(Minghui.org)
ادامه قسمت دوم:
یادداشت سردبیر: استاد در «آموزش فا در کنفرانس فای بین‌المللی نیویورک بزرگ۲۰۰۹» بیان کردند:
«فقط اگر شخص بتواند ثبات قدم داشته باشد و به‌طور پیوسته به‌پیش برود، به منزله کوشا بودن واقعی است. راحت است که درباره آن صحبت کرد، اما به عمل گذاشتن آن فوق‌العاده سخت است. این دلیل آن است که چرا گفته می‌شود همیشه طوری تزکیه کردن که انگار تازه شروع کرده‌اید مطمئناً به رسیدن به نهایت‌ِ مرتبه‌تان منجر می‌شود.»
مطالب زیر از مقاله تبادل تجربه در دهمین سالگرد تأسیس وب‌سایت مینگهویی در سال ۲۰۰۹ ارائه شده است. بسیاری از تمرین‌کنندگان دست‌اندرکار در وب‌سایت مینگهویی نمی‌توانند تجربه‌های خود را مانند سایر تمرین‌کنندگان در خارج از چین به اشتراک بگذارند.به‌منظور مورد ملاحظه قرار دادن این موضوع، گروهی از تمرین‌کنندگان با همکاری هم این مقاله را با هدف تبادل تجربه و تشویق متقابل میان اعضای تیم پروژه وب‌سایت مینگهویی نوشته‌اند که در کنفرانس فا به مناسبت دهمین سال تأسیس وب‌سایت مینگهویی به اشتراک گذاشته شد. اینمقاله به‌منظور انتشار ویرایش شده است.
* * * *
حمایت استاد
۱۹ ژانویه ۲۰۰۰ یک روز هیجان‌انگیز بود. در اوایل شب، استاد یک عکس جدید خود را به ما دادند. در آن زمان، بخش تحریریه دستگاه اسکن عکس نداشت تا مریدان دافا بتوانند در اسرع وقت عکس به‌روزرسانی شدۀ استاد را دریافت کنند، از این‌رو ما در جستجوی یک فروشگاه تخصصی که تعطیل نشده باشد، با ماشین همه جا را گشتیم. روز بعد، وب‌سایت مینگهویی عکس استاد را منتشر کرد. در این عکس استاد لی بعد از ترک نیویورک بعد از ۲۰ ژوئیه ۱۹۹۹ از میان کوه ها به‌‌آرامی در حال نظارۀ جهان بودند. ۱۹ژانویه ۲۰۰۰ یک روز فراموش‌نشدنی برای همه تمرین‌کنندگان واقعی بود. ما جدیدترین تصویر استاد را دیدیم. همه ما فوق‌العاده تشویق شدیم و نیکخواهی بسیار زیاد استاد را احساس کردیم.
در ۲۲ مه سال ۲۰۰۰، وب‌سایت مینگهویی مقاله‌ای از استاد منتشر کرد با عنوان: «قلب آگاه»
در آموزۀ استاد، وب‌سایت اعلامیه‌ای از یک مقاله جدید را در ۱۵ ژوئن ۲۰۰۰ منتشر کرد. در این اعلامیه، استاد بیان کردند:
«اینطور نیست که شبکه مینگهویی اشتباهاتی ندارد، اما در مورد مسائل مهم، تمرین‌کنندگان باید به رویکرد شبکه مینگهویی توجه کنند. هدف از ارسال عکس من و مقاله « قلب آگاه» در سایت مینگهویی ساخت یک وب‌سایت قابل اعتماد برای تمرین‌کنندگان بود.»
در ۱۸ ژوئیه سال ۲۰۰۰، بخش تحریریه مینگهویی مقالۀ «استاد نیک‌خواه و ارجمندما» را منتشر کرد. این مقاله، برای همه مریدان دافا نوشته شد و حقیقت تاریخی عمیقی را نشان می‌داد.
تأیید استاد، به گروه پروژه مینگهویی اعتماد به نفس بیشتری داد. در همان زمان، ما مسئولیت بزرگ‌مان را بیشتر درک کردیم. زمانی که ما فکر می‌کردیم که نمی‌توانیم تحت آن فشار فوق‌العاده ادامه دهیم، زمانی که می‌ترسیدیم که نتوانیم به‌خوبی عمل کنیم، ما به حمایت استاد، به اینکه دافا به چه چیزی نیاز دارد، به نیازهای تمرین‌کنندگان، و به نیاز برای روشنگری حقیقت فکر کردیم. ما پس از آن باور صالح کافی و افکار درست برای ادامه کار را به دست آوردیم.
