(Minghui.org) تمرین‌کنندگان محلی‌مان اخیراً در طول تلاش برای نجات یک تمرین‌کننده بازداشت شده فراز و نشیب‌هایی را تجربه کردند. پلیس محلی، دادستان و دادگاه از بهانه‌های مختلفی استفاده کردند تا مانع از تلاش‌های وکیل مدافع به‌منظور اثبات بی‌گناهی او شوند.

متوجه شدیم که باید به درون نگاه کنیم و طرز فکرمان را براساس درک‌های خود تغییر دهیم. زمانی که وابستگی‌های‌مان را ازبین بردیم شرایط بهبود یافت و در جلسه بعدی در کار وکیل هنگام دفاع از حق ابتدایی آن تمرین‌کننده برای تمرین‌ فالون گونگ، کارشکنی نشد.

اصلاح ذهنیت‌مان

در طول اولین جلسه، وکیل مدافع در اواسط محاکمه مجبور به ترک دادگاه شد.

بعد از محاکمه، تمرین‌کنندگان محلی‌مان درک‌های‌شان را درباره مسائل پیش رو به‌اشتراک گذاشتند. متوجه شدیم که ما به‌منظور عدالت‌خواهی وکیلی را استخدام کرده بودیم اما به حضار در جلسه دادگاه کمک نکردیم که بی‌عدالتی صورت گرفته و حقایق درباره ایمان‌مان را درک کنند.

قبل از جلسه اول، ما حقایق فالون گونگ را برای شکنجه‌گران روشن نکردیم، بلکه بر فرستادن افکار درست متمرکز شدیم. با نگاهی به گذشته به این درک رسیدیم که به‌خاطر دلایل ما برای استخدام آن وکیل، سمت آگاه آن شکنجه‌گران ناامید شده بود.

قبل از جلسه بعدی طرز فکرمان را اصلاح کردیم و این‌بار آن وکیل توانست از حق آن تمرین‌کننده برای تمرین فالون گونگ دفاع کند. مقامات از کمیته امور سیاسی و حقوقی، اداره 610 و اداره امنیت داخلی حضور داشتند و استدلال‌های آن وکیل مدافع را شنیدند.

اگر این دو جلسه را مقایسه کنیم، ما شاهد این بودیم که چطور ذهینت‌مان بر نگرش شکنجه‌گران نسبت به تمرین‌کنندگان تأثیر گذاشت.

نفرت بجای افکار درست

بعد از بازداشت آن تمرین‌کننده، می‌خواستیم که حقایق را برای آن شکنجه‌گران روشن کنیم. با این حال نتوانستیم به آنها کمک کنیم که حقایق فالون گونگ را درک کنند. بجای داشتن حس نیک‌خواهی نسبت به شکنجه‌گران از آنها متنفر شدیم.

استاد بیان کردند:

«و درطول این آزار و شکنجه حتی بیشتر این‌گونه است، اما بجای توسعه افکار درست، اجازه داده‌اید مقدار عظیمی از نفرت و کینه جمع‌ شود.» (آموزش فای ارائه شده در کنفرانس فای سان‌ فرانسیسکو ۲۰۱۴)
«شفقت حاصل تزكیۀ شخص می‌باشد و چیزی نمایشی نیست، آن از اعماق درون به بیرون می‌تراود و چیزی نیست كه برای نمایش به دیگران انجام شود. آن وجودی ابدی داشته و با گذر زمان یا تغییر شرایط تغییر نمی‌كند.» (آموزش فا در كنفرانس فای واشنگتن در سال ۲۰۰۳)

متوجه شدیم که اقدامات ما نباید بر مبنای رفتار یک موجود ذی‌شعور باشد.

همچنین نتوانستیم به رئیس پلیس در درک حقایق کمک کنیم. متعجب بودیم که آیا این بخاطر وجود مشکلاتی در بدنه کلی تمرین‌کنندگان در منطقه‌مان است. او یکبار به تمرین‌کننده‌ای در منطقه‌مان گفت: «هدف من فقط تو نیستی، بلکه کل گروه تمرین‌کنندگان استاو همچنین به بدرفتاری‌هایی اشاره کرد که از تمرین‌کنندگان دیده بود.

چند سال پیش، رئیس پلیسی در منطقه‌مان وجود داشت که درک متفاوتی در رابطه با فالون گونگ داشت چراکه ما او را از نتایج اقداماتش آگاه و با او درباره فالون گونگ صحبت کردیم. از زمانی که واقعاً از پیامدهای اعمالش آگاه شد محیط محلی‌مان امن‌تر شد. پس چرا چنین روشی این بار مؤثر نبود؟

رشد و اصلاح خود بجای تذکر به هم‌تمرین‌کنندگان

درکم این است که اصلاح فا در حال پیشروی به سمت پایان خود است، الزامات برای تمرین‌کنندگان در حال تغییر است. همه آنچه که در گذشته نیاز داشتیم انجام دهیم این بود که این آزار و شکنجه را افشاء کنیم. اکنون، باید به درون نگاه کنیم تا پی‌ببریم که مهم‌ترین کار چیست.

با نگاهی به اعمال همه تمرین‌کنندگان‌مان، احساس کردم که ما با الزامات یک تمرین‌کننده فاصله داریم. در مقایسه با دیگران، در انجام سه‌کار، مانند مطالعه فا، فرستادن افکار درست، انجام تمرین‌ها، صحبت با مردم درباره باورمان و نگاه به درون به‌خوبی عمل نکرده‌ایم.

ما اغلب با یکدیگر مخالفت و به‌ندرت بایکدیگر همکاری می‌کردیم. آنچه که اوضاع را بدتر ساخت این بود که بسیاری از تمرین‌کنندگان محلی‌مان این را به‌عنوان مشکلی مهم درنظر نمی‌گرفتند.

این امر موجب شد که به درون نگاه کنم و متوجه وضعیت تزکیه حقیقی‌ام شوم. این مسئله چشمانم را باز کرد و درک کردم که چه کاری باید انجام دهم. می‌بایست بجای تمایل برای تغییر دیگران، ذهنیتم را بهبود ببخشم. می‌بایست سه کار را بخوبی انجام دهم و به‌منظور یافتن وابستگی‌هایم به نگاه به درون ادامه دهم.

در مدت کوتاهی احساس کردم که نگرش و طرز فکر من و بسیاری از تمرین‌کنندگان تغییر کرده است. این امر نتیجه دادگاه را تحت تأثیر قرار داد و وکیل مدافع درخواست بی‌گناهی تمرین‌کننده محلی‌مان را به‌ثبت رساند.