(Minghui.org) آزار و شکنجه فالون گونگ در چین تا سال ۲۰۱۵ ادامه پیدا کرده است. رژیم چین پس از برچیدن نظام اردوگاه کار اجباری در سال ۲۰۱۳، (که به‌عنوان «بازآموزی از طریق کار سخت» نیز معروف است) با محکوم کردن تمرین‌کنندگان بیشتری به زندان، دست به جبران آن زده است.
خلاصه
بر اساس گزارش های منتشر شده در مینگهویی(Minghui.org) ، تعداد ۸۷۸ تمرین‌کننده فالون گونگ در چین در سال ۲۰۱۵ بازداشت شده‌اند. در میان آنها ۲۵۲ نفر مرد و ۵۳۶ نفر زن بودند و جنسیت ۹۰ نفر از آنها نامعلوم است.
این تمرین‌کنندگان از ۲۹ استان و شهرهای در سطح استانی هستند:
توجه: از این ۸۷۸ نمونه، تعداد ۲۷ نفر دارای اطلاعات مربوط به استان محل سکونت نیستند.
در میان این تمرین‌کنندگان محکوم‌شده، سن ۳۵۶ نفر مشخص است. سن آنها از بی‌یان شیائوهویی (۲۳ ساله) تا (وانگ جیاگوئو (۸۱ ساله) رده‌بندی شده است. توزیع سنی آنها در زیر آمده است:
طول دوره محکومیت از چهار ماه تا ۱۲ سال رده‌بندی شد که میانگین آن سه سال و ۱۱ ماه است.
کل این روند متشکل از مراحل بسیاری است: دستگیری، بازجویی (که اغلب شامل شکنجه است) جستجو و بازرسی خانه، محاکمه، محکومیت، درخواست تجدیدنظر، و زندان. در ادامه این موضوع را مورد بررسی اجمالی قرار می‌دهیم که چگونه تمرین‌کنندگان به‌خاطر باور خود بازداشت و شکنجه می‌شوند، به دست نظام قضایی مورد سوءرفتار قرار می‌گیرند، چگونه در زندان متحمل درد و رنج می‌شوند و ما چگونه می‌توانیم این خشونت را متوقف کنیم.
بخش اول: به‌خاطر باورشان سرکوب شدند
تمرین‌کنندگان، باوجود همکاری با جامعه در مشاغل مختلف خود در دانشگاه، حقوق، مهندسی، در کسب و کار، در اجرای قانون و غیره، به‌خاطر باور خود بازداشت شدند، به‌خاطر باور به اصول «حقیقت، نیکخواهی، بردباری» که در فالون گونگ آموزش داده شده است.
یکی از این نمونه‌ها هویی‌فِنگ، ۷۷ ساله، معاون سابق مدیر مؤسسه ۸۳۵ در وزارت صنعت هوا و فضا است. او به عنوان یکی از اعضای انجمن فضانوردی چین، نقش مهم و سازنده‌ای در زمینه صنعت هوا فضای چین ایفا کرده است. علاوه‌براین، در سال ۱۹۹۵، اقدام به ارائه کمک‌های مالی به کودکان کرد تا تحصیلات خود را به پایان برسانند.
بااین‌حال، شیونگ در دسامبر سال ۲۰۱۵، از سوی دادگاه نانکای واقع در تیانجین به هفت سال و شش ماه حبس محکوم شد. درخواست تجدیدنظر او هنوز از سوی دادگاه عالی مورد رسیدگی قرار نگرفته است.
جو یوجون، افسر دادستانی در شهر جیلین، استان جیلین، به پنج سال زندان محکوم شد و در ماه دسامبر زندانی شد.
کویی هویی‌فانگ، ۵۲ ساله، قبل از بازنشستگی در ژانویه سال ۲۰۱۵، در اردوگاه کار سخت جیاموسی کار می‌کرد. او پس از سال‌های بسیاری کار در مقام یک افسر پلیس، از طریق تعامل با تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده، درباره فالون گونگ آگاه شد. کنجکاوی او باعث شد کتاب فالون گونگ را بخواند و اظهار داشت که سلامت ذهنی و جسمی او بهبود یافته است.
کویی بعدها تحت بازداشت قرار گرفت، در بازداشتگاه جیاموسی حبس و به دو سال زندان محکوم شد.
کویی هویی‌فانگ، افسر پلیس سابق، از طریق ارتباط با تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده در اردوگاه کار اجباری، یعنی در محل کار خود درباره فالون گونگ آگاه شد.
