(Minghui.org) تمرین‌کنندگان فالون گونگ، با همکاری پراکاش بلاوادی، بازیگر، کارگردان و فعال برجسته، فیلم برداشت اعضای بدن انسان را در تاریخ ۱۶ سپتامبر ۲۰۱۸، در تالار سوچیترا واقع در بنگلور به نمایش گذاشتند. این فیلم برنده جایزه معتبر پیبادی شده است.
سالن نمایش که گنجایش ۱۰۰ صندلی را داشت، تقریباً پر شده بود. این فیلم مستند بسیاری از مخاطبان را عمیقاً نگران کرد و اشک به چشمان‌شان آورد.
فیلم مستند کانادایی برداشت اعضای بدن انسان که برنده جایزه شده است در تالار سوچیترا واقع در بنگلور به نمایش درآمد. [عکس از: ان‌تی‌دی‌تی‌وی هند]
این فیلم مستند که محصول سال ۲۰۱۴، به کارگردانی لئون لی، فیلمساز کانادایی است، یکی از پلیدترین قتل‌عام‌ها در تاریخ بشر را به نمایش می‌گذارد. این فیلم نشان می‌دهد که بیمارستان‌های دولتی چین در برداشت و فروش اعضای بدن هزاران زندانی عقیدتی که بیشتر آنها تمرین‌کنندگان فالون گونگ هستند، دست دارند و به این طریق آنها را به قتل می‌رسانند.
فیلم مستند برداشت اعضای بدن انسان بر اساس کار تحقیقاتی دو نامزد کانادایی جایزه صلح نوبل، دیوید ماتاس و دیوید کیلگور ساخته شده است. این فیلم به‌خاطر داستان‌سرایی قابل‌باور و مستند‌سازی درباره اینکه چگونه زندانیان عقیدتی بی‌گناه به‌عنوان «بانک زنده اعضای بدن» مورد استفاده قرار می‌گیرند، شناخته شده است.
پس از نمایش، جلسه بحث و گفتگویی با شرکت دکتر شیرید پراساد تکور، سانجیو بهالا و آکار پاتل و تحت اداره پراکاش بلاوادی برگزار شد. [عکس از: ان‌تی‌دی‌تی‌وی هند]
پس از نمایش این فیلم، جلسه بحث و گفتگویی با همکاری پراکاش بلاوادی، بازیگر و کارگردان برجسته؛ آکار پاتل، مدیر اجرایی سازمان عفو بین‌الملل؛ سانجیو بهالا، عضو انجمن فالون دافا در هند؛ و دکتر شیرید پراساد تکور، پزشک برجسته اطفال برگزار شد.
بلاوادی، اداره‌کننده این جلسه، با این عبارت جلسه را آغاز کرد: «می‌خواهم روشن کنم که این یک فیلم سیاسی درباره چین نیست. درواقع مربوط به موارد نقض حقوق بشر است.»
آكار پاتل گفت: «به نظر من فيلم بسيار جالبی بود... فکر مي‌كنم كه اين مستند چيزهايي را نشان داد كه چين باید برای آنها پاسخگو باشد، اما درنهایت منبع قدرت برای تغییرِ هر جامعه بزرگی، در درون آن جامعه نهفته است و به مردمش بستگی دارد.»
سانجیو بهالا، عضو انجمن فالون دافا در هند، و آکار پاتل، مدیر اجرایی سازمان عفو بین‌الملل [عکس از: ان‌تی‌دی‌تی‌وی هند]
دکتر شیرید پراساد اشاره کرد: «هرکدام از ما هدفی در زندگی داریم... درحالی که با هدفی همراه می‌شویم و می‌دانیم که همه در رسیدن به این هدف در کنار هم هستیم. فکر می‌کنم آن به خودی خود ذهن‌مان را خیلی تغییر خواهد داد و این تعداد بسیار زیاد از مردم در چین [که به‌خاطر ایمان‌شان مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند] درواقع ما را نیز اذیت می‌کند. ممکن است نتوانیم بلافاصله کاری انجام دهیم، اما می‌توانیم از خودمان شروع کنیم.»
سانجیو بهالا گفت: «مردم چین از حقوق بشر برخوردار نیستند، اما چین عضو کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل است... هیچ راه حل ساده‌ای برای آن وجود ندارد... تمام کاری که درحال انجام آن بوده‌ایم و همچنان به آن ادامه می‌دهیم، افزایش سطح آگاهی مردم درباره این موضوع است... اما گاهی حقیقت آنقدر وحشتناک است که مردم باورش نمی‌کنند.»
پراکاش اضافه کرد که اعتماد براساس شفاف‌بودن بنا می‌شود و اینکه به چین اعتماد نخواهد کرد، زیرا دولت شفافی نیست و روشنگری و آگاه‌کردن سلاحی واقعی در برابر عدم شفافیت است.
بسیاری از مردم خواستار اطلاعات بیشتری درباره آزار و شکنجه بودند و اینکه چگونه می‌توانند کمک کنند. براساس این بازخوردها، تمرین‌کنندگان درحال برنامه‌ریزی هستند تا این فیلم را در این شهر بیشتر در معرض نمایش بگذارند.
مجموعه برداشت اعضای بدن
