(Minghui.org) در تاریخ ۲۶اکتبر۲۰۱۹، فاکس نیوز درباره آزار و اذیت مداوم تمرین‌کنندگان فالون گونگ در چین، از جمله کشتار تمرین‌کنندگان به‌خاطر اعضای بدن‌شان به دست رژیم چین خبر داد. خبرنگار، هالی مک‌کی با تمرین‌کنندگان و محققان مستقل مصاحبه و به گزارشی از دادگاه مستقل چین در لندن استناد کرد. شهادت‌‌ها و یافته‌ها تأیید می‌کنند که برداشت اعضای بدن از تمرین کنندگان زنده فالون گونگ هنوز هم در چینِ امروز ادامه دارد.
مقاله «بازماندگان و قربانیان برداشت تکان‌دهنده اعضای بدن با همدستی دولت در چین» با ماجرای جنیفر ذنگ آغاز شد که به دلیل تمرین فالون گونگ در فوریه۲۰۰۰ دستگیر شد. او در یک اردوگاه کار در بخش داشینگ، در خصوص سابقه پزشکی‌اش مورد بازجویی قرار گرفت و بدون اینکه خودش بخواهد برایش آزمایش خون انجام شد. او به مسئولان اردوگاه گفت كه قبل از تمرین فالون گونگ هپاتیت «سی» داشته است.
دوازده روز بعد، همبندش در نتیجه خوراندن اجباری درگذشت. بدرفتاری با تمرین‌کنندگان فالون گونگ در اردوگاه‌های کار سخت موضوعی رایج است و از سوءرفتارهای جسمی گرفته تا برداشت اجباری اعضای بدن را شامل می‌شود. زنگ به فاکس نیوز گفت: «ابتلا به هپاتیت "سی" این امکان را به من داد تا به‌عنوان یک اهداکننده اعضای بدن در نظر گرفته نشوم.»
گزارش دادگاه: برداشت اجباری اعضای بدن در چین
گزارش دادگاه محکمه چین تأیید کرد که برداشت اجباری اعضای بدن از تمرین کنندگان فالون گونگ در چین ادامه دارد.
هیئت داوری دادگاه محکمه چین پس از گذراندن یک سال برای ارزیابی تمام شواهد موجود به‌طور مستقل، یافته‌هایش را در ژوئن۲۰۱۹ گزارش داد. با شروع از طرف اتحادیه بین‌المللی برای پایان دادن به سوءرفتارها درخصوص پیوند اعضای بدن در چین (ETAC)، یک موسسه خیریه بین‌المللی حقوق بشر، دادگاه محکمه چین به ریاست سر جفری نایس، قاضی دادگاه سلطنتی تشکیل شد، که پیش از این نیز ریاست پیگرد قانونی اسلوبودان میلوشوویچ در دادگاه بین‌المللی برای یوگسلاوی سابق را برعهده داشت.
در گزارش دادگاه محکمه چین اظهار شد: «برداشت اجباری اعضای بدن سال‌هاست كه انجام شده است و تمرین‌کنندگان فالون گونگ یكی و احتمالاً منبع اصلی تأمین اعضای بدن بوده‌اند.»
سر جفری نایس، قاضی دادگاه سلطنتی، رئیس دادگاه محکمه چین
این گزارش، زمان انتظار فوق‌العاده کوتاه برای دریافت عضو در چین را به‌طور برجسته مطرح می‌کند و همچنین وجود وب‌سایت‌های بی‌شماری که قلب، ریه و کلیه برای فروش را تبلیغ می‌کنند. این شواهد نشانگر صنعتی است كه در آن دهندگان عضو پیوندی به‌محض تقاضا در دسترس هستند. دادگاه نتیجه‌گیری کرد که این جنایات علیه بشریت روی تمرین‌کنندگان فالون گونگ و اویغورها به عنوان قربانی انجام شده است.
