۲۰۰۲ در اردوگاه کار اجباری جیدو، واقع در استان هِیلونگ‌جیانگ، نگهبانان به زندانیان دستور دادند که تمامی پنجره‌ها را باز کنند و در لباس تمرین‌کنندگان تکه‌های یخ بیندازند. تمرین‌کنندگانی که متحمل این شکنجه شدند، عبارت بودند از: وِی جون، پیائو یینگ‌جیه، گائو شویان، دینگ هونگ‌جوان و لی هونگ‎شیا.

قرار گرفتن مقابل پنکه

- در دسامبر سال ۲۰۰۰، خانم فان شِنگ‌مِی در استان سیچوآن را از خوابیدن و غذا خوردن محروم کردند و به‌مدت دو روز دستانش را با دستبند به نرده‌های ساختمان اداره پلیس امنیت داخلی محلی بستند. مأموران پلیس پالتوی وی را درآورده و او را مقابل باد سرد پنکه قرار دادند.

- خانم هو شینگ‌یو که حدود هفتاد سال داشت نیز در همان ساختمان بازداشت بود. او به‌خاطر اینکه مورد سوءرفتار قرار گرفته بود، از هوش رفت و سپس مأموران کت وی را درآوردند. مأموران پلیس، خانم هو و سایر تمرین‌کنندگان را مقابل باد سرد پنکه قرار ‌دادند.

- آقای شا لی‌تیان حدود شصت سال داشت و در اردوگاه کار اجباری جیانشین در تیان‌جین بازداشت بود. مأموران لباس‌هایش را درآوردند و وی را در معرض هوای سرد، با دمای منفی ۱۵ درجه سانتی‌گراد قرار ‌دادند. در همین حین، نگهبانان در و پنجره سلولش را باز کردند و با یک پنکه هوای سرد به داخل می‌فرستاندند. نگهبانان با باتوم برقی به صورت و دهان آقای شا نیز شوک وارد می‌کردند.   

رفتن به داخل فریزری بزرگ

- نگهبانان در اردوگاه کار اجباری جانگ شی، واقع در استان لیائونینگ از یک انباری سرد برای یخ زدن تمرین‌کنندگان فالون گونگ استفاده می‌کردند. دمای اتاق زیر نقطه انجماد بود و لایه زخیمی از یخ روی دیوارها بود. در سال ۲۰۰۱، آقای ژانگ ژن‌وو، آقای چِن سونگ، آقای ژانگ گویی و آقای لی مانشین را مجبور کردند جلوی دیوار آن اتاق بایستند. آنها اجازه داشتند تنها چهار ساعت بخوابند.

یخ زدن هنگام خواب

- خانم جیانگ شین‌بو معلم دبیرستان بود. وی در سال ۲۰۱۰ هنگامی‌که در زندان زنان هِیلونگ‌جیانگ حبس بود، شکنجه شد و در طول خواب، در معرض دمای انجماد قرار گرفت. زندانیان به دستور نگهبانان دستان خانم جیانگ را با دست‌بند بستند و او را به‌مدت ۱۷ ساعت در اتاقی با دمای زیر دمای انجماد آویزان کردند. هنگامی‌که وی بالاخره توانست بخوابد، در طول شب که دمای هوا حتی پایین‌تر بود، آنها لحاف نازکش را از روی او برداشتند.

خانم جیانگ شین‌بو

یخ زدن در معرض در و پنجره باز‎

- طی نه سالی که آقای ژائو جیان‌شی در زندان ووشی در استان جیانگ‌سو بازداشت بود، زندانیان در هوای سرد زمستان، در و پنجره سلول وی را باز می‌کردند. انگشتانش یخ زده و سیاه شده بودند و در نهایت لایه‌ای از پوستش کنده شد.

- خانم هائو پِی‌جی از کارمندان سابق دانشگاه در استان هِیلونگ‌جیانگ، در ۲۹ مارس سال ۲۰۱۳ در اردوگاه کار اجباری چیان‌جین دچار یخ‌زدگی شد. درحالی‌که پاهایش برهنه بود و فقط لباس زیر بر تن داشت، او را مورد ضرب و شتم قرار دادند و در اتاقی که تمام طول روز در و پنجره‌هایش باز بود، در دمای انجماد نگه داشتند.

