(Minghui.org) یادداشت سردبیر: این مقاله به تشریح یک پرونده در دادگاه منطقه نیویورک می‌پردازد که تمرین‌کنندگان فالون گونگ به‌عنوان شاکی، اشخاص و سازمانی که ارتباط آشکار با آزار و شکنجه فالون گونگ توسط حزب کمونیست چین دارند را متهم به جنایات علیه این تمرین‌کنندگان می‌کنند. این مقاله با ذکر پرونده‌های مرتبطی آغاز می‌شود که از ‌آنها به‌عنوان پیش‌زمینه برای پرونده‌ای استفاده شده است که اخیراً در‌خصوصش تصمیم گرفته شده است. این پرونده به‌نفع شاکیان تمرین‌کننده فالون گونگ تصمیم گرفته شد.

اعضای کو کلوکس کلان، مسافرین را به‌زور از ماشین‌شان بیرون آورده و صرفاً به‌خاطر باور اشتباه‌شان به اینکه آنها کارگرانی با حقوق مدنی هستند، آنها را به زور اسلحه در خلیج نگه‌داشته و با تهدید به قتل، با چماق مورد ضرب‌و‌شتم قرار داده که باعث جراحات بدنی جدی در آنها شده است. گریفین علیه برکن‌ریدج، ایالات متحده  ۸۸، ۱۰۱.

اعضای اتحادیه جهانی ضد فرقه چین مسافرین را صرفاً بر‌اساس باورشان که آنها تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند، تهدید به «کشتن» و «در‌آوردن قلب، کبد و ریه» کرده، آنها را مورد حمله و‌ ارعاب قرار داده و سلسله مبارزات سرکوب‌گرانه خشونت‌آمیز، یعنی یک دوژنگ، علیه آنها درخواست کردند. ژانگ و دیگران علیه اتحادیه جهانی ضد فرقه چین و دیگران.

در ۳ مارس ۲۰۱۵، سیزده شاکی شکایتی در دادگاه منطقه‌ای ایالات متحده برای منطقۀ شرقی نیویورک علیه متهمین، اتحادیه جهانی ضد فرقه چین، دو تن از رؤسای آن به نام‌های مایکل چو («چو») و لی هوآهونگ («هوآهونگ») و دو نفر از حامیان آن وان هونگ‌جوآن («هونگ‌جوآن») و ژو زی‌رو («زی‌رو») به‌ثبت رساندند. این شکایت بر‌اساس چندین واقعیت مدعی است که ارتباط نزدیکی بین اتحادیه جهانی ضد فرقه چین و عناصر ضد فالون گونگ در چین وجود دارد. شاکیان روش فالون گونگ را تمرین می‌کنند. اتحادیه جهانی ضد فرقه چین به‌طور تنگاتنگ مرتبط با حزب کمونیست چین است و تمرین‌کنندگان فالون گونگ در نیویورک را تهدید و ارعاب می‌کرده است.

این شکایت مدعی است که چند دادخواست از دولت مرکزی مشابه دادخواست‌های دیگر پرونده‌های بارز حقوق شهروندی است، مانند پرونده کلیسای پروتستان مقدونیه علیه ملازمان مسیحی کو کلوکس کلان – شرکت اینویزیبل امپایر و دیگران (اقدام مدنی شماره ۲۱۷-۱۴-سی‌پی- ۹۶) (که شاکیان به‌علت آتش‌سوزی عمدی کلیسای‌شان از سوی ک‌ک‌ک، بیست‌و‌چهار (۲۴) میلیون دلار خسارت دریافت کردند)؛ و پرونده گریفین علیه برکن‌ریدج؛ ۴۰۳ ایالات متحده ۸۸، ۱۰۱ (۱۹۷۱) (که اعضای ک‌ک‌ک مسافرین را به‌زور از اتومبیل‌شان بیرون آورده و تنها به‌دلیل باور اشتباه‌شان به اینکه آنها کارگرانی با حقوق برابر هستند، آنها را به‌زور اسلحه در خلیج نگه‌‌داشتند و با تهدید به مرگ با چوب مورد ضرب‌و‌شتم قرار داده که منجر به جراحات بدنی شدید شده است.)

این شکایت به‌طور مشخص ادعا می‌کند که: (۱) متهمین مجموعۀ ۱۸ قانون ایالات متحده، ماده ۲۴۸ قانون فدرال ایالات متحده را از طریق مداخله مستقیم در حق شاکیان در‌خصوص بهره‌برداری از حق آزادی مذهبی‌ آنها در یک مرکز معنوی و مکان‌های مرتبط با آن در شهر فلاشینگ نیویورک نقض کردند؛ (۲) بر‌اساس ماده محرومیت از مجموعه ۴۲ قانون ایالات متحده بخش (۳)۱۹۸۵، متهمین برای نقض حقوق شهروندی شاکیان به‌نوعی در محروم کردن حق آنها از سفر بین محله‌های فلاشینگ برای توزیع مطالب فالون گونگ یا شرکت در رژه‌ها و سایر فعالیت‌های مجاز قانونی توطئه‌چینی کردند؛ و (۳) متهمین بر‌اساس ماده ممانعت از مجموعه ۴۲ قانون ایالات متحده بخش (۳)۱۹۸۵، در اجرای قانون ایالتی در حمایت از این افراد و سایر حقوق شهروندی مداخله و ممانعت کردند.

