(Minghui.org) بسیاری از مردم چین دربارۀ فالون گونگ عقاید منفی دارند که دلیل آن تبلیغات منتشره توسط رسانه‌های متعلق به دولت چین است. آنها متوجه نشده‌اند که این تبلیغات افتراآمیز نظام‌مند برای هدف قرار دادن فالون گونگ ساخته شد تا مردم را به نفرت نسبت به این تمرین تزکیه وادارد.
اجازه دهید دربارۀ خودسوزی صحنه‌سازی شده در میدان تیان‌آن‌من در اوایل سال ۲۰۰۱، گفتگو کنیم.
وقتی خبر این رویداد را شنیدم به آن مشکوک شدم، زیرا هیچ یک از تمرین‌کنندگان طبق اصول فالون گونگ به این شکل عمل نکرده بودند. به‌‌ویژه، خودکشی که در آموزه‌های این تمرین به وضوح به‌عنوان یک گناه توصیف شده است و این تمرین تزکیه آن را به‌طور قطع ممنوع کرده است.
هنگامی که رئیس ادارۀ ۶۱۰ استانی آنچه را در میدان تیان‌آن‌من در آن روز دیده بود، برایم تعریف کرد. همه چیز روشن شد.
شاهد آماده سازی
این گفتگو بین ما در تاریخ ۲۴ ژانویه سال ۲۰۱۱ حدود ده سال پس از این رویداد انجام شد. از آنجا که ادارۀ ۶۱۰ مسئول نظارت بر تمرین کنندگان فالون گونگ بود، یک پیام از پلیس استانی در ژانویه ۲۰۰۱ توجه او را به‌شدت به خود جلب کرد که آن اداره ادعا کرده بود که برخی تمرین‌کنندگان برای سفر به پکن و دادخواهی از فالون گونگ در میدان تیان‌آن‌من برنامه‌ریزی کرده‌اند.
او گفت: «در طول آن روزها در پکن ماندم و برای بررسی هر روزصبح و بعدازظهر به میدان تیان‌آن‌من می‌رفتم.»
در بعدازظهر ۲۳ ژانویه ۲۰۰۱، او شنید که میدان تیان‌آن‌من تحت مقررات منع رفت و آمد قرار گرفته است. مأموران لباس شخصی و مسئولین حکومت نظامی برای بررسی هویتش سه بار او را متوقف کردند.
او گفت: «مجوز عبورهمیشگی‌ام پذیرفته نشد. بنابراین مجبور شدم مجوز ویژه ۶۱۰ خود را ارائه دهم که این مجوز به‌طور انحصاری برای مأموران ادارۀ ۶۱۰ استانی یا مقامات بالاتر صادر می‌شد.»
بلافاصله پس از آن، مأموران پلیس منطقه داخل حوزۀ منع رفت و آمد را پاکسازی کردند. او مجبور شد تا مجوز ویژه‌اش را ارائه دهد تا در آنجا بماند.
او گفت: «پس از آن دوربین‌هایی را دیدم که برای فیلمبرداری آماده شدند.» فکر می‌کردم این کارها به‌منظور آماده سازی برای برخی از فعالیت‌های سیاسی و یا تولید برنامه‌های تلویزیونی انجام می‌شود و توجه چندانی به آن نکردم.
با این حال، او مدتی ماند و در اطراف قدم زد. سپس کسی فریاد زد: «آتش!» او به جایی نگاه کرد که صدا از آنجا آمد و متوجه قدری دود شد. برخی از مأموران، با یونیفرم و لباس شخصی، با عجله به آن سمت دویدند و شروع به خاموش کردن آتش کردند. او گفت که آتش در جایی بود که او دوربین‌های فیلمبرداری را در آنجا دیده بود. از آنجا که محل فیلمبرداری از او دور بود او تصور کرد که آنها یک برنامه تلویزیونی را فیلمبرداری کردند و دیگر به آنجا نرفت تا نگاهی بیندازد.
به‌دلیل وجود مقررات منع رفت و آمد، به سختی شخص دیگری می‌توانست به میدان تیان‌آن‌من بیاید. او قبل از بازگشت به هتل محل اقامتش، مدتی در اطراف پرسه زد. به دلیل برگزاری به یک جلسه فوری برای مقامات استانی، او همان روز با هواپیما برگشت.
وقتی در تلویزیون خودسوزی صحنه‌سازی شده در میدان تیان‌آن‌من را دید، به‌یاد وقایعی افتاد که پیشتر دیده بود و اینکه همه چیز ساختگی بود. آن یکی دیگر از شگردهای تبلیغاتی بود که توسط حزب کمونیست چین نظم و ترتیب داده شد.
برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد حقه خودسوزی، لطفاً حقه خودسوزی در میدان تیان‌آن‌من را ببینید.
