آموختم از افرادی که برایم آزمون‌هایی ایجاد می‌کنند، تشکر کنم

(Minghui.org) اخیراً، درک‌های جدیدی از این قسمت از شعر استاد داشته‌ام:

«"حق با اوست،
و من اشتباه می‌کنم،"
چه چیزی برای جر و بحث وجود دارد؟» («حق با چه کسی است، چه کسی اشتباه می‌کند» از هنگ یین ۳)

درکم این است که باید حقیقتاً از کسانی که آزمون‌های شین‌شینگ برایم ایجاد کرده‌اند، تشکر کنم. اغلب از سوی هم‌تمرین‌کنندگان در چنین آزمون‌هایی قرار می‌گیرم.

برخی از وابستگی‌ها و افکار و عقاید بشری‌ام را تزکیه کرده‌ بودم، اما اغلب اوقات، نسبت به سایر ‌تمرین‌کنندگان کمی رنجش یا احساس اکراه و بیزاری داشتم.

احساس می‌کردم شین‌شینگ آنها خوب نیست و خوب تزکیه نمی‌کنند. به‌تدریج، نسبت به آنها نوعی پیش‌داوری و قضاوت رشد دادم. گاهی اوقات، اگر در مکالمه‌ای نام آن تمرین‌کنندگان برده می‌شد، به‌طور خودکار افکار منفی در من بروز می‌کرد.

اخیراً، آزمون شین‌شینگ کمی بزرگتری را تجربه کردم. تمرین‌کننده‌ای مرا سرزنش کرد. لحن او خیلی تند بود و مرا ناراحت کرد. به درون نگاه کردم و متوجه شدم که ذهنیت رقابت‌جویی، حسادت، خشم و کوته‌فکری دارم و گفتارم را تزکیه نکرده‌ام.

باوجود پیدا کردن این وابستگی‌ها، بازهم فکر می‌کردم که طرف دیگر مقصر بود و دروناً با خودم در ستیز و کشمکش بودم. فکر ‌کردم: «آیا این درست است که کسی را آن‌قدر شدید سرزنش کرد؟»

نمی‌توانستم آنچه استاد در شعری از هنگ یین ۳ «حق با چه کسی است، چه کسی اشتباه می‌کند» به ما آموخته‌اند را درک کنم. برایم خیلی واضح و بدیهی بود که طرف دیگر به‌خاطر از دست دادن آرامشش مقصر است، چراکه من تقریباً تمام مدت ساکت بودم.

یک لحظه فکر کردم، استاد هیچ‌گاه نگفته‌اند که حق با ما است و طرف دیگر مقصر است. پس مشکل باید در من باشد. حتماً تفکرم اشتباه است و این دلیل آن است که نتوانستم در این‌خصوص، فای استاد را به‌طور کامل درک کنم.

یک روز، به این موضوع روشن‌بین شدم: درست است! در ظاهر، طرف دیگر مقصر است. اما طرف دیگر برایم یک آزمون شین‌شینگ ایجاد کرد. این برایم فرصتی ایجاد کرد تا شین‌شینگم را رشد دهم. پس، حق با اوست.

در گذشته در‌خصوص تضاد با سایر تمرین‌کنندگان، اغلب از دیدگاه اصول بشری به آن نگاه می‌کردم و در ظاهر فکر می‌کردم که حق با چه کسی است و چه کسی مقصر است. وقتی تمرین‌کنندگان سرزنشم می‌کردند ناراحت می‌شدم. احساس می‌کردم که آنها بدتر از افراد عادی رفتار می‌کنند.

به عبارت دیگر، مایل نبودم خودم را تزکیه کنم و نمی‌توانستم از اصول فا برای حل تضادها استفاده کنم.

اگر از منظر آموزه‌های فا به تضادها می‌نگریستم، باید فکر می‌کردم: «حتماً در جاهایی اشتباه می‌کنم که باعث چنین رفتاری از سوی طرف دیگر شده است.»

گرچه سرزنش کردن دیگران اشتباه است، ولی این برایم فرصتی است تا شین‌شینگم را رشد دهم و ظرفیت تحملم را افزایش دهم. اگر این تضادها نبودند، وابستگی‌های پنهان عمیقم آشکار نمی‌شدند.

همچنین دریافتم که نقطه شروعم در نگاه به درون اشتباه بوده است، زیرا هنوز فکر می‌کردم حق با من است. تنها به‌طور سطحی تحمل می‌کردم. از آنجاکه متوجه آموزه استاد در «حق با چه کسی است، چه کسی اشتباه می‌کند» از هنگ یین ۳ نمی‌شدم، همیشه احساس رنجش و افکار منفی داشتم.

استاد اشاره کردند: «چراکه تزکیه مانند بالا رفتن از نردبان است» («توهم» در هنگ یین)

درک کنونی‌ام این است که برای رسیدن به مقصد نهایی، باید از تک‌تک این پله‌ها بالا برویم. پس، آیا این پله‌ها مانند آزمون‌های شین‌شینگ نیستند؟ و این آزمون‌ها در انواع و اقسام شکل‌ها، از طریق مردم در اجتماع، بستگان‌مان و دوستان و تمرین‌کنندگان می‌آیند. آیا نباید واقعاً از تمام این افرادی که این پله‌ها را برایمان ایجاد کرده‌اند، تشکر کنیم؟

یک فرد عادی نسبت به کسانی که به او کمک می‌کنند، قدردان است. ما به‌عنوان تزکیه‌کننده، باید حقیقتاً از هم‌تمرین‌کنندگان تشکر کنیم که برای‌مان آزمون‌های شین‌شینگ ایجاد کرده‌اند. این آزمون‌ها به‌عنوان یکی از پله‌های سفر تزکیه‌مان عمل می‌کنند و به ما کمک می‌کنند که خدایانی باشکوه شویم.

استاد قبلاً در جوآن فالون دربارۀ چگونگی برخورد با تضادها بیان کردند: «باید از ته قلب از او تشکر کنید – واقعاً از او تشکر کنید.»

آگاه شدم که روند تزکیه، افزایش مداوم ظرفیت فرد است. ظرفیتم کافی نبوده است، چراکه نمی‌توانستم از ته قلبم از مردم تشکر کنم و در عوض، احساس رنجش و قضاوت را رشد دادم. برای دستیابی به این، باید بدون قید و شرط به درون نگاه کنم و افکار و عقاید بشری‌ام را تزکیه کنم.

http://en.minghui.org/html/articles/2016/7/7/157724.html