(Minghui.org) «نگهبان قبل از اینکه با یک باتوم الکتریکی ۱۰۰ هزار ولتی به من شوک اعمال کند، به چهار معتاد به مواد مخدر دستور داد تا لباس‌هایم را خارج کنند و مرا روی زمین ثابت نگه دارند. او به‌دقت به نواحی حساس بدنم به ترتیب سر، چشم، دهان، گردن، زیر بغل، قفسه سینه، ناف، پایین شکم، آلت تناسلی، قسمت میانی کف پاها، پشت و مقعدم شوک داد.
«او پس از یک دور اعمال شوک به این نواحی، دوباره از اول شروع کرد و این شکنجه ۲۰ دقیقه به طول انجامید. هر دقیقه از آن برای من به اندازه یک قرن طول می‌کشید. درد طاقت‌فرسا بود و من تقریباً از حال رفته بودم.»
مطالب بالا گزیده‌ای از شکایت کیفری آقای وانگ چانگلونگ علیه دیکتاتور سابق چین است. جیانگ زمین به شروع آزار و شکنجه فالون گونگ در سال ۱۹۹۹ متهم است.
کارمند سابق دولت در اداره شهرستان گوشان، شهر دونگ‌گانگ در استان لیائونینگ شغلش را از دست داد و در سال ۲۰۰۲ به سه سال کار اجباری محکوم شد. دلیل آن خودداری از نفی ایمانش به فالون گونگ بود.
آقای وانگ در طول دوران حبسش در اردوگاه کار اجباری بنشی، مکرراً تحت شکنجه قرار گرفت و وادار شد تا برای مدت زمان طولانی بدون مزد کارهای سخت انجام دهد.
درست چند ماه قبل از اینکه به اردوگاه کار اجباری فرستاده شود، همسرش طلاق گرفت. او قادر به تحمل این فشار نبود که پایش به میان کشیده شود و به تمرین فالون گونگ شوهرش مرتبط شود. دخترشان در آن زمان فقط دو ساله بود.
این مرد ۴۳ ساله جیانگ زمین را مسئول شکنجه، کار سخت و فروپاشی خانواده‌اش می‌داند. او در تاریخ ۱۰ ژوئن ۲۰۱۵ شکایت کیفری خود را به دادگاه عالی خلق و دادستانی عالی خلق ارسال کرد.
حبس و شکنجه با باتوم‌های الکتریکی
آقای وانگ سابقاً به بیماری‌های مختلفی مبتلا بود که باعث شد او گاه‌گاهی از حال برود. پس از آغاز تمرین فالون گونگ در سال ۱۹۹۸ او سلامت خود را بازیافت و در سال ۲۰۰۱ عنوان کارمند نمونۀ شهر داندونگ را کسب کرد.
اما پس از شروع آزار و شکنجه فالون گونگ در سال ۱۹۹۹، او مکرراً بازداشت و محبوس شد.
آقای وانگ و چند تمرین‌کننده دیگر در ۲۲ ژوئیه سال ۱۹۹۹ در اعتراض به آزار و شکنجه فالون گونگ به پکن رفتند و پانزده روز بعد بازداشت شدند. او به مدت ۱۵ روز در بازداشتگاه شهر دونگ‌گانگ بازداشت و مجبور شد که مبلغ ۲۰۰ یوان پرداخت کند.
آقای وانگ در سپتامبر ۲۰۰۱ به مرکز شستشوی مغزی شهر دونگ‌گانگ منتقل شد. در آنجا ۱۰ تمرین‌کننده بودند که وادار می‌شدند تا فیلم تبلیغاتی افترا‌آمیز نسبت به فالون گونگ را تماشا کنند. آنها به‌دقت تحت نظر بودند. آقای وانگ ظرف چند روز دچار یک حمله شدید روانی شد و حمله غش دوباره در او عود کرد و پس از آن آزاد شد.
