13 سال حبس و شکنجۀ مردی اهل چانگچون بخاطر چاپ مطالب فالون گونگ

(Minghui.org) از زمانی که آزار و شکنجه فالون گونگ در ژوئیه 1999 شروع شد، آقای یانگ فِنگ بخاطر باورش به این تمرین معنوی به دفعات توسط حکومت کمونیستی زندانی و تحت شکنجه قرار گرفته است.

آقای یانگ از شهر چانگچون در استان جیلین، تمرین فالون گونگ را در اوت 1996 شروع کرد. پیش از آن، او بیماری‌های زیادی داشت، از جمله سیروز کبدی، التهاب کیسه صفرا، فتق دیسک و آسم. با این حال، او در طی یک ماه پس از یادگیری فالون گونگ از بیماری‌های خود رهایی یافت.

حبس و شکنجه به مدت سیزده سال

آقای یانگوا در روز 6 فوریه 2001 بخاطر چاپ مطالب اطلاع‌رسانی درباره فالون گونگ بازداشت شد. چندین مأمور پلیس، از جمله لی شیشنگ، رئیس بخش شماره 1 در اداره پلیس چانگچون، لی شینتائو، رئیس بخش لی شیچانگ، و لیو هویبین او را در طی بازجویی شکنجه کردند.

آنها سرش را با یک کمربند تحت ضرب و شتم قرار دادند و او را به نیمکت ببر بستند، به دست‌ها و پاهایش دستبند و پابند زدند. در زمستان سرد، تمام لباس‌هایش را درمی‌آوردند، پنجره را باز می‌کردند و آب سرد رویش می‌ریختند. آنها همچنین با باتوم الکتریکی به گردنش شوک وارد کردند.

او قبل از محکوم شدن توسط دادگاه منطقه نانگوان به 13 سال حبس، به مدت یکسال و چهارماه در بازداشتگاه تیبی زندانی شد.

آقای یانگ را در مارس 2002 به زندان جیلین بردند.

لی یُنگشنگ از «بخش آموزش» چهار زندانی را اختصاص داد که به نوبت در تمام اوقات آقای یانگ را تحت نظر قرار دهند.

آقای یانگ را روی تخت مرگ قرار دادند و به مدت یک هفته شکنجه کردند. او را مجبور می‌کردند که برای مدتی طولانی روی چارپایه کوچکی بنشیند و اجازه نداشت که با هیچ کسی ارتباط داشته باشد.

شرایط جسمی‌اش در نتیجه شکنجه بدتر شد. او قادر نبود که غذا بخورد و تبدیل به پوست و استخوان شده بود. عضلات پای او تحلیل رفته، و سراسر بدنش دچار بیماری پوستی گال شده بود.

آقای یانگ یکبار توسط زندانیانی به نام‌های لیو جینبائو و وانگ چنگ بخاطر خواندن آموزه‌های فالون گونگ با تمرین‌کننده دیگری تحت ضرب و شتم قرار گرفت.

او در مارس 2005 به زندان تیبی منتقل شد که آنجا به مدت یکسال زندانی شد. سپس در مارس 2006 او را به زندان گُنگژولینگ بردند.

او را در 16 آوریل 2008 هنگام خواندن فالون گونگ از روی کتاب الکترونیکی (نسخه الکترونیکی یکی از کتاب‌های چاپی) دستگیر کردند و در سلول انفرادی زندان گونگژولینگ قرار دادند. به مدت 14 روز در آن سلول شکنجه شد. دست‌ها و پاهایش را به تختی بستند و تحت کشش قرار دادند. لیو گانگ رئیس بخش پنجم با باتوم الکتریکی به او شوک وارد کرد و دائم به صورتش سیلی می‌زد.

یین یوهویی، مدیر جدیدی که در آن زمان به تازگی ترفیع یافته بود، در 16 مه 2009 آقای یانگ را به دفتر خود احضار کرد چراکه آقای یانگ از نصب علامت مخصوص زندان که اسمش روی آن ثبت شده بود برروی لباسش و انجام کار اجباری اجتناب کرده بود.

