(Minghui.org) هیجده سال است که آزار و شکنجه علیه فالون دافا ادامه دارد. هنوز در بعضی مناطق شدید است، اما در بعضی نواحی وضعیت تغییر کرده است.

تا چند سال پیش، آزار و شکنجه در منطقه ما بسیار شدید بود. بعد از این‌که تمرین‌کنندگان محلی فالون دافای منطقه‌مان، درباره اینکه چرا هنوز مورد هدف پلیس قرار می‌گیریم، درکمان را به اشتراک گذاشتیم، متوجه شدیم که احتمالاً دلیل آن تنفر و عصبانیت‌مان نسبت به شکنجه‌‌‌گران است.

جیانگ زمین، رهبر پیشین حزب کمونیست چین، آزار و شکنجه را آغاز کرد وقدرت سیاسی انجام آن را داشت. این شکنجه‌ها مستقیماً شامل آزار و اذیت، دستگیری، بازداشت، جریمه، کتک زدن، شکنجه، شستشوی مغزی و محکومیت می‌شد.

افرادی که مورد آزار و اذیت واقع شده‌اند به احتمال زیاد تا اندازه‌ای تنفر و عصبانیت نسبت به پلیس را در خاطر دارند. این احساسات منفی در مقاله‌های تمرین‌کنندگانی که در معرض آزار و اذیت بوده‌اند منعکس می‌شود.

نوشتن مقاله‌ام

زمانی مقاله‌ای در مورد تمرین‌کننده‌ای که به‌طورغیرقانونی دستگیر شده بود نوشتم. این مقاله به‌طور وسیعی در منطقه ما پخش شد، اما بدبختانه به دستگیری شش تا هفت تمرین‌کننده و انتقال آن‌ها به مرکز شستشوی مغزی منجر شد. این دستگیری‌ها در پی تلاش پلیس برای پیدا کردن کسی که مقاله را نوشته بود انجام گرفت.

از اینکه این افراد به‌خاطر من دستگیر شده بودند احساس بدی داشتم. این مقاله را به‌منظور بازداشتن مقامات پلیس از رفتار جنایتکارانه‌شان نوشتم، اما در عوض به دستگیری تعداد بیشتری تمرین‌کننده منجر شد.

به درون نگاه کردم و متوجه شدم انگیزه‌ام از نوشتن مقاله،‌ با حس تنفر و اتهام همراه بود. عاری از حس نیک‌خواهی و شفقتی که یک تمرین‌کننده باید برای نجات مأموران پلیس داشته باشد بود.

با به اشتراک گذاشتن دیدگاه‌ها و افکارمان با یکدیگر در مورد آزار و شکنجه، احساسات و افکارمان درباره پلیس تغییر کرد. به دنبال آن، متوجه شدیم که تعداد تمرین‌کنندگانی که در منطقه ما مورد آزار و شکنجه قرار می‌گرفتند کاهش پیدا کرد.

برای مثال، چند مقام ارشد اداره 610 آمدند و رفتند و بیشتر آن‌ها خوشبختانه تمرین‌کنندگان را مورد آزار و شکنجه قرار ندادند. هنگامی که پلیسِ محلی تماس‌های تلفنی دررابطه با گزارش مکان تمرین‌کنندگان دریافت کردند، با افسران امنیتی داخلی مشورت کردند، اما اغلب تمرین‌کننده‌ها را به‌حال خود ‌گذاشتند و کاری با آن‌ها نداشتند. یک‌بار، تمرین‌کننده‌ای به مقام ارشد بخش امنیت داخلی درباره فالون دافا اطلاعاتی داد. آن فرد گفت که مسؤولیت‌های دیگری دارد و رفت.

در سال 2015، هنگامی که علیه جنایتکاران و جیانگ زمین به‌خاطر شروع آزار و شکنجه علیه فالون دافا به دادگاه عالی خلق شکایاتی ارائه شد، تمرین‌کنندگان بسیاری در منطقه ما نیزشکایت‌های خود را ثبت کردند.

قصد ما نجات دادن تمام مأموران و افراد پلیس بود. در نتیجه، تنها تعداد کمی تمرین‌کننده برای صحبت با مسئولین درباره شکایات‌ نیاز بود.

استاد بیان کردند:

«بزرگ‌ترین تجلی شن نیک‌خواهی است. آن می‌تواند تمامی چیزهایی که درست نیست را متلاشی کند.» (آموزش فا در کنفرانس بین المللی واشنگتن دی سی، 2009)

نیروهای کهن می‌خواهند مأموران پلیسی که آزار و شکنجه را انجام می‌دهند از بین ببرند. ما تزکیه‌کنندگان مسئولیت داریم که آن‌ها را نجات دهیم. دریافتیم راهی که می‌توانیم این‌کار را انجام دهیم از طریق از بین بردن نفرت، مقصر دانستن آن‌ها و عصبانیت‌مان نسبت به آن مأموران است. ما می‌توانیم نیروهای کهن را با قلب‌های مهربان و افکار درستمان تضعیف کنیم.

اما، این بدان معنی نیست که نباید کارهای اشتباهشان را علنی کنیم. علنی کردن آزار وشکنجه قدم مهمی است که برای پایان دادن به آن باید برداریم، اما باید این کار را با نیت نجات مردم انجام دهیم.

این‌ مطالب درک من است. لطفاً به هر مورد نادرستی اشاره کنید.