(Minghui.org) مکسین، یکی از ساکنین محلی در ملبورن، پس از تماشای فیلم مستند باور کردن آن دشوار است که برداشت اعضای بدن در چین با حمایت دولت را آشکار می‌کند، گفت: «نمی‌توانم کلماتی پیدا کنم تا بیان کنم چقدر شوکه شدم.» او اضافه کرد: «هرگز پیش از این در‌خصوص آزار و شکنجه فالون گونگ در چین نشنیده بودم. منزجز شدم. چطور آن پزشکان می‌توانند اعضای بدن را از افراد زنده برداشت کنند؟»

این فیلم مستند یک ساعته که جنایت حزب کمونیست چین در برداشت اعضای بدن از تمرین‌کنندگان فالون گونگ در قید حیات که برای کسب منفعت مادی انجام می‌شود را افشاء می‌کند و سکوت رسانه‌های عمومی، سیاست‌مداران و جامعه پزشکی را در این‌خصوص مورد بحث قرار می‌دهد، در مرکز سرگرمی هنرهای در‌بین در ۲۱ مارس ۲۰۱۶ به‌نمایش در‌آمد.

اکران خصوصی این فیلم مستند

امضای دادخواست پایان دادن به برداشت اعضای بدن پس از تماشای این فیلم مستند

لیگ اسمیت، ترتیب‌دهنده این برنامه، پس از نمایش فیلم گفت که سکوت ادامه‌دار در‌خصوص موضوع برداشت اعضای بدن به این جنایت کمک می‌کند. او خواستار این شد که حاضرین دادخواست را امضاء کنند و با ارسال نامه به نخست‌وزیر از دولت استرالیا بخواهند که برای کمک به توقف تجارت اعضای بدن در چین اقدام کند.

بسیاری از افراد دیگری که در جمع حضار بودند نیز مانند ماکسین با اطلاع از این جنایت باورنکردنی شوکه شدند و از درخواست اسمیت برای این اقدام حمایت کردند.

نمایشگاه بین‌المللی هنر جِن، شَن، رِن (حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری) در همان ساختمان برگزار شد. حاضرینی که اکران این فیلم مستند را دیدند توانستند آثار هنری تمرین‌کنندگان فالون گونگ را نیز تماشا کنند که این آثار آزار و شکنجه و مقاومت صلح‌آمیز فالون گونگ را آشکار می‌کند.

تماشای آثار هنری

یکی از ساکنین محلی به نام الن گفت که درباره آزار و شکنجه شنیده بود اما با دیدن این نمایشگاه هنری اطلاعات بسیار بیشتری به‌دست آورد. او اظهار داشت: «این آثار هنری بسیار تأثیرگذار هستند. می‌توانم درد و رنجی که این تمرین‌کنندگان تحمل کرده‌اند را احساس کنم. این مشمئز‌کننده است... بدترین چیز این است که این مردم خوب توسط دولت چین آزار و شکنجه می‌شوند.»

الن و همسرش سندرا آثار هنری را صمیمانه و دلگرم‌کننده یافتند.

ربه‌کا (چپ) و زوئه (وسط) همراه با دوست‌شان مکسی (راست) موافق بودند که آزار و شکنجه فالون گونگ مشمئز‌کننده است. این سه دختر گفتند که در‌نظر دارند آنچه از این فیلم مستند و آثار هنری یاد گرفته‌اند را با خانواده و دوستان‌شان به‌اشتراک بگذارند.

دانیلا و دوستش کالب معتقدند که دولت استرالیا باید کمک به توقف این آزار و شکنجه کند.

دانیلا و دوستش کالب از طریق رسانه‌های اجتماعی از این رویداد خبردار شدند. آنها دربارۀ آزار و شکنجه نشنیده بودند و هر دو شوکه شدند.

دانیلا گفت که حقایقی که این فیلم مستند آشکار کرد خفقان‌کننده بود. او گفت: «نیاز به زمان دارم تا آنچه فهمیدم را هضم کنم. این فیلم مستند دقیقاً مانند عنوانش، باورنکردنی است. این غیر‌قابل‌پذیرش است که برداشت اعضای بدن کماکان در جریان است.»

کالب گفت که آشکار کردن این جنایت در رسانه‌های اجتماعی عالی است و آنها تمام این مطالب را با دوستان‌شان به‌اشتراک خواهند گذاشت. او در ادامه گفت: «هر فرد استرالیایی باید این را بداند.»

دانیلا گفت: «وقتی افراد استرالیایی بیشتر و بیشتری در این خصوص آگاه شوند، سرانجام دولت ما بیدار خواهد شد.»

http://en.minghui.org/html/articles/2016/3/24/156029.html