(Minghui.org) دو سال و نیم پس از درگذشت یکی از ساکنین شهر دالیان، استان لیائونینگ به‌دلیل آزار و شکنجه فالون گونگ، شوهرش نیز پس از آزار و شکنجه به‌خاطر ایمانش درگذشت.
فالون گونگ که به‌عنوان فالون دافا نیز شناخته می‌شود، روشی معنوی است که از سال ۱۹۹۹ به‌دست رژیم کمونیستی چین تحت آزار و اذیت قرار گرفت.
هم آقای زو بنفو و هم خانم شان جینگمی در سال‌های اولیه آغاز آزار و شکنجه، بارها دستگیر شدند. آنها برای اجتناب از آزار و شکنجه مجبور شدند بین سال‌های ۲۰۰۲ تا ۲۰۰۵، در مکان‌های مختلف زندگی کنند. اندکی پس از متواری‌شدن از خانه در سال ۲۰۰۲، پلیس فهمید که یک تمرین‌کننده محلی فالون گونگ در حال مراقبت از دخترشان است. مأموران پلیس به‌زور وارد خانه تمرین‌کننده مزبور شدند و او را نیز دستگیر کردند. دختر این زوج، که در آن زمان ۱۳ ساله بود، چنان شوکه شد که دچار فروپاشی روانی شد.
آقای زو و خانم سان هر دو به‌دلیل همکاری با سایر تمرین‌کنندگان بخاطر نفوذ به یک شبکه تلویزیونی محلی برای پخش برنامه‌های ویدئویی درخصوص افشای آزار و شکنجه، در سال ۲۰۰۶ به هفت سال زندان محکوم شدند. آنها درحالی‌که زندانی بودند بی‌وقفه شکنجه می‌شدند.
در زمان آزادی آقای زو در سال ۲۰۱۳، موهایش خاکستری شده بود و لکه‌های سیاه رنگی روی بدنش وجود داشت که احتمالاً به‌دلیل تزریق داروهای سمی بود. او اغلب در قفسه سینه‌اش احساس ناراحتی و مرتباً سرفه می‌کرد.
آقای زو و خانم سان در تاریخ ۱۵ژوئن۲۰۱۵، علیه جیانگ زمین، رئیس پیشین رژیم کمونیست شکایات جنایی ارائه دادند به‌خاطر اینکه او در سال ۱۹۹۹، دستور آزار و اذیت فالون گونگ را صادر کرد.
پلیس دائماً این زوج را مورد آزار و اذیت قرار می‌داد. فشار روانی ناشی از ارعاب پلیس سلامتی آنها را در معرض نابودی قرار داد.
دو سال بعد، خانم سان در ۱۶آوریل۲۰۱۷ درگذشت. او ۶۱ ساله بود.
در اوایل سال ۲۰۱۹، آقای زو پس از رسیدن به ۶۰ سالگی، برای دریافت مزایای بازنشستگی تقاضا ارائه داد، اما به او گفته شد سابقه کار ۳۱ ساله‌اش از سیستم بازنشستگی پاک شده است و او حق استفاده از هیچ‌گونه مزایایی را ندارد.
خرابی وضعیت مالی آقای زو را تحت فشار روانی عمیقی قرار داد. با ادامه آزار و اذیت از سوی مأمور پلیس دیگر در اوت۲۰۱۹، در عرض دو ماه وضعیت سلامتی‌اش به‌سرعت وخیم‌تر شد و نارسایی چند اندام داخلی را تجربه کرد. او در تاریخ ۲۸ اکتبر۲۰۱۹ درگذشت و والدین پیر و دخترش را تنها گذاشت.
آقای زو بنفو
کسب فالون گونگ
آقای زو قبلاً در ارتش کار می‌کرد و سال‌ها تلاش در یک برنامه کاری فشرده باعث شد دچار چند بیماری مختلف، از مشکلات معده گرفته تا ناراحتی قلبی، از زخم اثنی‌عشر تا روماتیسم شود. بسیاری از داروها را امتحان کرد، اما هیچکدام وضعیت او را درمان نکردند.
در آن زمان، با گسترش فالون گونگ در چین، این تمرین برای تزکیه ذهن و بدن را در پیش گرفت و طولی نکشید که دوباره از وضعیت سلامتی خوبی برخوردار شد.
او براساس اصول حقیقت، نیک‌خواهی، بردباری فالون گونگ زندگی می‌کرد و به مدت هفت سال به‌عنوان کارمند نمونه جایزه دریافت کرد.
اجبار به متواری شدن از خانه
آقای ژو در ۲۲ژوئیه۱۹۹۹ برای درخواست تجدیدنظر درباره حق تمرین فالون گونگ به پکن رفت. به‌محض بازگشت به یک مرکز شستشوی مغزی منتقل و به مدت دو هفته در آنجا زندانی شد.
او به‌طور شبانه‌روزی تحت نظارت قرار گرفت و مجبورش کردند یک‌سری فیلم‌ها و مقالات خبری را تماشا کند که فالون گونگ را بدنام جلوه می‌دادند.
اندکی پس از آزادی آقای زو، خانم سان در ژانویه سال ۲۰۰۰، هنگامی که او نیز برای درخواست تجدید نظر به پکن رفت، دستگیر شد. او به مدت ۲۶ روز تحت بازداشت بود. پلیس ۴۸۰۰ یوآن از آقای زو اخاذی کرد.
خانم سان در ژوئیه سال ۲۰۰۰ دوباره دستگیر شد. ابتدا به یک ماه بازداشت جنایی و سپس به یک سال کار سخت محکوم شد. هنگامی که از انکار فالون گونگ امتناع کرد، زندانیان اردوگاه کار اجباری ماسانجیا او را با نیشگون‌گرفتن شکنجه می‌کردند. در تمام بدنش آثار کبودی وجود داشت و متحمل دردهای شدیدی شد.