کویی هویی‌فانگ، در مرکز بازداشت جیاموسی حبس شد.
دلایل بازداشت و حبس
هنگامی که تمرین‌کنندگان با سایر افراد درباره سرکوب یا به‌طور‌کلی درباره فالون گونگ صحبت می‌کنند، بیشتر اوقات بازداشت و زندانی می‌شوند.
این بازداشت‌ها قانون اساسی چین را نقض می‌کند که می‌گوید،
«شهروندان جمهوری خلق چین از آزادی بیان، مطبوعات، تشکیل اجتماعات، انجمن، صفوف منظم و تظاهرات برخوردار هستند.» (ماده ۳۵)
«شهروندان جمهوری خلق چین از آزادی باور مذهبی برخوردار هستند.» (ماده ۳۶)
یکی دیگر از دلایل بازداشت بسیاری از تمرین‌کنندگان در ماه‌های اخیر ارائه و ارسال شکایات کیفری علیه جیانگ زمین، رهبر سابق حزب کمونیست چین است که آزار و شکنجه فالون گونگ را در ماه ژوئیه سال ۱۹۹۹ آغاز کرد. از ماه مه ۲۰۱۵، نزدیک به ۲۰۰ هزار شکایت کیفری در دادگاه و دادستانی عالی خلق ثبت شده است.
براساس ماده ۴۱ قانون اساسی چین، شکایات کیفری مجاز هستند: «شهروندان جمهوری خلق چین حق انتقاد و ارائه پیشنهادات درباره هر مقام یا صاحب‌منصب دولت را دارند. شهروندان این حق را دارند که علیه هر مقام یا مأمور دولت به‌خاطر نقض قانون یا قصور در انجام وظیفه، شکایات کیفری ارائه دهند، اتهامات آنها را مطرح کنند یا درخصوص آنها دست به افشاگری بزنند.»
بااین‌حال، تعداد زیادی از تمرین‌کنندگان به‌خاطر ارائه اتهام علیه جیانگ، در اقدامی تلافی‌جویانه بازداشت شدند. در شهر چائویانگ استان لیائونینگ به تنهایی، بیش از ۳۰ تمرین‌کننده به این دلیل بازداشت شدند. کائو چیکای، ساکن شهر هاربین، استان هیلونگ‌جیانگ، در ماه ژوئیه بازداشت و در دادگاهی محرمانه به چهار سال زندان محکوم شد.
آزار و شکنجه در بازداشتگاه
پلیس معمولاً تمرین‌کنندگان را طی بازجویی برای کسب اطلاعات دقیق، تحت شکنجه قرار می‌دهد یا آنها را مجبور می‌کند سایر تمرین‌کنندگان را لو بدهند.
یکی از شیوه‌های معمول شکنجه «صندلی آهنی» است که درخصوص دنگ لیجوآن و چن شیوآن مورد استفاده قرار گرفت، دو تمرین‌کننده‌ای که در تاریخ ۴ اوت به‌خاطر توزیع بروشورهایی درباره فالون گونگ و آزار و اذیت بازداشت شدند. مأموران پلیس شهر دون‌هوآ آنها را از خواب محروم کردند و به «صندلی آهنی» بستند. هر زمان که چشمان خود را می‌بستند، مأموران روی آنها آب سرد می‌ریختند، به صورت آنها سیلی می‌زدند و موهای آنها را با خشونت می‌کشیدند.
«صندلی آهنی» یک ابزار شکنجه است که اغلب برای شکنجه تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده به کار برده می‌شود.
روش دیگری که پلیس زیبو در استان شاندونگ روی تمرین‌کننده دای دونگ‌وو مورداستفاده قرار داد، پوشاندن سر قربانی با یک سطل فلزی سنگین بود که با میله‌های فلزی به‌طور مکرر روی آن می‌کوبیدند. دای براثر آن دچار کاهش شنوایی شد. مأموران همچنین صورت و سایر قسمت‌های بدنش را مورد ضرب و شتم قرار دادند، مجاز به استفاده از توالت نبود و او را مجبور به خوراندن آب کثیف کردند.
نمایش صحنه شکنجه: پوشاندن سر قربانی با یک سطل فلزی سنگین و کوبیدن روی آن با میله‌های فلزی برای ایجاد صدای زجرآور و طاقت‌فرسا.
