(Minghui.org) نامه‌ای از ماسانجیا، فیلم مستندی درباره یک اردوگاه کار اجباری در چین است که در 27 آوریل 2018 در بیست و پنجمین جشنواره مستند بین‌المللی هات داکس کانادا که بزرگ‌ترین در نوع خود در آمریکای شمالی است، نمایش داده شد. بازخورد مخاطبان در رابطه با این فیلم بسیار مثبت بود.
این جشنواره در 26 آوریل شروع شد و در 6 مه خاتمه می‌یابد. در میان بیش از 3000 فیلم مستندی که ارائه شد، داوران 246 فیلم را انتخاب کردند. نامه‌ای از ماسانحیا در 27 و 29 آوریل نماش داده شد و دوباره در 4 مه نمایش داده خواهد شد.
مخاطبان نامه‌ای از ماسانجیا را در بیست و پنجمین جشنواره هات داکس در مرکز فرهنگی تیف بل لایتباکس در تورنتو تشویق کردند.
نامه ای که از اقیانوس گذشت
نامه‌ای که در سال 2012 در وسیله تزئینیِ هالووینِ ساخت چین در اورگن پیدا شد.
نامه اینگونه آغاز می‌شود:
«جناب: اگر شما به‌طور اتفاقی این محصول را خریداری کرده‌اید، لطف کنید و این نامه را به سازمان جهانی حقوق بشر ارسال کنید. هزاران نفری که اینجا هستند و حکومت حزب کمونیست چین آنها را تحت آزار و شکنجه قرار می‌دهد، برای همیشه قدردان شما خواهند بود و شما را ازیاد نخواهند برد.»
این نامه از اسباب‌بازی هالووینی بیرون افتاد که جولی کیث ساکن اورگن در اکتبر 2012 از مغازه‌ای خریده بود. بعد از اینکه او آن را در رسانه‌های اجتماعی منتشر کرد، روزنامه‌های محلی، سی‌اِن‌اِن، نیویورک تایمز، سایر رسانه‌های خبری آن را در رسانه‌های خود منتشر کردند. اداره مهاجرت و گمرک در ایالات متحده آمریکا که یک سازمان اجرای قانون تحت نظر وزارت امنیت داخلی است نیز تحقیقات خود را در این زمینه آغاز کرد.
فردی که این نامه را نوشته بود، تمرین‌کننده فالون گونگ سان یی بود که در گروه هشتم از بخش دومِ اردوگاه کار اجباری ماسانجیا حبس شده بود. او علاوه بر تحمل شکنجه طولانی‌مدت و شدید، مجبور بود هر روز حدود 20 ساعت به انجام کارهای اجباری سخت بپردازد. او در حین تولید اسباب‌بازی‌های هالووین زندگی‌اش را به خطر انداخت و به‌طور مخفیانه بیش از 20 عدد از چنین نامه‌هایی را در کالاهای تولیدیِ زندانیان قرار داد. این اسباب‌بازی‌ها به ایالات متحده آمریکا فرستاده شدند و کیث یکی از آنها را خریداری کرد.
سان یی که به‌خاطر باورش در اردوگاه ماسانجیا زندانی شد، بیش از 20 عدد از چنین نامه‌هایی را نوشت.
جولی کیث توانست سان را پیدا کند و این نامه را به او نشان دهد.
لئون لی، کارگردان و تهیه‌کننده فیلم که یکی از فیلم‌هایش برنده جایزه پیبادی شده است، توانست سان را پیدا و درباره تجربه‌اش در آن اردوگاه کار اجباری از او پرس‌و‌جو کند. لی پس از اینکه متوجه شد سان مهندسی است که به‌دلیل اعتقادش به فالون گونگ به‌طور غیرقانونی به اردوگاه کار اجباری فرستاده شد، تصمیم گرفت مستندی در رابطه با این موضوع بسازد.
صحنه‌های این فیلم در چین به‌طور مخفیانه فیلمبرداری شدند و سان در حالی که از سوی پلیس شدیداً تحت نظر بود، توانست زندگی‌اش را مستند کند. لئون با افرادی که قبل از او در اردوگاه کار اجباری زندانی شده بودند نیز ملاقات کرد. بر اساس اطلاعات و تشریحاتی که سان ارائه کرد، این فیلم همچنین حاوی انیمیشن‌هایی برای نشان دادن رفتار وحشیانه‌ای است که سان در آن اردوگاه کار اجباری متحمل شد.
لئون لی، کارگردان و تهیه‌کننده و کیث در جشنواره فیلم
تولید فیلمی با جسم و روان
لی توضیح داد: «سان یک فیلم‌ساز حرفه‌ای نیست. سایرین فیلم‌های بسیار تکنیکی تولید می‌‌کنند، در حالی که سان آن را با قلب و روح خود انجام داد.» او و تیمش نه تنها مطالب و اطلاعات منبع را از سان دریافت کردند، بلکه همچنین مورد تشویق و ترغیب قرار می‌گرفتند. «گاهی اوقات سرگشته می‌شدیم و نمی‌دانستیم که در قدم بعدی باید چکار کنیم. سان همیشه خوش‌بین بود، به ما می‌گفت همه چیز خوب خواهد شد. سپس ایده‌ای را مطرح و شروع به کار روی آن می‌کرد. ما مدیون شجاعت، استقامت و خوش‌بینی‌اش هستیم.»
