نگاه به‌درون کلیدی برای تزکیۀ خود

(Minghui.org) در طول تزکیه‌ام، همیشه به خودم یادآوری کرده‌ام که:

«این راحت‌ترین مدرسه‌ی تزکیه است و ‌علاوه بر آن، مستقیماً بر پایۀ سرشت جهان است، بنابراین تزکیۀ ما سریع‌ترین و بزرگ‌ترین میان‌بُر است. مستقیماً به ذهن‌تان نشانه می‌رود.» (جوآن فالون)

درک من از: «آن مستقیماً به ذهن‌تان نشانه می‌رود» این است که نگاه به‌درون کلید تزکیه ما است. بنابراین، من نهایت سعی‌ام را برای بهبود بخشیدن شینشینگم به کار بستم. به محض این که متوجه می‌شدم که یک وابستگی دارم، تمام تلاشم را به کار می‌بستم تا در اولین فرصت آن را حذف کنم.

زمانی با تمرین‌کننده «ب» در خانه تمرین کننده «الف» بودیم و هر سه نفر با هم تمرین پنجم را انجام ‌دادیم. تمرین‌کننده الف مرتب به تمرین‌کننده ب خاطر نشان می‌کرد که دست‌هایش در موقعیت اشتباه بود و او باید دست‌هایش را بالاتر قرار دهد.

من چشمانم را باز کردم و دیدم که دست‌های تمرین‌کننده ب تقریباً نزدیک زمین است و در راستای مچش نیست. اما وقتی به تمرین‌کننده الف نگاه کردم، دست‌های او هم در موقعیت درستی نبود.

در واقع، من قبلاً چند بار این مشکل را به تمرین‌کننده الف تذکر داده بودم و حالا او داشت حرکات تمرین‌کننده ب را تصحیح می‌کرد. آیا مصداق این گفته نبود که دیگ به دیگ می‌گه روت سیاه؟

چرا من شاهد این وضعیت بودم؟ متوجه شدم که باید به‌درونم نگاه کنم. آنچه دریافتم این بود که من نیز هنگام انجام تمرین پنجم، نمی‌توانستم دست‌هایم را در موقعیت درستی حفظ کنم.

به خاطر آوردم که تمرین‌کننده‌ای می‌توانست در طول کلِ تمرین‌‌ها دست‌هایش را در موقعیت درستی نگه دارد. متوجه شدم که من باید اول خودم را درست کنم.

اگرچه چیزی نگفتم، اما هنگامی که تمرین‌کننده الف مرا دید که در تمام مدت دست‌هایم را در وضعیت مناسب نگه داشته‌ام او متوجه مشکلش شد و حرکاتش اصلاح شد. مشکلی که سال‌ها بود به او یادآوری می‌کردم، بدون گفتن یک کلمه حل شد!

متوجه شدم که وقتی ما کاستی یا عیوبی را در دیگران می‌بینیم، باید به‌درون نگاه کنیم تا ببینیم که ما هم آن مشکل را داریم یا نه. ما باید با پیروی جدی از دافا خودمان را اصلاح کنیم به جای اینکه به وابستگی‌های دیگران دقیق شویم.

http://en.minghui.org/html/articles/2016/5/14/156976.html