بخش ۲: نظام قضایی به‌عنوان ابزاری در اختیار سلسله‌عملیات حزب
در اکثر محاکمات جنایی تمرین‌کنندگان، احکام صادره از سوی اداره ۶۱۰ یا سازمان نظارت بر آن، یعنی کمیته امور سیاسی و حقوقی، از پیش تعیین می‌شد. اداره ۶۱۰ که در سال ۱۹۹۹ از سوی رهبری مرکزی حزب کمونیست تأسیس شد، به تمام سطوح دولت رسوخ کرد و مأموریت آن ریشه‌کن‌کردن فالون گونگ بود.
هنگامی که در ۲۸ آوریل دادگاه یویانگ در شهر چونگ‌چینگ، وانگ آیهوآ و پنج تمرین‌کننده دیگر را محاکمه کرد، وکلای آنها متوجه شدند که پرونده آنها به دادستانی ارائه نشده بود. آن شب، اداره ۶۱۰ «نامهای تکمیلی» تهیه کرد. وکلای مدافع به خشم آمدند و پرسیدند: «اداره ۶۱۰ چیست؟ آیا این اداره دارای هرگونه اختیار قانونی است که بتواند پرونده‌ای را قبول کرده، هر کسی را متهم و روند قانونی تعیین‌شده را جعل کند؟»
در نمونه‌ای دیگر، در ۲۷ نوامبر، دادگاه یوآن‌چِنگ در استان گوآنگ‌دونگ، تمرین‌کننده وو هونگ‌وی را محاکمه کرد. یکی از وکلای معروف و استاد دانشگاه جنوب شرقی به‌نام جانگ زانینگ از او حمایت می‌کرد. وی اظهار کرد: «اداره ۶۱۰ که به دستور دیکتاتور سابق چین تأسیس شد تا آزار و اذیت فالون گونگ را به انجام برساند، سازمانی غیرقانونی است که نظام قضایی چین را زیر پا می‌گذارد. اداره ۶۱۰، فاقد مبنای قانونی است و باید مدت‌ها پیش منحل می‌شد.»
دادگاه‌های محرمانه
ازآنجاکه درخصوص پرونده‌های مربوط به فالون گونگ، قوانین اغلب کنار گذاشته شده یا نادیده گرفته می‌شوند، محاکمه‌ها اغلب به‌جای اینکه در دادگاه‌ها برگزار شوند، مخفیانه در مراکز بازداشت و بدون اطلاع به وکیل یا اعضای خانواده انجام می‌شوند. احکام صادره نیز به اعضای خانواده ابلاغ نمی‌شوند.
هنگامی که لی کای از شهر چینهوآنگ‌دائو، استان هبئی در هفتم سپتامبر تحت دادرسی قرار گرفت و در تاریخ ۲۱ سپتامبر محاکمه شد، ریاست دادگاه، قاضی لیو یونگ اعضای خانواده او را مطلع نکرد. پس از اینکه خانواده‌اش از محکومیت سه سال و شش ماه او آگاه شدند و قاضی لیو را درخصوص دادگاه مورد بازخواست قرار دادند، لیو به آنها گفت: «هیچ نیازی نبود به شما اطلاع دهیم.»
تمرین‌کننده «چه پینگ‌پینگ»، مربی تربیت بدنی از مؤسسه جیلین ، در اکتبر ۲۰۱۳ بازداشت شد. خانواده‌اش و دو وکیل چند بار برای ملاقات با قاضی لی جونگ‌چِنگ تماس گرفتند، اما همیشه جواب آنها منفی بود. درنهایت، قاضی لی آنها را در ۹ نوامبر ۲۰۱۵ ملاقات کرد و به آنها گفت: «دادگاه به پایان رسیده است و او به چهار سال [زندان] محکوم شد.»
یک دادگاه «چه پینگ‌پینگ» را بدون اطلاع به وکلا یا خانواده‌اش محاکمه کرد.
اعمال خشونت در دادگاه
در دادگاه‌هایی که وکلا و اعضای خانواده حضور داشتند، گاهی مسئولان دادگاه آنها را مورد تهدید قرار می‌دادند و حتی آنها را بازداشت می‌کردند.
