(Minghui.org) طی 21 سال تزکیه‌ام در فالون دافا، همیشه خود را تمرین‌کننده‌ای کوشا در نظر گرفته‌ام، موفق شده‌ام بر بسیاری از آزمون‌ها و رنج و محنت‌ها غلبه کنم و هیچ کارمای بیماری بزرگی نداشته‌ام.
شغلم مستلزم مطالعه زیاد در کامپیوتر و تلفن همراه است. اخیراً چشمانم قرمز و متورم شد و دیگر قادر به مطالعه نبودم.
اولین فکرم این بود که بیش‌ازحد چیزهای مردم عادی را خوانده‌ام که سبب شده روح‌های اهریمنی با من مداخله کنند. برای از بین بردن آنها افکار درست فرستادم و از استاد کمک خواستم تا شغل جدیدی پیدا کنم.
طی دو روز بعد وضعیت چشمانم بدتر شد و همکارانم توصیه کردند که نزد یک پزشک بروم.
مدام به خودم یادآوری می‌کردم که باید نظم‌وترتیبات نیروهای کهن را انکار کنم، زیرا تمرین‌کننده دافا هستم و هیچ‌کسی حق ندارد مرا مورد آزمایش قرار دهد.
باید دلیل اصلی مشکلِ چشمم را پیدا می‌کردم. ضرب‌المثلی چینی را به‌یاد آوردم که می‌گوید: «چشم‌ها پنجره‌ای به قلب هستند.»
آیا مشکل چشمم منعکس‌کننده مشکلی در قلبم است؟
استاد بیان کردند:
«برای یک تزکیه‌کننده، نگاه کردن به درون یک ابزار جادویی است.» («آموزش فا در کنفرانس بین‌المللی فای واشنگتن دی‌سی 2009»)
شروع کردم تا به‌طور جدی به درون نگاه کنم و سرانجام متوجه شدم که اغلب به دیده تحقیر به شوهرم نگاه می‌کنم. او نیز یک تمرین‌کننده فالون دافا است، اما فکر می‌کنم او کوشا نبوده و در بسیاری از زمینه‌ها مطابق استانداردهای فا نیست.
همچنین متوجه شدم به یکی از همکارانم که سطح اخلاقیاتش پایین است و با میل و رغبت، معشوقه مرد ثروتمندی شده است نیز به دیده تحقیر نگاه می‌کنم.
حقیر شمردن سایرین نیز ناشی از قلبی حسود است. معمولاً اگر یک شخص فکر کند که شخص دیگری بهتر از او است، به او برچسب حسود می‌زنیم. اما حقیر شمردنِ سایرین نیز تجلی‌ای از حسادت است، زیرا خودم را با آنها مقایسه می‌کنم.
وقتی این حسادت را کشف کردم، بسیار شوکه شدم، زیرا همیشه خود را تمرین‌کننده خوبی در نظر گرفته و اغلب سایر تمرین‌کنندگان و افراد عادی را به‌خاطر حسادت سرزنش کرده بودم.
متوجه شدم که مشکل چشمم ریشه در قلب «کثیف»م دارد.
به استاد گفتم که این حسادت را نمی‌خواهم و برای رها کردنش از ایشان تقاضای کمک کردم. چند دقیقه بعد، درد چشمانم ازبین رفتند.
حتی پس از یک خواب شبانه، قرمزی و تورم چشمانم نیز ناپدید شدند.