- خانم ژو یان‌بو بعد از اینکه در سال ۲۰۰۲  بازداشت شد، به بازداشتگاه تیلینگ واقع در استان لیائونینگ منتقل شد. در آنجا به مدت یک ماه دست‌ها و پاهایش را به حلقه‌های فلزی متصل به زمین بسته بودند. پنجره سلولش باز بود ودمای هوای بیرون زیر منفی ۳۰ درجه سانتی‌گراد بود. زندانیان هم در آن وضعیت به او لگد می‌زدند.  

- آقای چو لی‌وِن یک کشاورز بود. او نیز در زمستان سال ۲۰۰۱، در بازداشتگاه چانگ‌لی واقع در استان شاندونگ، در طول شب در معرض هوای یخبندان قرار گرفت. آنها لباس‌هایش را درآورده و دستان او را با دستبند به میله‌های پنجره در طبقه بالای ساختمان بستند. دو شب متوالی نگهبانان تمام در و پنجره‌ها را باز گذاشتند و او را از ۱۰ شب تا ۴ صبح در معرض هوای سرد قرار دادند.

یخ‌زدگی با کولر

- در دسامبر سال ۲۰۱۲، خانم ژانگ مِیجین و خانم چِنسو فانگ به بازداشتگاه چانگ‌یی واقع در استان شانگ‌دونگ منتقل شدند. آنها در اتاقی محبوس بودند که کولرش روشن بود، درحالی‌که دمای هوا در بیرون منفی ۱۶ درجه سانتی‌گراد بود.

فرو کردن پاها در آب سرد، یخ  یا برف

- پس از اینکه خانم لی یا، در روز ۲۱ دسامبر ۲۰۱۰، به زندان زنان لانژو در استان گانسو منتقل شد، یکی از زندانیان او را مجبور کرد که در حین کار یک جفت کفش نازک بپوشد. این زندانی عمداً بارها، آب یخ روی کفش‌های خانم لی می‌ریخت. وقتی پاهای خانم لی آسیب دیدند، یکی از زندانیان به پاهایش لگد ‌زد تا دردش را تشدید کند.

- در سال ۲۰۰۱، ۱۲ تمرین‌کننده به‌خاطر نگه ‌داشتن یک بنر در میدان تیان‌آن‌من که در اعتراض به آزار و شکنجه فالون گونگ بود، بازداشت شدند. در اداره پلیس ژوژوآنگ در پکن، مأمورین پلیس یکی از این تمرین‌کنندگان را به بیرون بردند، به دستش دست‌بند زدند، کفش‌هایش را درآوردند و رویش آب سرد ریختند. وقتی جوراب‌هایش یخ بستند، مأمورین پلیس مجبورش کردند که روی کوره‌ای داغ بایستد و انگشتانش را با فندک سوزاندند.

اجبار به ایستادن در آب سرد یا روی یخ

- در ماه فوریه ۲۰۰۵ در مرکز شستشوی مغزی نان‌جینگ، خانم ژانگ بن‌فانگ را مجبور کردند برای چند هفته‌ در آب سرد بایستد. پس از آن، انگشتان پاهایش ترک برداشتند و خونریزی کرد.

- در زمستان سال ۲۰۰۰، مسئولین استان گوآنگ‌دونگ، پس از شش روز اعتصاب غذای ۹ تن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ، آنها را مجبور کردند تا در آب سردی با عمق چند سانتی‌متر بایستند. این تمرین‌کنندگان، حتی پس از اینکه یکی از تمرین‌کنندگان خانم ازحال رفت، اجازه نداشتند بخوابند یا به دیوار تکیه دهند. پس از چند روز، پاهایشان آنچنان متورم شده بودند که دیگر در کفش جا نمی‌گرفتند.