شهادت شاهدان
هان یو در ۲۰ژوئیه۲۰۱۵ دستگیر شد و به مدت ۳۷ روز در بازداشتگاه هایدیان در پکن تحت بازداشت قرار گرفت. در ماه مه۲۰۰۴، هان یک تماس تلفنی دریافت کرد که به او گفته شد که پدرش، یک تمرین‌کننده فالون گونگ که به مدت سه ماه در بازداشتگاه محبوس بود، درگذشت. تقریباً یک ماه گذشت تا این خانواده اجازه یافتند جسدش را در سردخانه روستای شیائو ژوانگ در منطقه لیانگ‌شیانگ ببینند. ده‌ها مأمور پلیس به‌صورت تمام‌وقت خانواده را تحت نظر داشتند.
هان گفت: «آثاری از صدمات آشکاری را روی چهره‌اش مشاهده کردم، حتی پس از آرایش، کبودی شدید زیر چشم چپ او مشهود بود. رد بخیه از گلو به پایین قفسه سینه تا جایی که با لباس پوشیده شده بود، وجود داشت. سعی کردم لباس را باز کنم. مأمور پلیس متوجه شد و بلافاصله مرا بیرون کشید. بعداً یکی دیگر از اعضای خانواده داخل رفت و همچنان اقدام به باز کردن لباسش کرد، و [آنها] متوجه بخیه‌هایی شدند که در تمام طول تمام مسیر به سمت معده کشیده شده بودند.»
او می‌ترسید که پدرش قربانی برداشت اعضای بدن شود. کالبد شکافی مجاز نبود و جسد بلافاصله سوزانده شد. هان گفت: «حتی به ما اجازه ندادند هنگام دفن گریه كنیم.» مسئولان تمام‌وقت آنها را تحت نظر داشتند و گرفتن هرگونه عکس را ممنوع کردند. او گفت: «بعد از اینکه درباره برداشت اعضای بدن شنیدم، نمی‌توانستم تصور کنم که چه اتفاقی برای پدرم افتاده است. این اتفاق افتاد و [هنوز] درحال وقوع است.»
یک قربانی دیگر: خانواده اجازه داشت فقط سرش را ببینند
جیانگ لی پایان غم‌انگیز پدرش جیانگ شیچینگ را شرح داد.
جیانگ لی اظهار داشت که پدرش جیانگ شیچینگ، یکی دیگر از تمرین‌کنندگان فالون گونگ، نیز قربانی برداشت اجباری اعضای بدن شده است. جیانگ شیچینگ در ماه مه۲۰۰۸ دستگیر و به اردوگاه کار اجباری منتقل شد. جیانگ لی و سه عضو دیگر خانواده‌اش در ۲۷ژانویه۲۰۰۹ به دیدارش رفتند و گفتند که او ظاهری طبیعی داشت.
جیانگ لی گفت: «سپس ساعت ۳:۴۰ بعد از ظهر روز بعد، از اردوگاه کار سخت به برادرم زنگ زدند و گفتند که پدرم فوت کرده است و بلافاصله تلفن را قطع کردند. هفت نفر از اعضای خانواده‌ام ساعت ۱۰:۳۰ با راهنمایی مأموران پلیس به سردخانه رفتند. آنها آیین‌نامه‌ها را خواندند. فقط ۵ دقیقه می‌توانستیم جسد را ببینیم، مجاز به داشتن دوربین یا هرگونه وسیله ارتباطی در آنجا نبودیم و فقط می‌توانستیم به اتاق نگهداری اجساد در سردخانه برویم و تنها ناحیه سر جیانگ را ببینیم نه تمام بدنش.»
درحالی‌که خواهر بزرگتر جیانگ لی به چهره‌اش نگاه می‌کرد، فریاد بلندی کشید زیرا ناحیه بینی‌اش هنوز گرم بود. دندان‌های فوقانی‌اش لب پایینش را گاز می‌گرفت، او زنده بود.
