رها کردن وابستگی به «انتظارِ پاسخگویی از سوی افراد»

(Minghui.org) من همیشه ناشکیبا بودم و دوست داشتم در اسرع وقت نتایج آزمون‌های مدرسه را بدانم. این وابستگی به انتظارِ پاسخگویی از سوی سایرین نیز بود و من متوجه آن نبودم.

درحال انتظار برای نتایج آزمون، بسیار مضطرب می‌شدم. انتظار چیزی بود که مرا خیلی خیلی اذیت می‌کرد. پس از فارغ‌التحصیلی از دبیرستان و رفتن به دانشگاه در این زمینه رشد و بهبود نداشتم و متوجه نبودم که این وابستگی قوی را دارم. وقتی با مردم مراوده داشتم، این وابستگیِ عمیقاً پنهان ظاهر می‌شد.

یکی از دوستان خوبم در دانشگاه فوراً به من پاسخ نداد و دچار اختلاف شدیم. فکر می‌کردم که او بی‌ادب است یا احتمالاً فکر می‌کند من برایش مهم نیستم. احساس ناراحتی کردم، اما متوجه نبودم که این مشکل من است.

ازآنجا که عقاید و تصوراتم را با جدیت ازبین نمی‌بردم، تضادهایی داشتم. دوستی داشتم که به‌خوبی با او سازگار بودم. در مرحله‌ای، او یک هفته به پیام‌هایم پاسخ نداد. به‌قدری عصبانی شدم که سینه‌ام درد گرفت. احساس می‌کردم خیلی مورد بی‌انصافی قرار گرفته‌ام. حتی اگرچه مدام فا را مطالعه می‌کردم، نمی‌توانستم آن را درک کنم و سرانجام با او قطع رابطه کردم.

تمرین‌کنندگان محلی اخیراً درباره این موضوع بحث کرده‌اند که آیا باید بلافاصله به سایرین پاسخ دهیم یا خیر. در طول بحث افراد دیدگاه‌های متفاوتی داشتند. من به درون نگاه کردم و متوجه شدم که این وابستگی‌ام رشد کرده است.

متوجه شدم «انتظار پاسخگویی از سایرین» ذهنیتی خودخواهانه است. از‌آنجا که می‌خواهم ثابت کنم نظرم مهم است و می‌خواهم سایرین با من موافق باشند، احساس می‌کنم که باید به من پاسخ دهند.

آیا اینکه سایرین بلافاصله پاسخ و واکنش نشان دهند، واقعاً خیلی مهم است؟ به‌نظر می‌رسد فراموش کرده‌ام که سایرین چون سرشان شلوغ است، بلافاصله پاسخ نمی‌دهند. وقتی وابستگی‌ام را بیشتر بررسی کردم، متوجه رقابت، خودنمایی، شهرت و غیره شدم؛ تمام عقاید و تصورات بشری‌ای که باید آنها را رها کنم.

به‌محض اینکه این وابستگی‌ها را تشخیص دادم، همه چیز در پیرامونم روشن شد. دیگر اهمیت نمی‌دهم سایرین چطور به من نگاه می‌کنند و چه نظری درباره من دارند و همینطوری نظر دادن درباره سایرین را کنار گذاشته‌ام.

به‌هنگام مواجهه با تضادها، توانایی نگاه صادقانه به درون فوق‌العاده مهم است. هر گاه احساس می‌کنم مورد بی‌انصافی قرار گرفته‌ام یا فکر می‌کنم که یک تضاد هیچ ارتباطی به من ندارد، باید به درون نگاه کنم. باید به‌یاد داشته باشم که اینها فرصت‌های خوبی برای رشد و بهبود هستند.