- در روز ۹ دسامبر ۲۰۰۰، خانم ژنگ چوآن‌هوآ و هفت تمرین‌کننده دیگر توسط مأمورین پلیس شهر ژوگو، واقع در استان شاندونگ، بازداشت شدند و مورد ضرب و شتم قرار گرفتند. این مأمورین تمرین‌کنندگان را مجبور کردند کت‌های زمستانی خود را درآورند و روی زمین خیس در بیرون بنشینند. شلوارهایشان یخ زد و به کف زمین چسبید. حتی دو تن از آنها را به یک تراکتور بستند و مجبورشان کردند در تشت پر از آب سرد بایستند. پاهایشان بی‌حس و دچار آسیب عضلانی شد. برای مدت بیش از یک ماه از درد ناشی از آن نمی‌توانستند بخوابند. 

فرو کردن پاها در برف

- خانم یانگ شیولان از استان لیائونینگ در اواخر سال ۱۹۹۹ برای دادخواهی به دولت مرکزی در پکن رفت. وی بازداشت و به بازداشتگاه هایدیان منتقل شد. در آنجا با باتون برقی به او شوک وارد کردند و کتکش زدند. نگهبانان پاهایش را در یک تشت مملو از برف فرو کردند و خانم یانگ طی این جریان از هوش رفت.

- در روز سوم دسامبر ۲۰۰۴ درحالی‌که آقای لی جی‌چیو به یک صندلی آهنین بسته شده بود مورد ضرب و شتم قرار ‌گرفت. دست‌ و پاهایش متورم و کبود شده بود. پاهایش را در یک تشت مملو از برف فرو کردند که برف درون تشت به سرعت به یخ تبدیل شد. یکی از مأموران هم روی یقه و کمرش برف می‌ریخت.

مقالات مرتبط به زبان انگلیسی:

خانم چیو لی‌یینگ در اردوگاه‌های کار اجباری و بیمارستان‌های روانی در شهر تانگشان، به‌طرز وحشیانه‌ای شکنجه می‌شود
جزئیات بیشتر درباره مرگ تمرین‌کننده دافا، آقای شانگ شویی‌چی از شهر یوژو، استان هنان
فلج شدن براثر شکنجه و ضرب‌وشتم مکرر: گزارش شخصی از آزار و شکنجه هولناکی که خانم چن ژنبو متحمل شد (تصاویر)
ژانگ دنگ‌چون ۷۰ ساله در شرایط نامعلوم، پس از آزار و شکنجه در زندان (تصاویر)
خانم ژانگ گوییلان از ۱۴ سال آزار و شکنجه وحشیانه می‌گوید (تصاویر)
خانم شی منگ‌چانگ از استان هیلونگ‌جیانگ تا سرحد لاغری و نزاری تحت آزار و شکنجه قرار می‌گیرد
تمرین‌کننده فالون دافا، آقای شا لیتیان از منطقه ووچینگ در شهر تیانجین بازداشت شد
فوت آقای ژانگ بنفانگ از نانجینگ، پس از آزار و اذیت بی‌رحمانه، شکنجه و بازداشت‌‌های مکرر
گزارش دست‌اول: جزئیات آزار و شکنجه‌ای که اقای لی جیچیو از چی‌چی‌هار پیش از مرگش، متحمل شد
پلیس اردوگاه کار اجباری، هی هواجیانگ را تا سرحد مرگ در شرایط یخ زدن قرار می‌دهد
آقای یانگ بائوچون به‌طور غیرقانونی در یک بیمارستان روانی حبس می‌شود
اطلاعات بیشتری درباره مرگ تمرین کننده دافا، چن ایژونگ
شکنجه کارمند دادگاه شهر شانتو، آقای شی چانفنگ
خانم لیو یونشیانگ پس از ضرب و شتم به‌دست مسئولین محلی، دچار دو سقط جنین می‌شود
تمرین‌کننده فالون دافا، آقای ژنگ ژیچیانگ از شهر داندونگ، واقع در استان لیائونینگ براثر شکنجه جان می‌بازد