(Minghui.org)  آقای لو ونبین، تمرین‎کننده ۳۹ ساله فالون دافا، دچار فروپاشی روانی شده است و بعد از حبس و شکنجه برای بیش از ۱۱ سال، دیگر نمی‌تواند کارهای شخصی‌اش را انجام دهد. او در حال حاضر برای رفع همه نیازهای شخصی‌اش متکی به والدینش است چرا که دیگر نمی‎تواند کار کند.

از زمانی که حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) آزار و شکنجه فالون دافا را در سال ۱۹۹۹ آغاز کرد، آقای لو سه بار به‎طور غیرقانونی بازداشت و دو بار به زندان محکوم شد. هزاران یوان از او اخاذی کردند و از کارش نیز اخراج شد.

همچنین خانه‎اش دو بار غارت شده و تمام مدارک شناسایی‎اش، از جمله مدرک دانشگاهی و مجوز تدریسش، توسط مأموران از اداره پلیس چینگ‎شانهو توقیف شده است. او هنوز هم اسناد و مدارکش را دریافت نکرده است.

محکوم به هفت سال حبس و شکنجه

آقای لو معلم سابق مدرسه شماره ۱ لئوجیا در منطقه چینگ‎شانهو بود. او در اواخر سال ۱۹۹۸ تمرین فالون دافا را شروع کرد. پس از تمرین بلافاصله همه بیماری‎هایش ناپدید شدند و او تبدیل به فردی صبورتر و باملاحظه نسبت به دیگران، به ویژه دانش آموزانش شد. دانش‌آموزان و همکارانش، احترام بسیار زیادی برای او قائل بودند.

در اکتبر ۲۰۰۰، آقای لو توسط مأموران اداره پلیس لئوجیا دستگیر شد، زیرا او در حال توزیع مطالب اطلاع‌رسانی فالون دافا در مدرسه بود. او را به اداره پلیس بردند، اما هنگام شب از آنجا فرار کرد. آقای لو برای اجتناب از دستگیری مجدد مجبور شد برای چند ماه فرار کند و بی خانمان شود.

در فوریه سال ۲۰۰۱، در حالی که او مطالب دافا را در شهر یینگشن، استان سیچوآن توزیع می‎کرد، دوباره دستگیر و در یک اداره پلیس محلی به مدت یک هفته بازداشت شد. پس از اینکه به شهر نانچانگ فرستاده شد، او را به هفت سال زندان محکوم کردند.

آقای لو سپس به زندان یوجنگ در استان جیانگشی منتقل شد، جایی که به‌دلیل خودداری از انکار باورش به فالون دافا تحت شکنجه قرار گرفت.

او شش بار در سلول انفرادی حبس و پنج بار مجبور به حضور در جلسات شستشوی مغزی شد و مورد ضرب و شتم قرار گرفت، در حالی که دستبند به دستش بود او را آویزان کردند و وادار شد که بدون حرکت در برابر یک دیوار برای مدت طولانی بایستد.

تعدادی از زندانیان جنایتکار به نوبت او را تحت نظر می‌گرفتند تا از خواب محرومش کنند. زمانی که او حاضر به نوشتن اظهاریۀ تضمین برای انکار باورش نشد، نگهبانان و زندانیان او را روی زمین انداختند و با چوب لباسی کتکش زدند.

پس از چند شبانه روز شکنجه، آقای لو گیج و منگ شده بود. او در ۲۶ فوریه ۲۰۰۸ آزاد شد.

حبس مجدد

آقای لو برای سومین بار در ۱۷ سپتامبر ۲۰۰۹ توسط مأموران اداره پلیس تازای‌چیائو بخاطر چسباندن مطالب دافا در منطقه چینگ‌یونپو دستگیر شد. به او دستبند زدند و او را به میله آهنی در اداره پلیس آویزان کردند.

بعدها به بازداشتگاه شماره ۲ نانچانگ منتقل شد و برای چندین ماه در آنجا بازداشت بود. هنگامی که حاضر به پوشیدن لباس بازداشتگاه نشد، نگهبان زو ِرن دستور داد تا گروهی از زندانیان او را مورد ضرب و شتم قرار دهند.

بعدأ دادگاه منطقه شیهو آقای لو را به چهار سال و نیم حبس در زندان نانچانگ محکوم کرد. در آنجا او مجبور به انجام کارهای اجباری سخت شد.

اگر او موفق به انجام سهمیه کارش نمی‎شد، نگهبانان او را در مقابل زندانیان دیگر مورد ضرب و شتم قرار می‎دادند و سپس او را به در بزرگ آهنی برای چند روز دستبند می‎زدند.

نگهبانان، زندانیان جنایی را نیز تحریک می‎کردند تا آقای لو را شکنجه کنند. آنها او را مجبور می‌کردند بدون حرکت در برابر یک دیوار برای مدت طولانی بایستد یا او را در شب زمانی که به خواب رفته بود، کتک می‎زدند.

اگر چه او هر روز شکنجه می‎شد، آقای لو همچنان باورش را از دست نداد. و این منجر به آزار و شکنجه بیشتر می‎شد. زندانیان که او را تحت نظارت داشتند، با استفاده از میله‎ای آهنی، شب‎ها هر ۱۵ دقیقه یک‎بار او را کتک می‌زدند.

همچنین چند بار با دستبند او را به یک در بزرگ آهنی ‌بستند که هر بار ۲ الی ۳ روز این آزار و شکنجه ادامه داشت و این در حالی بود که او اجازه استفاده از توالت را نداشت. در نتیجه، او مجبور بود در لباسش خود را تخلیه کند.

آقای لو همچنین ۸ بار و در مجموع ۱۴ ماه در سلول انفرادی محبوس بود.

او بعدها به مدت ۱۰ ماه در یک مرکز شستشوی مغزی زندانی شد و برای نوشتن بیانیه‎ای برای انکار باورش، تحت فشار قرار گرفت.

هنگامی که آقای لو در مارس ۲۰۱۴ آزاد شد، او ناتوان شده بود و پدر و مادرش باید از او مراقبت می‎کردند. او در حال حاضر به سردردهای مداوم، تشنج، لرزش مبتلا شده است و گاهی اوقات بدون کنترل فریاد می‌کشد. او و خانواده‎اش گمان می‎کنند که نگهبانانِ زندان، به غذای او مواد مخدر روانگردان اضافه می‌کرده‌اند. این روشی است که برای آزار و شکنجه بسیاری از تمرین‎کنندگان دافا مورد استفاده قرار می‎گیرد.