جیانگ لی در ادامه گفت: «ما بدن پدرم را تا نیمه بیرون کشیدیم. سینه‌اش را لمس کردیم و گرمی را احساس کردیم. او یک ژاکت زیر پوشیده بود. خواهر بزرگترم آماده انجام احیای قلبی ریوی شد. اما هر یک به زور به دست چهار نفر از اتاق فریزر بیرون کشیده شدیم. مأموران با لباس نظامی و لباس شخصی جسد پدرم را به داخل فریزر سوق دادند. آنها خواستار این شدند که ما سریعاً برگه مربوط سوزاندن جسد را امضاء کنیم و هزینه آن را بپردازیم.»
جیانگ شیچینگ، ابتدا از راست در ردیف جلو، به‌عنوان یکی دیگر از قربانیان برداشت اجباری اعضای بدن نامگذاری شد.
این خانواده تلاش کردند تا به دنبال عدالت باشند، اما وکلای آنها بازداشت شدند و خانه آنها به دست مأموران پلیس غارت شد. علاوه‌بر این، جیانگ لی در سال ۲۰۱۰، بدون هیچ توضیحی از سوی کارفرمایش به کارش خاتمه داده شد و سپس تحت بازداشت قرار گرفت.
تمرین‌کنندگان فالون گونگ درحالی‌که در زندان‌های چین نگهداری می‌شوند، تحت معاینات مکرر فیزیکی و آزمایش خون قرار می‌گیرند.
در گزارش فاکس نیوز آمده است که تمرین‌کنندگان فالون گونگ مجبور می‌شدند تحت غربالگری‌های مکرر فیزیکی از جمله سونوگرافی و اشعه ایکس را قرار گیرند تا کیفیت اندام‌های بدن‌شان بررسی و نظارت شوند. آنها همچنین از سوی مسئولان زندان مورد شکنجه و آزار شدید قرار می‌گرفتند تا اعتقادشان را انکار کنند.
جنایات با همدستی دولت
مرکز تحقیقات برداشت اعضای بدن چین(COHRC) پس از شهادت در برابر دادگاه محکمه چین، گزارش خود را در ژوئیه۲۰۱۹، براساس سال‌ها تحقیق و تحلیل منتشر کرد. در این گزارش آمده است: «در صورت وجود تقاضا برای عضو، قتل زندانیان عقیدتی به دست دولت هدایت می‌شود، در مقیاس صنعتی انجام می‌شود و توسط نهادهای نظامی و غیرنظامی تحت کنترل قرار می‌گیرد.»
باوجود تعداد زیادی از پیوند اعضای بدن که در هر سال انجام می‌شود، چین دارای سیستم اهدای عضو داوطلبانه نیست. مقامات چینی ادعا كرده اند كه سالانه ۱۰هزار پیوند عضو در چین انجام می‌شود، اما محققان براساس تجزیه و تحلیل‌هایشان تخمین می‌زنند كه این تعداد باید بسیار بیشتر و سالانه حدود ۶۰هزار تا ۱۰۰هزار باشد.
مرکز تحقیقات برداشت اعضای بدن چین در گزارش خود توضیح داد که برداشت اجباری اعضای بدن به‌منظور تجارتی پرسود انجام می‌شود. فاكس نیوز گزارش داد: «داده‌ها از سال ۲۰۰۷ نشان می‌دهند که بیمارستان‌ها بیش از ۶۵هزار دلار برای پیوند کلیه، ۱۳۰هزار دلار برای کبد و بیش از ۱۵۰هزار دلار برای ریه یا قلب هزینه دریافت کرده‌اند. بیماران شدیداً نیازمند احتمال دارد برای دریافت عضو جدید در سریع‌ترین زمان ممکن، عضو "اهدایی" را با قیمت بسیار بالایی دریافت کنند.»
این شکل وحشتناک از تخلفات حرفه‌ای احتمالاً از دهه ۹۰ میلادی در مقیاسی کوچک آغاز شد اما به سرعت در حدود سال ۲۰۰۰ شدت یافت، یعنی وقتی که تمرین‌کنندگان فالون گونگ منبع اصلی اعضای بدن شدند.
