(Minghui.org) خانمی اهل هوبئی در ۲۵ می در فروشگاه خواربارفروشی محلی متعلق به خانواده‌اش، مشغول کار بود که چند مأمورپلیس وارد شدند و او را بازداشت کردند. همسایه‌ها حدس می‌زدند که بازداشت او مربوط به تلاش‌ها و اقدامات او برای آزادی شوهرش است.

شوهر خانم دونگ دونگسیانگ، آقای لیو شیونگ در اوایل صبح ۱۳ آوریل توسط پلیس از فروشگاه خانوادگی برده شد. پلیس ابتدا از افشای محل نگهداری او امتناع کرد. چند هفته بعد، به خانواده‌اش گفته شد که او به‌طور رسمی بازداشت و در بازداشتگاه چیانجیانگ در حبس است.

خانم دونگ و همسرش هر دو تمرین‌کننده فالون گونگ هستند که تمرینی برای تزکیه خود است و توسط رژیم کمونیست چین تحت آزار و اذیت قرار گرفته است. این زوج مکرراً به‌خاطر تمرین فالون گونگ و اطلاع رسانی به مردم درباره آزار و شکنجه توسط مقامات بازداشت و شکنجه شده‌اند.

خانم دونگ قبل از آخرین بازداشتش، بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۰۹ هشت بار بازداشت شد. دو بار او را به یک اردوگاه کار اجباری فرستادندکه در آنجا تحت شکنجه وحشیانه قرار گرفت.

دو بار بازداشت، کار اجباری، شکنجه‌های وحشیانه

در سال ۲۰۰۱، پلیس خانم دونگ را بازداشت و به اردوگاه کار اجباری زنان شایان فرستاد. در آنجا با باتوم الکتریکی به پاهایش آنقدر شوک اعمال کردند که پوستش سیاه شد.

او در اعتراض به این بدرفتاری‌ها دست به اعتصاب غذا زد و نگهبانان با یک مایع داغ حاوی فلفل او را تحت خوراندن اجباری قرار دادند. او برای خوراندن اجباریِ تنبیهی، به بیمارستان زندان فرستاده شد. کارکنان دهانش را باز کردند و آن را با انبردست باز نگه داشتند. در نتیجه، دهان او عفونی و بدشکل شد.

خانم دونگ پس از اعتصاب غذا به مدت ۱۰۰ روز، در آستانه مرگ قرار گرفت و آزاد شد.

خانم دونگ در ۲۲ ژوئیه ۲۰۰۳ برای بار دوم به اردوگاه کار اجباری زنان شایان فرستاده شد و با اعتصاب غذا، اعتراض خود را اعلام کرد.

هنگامی که خانم دونگ از وجین کردن علف‌های هرز مطابق جزئیات دستور کار امتناع کرد، نگهبانان دو زندانی را گماردند تا دستان او را نگه دارند تا علف‌های هرز را وجین کند. در طول این کشمکش دست‌هایش دچار جراحت شد.

نگهبانان نیز از دو زندانی خواستند تا به زور به او غذا دهند. او به مدت ۱۶ ماه در حبس بود.

شش مورد دیگر بازداشت

خانم دونگ زمانی که در اردوگاه کار اجباری تحت آزار و شکنجه نبود ، شش بار در سایر بازداشتگاه‌ها به اسارت گرفته شد.

خانم دونگ در نوامبر سال ۱۹۹۹برای دادخواهی از حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت. پلیس محلی او را بازگرداند و در بازداشتگاه شماره ۱ شهر شیانتائو به مدت یک ماه محبوس شد. فقط پس از اینکه خانواده‌اش بیش از ۱۰هزار یوان به پلیس پرداخت کردند، او آزاد شد.

او همچنین در سال ۲۰۰۰ به مدت سه ماه در محل کارش بازداشت بود.

در ژانویه سال ۲۰۰۱، خانم دونگ در مسیرش به پکن برای دادخواهی، توسط پلیس ادارۀ ۶۱۰ شیانتائو متوقف شد. او به‌طور وحشیانه‌ای در نواحی نزدیک به سرش مورد ضرب و شتم قرار گرفت و به مدت پنج ماه به‌طور غیرقانونی حبس شد.

خانم دونگ در نوامبر سال ۲۰۰۱ دوباره به پکن رفت که در آنجا به بازداشتگاه منطقه هایدیان منتقل و یک ماه بعد آزاد شد.

خانم دونگ به‌خاطر توزیع مطالب مربوط به آزار و شکنجه فالون گونگ در سال ۲۰۰۲ بازداشت شد. او به بازداشتگاه شماره ۱ شهر شیانتائو برده شد. در آنجا دست به اعتصاب غذا زد و چند روز بعد که اردوگاه کار اجباری به‌خاطر وضعیت سلامتی‌اش حاضر به پذیرش او نشد، آزادش کردند.

خانم دونگ در سال ۲۰۰۷ از دست مأموران پلیسی که در تلاش برای بازداشت او بودند، فرار کرد و مجبور شد سال‌ها دور از خانه زندگی کند.

در سپتامبر ۲۰۰۹، خانم دونگ بیش از دو ماه به یک مرکز شستشوی مغزی منتقل شد. محل کارش در آن زمان مجبور به پرداخت ۲۰ هزار یوآن جریمه نقدی شد.

http://en.minghui.org/html/articles/2016/6/25/157548.html