تمرکز تزکیه بر قلب است نه بر ظاهر

(Minghui.org) در مقاله «یاد گرفتم که چگونه کار و خانواده‌ام را با مأموریتم برای نجات مردم هماهنگ کنم» تمرین‌کننده‌ای از میسوری تجربه‌اش درباره برقرار کردن تعادل میان تمرین تزکیه، کار و زندگی‌اش را به اشتراک گذاشته بود. او توانسته بود در هر مکان و در حال انجام هر کاری، به‌طورکوشا به تزکیه خود ادامه دهد.

این مقاله مرا به فکر واداشت. از زمانی که بیش از 20 سال پیش تمرین تزکیه را شروع کردم، با مطالعه روزانه فا به درک‌های زیادی رسیدم. هر چند وقت یک بار که مسیر تزکیه‌ام آرام و هموار بود، فکر می‌کردم که توانسته‌ام بر اساس فا عمل کنم. وقتی به‌طور عمیقی گذشته را بررسی کردم، متوجه شدم که درک‌هایم محدود بوده است. روی اینکه چه کاری انجام دهم و چه کاری انجام ندهم تمرکز می‌کردم. به این شکل به جای اینکه قلبم را تزکیه کنم و کاملاً در فا جذب شوم، سعی می‌کردم شبیه یک تمرین‌کننده رفتار کنم.

ماجراهای ذیل تعدادی از تجربیاتم است.

زندگی زناشویی

در روزهای نخست تزکیه نسبت به بسیاری از مسائل مربوط به زندگی زناشویی و کاری‌ام رویکرد ساده و نادرستی را در پیش گرفتم. به محض شروع تمرین، برای از بین بردن وابستگی شهوت، رابطه جنسی با شوهرم را قطع کردم. فکر می‌کردم تمرین تزکیه به حدی مهم است که نباید اجازه دهم هیچ چیزی با آن مداخله کند. این موضوع باعث ایجاد مجادلاتی شد و بعداً همسرم سعی کرد مانع من از انجام تمرینات شود. به جای اینکه برای پیدا کردن شکاف‌های شین‌شینگم به درون نگاه کنم، این مداخله را یک آزمون و حتی یک مداخله شیطانی در نظر گرفتم. در نهایت زمانی که شوهرم به من خیانت کرد هنوز به کار اشتباهی که کرده بودم فکر نمی‌کردم و او را مقصر می‌دانستم.

تا اینکه بعداً به مشکلم پی بردم. استاد در «چه کسی جرأت می‌کند وابستگی‌های بشری را از بین ببرد؟» در هنگ یین بیان کردند:

«آن شامل تزکیه ذهن، بریدن از امیال، رها شدن از وابستگی‌ها است،»

درک من از این بخش این است که تزکیه ذهن امری بنیادین است درحالی که بریدن از امیال، شکل و ظاهر آن است. اگر کسی روی شکل و ظاهر تمرکز و در آن افراط کند، نتیجه خوبی به دست نمی‌آورد. در واقع فالون دافا سرشت ذهنمان را ارتقاء می‌دهد که به بهترین شکل در دنیای بشری خود را نشان می‌دهد. اگر ما به‌خوبی عمل کنیم مردم برای رفتار درستی که در نتیجه رشد و ارتقاء شین‌شینگمان است، ارزش قائل خواهند شد. اما این نیاز به ارتقائی بنیادین و تغییر از درون به بیرون دارد. درست مانند آنچه که استاد در سخنرانی سوم جوآن فالون بیان کردند:

«نور بودا همه‌ جا می‌درخشد، درستی و پسندیدگی همه چیز را هماهنگ می‌کند.»

کار

وضعیت مشابهی در محل کارم وجود داشت. به ظاهر همیشه خیلی کار می‌کردم و تمام وظایفی که مدیرانم به من محول می‌کردند را بدون هیچ گله و شکایتی به موقع انجام می‌دادم. اما در ذهنم فقط می‌خواستم کارهایم را هر چه زودتر تمام کنم تا وقت بیشتری برای مطالعه فا داشته باشم. با آن ذهنیت قلبم را در کار نگذاشتم و فقط می‌خواستم زودتر آن را تمام کنم.