در گزارش فاکس نیوز آمده است: «چین بعداً ادعا كرد كه زندانیان اعدامی موافقت كردند كه اعضای بدن‌شان را به این كشور اهدا كنند تا تاوان جنایاتی كه علیه كشور مرتكب شده‌اند، بپردازند، عملی كه چین ادعا كرد در ژانویه۲۰۱۵ متوقف شده است. اما، اوج انفجار فعالیت‌های مربوط به پیوند عضو در چین، از سال ۲۰۰۰، همراه با گزارش درخصوص هزاران نفر از گردشگران پیوند که برای خرید اعضای بدن به چین می‌روند، نشان می‌دهد که میزان بیشتری از اعضای بدن در صنعت پیوند مورد استفاده قرار می‌گیرد که نمی‌تواند فقط از مجرمان اعدام‌شده تهیه شود.» در این گزارش با استناد به گزارش دادگاه محکمه چین اشاره شد: «میزان پیوند صنعت پیوند عضو چین به همراه سایر شواهد نشان می‌دهد كه احتمالاً چین در برداشت اجباری اعضای بدن و فروش اعضای بدن زندانیان عقیدتی برای کسب سود درگیر است.»
محکمه چین تأیید کرد که «هیچ مدرکی وجود ندارد مبنی‌بر اینکه زیرساخت‌های قابل‌توجهی که با صنعت پیوند در چین مرتبط بوده است، برچیده شده باشد و با توجه به فقدان توضیحی رضایت‌بخش درباره منبع اعضای بدن که به‌راحتی قابل دستیابی هستند، نتیجه‌گیری کرد که برداشت اجباری اعضای بدن تا امروز ادامه دارد.»
گریس یین از مرکز تحقیقات برداشت اعضای بدن چین گفت که دولت چین با گفتن اینکه این موضوع فقط برای کسانی که در انتظار مجازات اعدام هستند اتفاق می‌افتد، به سوء‌استفاده اندکی دراین زمینه اعتراف کرده و «توجه را از مسئله جدی‌تر منحرف» کرد. او در ادامه گفت: «مسئله اصلی هنوز به آزار و اذیت گروه‌های معتقد اعمال‌شده از سوی حزب کمونیست برمی‌گردد و خصومتش نسبت به گروه‌هایی که آنها را به‌عنوان تهدیدی برای کنترل ایدئولوژیکی‌اش در نظر می‌گیرد.»
الیویا اِنوس، یک تحلیلگر ارشد سیاسی درخصوص مطالعات آسیایی در بنیاد میراث، گفت که برداشت اعضای بدن مدت‌هاست که جنبه‌ای از نقض حقوق بشر را به‌طور گسترده نادیده گرفته است و عمدتاً از سوی فالون گونگ گزارش شده است.
برخی از مقامات ایالات متحده شروع به توجه به این موضوع کرده‌اند. شاون استیل، عضو کمیته ملی جمهوریخواه کالیفرنیا (RNC) گفت: «باورش بسیار دشوار است که [دولت ها] بتوانند انسانی را این‌گونه از بین ببرند. گردشگری به قصد دریافت خدمات پزشکی به تجارت بزرگی تبدیل شده است؛ اگر ثروتمند باشید، می‌توانید طی چند هفته عضو مورد نیاز خود را دریافت کنید. هر ساله هزاران نفر قربانی می‌شوند و درباره آن صحبت هم نمی‌شود.»
در اوایل سال جاری، استیل قطعنامه‌ای را به کمیته ملی جمهوریخواه کالیفرنیا ارائه داد كه از عملكرد پكن در خصوص برداشت اجباری اعضای بدن از زندانیان، انتقاد كرد. این قطعنامه به اتفاق آراء در نشست کمیته ملی جمهوریخواه کالیفرنیا در ماه اوت تصویب شد.
کپی‌رایت ©️ ۲۰۲۳ Minghui.org تمامی حقوق محفوظ است.
مجموعه برداشت اعضای بدن
