درباره رنج‌های ناشی از کارمای بیماری

(Minghui.org) برخی از تمرین‌کنندگان در منطقه‌ام، به‌خصوص آنهایی که مسن هستند، برای مدتی طولانی رنج‌های ناشی از کارمای بیماری را تجربه کرده‌اند. برخی در میان این دردهای بی‌پایان، دچار افسردگی شدند و قادر نیستند علت ریشه‌ای مشکل را پیدا کنند. برخی حتی درگذشتند.

چرا کارمای بیماری وجود دارد؟ می‌دانیم که تمرین‌کنندگان دافا هیچ‌گونه بیماری‌ای ندارند، چراکه وقتی شروع به تمرین فالون گونگ کردیم، استاد کارمای ما را از بین بردند. در تزکیه طی دورۀ اصلاح فا، استاد هیچ رنج و محنت بزرگی را برای ما نظم‌وترتیب نمی‌دهند. هر گونه علائم شدید بیماری باید یک «آزمون» باشد که از سوی نیروهای کهن برنامه‌ریزی شده است تا نقاط ضعف خاصی در تزکیه تمرین‌کنندگان را هدف قرار دهد، از جمله نقاط ضعف کوچکی که برای مدتی طولانی به آنها توجه نشده است.

چگونه باید آزمایش کارمای بیماری را انکار کنیم؟ تجلی کارمای بیماری دارای یک الگو و یک دوره است. برخی از آزمون‌های کارمای بیماری به‌طور ناگهانی ظاهر می‌شوند، اما درواقع به‌تدریج در طی یک دوره طولانی رشد و توسعه می‌یابند. اگر بتوانیم در طول توسعه کارمای بیماری رد و اثرهای آن را احساس کنیم، غلبه بر آن ساده‌تر خواهد بود. زمانی که آن شدت می‌یابد، غلبه بر آن سخت‌تر می‌شود. به اعتقاد من تا زمانی که درخصوص اصول روشن هستیم و افکار درست داریم، تمامی اهریمنان می‌توانند ازبین برده شوند.

به‌یاد داریم که وقتی شروع به تمرین فالون گونگ کردیم، چقدر خوشحال و مشعوف بودیم، اما پس از تمرین به‌مدت ۱۰ یا ۲۰ سال و صدها بار خواندن جوآن فالون، برخی از تمرین‌کنندگان بی‌تفاوت شده‌اند و دیگر احساس نمی‌کنند که قلمروی ذهنی‌شان درحال رشد است. چه اتفاقی افتاده است؟

در واقع پاسخ به این سؤال، علت ریشه‌ای آزمون کارمای بیماری نیز است.

استاد به ما آموختند که «فا در سطوح مختلف به شکل‌های مختلفی متجلی می‌شود.» (از «سخنرانی دوم» در جوآن فالون)

اگر ما به مطالعه فا ادامه دهیم و برای رشد و بهبود قلب‌مان به درون نگاه کنیم، کتاب جوآن فالون اصول جدیدی را به ما نشان خواهد داد، به بهبود ما کمک کرده و ما را به سمت سطوح بالاتر هدایت می‌کند.

برخی از تمرین‌کنندگان الزامات اساسی درخصوص نگاه به درون را نادیده گرفته‌اند و سرشت قلب خود را رشد نداده‌اند. درنتیجه، بسیاری از وابستگی‌ها یا ذهنیت‌ها برای بیش از ۱۰ سال دست‌نخورده باقی ماند‌ه‌اند. سطح آنها رشد نکرده است. درنتیجه اصول جدید به آنها نشان داده نمی‌شود.