آقای وانگ در تاریخ ۱۰ نوامبر سال ۲۰۰۱ به پکن رفت و در میدان تیان‌آن‌من بنر بزرگی را در دست گرفت که روی آن نوشته شده بود: «حقیقت- نیکخواهی- بردباری.» او بازداشت و در ادارۀ پلیس محدودۀ میدان تیان‌آن‌من برای یک روز در قفسی حبس شد. چند روز بعد، او را به بازداشتگاه شهر دونگ‌گانگ منتقل کردند.
آقای وانگ بدون برگزاری جلسه دادرسی، در ژانویه ۲۰۰۲ به سه سال کار اجباری محکوم شد. او در اردوگاه کار اجباری داندونگ محبوس و بعد از آن به اردوگاه کار اجباری بنشی منتقل شد.
در اردوگاه کار اجباری بنشی، آقای وانگ به‌طور وحشیانه‌ای تحت شکنجه قرار گرفت و چندبار به‌وسیلۀ باتوم الکتریکی شوک دریافت کرد.
در پاییز سال ۲۰۰۲، آقای وانگ در حین انجام تمرینات فالون گونگ در شب گیر افتاد. نگهبان هو دامینگ با باتوم الکتریکی ۱۰۰ هزار ولتی به سر، چشمها، دهان، گردن، شانه‌ها، قفسه سینه و پشتش شوکه اعمال کرد.
هو دامینگ برای بیش از یک دقیقه ابتدا به دهان آقای وانگ شوک داد. بعد باتوم را مستقیماً بر روی لب‌های آقای وانگ قرار داد که بلافاصله باعث تاول بزرگی شد. پس از شکنجه او نمی‌توانست چیزی بخورد یا بنوشد.
یک زندانی او را دید و گفت: «من در زندان و اردوگاه کار اجباری بوده‌ام، این اولین بار است که می‌بینم باتوم الکتریکی را روی لب می‌گذارند. این بسیار وحشیانه است!»
کار سخت در اردوگاه کار اجباری
هنگامی که آقای وانگ برای اولین بار به اردوگاه کار اجباری داندونگ فرستاده شد، یک زندانی او را وادار کرد تا لباس کار نگهبانان را بشوید.
او نمی‌توانست تمرین‌های فالون گونگ را انجام دهد یا کتاب را مطالعه کند و حمله غش دوباره عود کرد. زمانی که مشغول شستن لباس‌ها بود، بیهوش شد و بیش از یک ساعت در این حالت بود. او چند بار در اردوگاه کار اجباری از هوش رفت.
آقای وانگ وادار می‌شد با یک ماشین بافندگی گونی ببافد. او غالب اوقات اجباراً تمام شب را کار می‌کرد. بو و صداهای این ماشین آلات، اغلب باعث ایجاد سرگیجه و حالت تهوع در او می‌شد. آقای وانگ برای یک ماه متوالی به این کار مشغول بود.
پس از شیفت شب، او بلافاصله در شیفت روز مشغول به کار می‌شد. هر روز، هر فرد به اجبار باید ۷۰۰ تا ۱۰۰۰ کیسه می‌بافت که اتمام آنها ۱۲ تا ۱۳ ساعت طول می‌کشید. گاهی کار تا نیمه شب تمام نمی‌شد.
یک بار، آقای وانگ و تمرین‌کننده دیگری اهل داندونگ، بلافاصله بعد از اتمام شیفت کاری شب به کار در شیفت روز گماشته شدند. آنها ۲۴ ساعت متوالی کار کردند.
تمرین‌کننده دیگری، آقای وانگ جین‌های، وادار شد شب قبل از آزادی‌اش تا صبح کار کند.
در بهار سال ۲۰۰۳، آنها مجبور شدند تا تخته سنگ‌هایی را در یک آزادراه جابجا کنند. آنها در گروه‌های دو نفره سنگ‌های ۲۳ تا ۲۷ کیلویی را در سبد از یک طرف آزادراه به طرف دیگر به مسافت ۱۰۰ متر حمل می‌کردند.
