(Minghui.org) هم‌تمرینکننده «الف» اخیراً کارمای بیماری جدیای را تجربه کرد. سایر تمرینکنندگان فالون دافا در منطقه ما درباره این وضعیت شنیدند و در این باره بحث و گفتگو کردند. تمرینکننده «ب» گفت که ما نباید هیچ چیز بدی، درباره تمرینکننده الف بگوییم، نباید این خبر را بیشتر پخش کنیم یا درباره وابستگیهایش صحبت کنیم. تمرینکننده ب گفت ما باید همیشه درباره جنبههای مثبت تمرینکننده الف فکر کنیم و تنها ازاین طریق، افکار درستمان میتواند به او کمک کند. تمرینکننده الف نیز بر این باور بود که گفتن هر چیز منفیای درباره خودش بهانهای برای نیروهای کهن خواهد بود تا به آزار و شکنجه او ادامه دهند. سایر تمرینکنندگان نظرات متفاوتی داشتند و ما نمی‌توانستیم به توافق برسیم.
بعد از این واقعه، اغلب میشنیدم همتمرینکنندگان میگویند: «ما نباید به هیچ چیز منفیای درباره خودمان اشاره کنیم.» درباره این فکر کردم که آیا این نظر درست است یا نه، آیا این چیزی است که فالون دافا به ما یاد داده یا نه و اینکه آیا همتمرینکنندگان درک خودشان را با تزکیه دافا مخلوط نکرده‌اند.
با این ایده موافقم که وقتی همتمرینکنندگان در طی رنج و محنت‌های کارمای بیماری با هم صحبت میکنند، باید همدیگر را تشویق و دلگرم کنند. اما اگر تمرینکنندهای با شنیدن هر چیز منفیای درباره خود احساس ناراحتی کند، آیا آن یک آزمایش نیست که باید از آن عبور کند؟
ما نمیتوانیم کسی را مجبور کنیم که بخاطر اشتباهاتش به درون نگاه کند، چراکه تزکیه، اختیاری است. همچنین هیچ اشتباهی در آن نیست که بر جنبههای مثبت همتمرینکنندگانمان تأکید کنیم. ما باید نیکخواهانه به آنها کمک کنیم تا در طول محنت‌هایشان ازمنظر فا، درباره مسائل فکر کنند.
اما احتمالاً این مطابق فا نیست که گفته شود: «ما نباید به هیچ چیز منفیای درباره خودمان اشاره کنیم.» صحبت درباره مشکلاتمان دلیل مداخله نیروهای کهن نیست. نیروهای کهن از وابستگیها و شکافهایمان استفاده میکنند تا ما را تحت آزار و شکنجه قرار دهند، خواه به آنها اشاره کنیم یا نه.
روند تزکیه شامل ازبین بردن وابستگیها و ذهنیت بشری است. این درست است که به هم یادآوری کنیم تا به درون نگاه کنیم. اگر میبینیم جایی همتمرینکنندگان ضعیف عمل کردهاند و لغزیدهاند، باید به آن اشاره کنیم و کمکشان کنیم وابستگیهایشان را ازبین ببرند. استاد به ما آموختند: «نگاه به درون یک ابزار جادویی است.» («آموزش فا در کنفرانس بین‌المللی فای واشنگتن دی‌سی ۲۰۰۹»)
ما تزکیهکنندگان باید همیشه ابزار جادوییمان را بهخاطر داشته باشیم. وقتی که با مداخلهی نیروهای کهن مواجه میشویم، باید به درون نگاه کنیم و به عنوان یک بدن واحد وابستگیهایمان را ازبین ببریم، ازجمله تمرینکنندگانی که کارمای بیماری را تجربه میکنند. این فرصت خوبیست برای ما که آزار و شکنجه نیروهای کهن را نفی کنیم و با هم رشد کنیم.
ما تمرینکنندگان دافا وضعیت‌های متعددی را برای آبدیده شدن تجربه کردهایم و از میان سفر دشوار تزکیه گذشتهایم. هیچ کسی نباید فقط بخاطر اینکه یک امتحان را به خوبی پشت سر نگذاشته، اعتمادبه‌نفسش را در تزکیه ازدست بدهد. وقتی هم‌تمرین‌کنندگانی که با رنج و محنت‌ها مواجه می‌شوند، در وضعیت روحی بدی هستند، باید تشویقشان کنیم، کارهای درست گذشتهیشان را تحسین کنیم و کمکشان کنیم که افکار درستشان را مجدداً به‌دست بیاورند.
به بیانی دیگر، این نیز ضروری است که خونسرد باقی ماند و بعد از شنیدن کلمات تشویق‌کننده به درون نگاه کرد. برای تغییر و رشد خودمان، ازبین بردن وابستگیها و افکار بد ضروری است. این همچنین چیزی است که سبب خارق‌العاده شدن تزکیهکنندگان میگردد.
بعد از شنیدن تبادل تجربه همتمرینکنندگان درباره اینکه چگونه آنها به درون نگاه کردند و وابستگیهایشان را رها کردند، تمرینکننده الف تصدیق کرد که از تمرینکننده «پ» کینه به دل گرفته بود. الف گفت وقتی که پ را میدید، احساس تنفر داشت. اما اکنون رفته‌رفته موفق شده که تنفر را رها کند. تمرینکننده الف یکی از دلایل کارمای بیماری‌اش را پیدا کرد. پزشکی نوین هم تئوریای درباره اینکه چگونه تنفر میتواند سبب بیماری شود، دارد. برای تزکیهکنندگان، تنفر وابستگی قویای را نشان می‌دهد. وقتی ما آن وابستگی را پیدا میکنیم و از آن رها میشویم، ذهنمان میتواند آرام شود و متعاقباً علائم کارمای بیماری باید از هم پاشیده شوند.
مطالب بالا درک محدود من هستند. لطفاً به هر چیز نادرستی اشاره کنید.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه رشد و اصلاح خود
