خانم وانگ جینگ با وجود بیماری‌های جدی در بازداشتگاه محاکمه شد

(Minghui.org) خانم وانگ جینگ به‌خاطر امتناع از ترک باورش به فالون گونگ هشت ماه حبس شد و در این مدت تحت آزار و شکنجه قرار گرفت. این تمرین معنوی از سال 1999 در چین مورد آزار وشکنجه قرار گرفته است.

طی مدتی که خانم وینگ در حبس بود وضعیت سلامتی‌اش رو به افول گذاشت به‌طوری‌که او را به واحد مراقبت‌های ویژه آی‌سی‌یو منتقل کردند. دادگاه محلی علیرغم وضعیت سلامتی خانم وینگ تصمیم گرفت که به‌خاطر ترویج یک سازمان فرقه‌ای او را به‌طور غیرقانونی محاکمه کند.

خانم وانگ 63 ساله، ساکن شهر چیتایهۀ هیلونگ‌جیانگ است و در 8 مه 2016 بازداشت شد و به بازداشتگاه برده شد. او تحت خوراندن اجباری و آزار و اذیت روانی قرار گرفت که منجر به بدتر شدن وضعیت سلامتی‌اش شد.

بی‌نظمی‌های پیش از محاکمه

وکلا و اعضای خانوادۀ خانم وانگ نگران وضعیت سلامتی‌ او بودند و درخواست کردند که از محاکمۀ او صرف‌نظر شود. تلاش‌های آنها منجر به این شد که دادگاه محلی محاکمه‌ای را که برای تاریخ 1 دسامبر 2016 برنامه‌ریزی شده بود لغو کند، اما آنها مجدداً زمان محاکمه را برای تاریخ 6 ژانویۀ 2017 تعیین کردند.

دادگاه از به‌جریان انداختن دادخواست وکلای خانم وانگ و درخواست آزادی او به‌قید ضمانت پزشکی امتناع کرد و اجازۀ بررسی اسناد پروندۀ او را به وکلا نمی‌دهد. همچنین مسئولین بازداشتگاه به وکلا اجازه ندادند که در‌خصوص این پرونده با موکلشان صحبت کنند.

پس از اعتراض وکیل خانم وانگ و خانواده‌اش، دادگاه محاکمه را به محل بازداشتگاه منتقل کرد. در روز محاکمه خانم وانگ بر روی صندلی چرخدار بود و علایم فشار خون بالا در او نمایان بود و به‌سختی می‌توانست صحبت کند.

در 4 ژانویه و دو روز پیش از برگزاری محاکمه، معاون رئیس بازداشتگاه با پسر خانم وانگ صحبت کرد. او ادعا کرد که اگر خانم وانگ و وکلایش در جریان محاکمه دادگاه را به چالش نکشند، دادگاه او را به‌قید ضمانت آزاد خواهد کرد. اما اگر خلاف آن عمل کنند، خانم وانگ به سه سال زندان محکوم خواهد شد. پسر خانم وانگ درخواست آنها را قبول نکرد.

معاون رئیس به فشار بر او ادامه داد و از او خواست به مادرش بگوید که گناهکار بودنش را بپذیرد و مجدداً ادعا کرد که او پس از محاکمه فوراً آزاد خواهد شد. پسر خانم وانگ بازهم قبول نکرد.

اشکال‌تراشی مکرر برای وکیل

خانم وانگ در جلسۀ پیش از محاکمه در روز قبل از آن حضور نداشت چراکه در بخش مراقبت‌های ویژه بستری بود. بنابراین او نتوانست مدارک و شواهد را بررسی کند و آنها را زیرسؤال ببرد.

وکیل خانم وانگ درخواست کرد که او را ببیند. قاضی ارشد درخواستش را قبول نکرد و آن را منوط به این کرد که ادارات نظارتی آن را تأیید کنند. در بیمارستان به او گفتند که باید تأییدیه از هفت ادارۀ دولتی کسب کند تا بتواند خانم وانگ را ملاقات کند.

وقتی او نهایتاً خانم وانگ را ملاقات کرد، متوجه شد که او را با زنجیر به تخت بسته‌اند و او بسیار لاغر به‌نظر می‌رسید. او به‌سختی می‌توانست صحبت کند و به‌نظر می‌رسید که مشکلات تنفسی دارد. به او در‌خصوص محاکمۀ قریب‌الوقوع روز 6 ژانویه چیزی نگفته بودند.