استاد در مقاله سال ۱۹۹۷ «کوتاهی نداشتن در سرشت بودایی» اشاره کردند: «از حالا به بعد هر آنچه كه انجام می‌دهید، اول باید دیگران را در نظر بگیرید تا این‌كه روش‌بینی درستِ ازخودگذشتگی و نوعدوستی را كسب كنید.» با نگاهی به سفر ۱۰ سال گذشته، گروه پروژه مینگهویی واقعاً تجربه کرد که چگونه «از خود گذشتگی» و «نوع دوستی» که استاد به ما آموختند، برای مریدان دافا کلیدی درجهت حفظ افکار درست، حفظ خلوص و ایجاد معجزه بود.
مریدان دافا می‌دانندکه پس از ده‌ها هزار سال سرگردانی، افتخار و تحقیر، ما در نهایت با استاد‌مان دوباره ملاقات کرده‌ایم. سختی و رنج‌های فعلی چیزی جز حکایت در مسیرمان به کمال نیست. استاد و فا قدرت و منبع استقامت ما در تزکیه بوده‌اند.
در ۲۱ اکتبر ۲۰۰۰، استاد برای اولین بار پس از راه‌اندازی آزار و شکنجه در ژوئیه ۱۹۹۹در انظار عمومی ظاهر شدند. در کنفرانس فای غرب ایالات متحده در سان فرانسیسکو، حضار با تشویق‌های رعدآسا استاد را تا رسیدن به تریبون مورد استقبال گرم قرار دادند. شنیدن جمله افتتاحیه استاد: «مدت زیادی گذشته است» اشک همه مریدان دافا را همراه با احساسات آمیخته از غم و اندوه و شادی سرازیر کرد. ما برای بیان احساسات‌مان و واژه‌های بی‌شماری که می‌خواستیم به استاد بگوییم، پیوسته تشویق کردیم و کف زدیم تا دست‌های‌مان قرمز شد.
مدت کوتاهی پس از آن، در ۹ دسامبر ۲۰۰۰، استاد سخنرانی دیگری را در کنفرانس فای دریاچه بزرگ در ایالت میشیگان ارائه کردند. یک ویراستار مینگهویی به یاد می‌آورد که حتی پس از سال‌های بسیار، هر زمان که او دربارۀ حضور در این دو سخنرانی و آنچه در آنجا احساس کرد می‌اندیشد، هنوز هم به گریه می‌‌افتد. استاد سرشار ازخودگذشتگی و نوعدوستی هستند. ایشان هر یک از ما را بیشتر از آنچه ما انجام می‌دهیم، درک می‌کنند و گرامی می‌دارند. ذهن باز ایشان، درستکاری و شیوه و رفتارشان بی‌نظیر است. اگر مردم بتوانند ذهن خود را آرام نگه دارند و به سخنرانی های استاد گوش دهند و شاهد نیکخواهی و مراقبت استاد باشند، ما معتقدیم که اکثر آنها احترام فزاینده‌ای را از اعماق قلب خود احساس می‌کنند. آن موهبتی منحصر به فرد و نادر است که ما شاهدش بوده‌ایم.
استقامت
فشار در طول دو سال اول، کاملاً متفاوت از آن چیزی است که اکنون وجود دارد. در حال حاضر، بیشتر فشار تزکیه و خود حجم کار است. در آن زمان، ما احساس کردیم که مواد زیادی از بعدهای مختلف به‌سمت پایین روی ما فشار وارد می‌کند، گویا می‌خواهد ما را خفه کند. یک ویراستار به یاد می‌آورد که یک شب که احساس کرد نزدیک است از حال برود و روی زمین بیفتد، ناگهان یک فالون بزرگ روی بدنش چرخید. بلافاصله، انرژی بسیار زیادی بدن و سرش را پر کرد. او سریع توانست تعادل خودش را به‌دست بیاورد و کارهای آن شب را تکمیل کند. اوایل صبح روز بعد، زمانی که او با هم‌تمرین‌کنندگان سلام و احوالپرسی کرد، هیچ کسی تصور نمی‌کرد که شب قبل چه اتفاقی افتاده بود.