سان تلاش بسیار زیادی را صرف ارائه آزار و شکنجه متحمل شده در اردوگاه کار اجباری کرد. «ما انیمیشن‌هایی را برای نشان دادن شیوه‌های شکنجه گنجانده‌ایم. طرح و نقشه اولیه همه از جانب سان بود. می‌توانستیم ببینیم که ذهن او آرام بود، چرا که تمایلی نداشت عکس‌های وحشتناک را نشان دهد. در عوض، فقط می‌خواست نشان دهد که چه اتفاقی افتاده است. طرح‌های او را به انیمیشن تبدیل کردیم تا آنها را واقعی‌تر و زنده‌تر کنیم.
سان همچنین با سایر افرادی که متحمل این آزار و شکنجه شده بودند، مصاحبه کرد. لی افزود: «او رنج عظیمی را تحمل کرده است، اما توانست به‌آرامی و بدون رنجش و خشم آن تجربیات را شرح دهد. می‌توانستیم از طریق احساس آرامشش، بردباری‌اش را احساس کنیم.» او گفت سان آن افرادی را که با او بدرفتاری و او را شکنجه کرده‌‌اند، بخشید. آن افراد تحت تأثیر این موضوع قرار گرفتند و دو نفر از آنها در این فیلم مستند شهادت دادند.
لی گفت: «سان خلق و خوی آرامی دارد که پشتوانه‌اش یک باور معنوی بسیار قدرتمند است. فکر می‌کنم که این دو باهم مرتبط هستند.» همانطور که سان در این فیلم مستند توضیح داده است، او مشتاق است که بخاطر باورش فداکاری‌های بسیار زیادی انجام دهد. او این را گفت و به آن عمل کرد.»
سان در طی ساخت این فیلم در چین دوباره دستگیر شد. او توانست به اندونزی فرار کند که آنجا توانست با لی و کیت ملاقات کند. سان بعد از آگاهی از اینکه کیت از فاصله‌ای دور برای دیدن او سفر کرده است و مثل او فقیر است، برایش گل خرید.
قدرت نیکخواهی
جشنواره داکس هات در سال ۱۹۹۳ بزرگ‌ترین جشنواره فیلم مستند در آمریکای شمالی شناخته شد و روزانه بیش از ۲۰۰ هزار حامی و منتقد را جذب می‌کند.
شین اسمیت مدیر جدید برنامه داکس هات تحت تأثیر این فیلم قرار گرفت. او گفت که نامه‌ای از ماسانجیا قدرت نیکخواهی را به‌طور واقعی نشان داد.
مریم زیدی برنامه‌ریز وابسته به جشنواره گفت که قبلاً این فیلم مستند را از ابتدا تا انتها تماشا کرده و کاملاً مجذوب آن شده است. او با دیدن اتفاقاتی که برای زندانیان عقیدتی در چین افتاده است، شوکه شد.
بازخورد مخاطب
حسابدار جیسون دون گفت: این بهترین فیلمی بود که در طی این سال‌ها دیده است و این به او کمک کرد تا چین واقعی را ببیند.
بسیاری از مخاطبان گفتند که تحت تأثیر این فیلم قرار گرفته‌اند نه تنها بخاطر آنچه که برای باورش تحمل کرده است، بلکه همچنین بخاطر شجاعتش در ساخت فیلمی از آن و ارائه‌اش به عموم مردم. آنها گفتند که حس آرامش و توانایی‌اش برای بخشش حقیقتاً آنها را تحت تأثیر قرار داده است. چند نفر آرزو کردند که سان و افراد دیگر در امان باقی بمانند و این سرکوب در چین به‌زودی پایان یابد.
دس مینارد، پیمانکار ساختمانی، درباره اهمیت فیلم اظهار داست: «افراد بیشتری باید این فیلم را ببینند همچنین انتظار دارم که رسانه‌های بیشتری آن را تحت پوشش قرار دهند.» او گفت که قبلاً با چین کار می‌کرده اما از اینکه مسائلی که در آنجا اتفاق می‌افتد، تا چه حد جدی است آگاه نبوده است. متوجه شد که وضعیت واقعی خیلی بدتر از آن چیزی است که تصور می‌کرد. گفت: «در حال فکر کردن در این مورد هستم که برای کمک چکار می‌توانیم انجام دهیم. فالون گونگ سلامت و آرامش را به ارمغان می‌آورد. این آزار و شکنجه کاملاً اشتباه است.
فیلمسازی به نام کوکدیل معرفی این فیلم مستند را دید و سپس فیلم را تماشا کرد. او گفت: «از مقدمه، فکر کردم که فیلم پایان خوشی دارد، به این معنی که سان دوباره به خانواده‌اش می‌پیوندد. ظاهراً حزب کمونیست همه چیز را تغییر داد.»
برایان، یک محقق سرطان در تورنتو، گفت که این فیلم برخی دیدگاه‌های جدید در رابطه با چین به او ارائه داده است. «احساس می‌کنم که درک ما از چین مانند یک تصور کورکورانه از یک فیل است- دیدن کل تصویرسخت است. او گفت که این فیلم مستند بی‌سابقه و قدرتمند است. او تحت تاثیر قرار گرفت که این نامه چنین تأثیر بزرگی داشته، و مانند یک کاتالیزور، به پایان کار سیستم اردوگاه کار اجباری در چین کمک کرده است.
دوست دخترش هودان، که مدیر یک شرکت است، چندین سال پیش در مورد نامه‌ای در اسباب‌بازی هالووین، مطلبی خوانده بود. در این فیلم او از شکنجه‌ای که سان در اردوگاه کاراجباری ماسانجیا متحمل شده بود آگاهی یافت و مشاهد کرد که چگونه او هنوز توانسته بود نگرشی مثبت را حفظ کند.
او گفت که کلمات این نامه او را تحت تأثیر قرار داده است. «او [سان] راستگو و مهربان است و به‌نظر می‌رسد که هیچ افکار منفی در خود نگه نداشته است.»
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
