اهمیت هر فکر یک تزکیه‌کننده

 (Minghui.org) ما همگی ازطریق تزکیه‌مان در فالون دافا می‌دانیم که برای رسیدن به کمال، باید روی ازبین بردن همه انواع وابستگی‌ها از جمله روابط عاطفی انسانی، شور و اشتیاق بیش‌از‌حد و ذهنیت خودنمایی سخت کار کنیم که در اینجا فقط نام تعدادی از آنها ذکر شده است.

به عبارت دیگر، ما باید اطمینان حاصل کنیم که در همه اوقات افکارمان مطابق با استاندارهای دافا باشند. تمایل دارم که درکم را در ارتباط با اهمیت حفظ افکار پاک و خالص، از زاویه‌ای کمی متفاوت به‌اشتراک بگذارم.

همانطور که من آن را می‌بینم، حتی درخصوص موجودات الهی که در قلمرو پادشاهی آسمانی خود هستند، تضمینی وجود ندارد که برای همیشه آنجا باشند. اگر آنها نتوانند مطابق با استانداردهای قلمروشان باشند، به سطوح پایین‌تر سقوط خواهند کرد.

برای ما تزکیه‌کنندگان که هنوز در مسیر رسیدن به الوهیت هستیم، این حتی مهم‌تر است که افکارمان را همسو با الزامات دافا برای یک تزکیه‌کننده حقیقی، حفظ کنیم. هرگونه انحراف جزئی از آن استانداردها ممکن است نتایج وخیمی به دنبال داشته باشد.

داستانی درباره تزکیه‌کننده‌ای در آستانه رسیدن به کمال وجود دارد. او در میانه صعود به آسمان‌ها بود که صدای گریه‌های نومیدانه مادرش را از پایین شنید. در ابتدا تحت تأثیر قرار نگرفت و به صعود ادامه داد. مادرش به او التماس می‌کرد که برای آخرین بار نگاهی به عقب بیندازد و او درنهایت این کار را انجام داد. همه‌ چیز در آن لحظه نابود شد! او به دنیای بشری سقوط کرد و متوجه شد که مادرش دشمنی فانی از زندگی گذشته‌اش بود و آمده بود تا در آخرین لحظه تزکیه‌ او را خراب کند.

این داستان درباره این است که تحت‌ تأثیر قرار نگرفته باقی ماندن توسط عقاید و تصورات بشری و حفظ افکار خالص و پاک چقدر مهم است؛ فوق‌العاده مهم است. البته، ما همگی هنوز درحال تزکیه‌ هستیم، اغلب با وسوسه‌ها مواجه می‌شویم و به‌منظور باقی ماندن در این مسیر، باید از تعالیم فالون دافا پیروی کنیم. زمانی که درباره چیزی مطمئن نیستیم، باید از خودمان بپرسیم که اگر یک موجود روشن‌بین حقیقی با چنین شرایطی روبرو شود، چه کاری انجام می‌دهد. اما در بعضی از موارد، ما درعوض از راهنمایی شخص دیگری، یعنی تزکیه‌کنندگان به‌ظاهر برجسته و عالی پیروی می‌کنیم.

آیا موجودات روشن‌بین در قلمرو پادشاهی آسمانی خود کورکورانه موجود خاصی را مورد ستایش قرار می‌دهند و لرد قلمرو خود را فراموش می‌کنند؟ نه. موجودات روشن‌بین نه به شوق و اشتیاق بیش‌ازحد وابستگی دارند و نه کورکورانه دیگران را دنبال می‌کنند که باعث آسیب به آن اصولی شود که به آنها پایبند‌ هستند.

با نگاه از منظری متفاوت، بوداها قادر مطلق‌ و دارای قدرت‌های الهی هستند. آیا آنها بی‌دلیل توانایی‌های‌شان را به موجودات ذی‌شعور نشان می‌دهند و خودنمایی می‌کنند؟ نه. حتی زمانی که قدرت‌های‌شان را متجلی می‌کنند، با این هدف است که کمک کنند موجودات ذی‌شعور درستی باور خود به فای بودا را تصدیق کنند، نه برای فراخواندن ستایشی کورکورانه.

اگر موجودات روشن‌بین در قلمرو پادشاهی آسمانی خود، مانند برخی از ما به‌آسانی تحت تأثیر افکار مختلف بشری قرار می‌گرفتند، چه هرج و مرجی را به‌دنبال می‌داشت؟ افکار ناخالص یک بودا ممکن است موجب تغییرات بسیار بزرگی در قلمرو پادشاهی آسمانی‌‌اش شود و اختلال و آشفتگی را به میان موجودات درون قلمروش بیاورد. آیا اجازه داده می‌شود که چنین چیزی اتفاق بیفتد؟

به این ترتیب، آرامش قلمروی یک بودا برای ثبات همه موجودات درون قلمروش، فوق‌العاده مهم است.

به‌طور مشابه، ما باید در مسیر تزکیه‌مان تحت تأثیر افکار و تصورات بشری قرار نگیریم. ما باید نسبت به خودمان سخت‌گیر باشیم، وابستگی‌های بشری‌مان را رها کنیم و فقط آنگاه قادر خواهیم بود به کمال دست یابیم.

لطفاً به هرچیز نادرستی اشاره کنید.