استاد به ما گفتند بدون در نظر گرفتن اینکه کجا هستیم، خوب باشیم. این یعنی باید قلبم را در کارم بگذارم و آن را به‌خوبی انجام دهم. در واقع با اینکه کار قسمتی از تمرین تزکیه نیست، اینکه چطور بتوانیم موقعیت‌ها را اداره کنیم نشان می‌دهد که آیا تمرین‌کنندگان راستینی هستیم یا نه.

افکار و عقاید بشری

پس از شروع آزار و شکنجه در سال 1999 با این فکر که می‌توانم هر چیزی حتی زندگی‌ام را به‌خاطر دافا رها کنم، برای دادخواهی فالون دافا به پکن رفتم. با مرور گذشته متوجه شدم که هنوز اندوه عمیقی در ذهنم وجود داشت که در واقع منشأ آن افکار و عقاید بشری بود. فقط تصور کنید اگر یک فرد عادی به دادخواهی برود آیا هنوز حاضر است همه چیز را رها کند؟ هدف از دادخواهی ساده است: حل کردن یک مشکل. چرا باید فکر کنیم که چیزی از دست خواهیم داد؟ تمرین فالون دافا با برکات همراه است. ما نباید سرکوب را به رسمیت بشماریم یا فرض کنیم عواقب منفی وجود خواهد داشت.

در واقع این ذهنیت در نتیجه افکار و عقاید بشری‌ام و مربوط به نظم و ترتیب‌های نیروهای کهن بود. با آن ذهنیت، من شغلم و حتی برخی از تمرین‌کنندگان زندگی‌شان را از دست دادند. این چیزی نیست که استاد می‌خواهند، اما به این دلیل رخ داد که ما آن را به رسمیت شناختیم.

محیط کار و زندگیِ ما مریدان دوره اصلاح فا اتفاقی نیست. ما باید به‌خوبی عمل کنیم تا تعداد زیادی از موجودات ذی‌شعور بتوانند نجات یابند. برای رسیدن به این هدف، ابتدا باید وابستگی افکار و عقاید بشری را رها کنیم.

وابستگی به زمان

برخی از تمرین‌کنندگان پس از سال‌ها تمرین تزکیه، اخیراً به زمان وابسته شده‌اند. برخی می‌خواهند از کار و سبک زندگی عادی پرهیز کنند زیرا فکر می‌کنند آن اتلاف وقت است. بعضی از تمرین‌کنندگان در پی انجام کار نیستند و فکر می‌کنند پس اندازشان تا پایان دوره اصلاح فا کافی است. من فکر می‌کنم این رفتار نامناسب است.

تمرین‌کننده بودن به این معنی است که خودمان را رشد و ارتقاء دهیم و در نجات مردم به استاد کمک کنیم. به علاوه اینکه ما مریدان دافا هستیم و مسیری که طی می‌کنیم مرجعی برای مردم در آینده خواهد بود. این به معنی این است که باید ذهنمان باز باشد و کارها را با ذهن و رفتار موقرانه‌ای انجام دهیم. تنها زمانی که خودخواهی را رها کنیم قادر خواهیم بود به‌طور حقیقی در فا جذب شویم.

به افراط نرفتن

استاد در جوآن فالون بیان کردند:

«ما می‌گوییم که این مدرسه، "فرو رفتن در یک شاخ گاو" است. چگونه؟ در ابتدا وقتی بودی‌دارما در آن رفت، فکر کرد خیلی جادار بود، درحالی که برای روحانی بزرگ‌ دوم به آن اندازه جادار نبود؛ برای روحانی بزرگ‌ سوم متوسط بود، اما در زمان روحانی بزرگ‌ چهارم واقعاً باریک بود؛ برای روحانی بزرگ‌ پنجم تقریباً فضایی وجود نداشت و در زمان روحانی بزرگ‌ ششم، هویی‌نِنگ، به بن بست رسیده بود و نتوانستند دیگر حرکت کنند.»

حالا به این درک رسیده‌ام که به عنوان تمرین‌کنندگان دافا، نباید با افکار و ذهنیت‌هایمان خودمان را محدود کنیم. در غیر این صورت شاید نتوانیم به جلو پیش رویم و این ممکن است باعث بروز مشکلات مختلفی شود.

شاهد موقعیت‌هایی بوده‌ام که تمرین‌کنندگان دستگیر یا دچار کارمای بیماری شدند. اگر بتوانیم واقعاً قلبمان را به‌خوبی تزکیه کنیم، زیان‌های کمتری را متحمل خواهیم شد.