تحویل مردی سالم به بیمارستان روانی توسط خانواده‌اش، برای جلوگیری از بازداشت به‌دلیل تمرین فالون گونگ

(Minghui.org) خانوادۀ مردی سالم از شهر فوشان، استان لیائونینگ، برای جلوگیری از بازداشتش به‌دلیل تمرین فالون گونگ، چهار بار او را به یک بیمارستان روانی تحویل دادند.

از آنجا که آقای وانگ هویبین همواره دربارۀ آزار و شکنجۀ باور معنوی‌اش، فالون گونگ، با مردم صحبت می‌کرد، نزدیکانش از روی ناچاری برای حفظ کردنش از بازداشت و حبس، این کار را کرده‌اند.

پس از گذراندن مجموعاً نه سال در دو بیمارستان روانی، آقای وانگ اکنون از میگرن شدید، بی‌خوابی و حافظۀ ضعیف رنج می‌برد.

آقای وانگ در سال ۲۰۰۳ برای صحبت در حمایت از فالون گونگ به پکن رفت. پس از اینکه به خانه برگردانده و در بازداشتگاه حبس شد، خواهر بزرگترش و سرپرست محل کارش با این ادعا که او فاقد ثبات ذهنی است و نیاز به توجه پزشکی دارد، او را از آنجا نجات دادند. آنها قبل از بردنش به خانه، به اجبار برای بررسی و معاینه، آقای وانگ را به‌مدت دو هفته به یک بیمارستان روانی محلی بردند.

چند روز بعد، آقای وانگ تصمیم گرفت به سر کارش برگردد. همسرش که می‌دانست او با همکارانش درباره فالون گونگ صحبت می‌کند و از ترس اینکه به دلیل سیاست آزار و شکنجۀ ح.ک.چ، او را بازداشت و حبس کنند، با دو برادر آقای وانگ تماس گرفت و آنها همان موقع دوباره آقای وانگ را به‌زور به بیمارستان روانی بردند.

هنگامی که آقای وانگ از مصرف دارو امتناع کرد، لیو یونگ‌ژنگ، رئیس بخش چهارم، با سوزن‌های الکتریکی به او شوک اعمال کرد که فوراً باعث سردرد شدیدی در او شد. داروهای تجویز شده‌ای که به‌زور به او می‌دادند، باعث شد قدری حافظه‌اش ضعیف شود. او به‌مدت سه سال در بیمارستان بستری و در سال ۲۰۰۶ آزاد شد.

بعد از آن آقای وانگ به دلیل صحبت کردن با مردم درباره فالون گونگ بازداشت شد و در بازداشتگاه شهر فوشان حبس شد. پس از پرداخت رشوه او را خارج کردند و توسط خانواده‌اش به بیمارستان روانی دیگری منتقل شد، بیمارستان شماره ۵ شهر فوشون، در آنجا همراه با دادن دارو به او شوک اعمال می‌کردند. کم‌کم مدتی طولانی خیره به‌بیرون نگاه می‌کرد و به سختی می‌توانست خودش راه برود.

در آوریل ۲۰۰۹ یک‌بار دیگر بازداشت شد. یک ماه بعد پس از آزادی‌اش، برای چهارمین بار همسر و خواهر بزرگترش او را به یک بیمارستان روانی بردند. اگر چه کارکنان بیمارستان به‌خوبی می‌دانستند که آقای وانگ بیمار روانی نیست، با این وجود او را محکم می‌بستند و به زور به او دارو می‌دادند. آقای وانگ تا سال ۲۰۱۵ آزاد نشد. به دلیل تجویز طولانی‌مدت این داروها اکنون دچار میگرن شدید و بی‌خوابی و حرکت‌های غیرقابل کنترل شده است.

http://en.minghui.org/html/articles/2015/11/17/153705.html