روستائیانی که تبلیغات تلویزیونی را باور نمی‌کنند

(Minghui.org) من کشاورز هستم. یک بار که در حال کشت در مزرعه ذرت بودم، با فردی که در کنارم کار می‌کرد درباره فالون گونگ و آزار و شکنجه صحبت کردم. وقتی که درباره حقه خودسوزی در میدان تیان‌آن‌من صحبت کردم، ناگهان گفت: «می‌دانستم که ماجرای خودسوزی جعلی است.» از او پرسیدم که چگونه می‌دانست و او اینطور توضیح داد:

ابتدا که فالون گونگ مورد آزار و شکنجه قرار گرفت (حدود 1999)، حتی قبل از حقه خودسوزی تیان‌آن من، یک بار من در دفتر روستا بودم. ماشین پلیسی ایستاد و چند مأمور پلیس از آن بیرون آمدند.

یکی از مأموران به سرپرست روستای ما گفت: «برو و آن دیوانه در روستایت را بگیر و بیاور. آیا او پس از شروع تمرین فالون گونگ، دیوانه شد؟»سرپرست روستا گفت: «او هرگز فالون گونگ را تمرین نکرده است، اما بیش از ده سال است که دیوانه است.»

پلیس دستش را روی میز کوبید: «من گفتم که او تمرین فالون گونگ را انجام داده است، پس او انجام داده است!»

سرپرست زبانش بند آمد. او به سایر مسئولین روستا در اطرافش نگاه کرد. سپس گفت: «خب، ممکن است اینطور باشد، به هر حال هیچ کسی در خانواده‌اش نمی‌خواهد از او مراقبت کند.»

بنابراین آن دیوانه از روستای ما به داخل خودروی پلیس برده شد. پلیس اظهار داشت: «ببینید، ببینید، تمرین فالون گونگ او را به این روز انداخته است. او دیوانه‌تر از آن است که متوجه چیزی باشد.» سپس او را به بیمارستان روانی بردند.

از آن به بعد هیچ کسی در روستای ما آنچه در تلویزیون مطرح می‌شود را باور نمی‌کند. همه فکر می‌کنند که ماجرای خودسوزی تیان‌آن‌من نیز یک حقه بود. زیرا حتی دیوانه‌ای در روستای ما مورد استفاده دولت قرار گرفت تا دروغ بگوید.