پلیس در آوریل ۲۰۰۲ مجدداً آقای زو را دستگیر کرد. آنها به مدت دو هفته در خارج از خانه و محل کارش منتظر ماندند. او و خانم سان مجبور شدند دور از خانه زندگی کنند.
دختر آنها در آن زمان فقط ۱۳ سال داشت. یکی دیگر از تمرین‌کنندگان محلی فالون گونگ، خانم لی یوهوا، مراقبت از این نوجوان را برعهده گرفت.
بعد از این که مأموران پلیس فهمیدند، یک روز صبح به‌زور وارد خانه خانم لی شدند و او را دستگیر کردند. دختر خانم سان آنقدر شوکه شده بود که دچار فروپاشی روانی شد و با دیدن پلیس بسیار وحشت کرد. خانم سان یک ماه بعد به یک سال کار اجباری محکوم شد. پس از آن دختر جوان مجبور شد مدرسه را ترک کند.
در طی سه سالی که آقای زو و خانم سان بیرون از خانه بودند، در مجموع در هشت مکان زندگی کردند. آقای زو گفت: «تصور ترس سخت است و در قالب كلمات نمی‌گنجد.»
محکوم به هفت سال حبس
هشت تمرین‌کننده در دالیان از جمله آقای زو و خانم سان، در ۵ سپتامبر ۲۰۰۵، به تلویزیون کابلی در شهر لیائو یانگ دسترسی پیدا کردند و به مدت ۹۰ دقیقه، به‌جای پخش برنامه‌های آنها، محتوای نُه شرح و تفسیر بر حزب کمونیست را پخش کردند.
خانم سان کمی پس از نفوذ به شبکه تلویزیونی و آقای زو در ۱۹ ژانویه ۲۰۰۶ دستگیر شدند. پلیس مبلغ ۱۷ هزار یوآن به صورت پول نقد آنها را توقیف کرد.
او در بازداشتگاه لیائویانگ به‌دلیل امتناع از حفظ کردن مقررات بازداشتگاه مورد ضرب و جرح قرار گرفت. دچار خونریزی شدید معده شد و در وضعیت بحرانی بود.
بعداً هر هشت تمرین‌کننده محکومیت‌های سنگینی دریافت کردند.
آقای یانگ بنلیانگ به یازده سال زندان محکوم شد و آقای لو کایلی و آقای ژانگ ویی هر‌کدام به ده سال حبس محکوم شدند.
مادر آقای یانگ، خانم کائو یوژن، به ۹ سال و همسرش خانم یانگ چونلینگ به هفت سال حبس محکوم شد.
آقای زو، خانم سان و آقای چن مینگهویی نیز هر یک به هفت سال حبس محکوم شدند.
علاوه بر آقای زو و خانم سان، خانم یانگ و آقای ژانگ نیز درنتیجه آزار و شکنجه به ترتیب در تاریخ ۲ آوریل ۲۰۱۴ و ۶ اکتبر ۲۰۱۹ درگذشتند.
شکنجه در زندان
آقای زو در ۱۲مه۲۰۰۶ به زندان یینگ‌کو فرستاده شد. مجبورش کردند که از ساعت ۵ صبح تا ۱۰ شب به‌سختی کار کند. نگهبانان فقط به او اجازه می‌دادند هر روز حدود ۱۰۰ میلی لیتر آب بنوشد. آنها همچنین استفاده از توالت را برایش محدود کردند و به او اجازه نمی‌دادند تا دو هفته خودش را بشوید.
آقای زو یک بار به مدت یک ماه در بند مدیریت شدید زندانی بود، جایی که نگهبانان او را به مدت سه روز به صندلی بستند و به زندانیان دستور دادند او را مورد ضرب و شتم قرار دهند. آنها لباس‌هایش را نیز درآوردند و پنجره را باز كردند تا او را در معرض یخ‌زدگی ناشی از دمای سرد بیرون قرار دهند.
هنگامی که آقای زو به سلولش بازگردانده شد، هم‌سلولی‌اش از اینکه زنده برگشت، شگفت‌زده شد.
آقای زو در ۱۹دسامبر۲۰۰۷ به زندان بنکشی منتقل شد و در آنجا دوباره به‌دلیل امتناع از حفظ کردن احکام زندان، مورد ضرب و شتم قرار گرفت.
نگهبانان ۱۲ مجرم تبهکار را به سه گروه تقسیم كردند و به آنها دستور دادند كه در طول شبانه‌روز به‌نوبت آقای زو را مورد ضرب و شتم قرار دهند.
برخی از این افراد تبهکار با یک بطری سودای بزرگِ پر از آب، به سر آقای زو ضربه وارد می‌کردند. برخی به چشمانش چیزی فرو می‌کردند. برخی روی قفسه سینه و پاهایش می‌ایستادند. و عده‌ای به سر، دست و انگشتانش سوزن فرو کرده و گردن و سینه‌اش را با فندک می‌سوزاندند.
آقای زو بعد از شکنجه به مدت دو هفته قادر به راه رفتن یا خم کردن پاهایش نبود.
او در تمام مدت سال، علاوه‌بر آزار و شکنجه جسمی، مجبور می‌شد فیلم‌های شستشوی مغزی را تماشا کند که فالون گونگ را مورد حمله قرار می‌دادند.
گزارش مرتبط:
خانمی پس از هشت سال زندان و شکنجه به خاطر امتناع از انکار ایمانش درگذشت
مجموعه بیش از 4700کشته‌شده
