(Minghui.org) خانم هوانگ جین‌رونگ 54 ساله یک تمرین‌کنندۀ فالون گونگ در شهر سونگیوان واقع در استان جیلین است. سال‌هاست که او تحت شکنجۀ شدید و مداوم قرار گرفته است. خانم هوانگ در سال 2004 بازداشت و به اردوگاه کار اجباری فرستاده و مجدداً در سپتامبر 2007 بازداشت و در آوریل 2008 به سه سال حبس محکوم شد. در مدتی که در زندان زنان هیزوئیزی در شهر چانگچون بود، تا سرحد مرگ بر روی «تخت کشش» شکنجه شد. خانم هوانگ یک فروشندۀ میوه در سونگیوان بود. همسر قبلی او اغلب او را مورد ضرب و شتم قرار می‌داد و او احساس می‌کرد که زندگی‌اش ناامیدکننده است. حتی بعد از ازدواج مجدد او هنوز خوشحال نبود. خانم هوانگ فالون گونگ را از برادرش یاد گرفت و در مارس 1999 این تمرین را شروع کرد. اصول فالون گونگ قلبش را گشود و او احساس کرد که نهایتاً هدف انسان بودن را می‌داند. او بشاش شد و خانواده‌اش در هماهنگی زندگی می‌کردند.
پس از اینکه جیانگ زمین آزار و شکنجۀ فالون گونگ را آغاز کرد، خانم هوانگ روشنگری حقیقت دربارۀ فالون گونگ به مردم را شروع کرد. همسر دوم خانم هوانگ به دلیل فشار وارده و تبلیغات آزار و شکنجه او را طلاق داد.
یک روز در سال 2004، خانم هوانگ به‌خاطر دادن یک فلایر فالون گونگ به یک مأمور لباس‌شخصی پلیس بازداشت شد. در ادارۀ پلیس یک مأمور مرد پلیس که مست بود با بی‌رحمی و مکرراً به سرش ضربه زد. او را برای مدت سه ماه در بازداشتگاه شهر سونگیوان حبس کردند. قبل از اینکه خانم هوانگ را به اردوگاه کار اجباری زنان هیزوئیزی بفرستند، او به مدت یک سال و شش ماه متحمل کار اجباری شد.
خانم هوانگ در بند شمارۀ 6 اردوگاه کار حبس بود. نگهبانی به نام دینگ کای‌هونگ از «یاوران آموزشی» بهره گرفت تا سعی کند خانم هوانگ اظهاریۀ تضمین را بنویسد. وقتی خانم هوانگ از انجام این کار امتناع ورزید، نگهبانان با استفاده از باتوم‌های الکتریکی به دستان، دهان و گردنش شوک وارد کردند که باعث متورم شدن دهانش و لرزش بدنش شد. او را مجبور کردند که برای ساعت‌های طولانی در کارگاه اردوگاه به‌طور برده‌وار در بخش تهیه لباس کار کند. چسب‌هایی که برای درست کردن لباس استفاده می‌شد بسیار سمی بودند.
خانم هوانگ پس از اتمام کامل دورۀ محکومیتش آزاد شد.
او مجدداً در سپتامبر 2007 در خانه‌اش دستگیر شد و به بازداشتگاه سونگ‌یوآن برده شد. در جریان بازجویی شدیدی که از او به‌عمل آورده شد، او از افشای اطلاعات درخصوص سایر تمرین‌کنندگان خودداری کرد و از پوشیدن لباس یونیفرم زندان امتناع ورزید. برای بیش از دو هفته به دست و پاهایش زنجیر بسته بودند.
در 1 آوریل 2008، خانم هوانگ به سه سال حبس محکوم و به زندان زنان هوییزوئیزی فرستاده شد. او را در «بند آموزشی» حبس کردند که مخصوصاً برای تمرین‌کنندگان فالون گونگ طراحی شده بود. زندانیان به دقت مراقب او بودند و او اجازه نداشت با هیچ کسی تماس برقرار کند. او را مجبور کردند که هر روز روی یک صندلی کوچک بنشیند و ویدیوهایی با مضامین افتراآمیز نسبت به بنیان‌گذار فالون گونگ، آقای لی هنگجی، را تماشا کند. وقتی او از تماشای آنها امتناع ورزید، یکی از زندانیان به نام هان یوئه او را مورد ضرب و شتم قرار می‌داد. همچنین خانم هوانگ بر اثر نشستن بر روی صندلی کوچک برای مدتی طولانی دچار جراحت شد. یک بار هان یوئه به‌طور وحشیانه‌ای به صورتش ضربه زد.
هان یوئه و یکی دیگر از زندانیان به نام گوان لیجیه خانم هوانگ را مجبور کردند که از ساعت 5 صبح تا 12 شب بایستد. در زمان ناهار و شام، او را مجبور می‌کردند که چمباتمه بزند و غذا بخورد. او فقط اجازه داشت روزانه سه بار به توالت برود. هر شکنجه 48 ساعت طول می‌کشید. پاهایش آنچنان متورم شدند که تقریباً کفش به پایش تنگ شده بود.
از آنجایی که خانم هوانگ از «تبدیل» شدن امتناع ورزید، زندانیان او را روی تخت درحالی نگه داشتند که دستها و پاهایش را مستقیم رو به بالا بسته بودند. اگر بازوان و پاهایش را پایین می‌آورد، او را با یک تختۀ چوبی کتک می‌زدند. در نهایت، یکی از نشیمنگاه‌هایش زخم شد.
همچنین او را مکرراً برای بیش از سه ماه با «تخت کشش» مورد شکنجه قرار دادند. دستان و پاهایش به بدنۀ تخت بسته شده و آنقدر کشیده می‌شدند که بدنش از تخت بلند می‌شد. علیرغم تمام اینها، خانم هوانگ کماکان از رها کردن تمرین فالون گونگ امتناع ورزید.
نمایش شکنجه: تخت کشش
زندانیان یک بار در تلاش برای مجبور کردنش به رها کردن فالون گونگ درحالی‌که او روی تخت کشش بود با استفاده از لباس‌هایش سرش را بین دستانش که از هم باز شده بود بستند.
در یک روز بسیار گرم تابستان خانم هوانگ شدیداً درد می‌کشید و احساس خفگی به او دست داده بود. صورتش کبود شده و قطرات عرق از آن می‌چکید. او بیهوش شد. روز بعد او را به کلینیک زندان فرستادند و در مسیر چند بار بیهوش شد. از آنجایی که در روزهای یکشنبه هیچ کسی در کلینیک نبود، او را به زندان بازگرداندند. تا آن زمان او قادر به حرکت نبود.
وقتی او را مجدداً در روز دوشنبه به کلینیک بردند، تشخیص داده شد که خانم هوانگ به‌علت محدودیت گردش خون برای مدتی طولانی دچار لختگی خون در یکی از پاهایش شده است. اگر آن لختۀ خون به سمت قلبش حرکت می‌کرد، او می‌مرد. خانم هوانگ را به بیمارستان پلیس چانگچون بردند و برای بیش از یک ماه در آنجا بستری بود اما بهبود قابل‌توجهی در او ایجاد نشد. سپس او را به کلینیک زندان بازگرداندند و برای یک ماه دیگر در آنجا بود.
نهایتاً او قادر به راه رفتن نبود و برای باقیماندۀ مدت دو سال و شش ماه حبسش روی تخت افتاده بود.
در سال 2011 خانم هوانگ جین‌رونگ نهایتاً از زندان زنان هوییزوئیزی آزاد شد.
مجموعه شکنجه زنان