در ۲۲ آوریل ۲۰۱۵، سه تمرین‌کننده فالون گونگ به نامهای لی دونگ‌شو، گائو جینگ‌چوآن و یو مینگ، در دادگاه شِن‌هی در استان لیائونینگ مورد محاکمه قرار قرار گرفتند. پس از اینکه یک تمرین‌کننده را دستبند زدند، مسئولین دو وکیل را از دادگاه بیرون کرده و سعی کردند یکی از آنها را چنان دچار خفگی کنند که هشیاری خود را از دست داد.
بعد از به هوش‌آمدن وکیل مزبور، ناظر دادگاه فریاد زد: «کاری که با شما کردیم اجرای قانون نام دارد!»
در دوم دسامبر هنگامی که مو ویچیو در دادگاه نینگ‌هی در تیانجین حاضر شد، شوهرش لی گوانگ‌یوآن او دفاع کرد. بااین‌حال، پس از اتمام محاکمه ۳۰ دقیقه‌ای، لی بلافاصله بازداشت شد.
به‌طور مشابه، در ۸ سپتامبر، هنگامی که لی یاپینگ در دادگاه جینگ‌آن ، استان فوجیان محاکمه شد، مسئولین دادگاه برخی تماشاگران را از پیش تعیین کردند که در دادگاه حاضر شوند اما از حضور بستگان لی در دادگاه ممانعت به عمل آوردند و چند تمرین‌کننده حاضر در دادگاه، از جمله تمرین‌کننده دونگ شیلین ۸۸ ساله را بازداشت کردند. لی به چهار سال و شش ماه زندان محکوم شد.
تهدید وکلا، نادیده گرفتن درخواست‌های تجدیدنظر
مسئولین دادگاه‌ها در خارج از سالن دادگاه نیز مانع حضور وکلای تمرین‌کنندگان در دادگاه می‌شوند و آنها را به شیوه‌های بسیاری مورد آزار و اذیت قرار می‌دهند. برای مثال، ازآنجاکه وکلایی از سایر شهرستانها اغلب اتهام وارده را رد می‌کنند، مسئولین اغلب موکلان را از انجام این کار دلسرد کرده و در عوض آنها را مجبور به استخدام وکلای محلی می‌کنند.
در نوامبر ۲۰۱۴، پس از اینکه تمرین‌کننده شو یونگ‌فان از بخش چینگ‌لونگ در استان هبئی بازداشت شد، اعضای خانواده‌اش یک وکیل حقوق بشر استخدام کردند که در صدد رد اتهام او بود. اداره ۶۱۰ و سایر مسئولین خواستار جایگزینی او با یک وکیل تسخیری محلی شدند و به خانواده شو وعده دادند که درعوض محکومیت کوتاه‌تر یا مشروطی را برایش در نظر می‌گیرند.
پس از موافقت خانواده شو ، مسئولین و وکیل تعیین‌شده طبق قول خودشان عمل نکردند. شو به هفت سال زندان محکوم شد.
حتی زمانی که تمرین‌کنندگان درخصوص محکومیت‌های تعیین‌شده درخواست تجدیدنظر به دادگاه ارائه دادند، پرونده‌های آنها هم نادیده گرفته شد یا دادگاه دوم باعجله برگزار شد. پس از اینکه یوآن هونگ و هشت تمرین‌کننده دیگر در تاریخ ۸ دسامبر محاکمه شدند، ریاست دادگاه به‌طور مکرر مانع صحبت متهمان شد و اجازه نداد اظهارات آماده‌شده خودشان را قرائت کنند. دادگاه تجدیدنظر این هشت تمرین‌کننده فقط یک ساعت به طول انجامید و تمام محکومیت صادرشده در دادگاه اولیه به قوت خود باقی ماندند.
بخش ۳: کابوس‌ها ادامه دارند
پس از اینکه تمرین‌کنندگان به زندان فرستاده می‌شوند، معمولاً ابتدا به‌طور موقت در گروهی که مخصوص افراد تازه‌وارد است قرار داده می‌شوند تا نگهبانان آنها را مجبور به انکار باورشان کنند. سپس، برای کار اجباری به بخش‌های دیگری تقسیم می‌شوند. نگهبانان درخصوص تمرین‌کنندگان ثابت‌قدم، زندانیان را نیز به کار می‌گمارند تا آنها را به صورت تمام‌وقت تحت نظر بگیرند.
