آزار و شکنجۀ شدید آقای لیو های‌شیائو از چانگ‌چون در دورۀ حبس شانزده ساله

(Minghui.org) آقای لیو های‌شیائو 46 ساله از شهر شوانگ‌یانگ در استان جیلین در سال 1995 تمرین فالون گونگ را شروع کرد. پس از اینکه حزب کمونیست چین (ح.ک.چ) در سال 1999 آزار و شکنجۀ فالون گونگ را آغاز کرد، آقای لیو از رها کردن باور معنو‌ی‌اش امتناع ورزید و به‌طور فعالانه آزار و شکنجه را افشاء کرد. او مکرراً مورد تهدید و ارعاب قرار گرفت، چهار بار بازداشت و به 16 سال حبس محکوم شد.

نفوذ به شبکۀ تلویزیون محلی برای روشنگری حقیقت

در 19 مه سال 2002 آقای لیو و چند تمرین‌کنندۀ دیگر به‌منظور اینکه افراد بیشتری از حقیقت آزار و شکنجۀ فالون گونگ توسط حزب مطلع شوند، سیگنال شبکۀ تلویزیون محلی را قطع کردند و برنامه‌ای که تمرین‌کنندگان فالون گونگ تهیه کرده بودند را پخش کردند. بعد از آن او به‌منظور اجتناب از بازداشت خانه را ترک کرد.

وقتی پدر آقای لیو در 30 اوت 2002 فوت کرد، آقای لیو نتوانست در کنار او باشد. پدرش قبلاً یک تمرین‌کنندۀ فالون گونگ بود که از ترس اظهاریۀ تضمین را نوشته بود و یک ماه پیش از درگذشتش باور خود را انکار کرده بود. پس از اینکه پدر آقای لیو فوت کرد، پلیس به تهدید و ارعاب مادر او ادامه داد.

بازداشت و حبس با حکم از پیش صادر شده

پلیس منطقۀ نانگوان و شهر شوانگ‌یانگ در نیمه‌شب 4 نوامبر 2002 آقای لیو را در نزدیکی شهر چانگ‌چون دستگیر کرد. او را به بازداشتگاه شمارۀ 3 چانگ‌چون بردند.

نگهبانان آقای لیو را در بازداشتگاه شکنجه و به نشستن روی یک چهارپایۀ کوچک برای مدتی طولانی و نیز ازبرکردن مقررات بازداشتگاه مجبور کردند.

شرایط در زندان سخت بود. در تمام طول سال آب گرم قطع بود. سوپ سبزیجاتی که به زندانیان می‌دادند فقط سیب‌زمینی گندیده داشت و برنج با ماسه مخلوط شده بود. زمان رفتن به توالت محدود بود.

زمانی که ویروس سارس در سال 2003 همه‌گیر شد، بازداشتگاه شمارۀ 3 بسیار شلوغ و شرایط سخت‌تر شد. در زمستان هوا بسیار سرد بود و برف به سلول‌ها نفوذ کرد.

حکم‌های حبس بی‌سابقه

چهار تمرین‌کننده آقای لیو، آقای هوای‌مینگ، آقای وو زی‌لونگ و خانم ژائو شین‌لینگ در سال 2003 در دادگاه محلی محاکمه شدند. در زمان محاکمه آنها اجازه نداشتند صحبت کنند.

در طول محاکمه آقای لیو، آقای لی و آقای وو با فریاد بلندِ «فالون دافا خوب است!» اعتراض خود را ابراز کردند. آنها را از سالن دادگاه بیرون بردند و با باتوم الکتریکی به آنها شوک اعمال کردند. پوست گردن آقای لیو دچار جراحت شد. پس از اینکه آنها را تهدید به شکنجۀ بیشتر با شوک الکتریکی کردند، آنها اسناد دادگاه را امضاء کردند.