در سال‌های بعد، بسیاری از هم‌تمرین‌کنندگان از شهر‌های مختلف به کار برای وب‌سایت مینگهویی پیوستند. همه کار و خانوادۀ خود را دارند، همچنین بسیاری از پروژه‌های دیگر دافا که هم‌زمان در جریان است. علاوه بر حرفه‌شان، وب‌سایت یکی دیگر از کارهای تمام‌وقت برای آنها است. این کار تمام‌وقت حتی یک دلار هم به آنها پرداخت نمی‌کند، و فرصتی که آنها دارند بیش از ۲۴ ساعت در روز نیست. اما برخی از مریدان دافا موفق شده‌اند که در میان مشکلات و محدودیت‌ها راه خود را پیدا کنند. آنها در کارشان در مینگهویی ثابت‌قدم هستند، خودشان را آبدیده می‌کنند و الهام‌بخش دیگران برای همکاری خوب هستند.
در آن زمان، یک ویراستار کارهای مینگهویی را به‌طور تمام وقت انجام می‌داد. او هفت روز هفته، ۱۷ تا ۱۸ ساعت در روز کار می‌کرد. از صبح تا آخر شب، گاهی اوقات او برای هفته‌ها به طبقه پایین نمی‌رفت.
این تمرین‌کننده تعریف کرد که: «در طول روزهای اولیه، من اغلب یادم نمی‌ماند که آیا چیزی خورده بودم یا نه. اگر خورده بودم یادم نبود که چه خوردم. اما من هیچ درد و رنجی احساس نمی‌کردم. من پاسخ نهایی را برای زندگی‌ام پیدا کرده بودم. من کاری بسیار معنادار را با یک ذهن روشن و با دو برابر کارایی انجام می‌دادم. یک تزکیه‌کننده آزادگی، غنی‌شدگی و رهایی را احساس می‌کند.»
وضعیت به‌سرعت در حال تکامل بود. بخش تحریریه باید مقالات مهم و اطلاعات را به‌طور مداوم ارسال می‌کرد. وب‌سایت برای سرپا ماندن نیاز به ارسال تمام‌وقت اطلاعات داشت. یک تمرین‌کننده به راه حلی رسید. او در اواخر شب در کنار کامپیوتر می‌خوابید و صدای هشدار صوتی مربوط به ایمیل‌های دریافتی را بسیار بلند کرده بود. هنگامی که سایر ویراستاران مقالاتی را برای چاپ و نشر فوری می‌فرستادند، صدا او را از خواب بیدار می‌کرد. ویراستاران مجبور نبودند با او تماس بگیرید. او در اولین فرصت مقالات را به وب‌سایت ارسال می‌کرد. بعدها، تعداد موارد فوری کاهش یافت. اما او هنوز هم تا دیر وقت کار می‌کرد. گاهی اوقات او تمام شب را همان جا می‌ماند. پس از یک استراحت کوتاه، صبح به سر کارش می‌رفت.
این تمرین‌کننده گفت که گاهی اوقات که همسایه‌اش را می‌دید که با فرزندش راه می‌رود، نمی‌دانست که چطور آنها می‌توانستند آن خوشی را داشته باشند. سپس فوراً به خودش ارزش باور نکردنیِ فداکاری‌اش را یادآوری می‌کرد. وقت خود را در معنا‌دارترین راه صرف می‌کرد. یک فرد عادی نمی‌تواند چنین حجم کاری زیادی را به‌طور منظم انجام دهد. اما او هر شب قبل از رفتن به خواب فا را به‌طور مداوم مطالعه می‌کرد. این به او کمک کرد تا وضعیت یک تزکیه‌کننده را حفظ کند و تا امروز تزکیه کند و با رویکردی خوش‌بینانه و پر انرژی تزکیه کند.
تمرین‌کننده دیگری درآمد خوبی داشت. در روزهای اولیه، او پول بسیاری از تجهیزات برای وب‌سایت را پرداخت کرد. او چیزی نگفت تا زمانی که تمرین‌کنندگان دیگر شروع به تقسیم هزینه‌ها کردند.
همه این تمرین‌کنندگان در خارج از چین قبل از تزکیه زندگی نسبتاً راحتی داشتند. پس از اینکه آنها تزکیه را شروع کردند، به خصوص بعد از شروع به انجام کار مینگهویی، سختی‌هایی را تجربه کردند و به‌طور مداوم ظرفیت‌های خود را گسترش دادند. اصول حقیقت- نیکخواهی-بردباری آنها را ارتقاء داده است. مسئولیت نجات مردم و افکار درست برای هم‌راستایی با وضعیت کلی اصلاح فا، آنها را تشویق و پایدار کرده است تا به‌دقت پیشرفت اصلاح فا را دنبال کنند و گام به گام خود را به الزامات استاد: «ازخودگذشتگی و نوعدوستی» برسانند.
(ادامه دارد)