مسئولین زندان اغلب چنین سوءرفتارهایی را تحت پوشش قرار می‌دادند. پس از آزادی تمرین‌کنندگان، بسیاری از آنها درباره سوءرفتارهایی را که دچار آنها شده بودند به وب‌سایت مینگهوییگزارش دادند.به‌عنوان مثال، مِنگ شیانگ‌یانگ، چن شیو، و سایر تمرین‌کنندگان، در ۲۰ نوامبر به مدت سه روز با باطوم برقی شکنجه شدند. آثار زخم و کبودی در سراسر بدن آنها مشهود بود و قادر به راه رفتن و یا مراقبت از خود نبودند.
نمایش صحنه شکنجه: اعمال شوک با باتوم برقی
بازداشت و شکنجه مکرر
در ماه ژانویه، وانگ جیانفو و دو تمرین‌کننده دیگر از منطقه پینگو در پکن به‌خاطر توزیع تقویم‌هایی حاوی اطلاعات درباره فالون گونگ و آزار و اذیت بازداشت شدند. وانگ به هفت سال و شش ماه زندان محکوم شد، درحالی‌که دو نفر دیگر هر کدام به دو سال زندان محکوم شدند.
وانگ در سال ۲۰۰۲، به‌خاطر صحبت با دیگران درباره فالون گونگ، به هشت سال زندان محکوم و سپس در سال ۲۰۰۹ آزاد شد. دو تمرین‌کننده دیگر نیز قبلاً به‌خاطر تمرین فالون گونگ در اردوگاههای کار اجباری و زندان نگه داشته شده بودند.
جانگ هونگتو که در زمینه ارتقا نرم‌افزاری سیستم‌ها مهارت دارد، در سال ۲۰۰۲ بازداشت و در سال ۲۰۱۱ آزاد شد. بااین‌حال، دوباره در ماه ژوئیه بازداشت و در ماه نوامبر محاکمه شد.
ارتقا‌دهنده نرم‌افزار سیستم، جانگ هونگتو
درد و رنج اعضای خانواده
خانواده تمرین‌کنندگان بازداشت‌شده یا زندانی نیز دچار درد و رنج عظیمی می‌شوند.
وقتی لو یون‌فی و پنج تمرین‌کننده دیگر در ماه اکتبر در شهر لانجو، استان گانسو محاکمه شدند، اعضای خانواده پس از دیدن آنها اشک می‌ریختند. بسیاری از آنها بیش از یک سال بود که این تمرین‌کنندگان را ندیده بودند، به‌خاطر اینکه درخواست ملاقات آنها به‌طور مداوم رد شده بود.
لی یانگ، معلم مدرسه ابتدایی در بینهای منطقه تیانجین، قبل از محاکمه در پنج نوامبر، بیش از شش ماه در زندان بود. طی آن زمان پدر ۸۰ ساله او تحت فشار و وحشت درگذشت. دخترش نیز تنها و بدون حامی رها شده بود.
بخش ۴: پایان دادن به قساوت‌ها
زندان تنها یکی از شکل‌های بدرفتاری در چین است که تمرین‌کنندگان با آن مواجه می‌شوند. لیست شکل‌های این بدرفتاری‌ها شامل کار اجباری، شستشوی مغزی، تزریق اجباری داروهای روانگردان و غیره نیز هستند.
گرچه اردوگاههای کار اجباری بسته شده‌اند، اما سرکوب طولانی ۱۶ ساله فالون گونگ همچنان ادامه دارد. بااین‌حال، افراد بیشتر و بیشتری درباره آزار و اذیت آگاه می‌شوند و تمرین‌کنندگان را مورد حمایت قرار می‌دهند.
هنگامی که کویی، نظامی بازنشسته اردوگاه کار اجباری، به‌خاطر تمرین فالون گونگ محکوم شد، بسیاری از ساکنان محلی با امضای طومار خواستار آزادی او شدند.
امضاهای جمع‌آوری‌شده در حمایت از کویی هوفانگ.
در شهر تیانجین و گانگجو، استان هبئی، در حمایت از نه تمرین‌کننده که از ماه اوت سال ۲۰۱۴ بازداشت شده بودند، حدود ۵۰۰۰ نفر نام خود را کنار امضای خود ثبت کردند.
جنبش تحت پیگرد قانونی قراردادن جیانگ زمین و ۲۰۰ هزار شکایت کیفری در چین علیه او از سوی شهروندان در کشورهای دیگر مورد حمایت قرار گرفته است. تنها در کره جنوبی، ۳۸۰ هزار دادخواست امضا شده است مبنی‌بر اینکه جیانگ به‌خاطر آغاز آزار و اذیت به دست عدالت سپرده شود.
