(Minghui.org) صرفه‌جویی یک فضیلت است. برای یک خانواده یا یک ملت، غرقه شدن در اسراف و تجمل‌گرایی اغلب به خسارات سنگین یا فاجعه منجر می‌شود، در حالی که صرفه‌جو بودن اغلب با کامیابی همراه است.

در ادامه سه نمونۀ مرتبط از تاریخ چین ارائه می‌کنیم.

امپراتور وندی از سلسله هان (۱۸۰-۱۵۷ قبل از میلاد)

وندی در دوران سلسله هان به مدت ۲۳ سال امپراتور بود، اما او به‌ندرت کاخ یا باغی را توسعه داد. نه به قصر اسباب و اثاثیه‌ای اضافه کرد و نه برای خانواده سلطنتی لباس‌های فاخر و مجلل خریداری کرد. زمانی درنظر داشت یک تراس بسازد، اما پس از انجام  محاسبات، متوجه شد که هزینه آن در حدود دارایی ۱۰ خانواده است، از این رو از ایده‌اش صرف نظر کرد.

وندی علاوه بر اینکه خودش لباس‌های ساده می‌پوشید، برای ملکه نیز در پوشیدن لباس‌های فاخر محدودیت قائل می‌شد. هنگامی که درگذشت، آرامگاهش با ظروف سرامیکی پر شده بود و هیچ زیور آلاتی از جنس طلا، نقره یا مس در آن گذاشته نشد. آرامگاه او نیز در مقایسه با سایر امپراطوران نسبتاً کوچک بود.

وندی به‌رغم صرفه‌جو بودنش، در رابطه با کمک به افراد نیازمند مانند زنان بیوه، یتیمان و خانواده‌های فقیر بسیار سخاوتمند بود. به ادارات دستور داد تا برنج و گوشت بین سالمندان ۸۰ ساله یا مسن‌تر توزیع کنند. علاوه بر این، برای هر کسی که مسن‌تر از ۹۰ سال بود لباس و روانداز فراهم می‌شد. او به مقامات دولتی خود دستور اجرای این سیاست‌ها را داد و هر مقامی که از آن اطاعت نمی‌کرد مجازات می‌شد.

به‌دلیل مقتصد بودن و نگرش سخت‌کوشی‌اش، در تاریخ چین از دوره وندی به‌خوبی و احترام یاد می‌شود.

ژوگلیانگ (۱۸۱-۲۳۴)

یکی از معروف‌ترین فرزانگان در تاریخ چین، ژوگ لیانگ بود که در طول دوره سه‌پادشاهی زندگی کرد. به عنوان صدراعظم یا نخست وزیرِ شو هان، او قدرت و امتیازات بزرگی داشت. او از امتیازاتش برای ایجاد ثروت استفاده نکرد بلکه یک زندگی عادی داشت. هنگامی که برای مقامات عالی‌رتبه یا افراد ثروتمند تشییع جنازه برگزار می‌شد، ژونگ لیانگ به زیردستانش گفت تا او را در آرامگاه کوه کوچک که تنها برای یک تابوت جا داشت دفن کنند. به غیر از لباس معمولش، هیچ چیز دیگری در آرامگاه او قرار داده نشد.

ژونگ لیانگ در نامه‌ای به پسرش، نوشت: «انسان باید برای رشد و بهبود خود، ذهنش را آرام نگه دارد و برای بنا نهادن تقوایش یک زندگی متوسط داشته باشد.» «با توجه کم به منافع مادی، شخص به مأموریتش آگاه می‌شود. با آرام ماندن بدون طلب، شخص قادر به کسب چیزهای بزرگ می‌شود.»

سیما گوانگ (۱۰۸۹-۱۰۱۹)

سیما گوانگ یک مقام عالی‌رتبه، محقق و مورخ در سلسله سونگ بود و به‌خاطر جایگاه والایش در جامعه معروف بود. به‌رغم موقعیت ممتازش، او همیشه یک زندگی ساده داشت. هنگامی که امپراتور به او و سایر مقامات به‌عنوان هدیه جواهرات گرانبها و طلا اعطا می‌کرد، او آن اقلام را به بستگانش می‌داد. هنگامی که همسرش درگذشت، سیما گوانگ برای پرداخت هزینه مراسم تشییع جنازه او مجبور شد تا بخشی از اراضی خود را به فروش برساند.

سیما گوانگ به پسرش نوشت: «برای فقیر و غنی هر دو به‌طور یکسان، فضیلت از صرفه‌جویی شروع می‌شود. از سوی دیگر، غرقه شدن در تجمل‌گرایی به حرص و آز، مصیبت و حتی از دست دادن زندگی منجر می‌شود.»

http://en.minghui.org/html/articles/2016/8/8/158174.html