(Minghui.org) خانم سویی فنگلان، یک تمرینکننده فالون گونگ اهل شهر هاربین، در ۲۶ دسامبر ۲۰۱۶ به ۱۵ سال حبس بهطورغیرقانونی محکوم شد.
او در تاریخ ۶ مه ۲۰۱۶، بهخاطر خرید اشیای زینتی که عبارت حقیقت، نیکخواهی، بردباری (اصول فالون گونگ) روی‌شان نوشته شده بود، توسط مأموران بخش امنیت داخلی منطقه شیانگ‌فنگ بازداشت شد.
دادگاه منطقه شیانگ‌فنگ، در ۱۸ نوامبر ۲۰۱۶ یک محاکمه غیرعلنی بدون اطلاع خانواده یا وکیلش برگزار کرد. خانم سویی مجبور به دفاع از خود و اثبات بیگناهیاش شد.
او از دادگاه درخواست کرد که در مورد مأمورانی که خانه او را غارت و پول نقد و دفترچههای سپرده بانکی به ارزش ۱۳۰ هزار یوان را مصادره کردهاند، تحقیق کند. اما قاضی، درخواست او را نادیده گرفت.
در ۶ ژانویه ۲۰۱۷ وکیلش شخصاً درخواست تجدید نظر او را به قاضی دادگاه منطقه شیانگ‌فنگ ارائه داد.
خانم سویی از زمان دستگیری‌اش در بازداشتگاه شماره ۲ هاربین نگه داشته شده است. یکی از کارمندان دادگاه، از زمان خاتمه جلسه دادگاه تلاش کرد تا او را به امضای کاغذ حکم مجبور کند. خانم سویی به او گفت: «من آن را امضاء نمیکنم. من گناهکار نیستم!»
خانم سویی فنگلان
سابقۀ آزار و شکنجه
خانم سویی به مدت ۲۰ سال است که فالون گونگ را تمرین میکند. پس از آغاز آزار و شکنجه در ژوئيه ۱۹۹۹، او بازداشت، شکنجه و در اردوگاههای کار اجباری و مراکز شستشوی مغزی محبوس بوده است. او همچنین از کار خود اخراج شد و خانوادهاش از هم پاشیدند.
او پیش از این به‌عنوان یک کتابدار در مدرسه پلیس مسلح هاربین کار میکرد. در آوریل ۲۰۰۰، در دفتر محل کارش برای بیش از ۲۰ روز توسط مقامات مدرسه حبس شد. سپس از دفتر مدیریت با خانواده و دوستانش تماس گرفتند تا از آنها برای کمک در متقاعد کردن خانم سویی برای نفی فالون گونگ استفاده کنند. زمانی که باز هم نپذیرفت، مدرسه او را در ۱۸ مه ۲۰۰۰ اخراج کرد.
او برای اولین بار در ژوئن ۲۰۰۱ بازداشت شد، زمانی که به پکن رفته بود تا برای حق تمرین فالون گونگ درخواست تجدید نظر کند.
او به بازداشتگاه شماره ۲ هاربین برده شد و برای بیش از ۲۰ روز در آنجا محبوس بود. از خواب محروم شد و در صورتی که قوانین بازداشتگاه را از بر نمیگفت، نمیتوانست از توالت استفاده کند. او همچنین مجبور به ایستادن و چمباتمه زدن برای مدت زمان طولانی شد.
او دوباره در ژوئيه ۲۰۰۱ توسط مأموران اداره پلیس سونگهوآجیانگ بهخاطر صحبت با مردم درباره فالون گونگ، بازداشت و سپس به بازداشتگاه شماره ۲ هاربین فرستاده شد.
در آنجا، در اعتراض به بازداشت غیر قانونی، برای بیش از ۲۰ روز دست به اعتصاب غذا زد. سپس با زور به او غذا خوراندند.او بعداً به یک سال کار اجباری محکوم و در ۱۴ اوت ۲۰۰۱ به اردوگاه کار اجباری وانجیا منتقل شد. این اردوگاه کار به‌دلیل استفاده از روشهای مختلف شکنجه در تلاش برای وادار تمرینکنندگان فالون گونگ به نفی اعتقاداتشان، شناخته شده است.
در ۲۱ اوت ۲۰۰۱، زندانیان دهان خانم سویی را با چسب بسته و او را به دلیل از بر نکردن مقررات اردوگاه کار اجباری، مورد ضرب و شتم قرار دادند. نگهبان وانگ مین نیز با یک چهارپایه به صورت او ضربه زد که باعث ایجاد جراحتی به اندازه ۱.۵ سانتی متر در گوشه سمت چپ دهانش شد.
او بعد از این حمله دچار سرگیجه، تاری دید و چند برآمدگی بزرگ روی سرش ایجاد شد. خونریزی از جراحت دهانش ادامه یافت، بنابراین نمیتوانست غذا بخورد یا چیزی بنوشد. هماکنون جای جراحت باقی مانده است.
نمایش مجدد شکنجه: ضربه زدن به سر با چهارپایه
ترک خانه به اجبار
پس از اینکه خانم سویی آزاد شد، پلیس محلی از تحویل کارت شناسایی مخصوص ساکنین به او امتناع کرد. بدون آن کارت، پیدا کردن کار یا استفاده از وسایل حمل و نقل عمومی برایش مشکلتر بود.
او خانه را برای جلوگیری از آزار و شکنجه بیشتر و دستگیری، ترک کرد. حتی مکان اجاره‌ای که موقتاً در آن اقامت داشت، اغلب توسط پلیس جستجو میشد.
در مه ۲۰۰۷، زمانی که خانم سویی در خانه نبود، پلیس محل اقامت موقتش را غارت و همه کتابهای فالون گونگ و سایر وسایل شخصیاش را مصادره کرد.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه شرح آزار و شکنجه
