مردی از جیلین بعد از بازداشت و آزار و اذیت می‌میرد

(Minghui.org) آقای وو چونیان در 6 مارس 2016 در خانه‌اش با شش نفر دیگر و در حین خواندن کتاب‌های فالون گونگ دستگیر شد. پلیس به خانه‌اش حمله کرد و همه وسایل او که مربوط به فالون گونگ بودند را توقیف کرد.

اگرچه هر هفت تمرین‌کننده پس از 20 روز بازداشت، بازجویی و شستشوی مغزی آزاد شدند، اما آقای وو و دو تمرین‌کننده دیگر تحت بازداشت خانگی قرار گرفتند و اغلب توسط پلیس مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفتند.

فشار عظیم آزار و اذیت و شکنجه طولانی‌مدت، به آقای وو به‌شدت ضربه زد: او قبل از دستگیری سال‌ها زندانی و شکنجه شده بود.

در دسامبر 2016، وضعیت سلامتی‌اش به‌سرعت تنزل یافت و فلج شد. آقای وو پس از سپری کردن شش ماه در بیمارستان، در ماه ژوئن از دنیا رفت. او 58 سال داشت.

در ضمن دو تمرین‌کننده دیگر که توسط پلیس مورد آزار و اذیت قرار گرفته بودند به ترتیب به سه و چهار سال حبس محکوم شدند: پیش از آن خانم ژو شیو را از زندان جیلین برده بودند و آقای ان فیزی 76 ساله به قید وثیقه و به‌دلیل وضعیت سلامتی ضعیفش آزاد شد.

دستگیری‌ و شکنجه‌های گذشته

آقای وو چونیان در طول آزار و شکنجه فالون گونگ توسط رژیم کمونیستی طی 18 سال گذشته بارها دستگیر و بازداشت شده است. او را دو بار به یک اردوگاه کار اجباری فرستادند و تحت شکنجه قرار گرفت. پس از آنکه یک زندانی با کفش به صورتش ضربه زد او تمام دندان‌هایش را از دست داد. از این طریق سعی داشتند او را مجبور به ترک تمرین فالون گونگ کنند.

آقای وو ابتدا در سال 2001 هنگامی که به میدان تیان‌آن‌من رفت و بنری با نوشته «فالون دافا خوب است» را تکان داد دستگیر شد. پلیس او را به بازداشتگاه آورد و با استفاده از باتوم الکتریکی تمام بدنش را مورد ضرب و شتم قرار داد. او به علت درد به مدت سه روز نمی‌توانست حرکت کند. پلیس همچنین با برق به او شوک اعمال کرد و با آب مخلوط شده با فلفل تحت خوراندن اجباری قرار داد.

بازآفرینی صحنه شکنجه: شوک الکتریکی روی پاهای فرد

پس از گذشت بیش از دو هفته بازداشت در پکن، آقای وو به یانجین، استان جیلین بازگشت و به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد. اداره 610 یانجین از محل کار و خانواده‌اش هرکدام 5000 یوآن به‌عنوان جریمه اخاذی کرد.

آقای وو در اردوگاه کار اجباری، متحمل انواع شکنجه، ضرب و شتم وحشیانه، محرومیت از خواب و سلول انفرادی شد زیرا از نوشتن بیانیه‌ انکار فالون گونگ خودداری کرد. نگهبانان یک بار در مقابل مادر وحشت‌زده‌اش باکفش به صورتش ضربه زدند.

پلیس همچنین آقای وو را مجبور به انجام کار اجباری سخت کرد. پس از آن به او اجازه نمی‌دادند حمام برود و باعث صدماتی به بدن او شدند.

گاهی اوقات آقای وو مجبور بود بدون حرکت برای مدت طولانی روی چهارپایه کوچک بنشیند که منجر به این شد گوشت باسنش دچار عفونت شود.

آقای وو کمی بعد از اینکه آزاد شد، دوباره در سال 2003 دستگیر شد. پلیس برای بیش از دو ساعت او را به نیمکت ببر بست و در طول بازجویی بازوانش را به عقب کشیدند. سپس به‌مدت دو سال دیگر به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد و در آنجا به دلیل عدم انکار فالون گونگ، به‌طور مداوم تحت شکنجه قرار گرفت.