وکیل خانم وانگ با توجه به وضعیت جدی سلامتی او به دادگاه گفت که او آمادگی برای شرکت در جلسۀ محاکمه را ندارد. دادگاه به‌هرحال تعهدی به‌تعویق محاکمه نداد اما قبول کرد که در روز محاکمه وضعیت خانم وانگ را بررسی کند.

خانوادۀ خانم وانگ سعی کردند او را ببینند. یکی از نگهبان‌ها گفت که ملاقات آنها باید توسط مقامات بازداشتگاه تأیید شود. او ادعا کرد که خانم وانگ از وضعیت سلامتی خیلی خوبی برخوردار است. او آنها را تهدید کرد که اگر بدون تأییدیۀ رسمی به بیمارستانِ زندان وارد شوند، بازداشت خواهند شد.

به خانواده گفتند که تنها دو نفر از آنها می‌توانند در جلسۀ محاکمه در بازداشتگاه شرکت کنند.

آماده‌سازی برای محاکمه

در روز محاکمه، خانواده و وکلای خانم وانگ زودتر به بازداشتگاه وارد شدند. در‌ابتدا، دو نگهبان امنیتی آنها را تحت‌نظر داشتند که بعداً با دو مأمور پلیس مسلح جایگزین شدند.

پیش از ورود به بازداشتگاه وکلا قبول نکردند که مورد بازرسی امنیتی قرار گیرند. آنها گفتند که یک وکیل از همان حقوق قانونی که مدعی‌العموم دارد برخوردار است و آنها از بازرسی مستثنی هستند. نهایتاً دو نفر نمایندۀ مدعی‌العموم هم مجبور شدند تحت بازرسی امنیتی قرار گیرند.

در طول محاکمه، به خانوادۀ خانم وانگ اجازه ندادند که پشت سر خانم وانگ بنشینند.

به خانم وانگ لباس‌خواب صورتی پوشانده بودند. او بسیار لاغر بود، به‌سختی نفس می‌کشید و از هوشیاری کامل برخوردار نبود. دادگاه برای برگزاری محاکمه او را به‌زور از بخش مراقبت‌های ویژه بیرون آورده بود و در سالن محاکمه هیچ دستگاه پزشکی برای کنترل وضعیت سلامتی‌اش وجود نداشت.

جلسۀ دادگاه در بازداشتگاه

وقتی وکیل مدافع به قاضی‌ای که ریاست جلسه را برعهده داشت گفت که خانم وانگ برای شرکت در محاکمه وضعیت مناسبی ندارد، ژو پاسخ داد که این موضوع مورد رسیدگی قرار نمی‌گیرد. سپس ژو از خانم وانگ پرسید که آیا می‌تواند در حالت ایستاده محاکمه شود. خانم وانگ با صدایی ضعیف پاسخ داد که نمی‌تواند چیزی بشنود چراکه صدای زنگ در گوش‌هایش است.

مدعی‌العموم لی دایو دستور داد که محاکمه ادامه یابد. قاضیِ رئیس جلسه از خانم وانگ خواست که به جنایاتی که متهم شده است اقرار کند ولی خانم وانگ اقرار نکرد. وقتی خانم وانگ به چیزی اعتراض می‌کرد، دادگاه یا مدعی‌العموم حرفش را قطع می‌کردند و سعی می‌کردند او را گمراه کنند و از او می‌خواستند که پاسخش را مختصر بیان کند.

وکیل خانم وانگ به شواهدی که آنها ارائه دادند اعتراض کرد. او گفت که مدارک و شواهد ارائه شده ثابت نمی‌کند که خانم وانگ دارای ابزاری برای تولید مطالب اطلاع‌رسانی فالون گونگ بوده است و اینکه او حقیقتاً فالون گونگ را رواج نداده است. بالاخره اینکه ورقۀ استشهاد مدعی‌العموم امضاء نشده است.

وکیل در بیانیۀ پایانی خود ابراز داشت که هیچ قانونی در چین تصریح نمی‌کند که فالون گونگ یک سازمان فرقه‌ای است.

پس از پایان محاکمه، خانم وانگ از امضای متن محاکمه سرباز زد. سپس او را بدون اینکه با وکیل یا پسرش صحبت کند به بیمارستان بردند.