در ۵ ژوئن ۲۰۱۵، متهمین دادخواستی برای مردود شمردن تمام ادعاهای دولتی به‌ثبت رساندند. در ۲۱ ژوئیه ۲۰۱۵، شاکیان مدارکی در مقابله با آن دادخواست به‌ثبت رساندند. پس از ثبت مدارک اضافی و تشکیل جلسه رسیدگی، دادگاه بیست‌و‌هشت صفحه نظر قاضی را به‌ثبت رساند که در آن دادخواست متهمین برای مردود شمردن دادخواست‌های دولتی به‌طور کلی رد شد.

بر‌اساس گزارش و توصیه قاضی عالی در ۲۸ ژانویه ۲۰۱۶، دادخواست‌های شاکیان به‌طور ملموسی گواه بر این است که متهمین ماده ۲۴۸ قانون دولت فدرال ایالات متحده، ماده محرومیت بخش (۳)۱۹۸۵ و مواد ممانعت بخش (۳)۱۹۸۵ قانون را نقض کردند. به‌عنوان بخشی از این تصمیم، دادگاه نتیجه‌گیری کرد که دادخواست‌های شاکیان بر‌اساس ماده ۲۴۸ قانون به‌خوبی مورد قبول واقع شده و بر این اساس دریافت که:

- معتقدین فالون گونگ در مراسمی در یک مرکز معنوی در فلاشینگ و همچنین در پنج مکان مرتبط با آن شرکت می‌کنند.
- شکایت شاکیان رویدادهای متعددی را تشریح می‌کند که در آن افراد متهم به شاکیان حمله کرده، آنها را تهدید کرده یا تلاش به هراساندن شاکیان کردند در‌حالی‌که آنها به‌طور قانونی مشغول انجام حقوق آزادی خود در مکان‌های معنوی فالون گونگ در فلاشینگ و در نزدیکی آن مکان‌ها بودند.
- این موارد و سایر حقایقی که به‌خوبی پذیرفته شده‌اند، اگر درست باشند، بر‌اساس ماده ۲۴۸ قانون، نقض حقوق شاکیان برای آزادی‌های مذهبی را از سوی متهمین پایه‌گذاری کرده‌اند.

به‌عنوان بخشی از این تحلیل بر‌اساس ماده محرومیت، این تصمیم دریافت که:

- با‌توجه به ادعای دست‌کم بیست‌و‌پنج حمله فیزیکی و زبانی بر معتقدین فالون گونگ یا افرادی که تصور می‌شود تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند، شرکت اتحادیه جهانی ضد فرقه چین و بیانیۀ مأموریت‌شان، وابستگی این شرکت با چند گروه تحت حمایت حزب که قصد سرکوب تمرین فالون گونگ را در ایالات متحده دارند، و انتشار مطالب توزیع شده از سوی اتحادیه جهانی ضد فرقه چین مبنی بر تهدید به ریشه‌کنی و سرکوب شدید فالون گونگ، ادعای شاکیان کفایت داشت که متهمین برای محرومیت شاکیان از حق آزادی سفر در ایالت نیویورک توطئه‌چینی کردند.
- تهدیدهای پی‌در‌پی به «کشتن» و «درآوردن قلب، کبد و ریه» تمرین‌کنندگان فالون گونگ و درخواست سلسله عملیات دوژنگ علیه فالون گونگ، اگر درست باشد، عناد مذهبی را برای پی‌گیری یک دادخواست بر‌اساس ماده محرومیت کافی می‌داند.

به‌عنوان بخشی از تحلیل بر‌اساس ماده ممنوعیت، این تصمیم همچنین دریافت که:

- شاکیان به‌تفصیل مدعی چند رویداد شدند که طی آن متهمین تلاش کردند تا مقامات ایالتی را از حمایت حقوق شهروندی معتقدین فالون گونگ و سایر اشخاصی باز دارند که بر‌اساس قومیت چینی و ضدیت با حزب کمونیست چین یا عوامل مشابه به‌اشتباه تمرین‌کنندگان فالون گونگ قلمداد شده‌اند.
- بر‌اساس رفتار متهمین، شاکیان ممکن بود به‌طور منطقی فکر کنند که حضور آنها در فلاشینگ می‌تواند منجر به یک بازداشت نادرست از سوی پلیس شود یا اینکه مأموران پلیس ممکن است درخواست‌های‌ کمک‌شان را نادیده بگیرند.
- با در‌نظر گرفتن ادعای متهم هونگ‌جوان مبنی بر نفوذ بیش‌از‌حد اتحادیه جهانی ضد فرقه چین بر ادارۀ پلیس نیویورک و انتشار یک تصویر از شاکی هی‌شیانگ با دست‌بند در یکی از وب‌سایت‌های وابسته به اتحادیه جهانی ضد فرقه چین، می‌توان به‌طور منطقی نتیجه گرفت که متهمین برای توقف مقامات ایالتی در کمک به هدف کلی‌شان در مهار کردن این تمرین و زدودن حضور آن از فلاشینگ توطئه‌چینی کردند.

یافته‌های دادگاه بر‌اساس تشابهاتی است که شاکیان با سایر پرونده‌های بارز حقوق شهروندی ترسیم کردند. متهمین از حق قانونی خود در ثبت اعتراض به این گزارش و توصیه صرف‌نظر کردند.

با در‌نظر گرفتن فزونی ویدیوها، تصاویر، صداهای ضبط‌شده و سایر اسناد و شواهد، تصمیم دادگاه قابل‌ملاحظه است زیرا به‌نظر می‌رسد که شاکیان با این (و سایر) دادخواست‌ها در محاکمه پیروز خواهند شد.

http://en.minghui.org/html/articles/2016/3/6/155814.html