به‌جای نگاه به بیرون، به درون نگاه کنیم

(Minghui.org) اخیراً تمرین‌کنندگان منطقۀ ما برای دو روز مطالعۀ فا و تبادل تجربه با تمرکز بر ترویج شن یون گردهم آمدیم. پس از این جلسات به این درک رسیدم که سال‌ها است به‌جای نگاه به درون به نگاه به بیرون وابسته بوده‌ام.

این وابستگی باعث شده بود که نسبت به سایر تزکیه‌کنندگان با بی‌احترامی رفتار کنم. بر عقیدۀ خودم پافشاری می‌کردم و دیگران را مقصر می‌دانستم. گاهی می‌فهمیدم که رفتارم خوب نبوده و سعی می‌کردم آن را رها کنم. با این‌حال قادر نبودم این طرز تفکر را رها کنم، بنابراین آن با زندگی‌ام مداخله می‌کرد.

در این دو روز مطالعۀ گروهی فا، تمایل قوی برای رها کردن این وابستگی را احساس کردم. با خودم فکر کردم: «استاد، می‌خواهم از این وابستگی بد رها شوم. می‌خواهم نقاط قوت سایرین را ببینم نه کاستی‌هایشان را. تمایلِ نگاه به بیرون یا توجه به کاستی‌های سایرین را نفی خواهم کرد.»

به درون نگاه کردم و فهمیدم که حسادت و رنجش دلیل ریشه‌ای این وابستگی‌ام بود. حسادت باعث می‌شود که به دیدۀ تحقیر به مردم نگاه کنم. به کاستی‌هایشان تمرکز می‌کردم، حتی اگر آنها افراد خوبی بودند. درواقع، وقتی نقاط ضعف دیگران را می‌دیدم، احساس ایمنی و تعادل می‌کردم. رنجشی که احساس می‌کردم، باعث می‌شد کاستی‌های سایرین را به‌یاد آورم به‌ویژه اگر در گذشته به من آسیب رسانده بودند.

باور دارم که این وابستگی در خلال کسب تعالیم حزب شکل گرفته بود. این بازتابی از طبیعت مهربان و حقیقی من نیست. به‌عنوان تزکیه‌کننده نباید چنین افکاری را بپذیریم.

اگر فرد حسادت را از بین نبرد، عضوی از کیهان آینده نخواهد بود. حسادت همچنین با روابط بین تمرین‌کنندگان مداخله می‌کند و آنها را ازهم جدا می‌کند چراکه حسادت و رنجش توانایی تفکر نیک‌خواهانۀ ما را تضعیف می‌کند.

دریافتم که به علت سال‌ها رها نکردن حسادت، در تزکیه سستی کرده‌ام. نگران شدم و از خودم پرسیدم که چگونه می‌توانم به سخت‌کوشی زمانی که درابتدا این تمرین را شروع کردم تزکیه کنم. افکارم در این‌خصوص را با هم‌تمرین‌کنندگان به‌اشتراک گذاشتم. یکی از آنها پیشنهاد کرد که بخشی از کتاب جوآن فالون که دربارۀ حسادت بود را بخوانم.

استاد بیان کردند:

«اگر حسادت از بین نرود؛ تمام افکاری که تزکیه کرده‌اید شکننده می‌شوند.» (جوآن فالون)

در گذشته، به‌خوبی این جمله را درک نمی‌کردم. تمرین‌کنندۀ دیگری به من گفت که فکر می‌کند در عبارت فوق «تمام افکاری که تزکیه کرده‌اید» به قلبی نیک‌خواه، بازگشت به خود اولیه، یکی شدن با فا، و داشتن افکار درست دربارۀ رشد ازطریق تزکیه اشاره می‌کند.

از اینکه سال‌های بسیاری بود که به این درک روشن نشده بودم، شوکه شدم. تعالی یافتم و دلیل ریشه‌ای نگاه به بیرون به‌جای درون را یافتم.

هروقت دربارۀ نقطه ضعف شخص دیگری فکر می‌کردم، فوراً آن را انکار و به خودم یادآوری می‌کردم که آن را رها کنم. این کار بسیار مؤثر بود و دریافتم که می‌توانم با هم‌تمرین‌کنندگانم کنار بیایم.