یین سه زندانی را بکار گرفت که آقای یانگ را تحت ضرب و شتم قرار دهند. او را روی زمین نگه داشتند و دستانش را پشت کمرش دستبند زدند. بر روی بدنش پا ‌گذاشتند و با باتوم الکتریکی به او شوک وارد کردند و گردنش را سوزاندند.

آقای یانگ در ماه‌های اوت تا سپتامبر 2010 تحت جلسات شستشوی مغزی قرار گرفت، که در آنجا مجبور بود در تمام روز روی چارپایه کوچکی بنشیند و به برنامه‌های ضبط شده‌ای که به فالون گونگ افتراء می‌زد، گوش دهد. او همچنین مجبور شد گزارش‌هایی در ارتباط با «انتقاد از خود» بنویسد و تلاش می‌کردند که او را وادار به انکار باورش کنند.

آقای یانگ در 7 فوریه 2014 آزاد شد.

سختی‌های بزرگ پس از آزادی

همسر آقای یانگ در سال 2004 در حالی که در زندان جیلین زندانی بود، از او طلاق گرفت، زیرا او نمی‌توانست در برابر فشار و آزار و اذیت شدید از سوی مسئولین تاب بیاورد. مادرش در آستانه سال نوی چینی سال 2013 درگذشت.

آزار و اذیت نیز منجر به زیان اقتصادی زیادی برای آقای یانگ شد. خانه‌اش چندین بار توسط پلیس غارت و چندین لپ تاپ، چاپگر و پول نقدی به مبلغ 5400 یوآن از وی توقیف شد و هرگز بازگردانده نشد.

آقای یانگ سابق براین در شرکت برق با حقوق سالانه بیش از 100 هزار یوآن کار می‌کرد اما پس از آغاز آزار و شکنجه، اخراج شد.

او بعداً برای یک شرکت تاکسیرانی کار کرد، اما بعد از دستگیری‌اش خودروی او به مدت چند ماه توقیف شد. سپس مجبور شد که به شرکت تاکسیرانی بخاطر زیان وارده به عایدی شرکت بیش از 10 هزار یوآن به‌عنوان خسارت پرداخت کند.

دستگیری‌های گذشته

کمی بعد از شروع آزار و شکنجه، آقای یانگ به‌دلیل خودداری از انکار باورش، توسط مأموران اداراه پلیس جیلینجیه و اداره پلیس منطقه ارادائو دستگیر و حدود اواخر ماه اوت، اوایل ماه سپتامبر سال 1999 به مدت 15 روز در بازداشتگاه داگوانگ زندانی شد.

پلیسِ جیلینجی و ارادائو در تلاش برای جلوگیری از رفتن آقای یانگ به پکن برای دادخواهی از فالون گونگ، او را در بازداشتگاه بالیبائو از 29 سپتامبر تا 8 اکتبر 1999 بازداشت کرد.

با این حال، آقای یانگ برای دادخواهی به پکن رفت. او بازداشت و تا چانگچون اسکورت شد و آنجا به مدت 15 روز از 14 تا 26 اکتبر بازداشت شد. نگهبانی در بازداشتگاه داگوانگ، به صورت، قفسه سینه و شکمش مشت زد.

آقای یانگ دوباره در ماه مارس سال 2000 توسط پلیس از ایستگاه پلیس جیلینجی دستگیر شد و ادعا کردند که دستگیری وی بخاطر «تثبیت نظم اجتماعی» بوده است. او را به اداره پلیس منطقه ارادائو منتقل کردند، که آنجا یک افسر پلیس بیش از ده بار به صورتش سیلی زد.

او را به مدت 30 روز به بازداشتگاه شماره یک تیبی بردند که آنجا در حین بازجویی توسط چهار مأمور پلیس به مدت دو ساعت تحت شکنجه قرار گرفت. روش‌های شکنجه‌اش شامل کشیدن دستان و قرار دادن او روی نیمکت ببر بود.