بازآفرینی صحنۀ شکنجه: شوک الکتریکی

آقای لیو و آقای لی به 16 سال، آقای وو به 13 سال و خانم ژائو به 2 سال حبس محکوم شدند. آنها به دادگاه میانی چانگ‌چون تقاضای تجدید نظر دادند اما به دلیل فشار وارده از ادارۀ 610 احکام اولیه تأیید شد.

آزار و شکنجه در زندان جیلین

آقای لیو و آقای لی و آقای وو را در 23 اکتبر 2003 به زندان جیلین منتقل کردند. آقای لیو در بند شمارۀ 3 حبس شد. بیش از 70 زندانی در یک بند حبس بودند. تمرین‌کنندگان 24 ساعته تحت کنترل و نظارت بودند و اجازه نداشتند با یکدیگر صحبت کنند.

کمی پس از اینکه آقای لیو به زندان جیلین منتقل شد، تمام بدنش بجز صورتش دجار خارش شد. او کماکان مجبور بود کارهای سخت انجام دهد. نگهبانان ادعا کردند که فقط درصورتی که فالون گونگ را رها کند به او اجازه خواهند داد که استراحت کند و تحت درمان قرار گیرد. اما آقای لیو امتناع ورزید.

فاصلۀ سلول تا کارگاه حدود 100 متر بود. کف پای آقای لیو به‌علت بیماری پوستی گری تاول زده بود و وقتی به کارگاه می‌رفت و برمی‌گشت تاول‌ها می‌ترکیدند. دائماً خارش داشت و هر شب فقط می‌توانست 30 دقیقه بخوابد. وزنش از 57 کیلو به 35 کیلو کاهش یافت. نهایتاً مسئولین زندان در زمستان 2014 او را برای درمان به بیمارستان بردند و وضعیش بهبود یافت.

نگهبان وانگ یوان‌چون در 18 مارس 2013 برای شستشوی مغزی تمرین‌کنندگان یک «گروه آموزشی» تشکیل داد. بعد از اینکه آقای لیو از نوشتن «پنج اظهاریه» امتناع ورزید (که شامل عبارتی درخصوص رها کردن فالون گونگ بود)، وانگ و ژائو جینگ، رئیس بخش آموزشی، با باتوم الکتریکی به او شوک اعمال کردند. سپس برای مدت 50 روز او را در سلول انفرادی حبس کردند.

آقای لیو مجدداً در 2 سپتامبر 2015 در سلول انفرادی حبس و مجبور شد هر روز ساعت‌ها روی یک چهارپایۀ کوچک بنشیند.

مادر و سایر اعضای خانوادۀ آقای لیو که فریب دروغ‌های مسئولین را خورده بودند در 15 دسامبر 2015 سعی کردند به آقای لیو فشار وارد کنند تا باورش را رها کند. وانگ از مادر آقای لیو خواست که مقابل پسرش زانو بزند و به او التماس کند تا تمرین را ترک کند. آقای لیو از انکار باورش امتناع ورزید و توضیح داد که چرا نمی‌تواند تمرین را رها کند.

آزار و شکنجه از سال 1999

در مارس 2001 آقای لیو را برای یک هفته به یک مرکز شستشوی مغزی بردند. همسرش برای مدت 15 روز در یک بازداشتگاه حبس شد. به‌دلیل تهدید و ارعاب مستمر از سوی ادارۀ 610، آقای لیو در ژانویۀ 2002 شوانگ‌یانگ را ترک کرد.

او در نوامبر 1999 یک ماه در یک بازداشتگاه حبس شد. به پدر و دوستانش دستور دادند که او را تحت فشار قرار دهند تا فالون گونگ را رها کند. وقتی آزاد شد، در نزدیکی تاریخ‌های حساسِ ح.ک.چ، پلیس محلی به محل کارش رفت تا او را مورد تهدید و ارعاب قرار دهد.

آقای لیو در 26 ژوئیۀ 1999 بازداشت شد و تا 1 اوت در بازداشتگاه منطقۀ شوانگ‌یانگ حبس شد.