آنها مجبور بودند تا ۱۰۰ سبد را در یک روز حمل کنند و هر روز تا ساعت ۷ یا ۸ شب کار می‌کردند و به اردوگاه نمی‌رفتند و برای چند روز متوالی این کار انجام شد. دست‌های همگی تاول زده بود.
در اوایل تابستان سال ۲۰۰۳، برای حمل میله‌های فولادی ضخیم آنها را به یک کارگاه ساختمانی بردند. هر میله نزدیک به ۴۰ کیلوگرم وزن داشت. گروه‌های دو نفره تشکیل دادند. جوانان باید دو میله را هم‌زمان حمل می‌کردند. افراد مسن‌تر یک عدد را حمل می‌کردند.
آنها باید میله‌ها را حدود ۳۰۰ متر بالا می‌بردند. آنها را از یک پل لغزنده بالا برده و روی یک سکوی مرتفع قرار می‌دادند. آنها بدون توقف مشغول به کار بودند. آقای وانگ همانطور که از پل بالا می‌رفت تا به سکو برود سقوط کرد و دستش مجروح و دچار خونریزی شدید شد.
در تابستان سال ۲۰۰۳، آقای وانگ و سایر تمرین‌کنندگان به مقابل دفتر فرمانداری دونگ‌گانگ فرستاده شدند تا موادی را از بین زباله جدا کنند. زباله از ژاپن منتقل شده بود. آنها باید آهن، فولاد، مس، آلومینیوم و پلاستیک و همچنین سیم برق و پلاستیک را از زباله جدا می‌کردند. در زیر آفتاب داغ، آقای وانگ باید بارهای بسیار سنگینی از این مواد را خودش حمل می‌کرد.
آقای وانگ در ۳۱ اوت ۲۰۰۳ به اردوگاه کار اجباری بنشی منتقل شد. در روز دوم برخی از بازداشت‌شدگان که به نفی فالون گونگ وادار شده بودند، برای «تبدیل» تمرین‌کنندگان در طول روز می‌آمدند. در شب، آنها تمرین‌کنندگان را به تماشای فیلم‌های تبلیغاتی ضد فالون گونگ وادار می‌کردند که نزدیک به یک ماه طول کشید.
برای همه کاری که تمرین‌کنندگان در اردوگاه‌های کار اجباری انجام می‌دادند، هیچ مبلغی به آنها پرداخت نمی‌شد.
سابقه آزار و اذیت
در سال ۱۹۹۹، جیانگ زمین، در مقام رئیس حزب کمونیست چین، سایر اعضای کمیته دائمی دفتر سیاسی را تحت سیطره قرار داد و سرکوب خشونت‌باری را علیه فالون گونگ راه‌اندازی کرد.
این آزار و شکنجه که مدت آن به ۱۶ سال می‌رسد، منجر به مرگ بسیاری از تمرین‌کنندگان فالون گونگ شده است. بیشتر آنها به‌خاطر باور خود به فالون گونگ تحت شکنجه قرار گرفتند و حتی به علت درآوردن اعضای بدن‌شان به قتل رسیدند. جیانگ زمین به‌طور مستقیم مسئول آغاز و تداوم این آزار و اذیت وحشیانه است.
تحت هدایت شخص جیانگ، حزب کمونیست چین اقدام به تأسیس اداره ۶۱۰ کرد که خارج از قوانین سازمان امنیت عمل می‌کند. این اداره درخصوص فالون گونگ، نیروهای پلیس و سیستم قضایی را تحت سیطره قرار می‌دهد تا دستورات جیانگ را به انجام برساند: شهرت آنها را لکه‌دار کنید، از نظر مالی آنها را ورشکسته کنید و از لحاظ جسمی نابودشان کنید.
قانون چین این اجازه را به شهروندان چینی می‌دهد که درخصوص نمونه‌های حاکی از جنایت اقامه دعوی کنند و بسیاری از تمرین‌کنندگان درحال‌حاضر از این حق قانونی خود استفاده می‌کنند و علیه دیکتاتور سابق درخواست دادخواهی ارائه می‌دهند.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
